drukuj    zapisz    Powrót do listy

6135 Odpady, Czystość i porządek, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, uchylono decyzję I i II instancji, II SA/Bd 1299/10 - Wyrok WSA w Bydgoszczy z 2010-12-21, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Bd 1299/10 - Wyrok WSA w Bydgoszczy

Data orzeczenia
2010-12-21 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2010-10-29
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Sędziowie
Jarosław Wichrowski
Wiesław Czerwiński /przewodniczący sprawozdawca/
Wojciech Jarzembski
Symbol z opisem
6135 Odpady
Hasła tematyczne
Czystość i porządek
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
uchylono decyzję I i II instancji
Powołane przepisy
Dz.U. 2005 nr 236 poz 2008 art. 5 ust. 1 pkt 5 i ust. 7
Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Czerwiński (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Wojciech Jarzembski Sędzia WSA Jarosław Wichrowski Protokolant Krystyna Witt po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi R. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we [...] z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie likwidacji hodowli gołębi pocztowych 1. uchyla zaskarżaną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we [...] na rzecz skarżącego [...] złotych ([...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2010 r. nr UG-[...] Wójt Gminy K., powołując się na art. 5 ust. 1 pkt 5 oraz art. 7 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t. jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 236, poz. 2008 ze zm.), art. 104 i art. 107 K.p.a. oraz rozdz. 5 § ust. 1 pkt 2, 5 i 9 uchwały Rady Gminy Kikół Nr XXXV/143/05 z dnia 25 listopada 2005 r. w sprawie ustalenia szczegółowych zasad utrzymania porządku i czystości na terenie Gminy K., nakazał R.M. likwidację hodowli gołębi pocztowych prowadzonej w budynku gospodarczym, usytuowanym na działce nr [...], położonej przy [...] w K.

W uzasadnieniu wskazano, iż budynek, w którym prowadzona jest hodowla gołębi, usytuowany jest w odległości 16,90 m od sklepu spożywczego, 11,10 m od budynku wielorodzinnego, 5,75 m od Urzędu Gminy w K. oraz 20,70 m od Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w R. Organ ustalił również, że odchody ptaków gromadzone są w workach foliowych w odległości 9,80 m od gołębnika. Stwierdzono ponadto, że w upalne dni wyczuwalny jest nieprzyjemny zapach i hałas bytujących ptaków, jak również to, że w trakcie hodowli nie przestrzegane były również postanowienia rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 18 grudnia2007 r. w sprawie zwalczania grypy ptaków (Dz. U. Nr 239, poz. 1752) dotyczące zakazu wypuszczania gołębi z uwagi na wysoce prawdopodobne wystąpienie ptasiej grypy, a także to, że hodowla może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi, co skonsultowane zostało z lekarzem weterynarii. Jednocześnie, podczas przeprowadzonej kontroli, stwierdzono iż posesja znajduje się w uporządkowanym stanie bez widocznych odpadów i zanieczyszczeń.

Właściciel hodowli przedstawił dokument, potwierdzający zakup szczepionki dla ptaków, jednakże jak stwierdził Organ pierwszej instancji, ptaki nie zawsze szczepione są przez weterynarza.

Organ podniósł, że na podstawie analizy odległości, wypowiedzi stron, a także zapisów uchwały rady Gminy Kikół Nr XXXV/143/05 stwierdzono, iż przedmiotowa hodowla gołębi nie spełnia wymogów określonych przepisami uchwały i powinna zostać do niej we wskazanym terminie dostosowana, lub zlikwidowana.

We wniesionym od powyższej decyzji odwołaniu R. M. podniósł, że hodowlę przejął po ojcu, wskazał ponadto, że jest zrzeszony w Polskim Związku Hodowców Gołębi Pocztowych, a hodowla stanowi jego wielką pasję.

Odwołujący się podniósł, że likwidacja hodowli wszczęta została z inicjatywy brata, z którym odwołujący się pozostaje w konflikcie. Wskazał również, ze hodowla nie stanowi żadnego zagrożenia i jest prowadzona zgodnie z wymogami weterynaryjnymi.

Decyzją z dnia [...] 2010r. nr SKO[...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Organ odwoławczy, powołując się na § 8 ust. 2 uchwały rady Gminy Kikół Nr XXXV/143/05 z dnia 25 listopada 2005 r. w sprawie ustalenia szczegółowych zasad utrzymania porządku i czystości na terenie Gminy K., wskazał, iż chów gołębi na terenie Gminy K. jest dozwolony, o ile odpowiada warunkom ogólnym i warunkom szczególnym, określonym w ww. Regulaminie.

SKO zwróciło uwagę, iż budynek, w którym prowadzona jest hodowla R. M. położony jest w zbyt bliskiej odległości od poszczególnych obiektów, w stosunku do odległości, na jakie zezwala regulamin. Ponadto, jak zauważył organ odwoławczy z Regulaminu wynika, iż chów zwierząt prowadzony w warunkach sprzecznych z postanowieniami Regulaminu winien być zlikwidowany lub dostosowany do wymagań określonych w Regulaminie w terminie roku od dnia wejścia w życie Regulaminu, co w niniejszej sprawie nie nastąpiło.

SKO podniosło, iż zawarte w odwołaniu argumenty pozostają bez wpływu na treść rozstrzygnięcia.

W złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skardze R. M. podniósł, iż prowadzona przez niego hodowla liczy ponad 40 lat. Skarżący zwrócił uwagę, że usytuowanie budynków, w których prowadzona jest hodowla gołębi nie spełniało do tej pory norm odległościowych wynikających z Regulaminu i nie było to przez nikogo nigdy kwestionowane. Skarżący podniósł, że poza wymogami dotyczącymi odległości, spełnia wszystkie inne kryteria hodowli gołębi, zawarte w Regulaminie.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. wniosło o jej oddalenie, nie znajdując podstaw do zmiany zakwestionowanej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skargę należało uwzględnić, jednakże ze względów innych niż w niej zawarte.

Zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dna 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.. 1270 ze zm.), sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Przepis ten oznacza, że sąd bada w pełnym zakresie zgodność z prawem zaskarżonego aktu, czynności lub bezczynności organu administracji publicznej, o którym mowa w art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.). Sąd może więc uwzględnić skargę z powodu innych uchybień niż te, które przytoczono w tym piśmie procesowym, jak również stwierdzić np. nieważność zaskarżonego aktu, mimo że skarżący wnosił o jego uchylenie. Sąd bada więc zaskarżone orzeczenie pod kątem wszelkich naruszeń prawa, a nie tylko tych wskazanych w skardze i z urzędu obowiązany jest brać pod uwagę dostrzeżone naruszenia przepisu prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, bądź przepisu postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie, albo też przepisu prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a - c p.p.s.a.) lub stwierdzenia nieważności (art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).

Zarzuty i wnioski, które zawarte zostały w skardze mają dla Sądu znaczenie informacyjne, obowiązek natomiast sprowadza się do dokonania pełnej i wnikliwej analizy przepisów prawa materialnego i procesowego, które legły u podstaw wydania aktu będącego przedmiotem skargi.

Rozpatrując skargę w tak zakreślonej kognicji oraz analizując dokumenty zawarte w aktach administracyjnych, Sąd stwierdził, że zaskarżona decyzja oraz decyzja ją poprzedzająca, wydane zostały z naruszeniem przepisów prawa, co może mieć istotny wpływ na wynik postępowania.

Przedmiotem prowadzonego w niniejszej sprawie postępowania jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] 2010 r. nr SKO[...], utrzymująca w mocy decyzję z dnia [...] 2010 r. nr UG[...], którą Wójt Gminy K. nakazał R.i M. likwidację hodowli gołębi pocztowych prowadzonej w budynku gospodarczym, usytuowanym na działce nr [...], położonej przy [...] w K[...].

Organy obu instancji w podstawie prawnej rozstrzygnięcia powołały się na postanowienia uchwały Rady Gminy Kikół Nr XXXV/143/05 z dnia 25 listopada 2005 r. w sprawie ustalenia szczegółowych zasad utrzymania porządku i czystości na terenie Gminy K. Uchwała, o której mowa, wydana została na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t. jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 236, poz. 2008 ze zm.) i stanowi regulamin będący aktem prawa miejscowego, w rozumieniu art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, będący aktem stanowionym na podstawie upoważnienia ustawowego. Podkreślenia wymaga fakt, iż będący aktem prawa miejscowego regulamin powinien formułować postanowienia jedynie w granicach upoważnienia ustawowego, regulując wyłącznie kwestie wynikające z delegacji ustawowej.

Art. 4 ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, zawiera enumeratywny katalog kwestii regulowanych przez regulamin. Oznacza to z jednej strony, iż regulamin nie może zawierać postanowień wykraczających poza wspomniany przepis, a z drugiej strony to, że w będącej regulaminem uchwale muszą znaleźć się wszystkie wymienione w art. 2 zadania.

Praktyka orzecznicza wskazuje, że uchwalając regulaminy wydawane na podstawie art. 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku, organy stanowiące gmin często naruszają obowiązujące w tej materii przepisy. Do najczęściej spotykanych uchybień należą: powtarzanie przepisów ustaw zawierających definicje pojęć, odmienne definiowanie pojęć zdefiniowanych przez ustawodawcę, formułowanie definicji nowych pojęć bez upoważnienia ustawowego czy zamieszczenie w uchwale przepisów regulujących sprawy wykraczające poza upoważnienie ustawowe rady gminy.

Analiza uchwały będącej podstawą rozstrzygnięcia stanowiącego przedmiot skargi rozpoznawanej w niniejszej sprawie wskazuje, iż uchwała ta również nie jest pozbawiona wad i uchybień. Sąd z urzędu badając uchwałę, na podstawie której wydana została zarówno zakwestionowana decyzja, jak i decyzja ją poprzedzająca, dostrzegł następujące uchybienia:

1. § 1 ust. 2 Regulaminu, wymieniający podmioty, które obowiązane są do jego przestrzegania, ujmuje w swej treści właścicieli nieruchomości, zarządców dróg, kierowników placów budowy oraz osoby utrzymujące zwierzęta domowe – katalog ten wykracza poza upoważnienie ustawowe zawarte w art. 1 ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej "u.c.p.g."), w którym mowa jest jedynie o obowiązkach właścicieli nieruchomości dotyczących utrzymania czystości i porządku;

2. § 2 ust. 2 Regulaminu stanowi rozszerzenie definicji zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 4 u.c.p.g., zgodnie z którym właścicielami nieruchomości są także współwłaściciele, użytkownicy wieczyści oraz jednostki organizacyjne i osoby posiadające nieruchomości w zarządzie lub użytkowaniu, a także inne podmioty władające nieruchomością, nieprawnie w przedmiotowym regulaminie wskazane jako "kierownicy budowy, organizatorzy imprez kulturalnych i zgromadzeń publicznych, zarządcy targowisk i giełd";

3. § 2 ust. 3 Regulaminu, zawierający definicję pojęcia "właściciele nieruchomości zabudowanych budynkami wielolokalowymi, w których ustanowiono odrębną własność lokali" stanowi modyfikację art. 2 ust. 3 u.c.p.g., traktujący o obowiązkach właściciela nieruchomości zabudowanych budynkami wielolokalowymi;

4. oraz ust. 5 – 8 Regulaminu zawierają nową definicje pojęć uprzednio niezdefiniowanych, bez upoważnienia ustawowego:, "odpady komunalne wielkogabarytowe", "odpady surowcowe", "odpady niebezpieczne" oraz "odpady mieszane";

5. § 2 ust. 4 definiujący odpady komunalne, jako odpady powstające w gospodarstwach domowych, a także odpady niezawierające odpadów niebezpiecznych pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych, stanowi powtórzenie definicji zawartej w art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (t. jedn. Dz. U. z 2010 r., Nr 185, poz. 1243);

6. § 2 ust. 9 Regulaminu, zawierający definicję nieczystości ciekłych stanowi powtórzenie definicji zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 1 u.c.p.g., zgodne z którym są to "ścieki gromadzone przejściowo w zbiornikach bezodpływowych";

7. § 2 ust. 10 Regulaminu, definiujący zbiorniki bezodpływowe, jako "instalacje i urządzenia przeznaczone do gromadzenia nieczystości ciekłych w miejscu ich powstawania", stanowi powtórzenie ustawowej definicji zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 5 u.c.p.g.;

8. § 2 ust. 12 Regulaminu, definiujący pojęcie zwierząt gospodarskich, jako "zwierząt utrzymywanych w celach hodowlanych i produkcjach, w szczególności koni, bydła, świń, owiec, kóz, drobiu, zwierząt futerkowych, pszczół oraz innych zwierząt w rozumieniu przepisów w organizacji, hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, podczas gdy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. Nr 133, poz. 921 ze zm.), podaje dokładny zamknięty katalog tych zwierząt;

9. § 2 ust. 13 Regulaminu definiujący zwierzęta domowe, jako "zwierzęta tradycyjnie przebywające wraz z człowiekiem w jego domu lub innym odpowiednim pomieszczeniu, utrzymywane przez człowieka w charakterze jego towarzysza", stanowi w istocie powtórzenie definicji zawartej w art. 4 pkt 17 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (t. jedn. Dz. U. z 2003 r., Nr 106, poz. 1002 ze zm.);

10. § 2 ust. 14 – 16 Regulaminu wprowadza bez upoważnienia ustawowego nowe definicje pojęć "chów zwierząt", "chodnik" oraz "urządzenie służące do zbierania odpadów komunalnych".

Ponadto Sąd z urzędu zwrócił uwagę na inne uchybienia w treści przedmiotowej uchwały. § 3 ust. 1 pkt 3 przedmiotowego regulaminu nieprawnie dokonał wyłączenia właściciela nieruchomości od obowiązku, jakim jest gromadzenie odpadów. W pkt 4 wskazanego § 3 ust. 1 obowiązek utrzymania czystości i porządku na terenie budowy przerzucony został na kierownika budowy. Wskazać należy, iż obowiązki uczestników procesu budowlanego regulują przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t. jedn. Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 ze zm.), ponadto nie każdy rodzaj robót budowlanych wymaga ustanowienia kierownika budowy. Powyższy przepis mógłby zatem być odczytany bądź jako przyzwolenie na to, że w trakcie robót budowlanych niewymagających ustanowienia kierownika budowy nie byłoby podmiotu odpowiedzialnego za czystość i porządek, bądź jako nałożenie na inwestora obowiązku ustanowienia kierownika budowy w celu utrzymania czystości i porządku, i to nawet w przypadku takich robót budowlanych, dla których przepisy ustawowe nie przewidują obowiązku ustanowienia kierownika budowy. Jak natomiast wynika z § 3 ust. 1 pkt 13 Regulaminu, akt ów nakłada na właścicieli nieruchomości dodatkowy, nieprzewidziany powszechnie obowiązującymi przepisami obowiązek, jakim jest obowiązek przechowywania określonych dokumentów przez okres 12 miesięcy. Z kolei § 3 ust. 1 pkt 15 Regulaminu nakłada na właścicieli nieruchomości obowiązek już określony przepisami ustawy z dnia 17 maja 1989r Prawo geodezyjne i kartograficzne (t. jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 240, poz. 2017 ze zm.), jakim jest obowiązek oznaczania nieruchomości numerami porządkowymi.

Niezgodne z prawem są także rozwiązania przyjęte w § 3 ust. 2 pkt 1 Regulaminu, według którego właściciele nieruchomości zobowiązani zostali do usunięcia z chodnika piasku użytego do ograniczania śliskości chodnika, niezwłocznie po ustaniu przyczyn jego zastosowania, a w § 3 ust. 2 pkt 5 do usuwania nawisów (sopli) z okapów, rynien i innych elewacji budynku. Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. b u.c.p.g., uchwalony regulamin winien określać szczegółowe zasady dotyczące wymagań w zakresie utrzymania czystości i porządku na terenie nieruchomości obejmujących: uprzątanie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z części nieruchomości służących do użytku publicznego. Należy zauważyć, że przepis art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach precyzyjnie ustala zakres obowiązków właścicieli nieruchomości dotyczących tej kwestii nakazując im utrzymanie porządku i czystości poprzez uprzątnięcie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż nieruchomości, przy czym za taki chodnik uznaje się wydzieloną część drogi publicznej służącą dla ruchu pieszego położoną bezpośrednio przy granicy nieruchomości, a czynność dotyczyć może jedynie uprzątnięcia błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń.

Paragraf 4 ust. 5 Regulaminu w sposób nieuzasadniony odpowiedzialnością za utrzymanie czystości i porządku na imprezach zorganizowanych oraz po ich zakończeniu, obarcza organizatorów tych imprez niebędących wszakże właścicielami nieruchomości.

Zwrócić ponadto uwagę należy na mający bezpośrednie zastosowanie w niniejszej sprawie § 8 ust. 5 Regulaminu, zgodnie z którym pomieszczenia inwentarskie dla drobiu, gołębi, królików oraz teren ich chowu, z wyjątkiem podmiotów, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 1, powinny być tak usytuowane, aby odległość w linii prostej od ich najbardziej na zewnątrz wysuniętego krańca lub ogrodzenia wybiegu do granicy posesji położonej w najbliższym sąsiedztwie prowadzonego chowu wynosiła co najmniej

a) 10 mb. dla posesji zabudowanej domem jednorodzinnym wolnostojącym,

b) 30 mb. dla posesji zabudowanej domami wielolokalowymi lub innym obiektem przeznaczonym na stały pobyt ludzi,

c) 50 mb. od obiektów użyteczności publicznej i magazynów artykułów spożywczych.

Kwestia usytuowania budowli rolniczych uregulowana została bowiem już w aktach prawnych wydawanych z upoważnienia ustawowego, tj. w rozporządzeniach Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie oraz Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 7 października 1997 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie.

Kluczową jednak kwestią dla rozpoznawanej sprawy jest uregulowanie w uchwale Rady Gminy Kikół Nr XXXV/143/05 z dnia 25 listopada 2005r. w sprawie ustalenia szczegółowych zasad utrzymania porządku i czystości na terenie Gminy K. kwestii dotyczących hodowli gołębi.

Ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach reguluje problematykę utrzymania czystości i porządku w związku z posiadaniem zwierząt. Do kwestii tej odnoszą się art. 4 ust. 2 pkt 6 dotyczący obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe, mających na celu ochronę przed zagrożeniem lub uciążliwością dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenów przeznaczonych do wspólnego użytku, a także art. 4 ust. 2 pkt 7 ustawy w zakresie wymagań utrzymywania zwierząt gospodarskich na terenach wyłączonych z produkcji rolniczej, w tym także zakazu ich utrzymywania na określonych obszarach lub w poszczególnych nieruchomościach.

Definicję pojęcia "zwierzęta gospodarskie" zawiera art. 4 pkt 18 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2003 r., Nr 106 poz. 1002 ze zm.), zgodnie z którym zwierzętami gospodarskimi są te zwierzęta, o których mowa w przepisach dotyczących organizacji hodowli i ich rozrodzie - czyli w ustawie z dnia 29 lipca 2007 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. Nr 133 poz. 921 ze zm.). Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 15 tej ustawy zwierzętami gospodarskimi są:

a) koniowate - zwierzęta gatunków: koń (Equus caballus) i osioł (Equus asinus),

b) bydło - zwierzęta gatunków: bydło domowe (Bos taurus) i bawoły (Bubalus bubalus),

c) jeleniowate - zwierzęta z gatunków: jeleń szlachetny (Cervus elaphus), jeleń sika (Cervus nippon) i daniel (Dama dama) utrzymywane w warunkach fermowych w celu pozyskania mięsa lub skór, jeżeli pochodzą z chowu lub hodowli zamkniętej, o których mowa w przepisach prawa łowieckiego, albo chowu lub hodowli fermowej,

d) drób,

e) świnie (Sus scrofa),

f) owce (Ovis aries),

g) kozy (Capra hircus),

h) pszczołę miodną (Apis mellifera),

i) zwierzęta futerkowe;

Drób natomiast określony w art. 2 ust. 2 ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, stanowią ptaki gatunków: kura (Gallus gallus), kaczka (Anas platyrhynchos), kaczka piżmowa (Cairina moschata), gęś (Anser anser), gęś garbonosa (Anser cygnoides), indyk (Meleagris gallopavo), przepiórka japońska (Coturnix japonica), perlica (Numida meleagris) oraz utrzymywany w warunkach fermowych struś (Struthio camelus).

Zwierzęta domowe zdefiniowane zostały w art. 4 pkt 17 ustawy o ochronie zwierząt, jako "zwierzęta tradycyjnie przebywające wraz z człowiekiem w jego domu lub innym odpowiednim pomieszczeniu, utrzymywane przez człowieka w charakterze jego towarzysza".

Zwrócić uwagę należy, iż oba pojęcia definiuje również Regulamin dotyczący zasad utrzymania porządku i czystości na terenie Gminy K. w § 2 ust. 1 pkt 12 i 13.

Powyższe ustawowe definicje wskazują, iż gołębi nie można zaliczyć ani do zwierząt gospodarskich, ani do zwierząt domowych, w związku z czym uznać należy, iż ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, nie daje podstaw do wydania aktu prawa miejscowego obejmującego swą regulacją również kwestie dotyczące utrzymania czystości w związku z posiadaniem gołębi. Stanowisko takie jest stanowiskiem przyjętym w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. wyroki WSA w Bydgoszczy z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. akt II SA/Bd 1016/10 i z dnia 16 września 2009 r., sygn. akt II SA/Bd 594/09, wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 3 września 2008 r., sygn. akt II SA/Go 392/08, czy wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2009 r., sygn. akt II OSK 1953/08).

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym i doktrynie jest już ugruntowane stanowisko, że sądy administracyjne są uprawnione do dokonywania samodzielnej oceny, czy akt normatywny niższego rzędu niż ustawa jest zgodny z Konstytucją lub ustawą. W razie stwierdzenia niezgodności Sąd jest uprawniony do odmowy zastosowania spornego aktu prawnego w rozstrzyganej sprawie.

Uchwała wydana z przekroczeniem upoważnienia ustawowego zawartego w u.c.p.g. nie może stać się legalną podstawą wydania rozstrzygnięcia. Sąd odmawia w tej sytuacji zastosowania uchwały, która jest sprzeczna z aktem wyższego rzędu. Zaskarżona w niniejszej sprawie decyzja wydana została z naruszeniem prawa.

Uzasadnia to, na podstawie art. 145 § 1 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Wójta Gminy K.

Na podstawie art. 152 ww. ustawy Sąd stwierdził, iż zaskarżona decyzja nie może zostać wykonana.



Powered by SoftProdukt