Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 18 maja 2006 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, Sędziowie sędzia WSA Łukasz Krzycki,, asesor WSA Agnieszka Wójcik (spr.), Protokolant Dominik Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2006 roku sprawy ze skargi D. I. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2005 roku nr [...] w przedmiocie uchylenia czynności materialno-technicznej zameldowania 1) uchyla zaskarżoną decyzję 2) orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku 3) zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącej D. I. kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Decyzją z dnia [...] listopada 2005r. Nr [...] Wojewoda [...] po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Prezydenta W. z dnia [...] września 2005r. nr [...] orzekającej o uchyleniu czynności materialno-technicznej zameldowania noworodka A. G. na pobyt stały w lokalu nr [...] przy ul. [...] w W., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt. 1 kpa oraz art. 10 ust. 1 oraz art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U z 2001r. Nr 110, poz. 1189 z późn. zm), utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, między innymi, iż ocena zgodności z prawem dokonanej czynności zameldowania polega na rozstrzygnięciu, czy została ona dokonana zgodnie z prawem obowiązującym w dacie jej dokonania, a zatem czy została wówczas spełniona przesłanka określona w art. 10 ust. 1 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, tj. czy osoba zgłaszająca pobyt stały zamieszkała w lokalu , w którym została zameldowana. Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego organ stwierdził, że małoletnia A. G. w dniu zameldowania na pobyt stały tj. 31 maja 2005r. nie zamieszkiwała w lokalu nr [...] przy ul. [...]w W. z zamiarem stałego przebywania, a zatem uzasadniona jest decyzja o uchyleniu czynności technicznej jej zameldowania w niniejszym lokalu.

Skargę na przedmiotową decyzję wniosła D. I. matka A. G., podnosząc między innymi, iż:

- nie zostało jej doręczone zawiadomienie o wszczęciu postępowania administracyjnego,

- w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ błędnie wywiódł, iż skarżąca w odwołaniu przyznała, że w spornym lokalu, jej córka zamieszkała w terminie późniejszym niż data zameldowania to jest 31 maja 2005r., tymczasem gdy ona twierdziła, iż jej córka w dniu zameldowania zamieszkała wraz z ojcem w przedmiotowym lokalu,

- organ odwoławczy nie ustosunkował się do wszystkich kwestii znajdujących się w zgromadzonym materiale dowodowym, świadczących o tym, iż A. G. spełniała warunki określone przez prawo aby być zameldowana w lokalu [...] przy ul. [...] tj,. oświadczenie matki, iż podjęła decyzję o zamieszkaniu dziecka wspólnie z ojcem, oświadczenia ojca wskazującego, iż w spornym lokalu znajdując się rzeczy dziecka, które na trzy dni przed zameldowaniem tj. w dniu 27 maja 2005r. zamieszkało w niniejszym lokalu.

Skarżąca podniosła również, iż ze względów zdrowotnych dziecka, wraz z jego ojcem uznali za zasadne, aby w porze letniej przebywało ono do września na wsi u swojej babci, pod opieką rodziców. Po urlopie macierzyńskim opiekę na dzieckiem miał zaś przejąć ojciec dziecka w mieszkaniu przy ul. [...].

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację

i stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone między innymi art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U Nr 153, poz. 1269) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm), sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, tj. kontroli zgodności zaskarżonego aktu z przepisami postępowania administracyjnego, a także prawidłowości zastosowania i wykładni norm prawa materialnego.

Badając legalność zaskarżonej decyzji, w oparciu o wyżej powołane przepisy i w granicach sprawy, Sąd doszedł do przekonania, iż narusza ona prawo, w stopniu uzasadniającym konieczność jej uchylenia.

Przedmiotem postępowania administracyjnego w rozpoznawanej sprawie było ustalenie, czy organ meldunkowy zgodnie z prawem dokonał czynności materialno-technicznej zameldowania w miejscu pobytu stałego W. G., jego córki noworodka A. G.. Jak wynika z akt sprawy i treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji ocenę zgodności z prawem dokonanej czynności, organy meldunkowe prowadziły pod kątem spełnienia w dacie zameldowania A. G., przesłanki określonej w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U z 2001r. Nr 110, poz. 1189 z późn. zm- zwanej w dalszej części ustawą), tj. czy osoba zgłaszająca pobyt stały mieszkała w lokalu, w którym została zameldowana. W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, organy ustaliły, iż A. G. w dacie dokonania czynności technicznej zameldowania tj. 31 maja 2005r. nie mieszkała w lokalu nr [...], przy

ul. [...] w W.

Wskazać zatem należy, iż kwestie związane z zameldowaniem noworodka uregulowane są w art. 14 ust. 2 ustawy oraz § 3 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 grudnia 2002r. (Dz. U Nr 236, poz. 1999 ze zm).

W świetle niniejszych przepisów zgłoszenie urodzenia dziecka dokonane we właściwym urzędzie stanu cywilnego zastępuje zameldowanie. Datą zameldowania dziecka jest data sporządzenia aktu urodzenia. Zameldowania dokonuje z urzędu, na podstawie odpisu skróconego aktu urodzenia dziecka, przekazanego przez urząd stanu cywilnego, bez konieczności wypełniania formularza "zgłoszenia pobytu stałego" organ właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego matki lub tego z rodziców u którego dziecko faktycznie przebywa.

W świetle powyższego organy meldunkowe orzekające w niniejszej sprawie w celu wywiedzenia, czy czynność techniczna zameldowania noworodka nastąpiła zgodnie z prawem, zobowiązane były przede wszystkim do ustalenia, czy w niniejszej sprawie zachodziły okoliczności uzasadniające zameldowanie noworodka, w miejscu pobytu stałego jego ojca.

Jak wynika z akt administracyjnych sprawy A. G. urodziła się 21 maja 2005r. w B. Jej rodzice nie są małżeństwem i nie zamieszkują wspólnie. Każde z nich ma inne miejsce zameldowania na pobyt stały. W dniu 31 maja 2005r. dokonano zgłoszenia urodzenia A. G. we właściwym urzędzie stanu cywilnego w B. Data ta w świetle cytowanych wyżej przepisów stała się datą zameldowania noworodka w miejscu pobytu stałego ojca W. G. tj. w lokalu nr [...] przy ul. [...] w W. Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, iż jeszcze przed urodzeniem dziecka, jego rodzice ustalili, iż docelowo opiekę nad nim sprawował będzie ojciec, z uwagi na okoliczność, iż jest na emeryturze, nie pracuje. Matka dziecka po zakończeniu urlopu macierzyńskiego planowała zaś powrót do pracy. Z uwagi zaś na porę wiosenno-letnią, rodzice A. G., uznali, iż pożądanym będzie jeżeli dziecko wraz z rodzicami po wyjściu ze szpitala do sierpnia będzie przebywało na wsi w domu matki W. G.. Dziecko opuściło szpital w dniu 24 maja 2005r. W dniu 27 maja 2005r., jak wynika z zeznań rodziców wraz z dzieckiem przybyli oni do W., celem między innymi pozostawienia części jego rzeczy w lokalu przy ul. [...], (zeznaniom tym zaprzeczają O. i E. G., zameldowane w spornym lokalu, wskazując, iż w tym dniu W. G. był sam w mieszkaniu). Ponownie W. G. wraz z dzieckiem pojawił się w miejscu swojego zameldowania w dniu 9 sierpnia 2005r., jednak z uwagi na spór z mieszkającą w niniejszym lokalu, byłą żoną –E. G., nie pozostał w nim.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż w ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw do przyjęcia, iż dziecko nie przebywało u ojca, oraz, iż rodzice dziecka w dacie dokonania z urzędu jego zameldowania nie mieli zamiaru przebywania dziecka na stałe z ojcem w miejscu jego zameldowania na pobyt stały.

Czynności technicznej zameldowania noworodka, nie można tak jak to uczyniły organy orzekające w niniejszej sprawie utożsamiać jedynie z przesłaną określoną w art. 10 ust. 1 ustawy, przez pryzmat faktycznego zamieszkania dziecka w lokalu w czasie dokonania czynności zameldowania. Jak wskazano bowiem na wstępie zameldowanie noworodka nie następuje w oparciu o formularz zgłoszenia zameldowania, który podlega sprawdzeniu przez organ, zaś w przypadku gdy zawarte w nim dane budzą wątpliwości, właściwy organ może rozstrzygać co do kwestii zameldowania wnioskodawcy (art. 47 § 2 ustawy). W przypadku noworodka, jego zameldowanie dokonywane jest bowiem z urzędu, na podstawie skróconego aktu urodzenia, w dacie zgłoszenia urodzenia dziecka. Dodać należy, iż w § 4 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2005r. (Dz. U Nr 27 poz. 232) określa termin w którym należy przekazać zgłoszenie do stosownego urzędu stanu cywilnego, wskazując iż dla dziecka żywego urodzenia jest to 14 dni od dnia urodzenia, zaś dla martwego urodzenia 3 dni od dnia urodzenia. Bez wątpienia więc niejednokrotnie w tym, terminie dziecko przebywa jeszcze w szpitalu, bądź też np. w innym miejscu niż miejsce zameldowania na pobyt stały któregoś z jego rodziców .

Powyższe prowadzi zatem do wniosku, iż w przypadku dokonywania przez organy meldunkowe czynności technicznej zameldowania noworodka, winne one przede wszystkim mieć na uwadze dobro oraz ochronę praw i interesów nowonarodzonych dzieci.

W trakcie postępowania w niniejszej sprawie rodzice A. G. wielokrotnie podnosili, iż ustalili, że opiekę nad dzieckiem będzie docelowo sprawował ojciec, a nie matka. Analiza akt sprawy wskazuje, iż faktycznie to ojciec zajmuje się dzieckiem. Skoro więc, zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy zameldowania noworodka dokonuje się w miejscu pobytu stałego rodzica u którego dziecko faktycznie przebywa, to w ocenie Sądu na gruncie rozpoznawanej sprawy, brak jest podstaw do uznania, iż organ meldunkowy dokonując czynności zameldowania A. G., zgodnie z wolą rodziców w miejscu pobytu stałego ojca, sprawującego opiekę nad dzieckiem uchybił przepisom prawa. Wprawdzie, jak wykazano w trakcie postępowania, w dacie zameldowania A. G. nie przebywała w spornym lokalu, niemniej jednak mając na uwadze wskazane powyżej okoliczności związane z trybem zameldowania noworodka, jak również fakt, że w dacie zameldowania A. G. przebywała z ojcem, u jego rodziny na wsi, w ocenie Sądu fizyczne nieprzebywanie noworodka w miejscu pobyty stałego w dacie dokonania czynności zameldowania nie może stanowić o jej wadliwości.

Na marginesie należy wskazać, iż fakt, że W. G. po wakacjach nie zamieszkał wraz z dzieckiem w spornym lokalu, oraz okoliczność, iż obecnie tam nie mieszka, może ewentualnie stanowić podstawę do wszczęcia postępowania administracyjnego w przedmiocie wymeldowania.

Odnosząc się zaś do zarzutu strony skarżącej, dotyczącego niepoinformowania jej przez organ o wszczęciu niniejszego postępowania, należy wskazać, iż w ocenie Sądu stanowi to uchybienia procesowe, niemniej jednak nie mające wpływu na treść rozstrzygnięcia. Analiza akt sprawy wskazuje bowiem, iż interes skarżącej jako strony nie został przez tą okoliczność naruszony. Skarżąca aktywnie uczestniczyła na każdym etapie postępowania, składając stosowne pisma, oświadczenia, zostały jej również właściwie doręczone decyzje.

Mając na uwadze powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit a oraz art. 152 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo i postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm) orzekł jak w sentencji. O zwrocie skarżącej kosztów postępowania orzeczono na podstawie art. 200 cytowanej wyżej ustawy.