Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Irena Kamińska (spr.), Sędzia NSA Anna Łukaszewska-Macioch, Sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Krakowiecka, po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 listopada 2011 r. sygn. akt II SAB/Wa 314/11 w sprawie ze skargi J. M. na bezczynność Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę kasacyjną.

Wyrokiem z dnia 30 listopada 2011 r., sygn. akt II SAB/Wa 314/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. M. na bezczynność Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż pismem z dnia 30 marca 2011 r. J. M. zwrócił się do Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z wnioskiem o udostępnienie, w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej: stenogramów wszystkich wypowiedzi Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego podczas, mającej miejsce w dniu 6 lutego 2009 r., konferencji: "Rok 1989 – narodziny wolności", z zaznaczeniem kolejności zabierania głosu przez pozostałych uczestników; listy zaproszonych na konferencję gości (imię i nazwisko, instytucja jaką zaproszony reprezentował, stanowisko/tytuł naukowy oraz informacja o obecności na konferencji); wzoru zaproszenia na konferencję. Wnioskodawca wniósł o udostępnienie wyżej wymienionych informacji w formie kopii dokumentów uwierzytelnionych przez właściwego pracownika Kancelarii.

Wraz z pismem z dnia 9 maja 2011 r. Kancelaria Prezydenta RP przesłała wnioskodawcy listę gości zaproszonych na konferencję: "Rok 1989 – narodziny wolności" oraz wzór zaproszenia na tę konferencję. Równocześnie poinformowano zainteresowanego, że Kancelaria nie posiada zapisu stenograficznego z przedmiotowej konferencji, oraz że w 2010 r. wydana została przez Kancelarię Prezydenta RP publikacja "Seminaria Lucieńskie 2008 – 2009", zawierająca autoryzowany zapis ww. spotkania oraz poinformowano o możliwości, sposobach i miejscach zapoznania się z ww. publikacją.

W odpowiedzi na powyższe pismo J. M., pismem z dnia 23 maja 2011 r., dokonał uzupełnienia swego pierwotnego wniosku o udostępnienie informacji publicznej, wnosząc o udostępnienie: kopii zapisu fonograficznego konferencji "Rok 1989 – narodziny wolności"; kopii protokołu zniszczenia stenogramu z przedmiotowej konferencji oraz kopii regulaminu/instrukcji regulującego postępowanie ze stenogramami wypowiedzi Prezydenta RP; egzemplarza publikacji "Seminaria Lucieńskie 2008 – 2009".

W piśmie z dnia 9 czerwca 2011 r. Kancelaria Prezydenta RP poinformowała J. M. , że żądana przez niego kopia zapisu fonograficznego konferencji "Rok 1989 – narodziny wolności" nie jest informacją publiczną w rozumieniu ustawy, ponieważ nie mieści się w jej zakresie przedmiotowym. W piśmie wskazano również, iż samo urzeczywistnienie przez Kancelarię Prezydenta RP pomysłu intelektualnych debat stwarzających tylko możliwość spotkania się reprezentantów najróżniejszych środowisk intelektualnych kraju oraz wspólnej rozmowy i wymiany poglądów na różne aktualnie współczesne tematy nie stanowi opisu pewnej rzeczywistości dokonanej przez organ, a zarazem wiadomości przezeń wytworzonej. Stwierdzono także, iż nie można uznać, że wygłaszane w trakcie debat opinie, poglądy, czy oceny były bezpośrednio kierowane do Prezydenta RP i miały służyć realizacji wykonywanych przez Prezydenta zadań. Samo zaś nagranie fonograficzne przebiegu spotkań, nie stanowi wytworzenia wiadomości, a tylko jej utrwalenie, nie jest również dokumentem urzędowym w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy. Za informację taką należy uznać natomiast przygotowaną i wydaną przez Kancelarię Prezydenta RP publikację "Seminaria Lucieńskie 2008 – 2009", która wiernie prezentuje wygłaszane przez prelegentów poglądy i opinie na poruszane podczas konferencji tematy. Poinformowano także, że nie był sporządzany zapis stenograficzny z przedmiotowej konferencji, a w związku z tym nie istnieje również protokół zniszczenia tego stenogramu.

Pismem z dnia 20 czerwca 2011 r. J. M. podtrzymał swój pierwotny wniosek, doprecyzowując, iż wnosi o udostępnienie informacji w formie dostępu do zapisu fonograficznego konferencji "Rok 1989 – narodziny wolności", w szczególności zapisu treści wystąpień Prezydenta RP na tej konferencji.

Kancelaria Prezydenta RP, pismem z dnia 8 lipca 2011 r. odpowiadając na powyższe wystąpienie wyjaśniła, że sporządzone przez Kancelarię nagranie fonograficzne debaty podczas konferencji "Rok 1989 – narodziny wolności" ma charakter materiału wewnętrznego o roboczym charakterze, który jako jeden z wielu materiałów służył przygotowaniu publikacji pt. "Seminaria Lucieńskie 2008 – 2009". W świetle zaś utrwalonego orzecznictwa i poglądów doktryny przyjmuje się, że dysponent informacji publicznej jest zobowiązany do jej udostępnienia tylko wtedy, gdy informacja nie została wcześniej udostępniona wnioskodawcy i nie funkcjonuje w obiegu publicznym. Publikacja "Seminaria Lucieńskie 2008 – 2009" wydana została natomiast właśnie w celu, by każdy zainteresowany mógł się zapoznać z wystąpieniami Prezydenta RP i zaproszonych gości, wygłoszonymi również podczas nieoficjalnej części debaty.

W piśmie z dnia 15 lipca 2011 r. J. M., zwrócił się do Szefa Kancelarii Prezydenta RP z prośbą o wypełnienie obowiązku wynikającego z art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej i przesłanie mu do wiadomości treści decyzji, którą Szef Kancelarii Prezydenta RP odmówił udostępnienia informacji publicznej we wnioskowanej formie wraz z wyjaśnieniami, bądź o wydanie takiej decyzji wraz ze stosownym wyjaśnieniem.

W odpowiedzi na powyższe pismo Kancelaria Prezydenta RP poinformowała wnioskodawcę, iż w myśl poglądów judykatury i doktryny jeżeli żądanie udzielenia informacji, pomimo że skierowane w trybie powołanej ustawy, nie dotyczy informacji publicznej, to organ nie może wydawać decyzji administracyjnej, bowiem w takim wypadku odpowiedź organu winna być udzielona w formie pisma.

W dniu 16 sierpnia 2011 r. J. M. skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem organu, skargę na bezczynność Szefa Kancelarii Prezydenta RP w zakresie udostępnienia informacji publicznej w formie kopii zapisu fonograficznego treści wystąpień Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego na konferencji "Rok 1989 – narodziny wolności". W skardze wniósł o nakazanie organowi udostępnienia wnioskowanej informacji w terminie 7 dni oraz zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi podniósł, iż treść wystąpień Prezydenta RP na przedmiotowej konferencji jest informacją publiczną w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej i podlega udostępnieniu. Oficjalny charakter tej konferencji oraz udział w niej Prezydenta RP jako gospodarza, nie może bowiem pozostawiać wątpliwości, że konferencja i jej przebieg jest sprawą publiczną, co w konsekwencji, zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 ustawy oznacza, że każda informacja o konferencji stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w ustawie. Treść wystąpień Prezydenta RP na konferencji wypełnia zaś nie tylko dyspozycję przepisu ogólnego art. 1 ust. 1 ustawy, ale także dyspozycję przepisu szczegółowego art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. c) ustawy. Zgodnie zaś z przepisem art. 12 ust. 2 pkt 2) ustawy Szef Kancelarii Prezydenta RP obowiązany jest zapewnić mu możliwość przeniesienia przedmiotowej informacji na odpowiedni, powszechnie stosowany nośnik informacji.

Skarżący podkreślił, że zgodnie z przepisem art. 143 Konstytucji RP organem pomocniczym Prezydenta RP jest Kancelaria Prezydenta RP, której Prezydent RP nadaje statut oraz powołuje i odwołuje Szefa Kancelarii Prezydenta RP. Wobec zaś faktu, że obowiązek udostępniania informacji publicznej ma czysto techniczny – pomocniczy charakter – Szef Kancelarii Prezydenta RP jest właściwym adresatem jego wniosku o udostępnienie informacji publicznej wytworzonej przez Prezydenta RP.

Zaznaczył jednocześnie, że wskazywana wielokrotnie w kierowanej do niego korespondencji publikacja "Seminaria Lucieńskie 2008 – 2009" wydana przez Kancelarię Prezydenta RP, jest informacją wytworzoną przez Kancelarię Prezydenta RP. Nie jest ona jednak przedmiotem jego wniosku o udostępnienie informacji publicznej. Fakt istnienia tej publikacji i jej publicznego dostępu nie zastępuje zaś jego prawa do wnioskowanej informacji publicznej, którą jest treść rzeczywiście wypowiedzianych na Konferencji wystąpień Prezydenta RP, utrwalona w formie zapisu fonograficznego.

Kancelaria Prezydenta RP w odpowiedzi na skargę wniosła o jej odrzucenie ze względu na niedopuszczalność, ewentualnie o jej oddalenie.

Organ zaznaczył, że skarżący pismem z dnia 9 maja 2011 r., został poinformowany, iż w 2010 r. wydana została przez Kancelarię Prezydenta RP publikacja zatytułowana "Seminaria Lucieńskie 2008 – 2009", zawierająca autoryzowany zapis ww. spotkania. Równocześnie udzielono informacji co do możliwości, sposobów i miejsc zapoznania się z tą publikacją.

Powołując się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 lutego 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 129/07, organ podkreślił, iż czym innym jest prawo do informacji publicznej, a czym innym żądanie bezpośredniego dostępu do materiałów źródłowych. Zapis fonograficzny konferencji "Rok 1989 – narodziny wolności" stanowił zaś jedynie roboczy materiał źródłowy dla powstania części publikacji pt. "Seminaria Lucieńskie 2008 – 2009" i jako taki nie stanowi informacji publicznej.

Ponadto przepisy prawa nie nakładają na Kancelarię Prezydenta RP obowiązku utrwalania w jakiejkolwiek formie wystąpień Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, ani tym bardziej obowiązku zapewnienia wstępu każdemu zainteresowanemu na szeroko rozumiane spotkania, podczas których głos zabiera Prezydent RP. A już z pewnością obowiązku takiego nie można kreować w stosunku do nieoficjalnych wystąpień Prezydenta RP.

W ocenie organu należy jednoznacznie odróżnić sytuację, w której ustawa nakłada na określone podmioty obowiązek zapewnienia każdemu zainteresowanemu podmiotowi dostępu do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, obligując zarazem organ do utrwalania ich przebiegu, od sytuacji sporządzenia przez Kancelarię Prezydenta RP zapisu fonograficznego, mającego stanowić techniczne ułatwienie dla przygotowania publikacji, której zakresem objęta jest cała seria konferencji tematycznych. Oficjalna część spotkania, do udziału w której zaproszona była także prasa stanowi zaś materiał ogólnodostępny (m.in. na stronie internetowej: http://www.youtube.com/wwwprezydentpl), a treść przemówień uczestników spotkania, zarówno z części oficjalnej, jak i nieoficjalnej, została wydana w formie ogólnodostępnej publikacji.

Powołując się na wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego – z dnia 1 października 2010 r., sygn. akt I OSK 1216/10 oraz z dnia 16 kwietnia 2010 r., sygn. akt I OSK 14/10, organ podkreślił, że nawet – w sposób "kwalifikowany" zobowiązane organy kolegialne – nie mają obowiązku udostępniania informacji z przebiegu posiedzenia organu kolegialnego na nośniku audiowizualnym czy teleinformatycznym, jeżeli udostępniony został protokół z tego wydarzenia. Tym bardziej uznać należy, iż ani Prezydent RP, ani Kancelaria Prezydenta RP nie są zobowiązani do udostępniania zapisu fonograficznego organizowanego spotkania jeżeli informacje z przebiegu tego spotkania i treść wypowiedzi jego uczestników zostały zebrane i wydane w ogólnodostępnej publikacji.

Podkreślono przy tym, że zapis fonograficzny konferencji "Rok 1989 – narodziny wolności", jako środek techniczny o charakterze czysto roboczym, stanowi rejestr wszelkich dźwięków zaistniałych w czasie spotkania, a także luźnych zdań i wtrąceń natury "codziennej", niemających związku z tematem konferencji, a tym bardziej w żadnej mierze niezwiązanych ze sprawami o charakterze publicznym. Nie można zaś skutecznie wywodzić, że informacją publiczną objęte są wszelkie wypowiedzi, dygresje, czy wywiązujące się rozmowy mające miejsce podczas spotkań z udziałem organów władzy publicznej, niezwiązanych stricte z tematem wystąpienia. Czym innym jest bowiem prawo do informacji publicznej – tu treści oficjalnych wystąpień Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, a czym innym żądanie nagrania obejmującego stricte przebieg konferencji. W sprawie będącej przedmiotem niniejszej skargi, skarżący ma natomiast możliwość zapoznania się z wystąpieniami Prezydenta Lecha Kaczyńskiego autoryzowanymi przez niego i przekazanymi do publikacji jako w pełni odzwierciedlającymi jego myśli i poglądy zaprezentowane podczas przedmiotowej konferencji. Zgodnie natomiast z ukształtowanym orzecznictwem sądowoadministracyjnym dysponent informacji publicznej jest zobowiązany do jej udostępnienia tylko wtedy, gdy informacja nie została wcześniej udostępniona wnioskodawcy i nie funkcjonuje w obiegu publicznym.

Samo nagranie fonograficzne konferencji: "Rok 1989 – narodziny wolności" nie jest natomiast objęte zakresem przedmiotowym ustawy o dostępie do informacji publicznej i jako takie nie podlega udostępnieniu w trybie tej ustawy. Skoro zatem wnioskowana przez skarżącego informacja nie podlega udostępnieniu w trybie i na zasadach określonych w ww. ustawie, gdyż nie posiada przymiotu informacji publicznej, to w sprawie niniejszej nie mogło dojść ani do jej udostępnienia, a więc do dokonania czynności materialno – technicznej, ani też do odmowy udostępnienia, czyli wydania decyzji administracyjnej.

Skoro zatem wniosek skarżącego nie może zostać załatwiony w trybie dostępu do informacji publicznej ani też w żadnym innym trybie, skarga na bezczynność, jako niedopuszczalna, powinna zostać odrzucona. W przypadku natomiast, gdyby sąd nie znalazł przesłanek do odrzucenia skargi, organ wniósł o jej oddalenie.

Skarżący ustosunkowując się do powyższej odpowiedzi na skargę w piśmie z dnia 3 października 2011 r. podniósł, że argumentacja organu nie podważa słuszności jego skargi. Zaś przytoczone orzecznictwo bądź nie przystaje rodzajowo do przedmiotowej sprawy, bądź potwierdza słuszność jego skargi. Podkreślił, że informacja, o której dostęp wnioskuje – czyli wszystkie wypowiedzi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na konferencji "Rok 1989 – narodziny wolności" są informacją publiczną w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Polemizując z argumentacją organu podniósł, że publikacji "Seminaria Lucieńskie 2008 – 2009" nie można utożsamiać z protokołem z posiedzenia kolegialnej władzy publicznej, a tym samym publikacja ta nie może zastępować jego prawa do dostępu do nagrania fonograficznego wypowiedzi Prezydenta RP na konferencji. Nieuzasadnione jest też rozróżnienie na "część oficjalną, jak i nieoficjalną debaty" w czasie przebiegu konferencji. Można mówić co najwyżej o części konferencji, na której obecni są przedstawiciele środków masowej komunikacji oraz tej jej części, na której obecność tych przedstawicieli nie jest przewidziana. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej pełnił jednak swoje oficjalne obowiązki zarówno będąc obserwowany obiektywem kamery telewizyjnej, jak i przewodnicząc konferencji w tej jej części, w której obecność kamer telewizyjnych, jak i reporterów prasy, radia i telewizji nie była przewidziana.

Wydając zaskarżony wyrok Sąd pierwszej instancji wskazał, iż nie ulega wątpliwości, że Kancelaria Prezydenta RP, jako organ pomocniczy Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 143 Konstytucji, jest podmiotem zobowiązanym na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej do udzielenia informacji, mającej walor informacji publicznej, będącej w jego posiadaniu. J. M. domagał się od Szefa Kancelarii Prezydenta RP udostępnienia informacji publicznej w postaci kopii zapisu fonograficznego treści wystąpień Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego na konferencji "Rok 1989 – narodziny wolności", która odbyła się w dniu 6 lutego 2009 r. W sprawie jest okolicznością niesporną, że treść wystąpień Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego na konferencji "Rok 1989 – narodziny wolności" stanowi informację publiczną, oraz że treść tych wystąpień została zamieszczona w wydanej w 2010 r. przez Kancelarię Prezydenta RP publikacji "Seminaria Lucieńskie 2008 – 2009". Informacja w postaci treści wystąpień Prezydenta RP na ww. konferencji funkcjonuje zatem w obiegu publicznym i jest powszechnie dostępna. Organ poinformował zaś wnioskodawcę, w jaki sposób może zapoznać się z tą informacją. Nie można w tej sytuacji zarzucić organowi bezczynności, gdyż żądana informacja jest powszechnie dostępna, a nadto organ wskazał dostępny dla wnioskodawcy sposób zapoznania się z nią. Organ nie był w tej sytuacji zobowiązany do udostępnienia kopii zapisu fonograficznego treści wystąpień Prezydenta RP, czego domagał się wnioskodawca. Prawo do informacji publicznej obejmuje bowiem prawo do uzyskania określonej informacji, a nie prawo dostępu do materiału źródłowego zawierającego tę informację. Sąd pierwszej instancji zwrócił też uwagę, że ustawa o dostępie do informacji publicznej dwukrotnie wskazuje na możliwość udostępniania informacji publicznej w drodze udostępnienia materiałów audiowizualnych i teleinformatycznych, tj. w art. 7 ust. 1 pkt 3 oraz w art. 19 tej ustawy. Uregulowania te odnoszą się jednak do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów oraz ich organów pomocniczych. Nie dotyczą zatem ani Prezydenta RP, ani spotkań organizowanych pod jego patronatem i z jego udziałem.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył J. M. zarzucając mu:

I. naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie polegające na:

1) błędnej wykładni i zastosowaniu art. 7 ust. 1 pkt 2) w zw. z art. 10 ust. 1, art. 11 pkt 1) oraz niezastosowaniu art. 12 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej w związku z art. 1 § 1 i 2 ustawy Prawo o ustroju sądów administracyjnych poprzez błędne uznanie, iż przedmiotowa informacja publiczna, którą zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 4) lit c) ustawy o dostępie do informacji publicznej jest treść wystąpień Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego wygłoszonych podczas debaty historyków "Rok 1989 - narodziny wolności", która odbyła się w Pałacu Prezydenckim w Warszawie w dniu 6 lutego 2009 r. została udostępniona przez Organ w drodze wyłożenia, w ten sposób, iż w wydanej przez Organ publikacji "Seminaria Lucieńskie 2008-2009" (ISBN 978-83-931191-0-3) została utrwalona w formie druku i przetworzona w nieokreślonym w tej publikacji zakresie przetworzenia;

2) błędnej wykładni i zastosowaniu art. 11 pkt 1) oraz niezastosowaniu art. 12 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, a w konsekwencji nieprawidłowe uznanie, iż przedmiotowa informacja publiczna została udostępniona, albowiem jest już publicznie dostępna, podczas gdy nie doszło do udostępniania przedmiotowej informacji publicznej w drodze wyłożenia, o którym stanowi przepis art. 11 pkt 1) w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, ponieważ przedmiotowa informacja publiczna, przetworzona i udostępniana w publikacji "Seminaria Lucieńskie 2008-2009" nie jest oznaczona danymi określającymi tożsamość osoby, która udostępniła informację, ani datą udostępnienia, których to danych jednoznacznie wymaga przepis art. 12 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej;

3) błędnej wykładni i zastosowaniu przepisów art. 3 ust. 1 pkt 1), art. 10 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, w związku z art. 1 par. 1 i 2 p.u.s.a., polegającej na błędnym uznaniu przedmiotowej informacji publicznej przetworzonej (utrwalonej) przez Organ w formie zapisu fonograficznego za: "materiał źródłowy zawierający tą informację", które to określenie nie jest zdefiniowane w przepisach ustawy o dostępie do informacji publicznej, a w konsekwencji błędnym uznaniu, iż przedmiotowa informacja publiczna przetworzona (utrwalona) w formie zapisu fonograficznego jest wyłączona z ciążącego na Organie obowiązku jej udostępnienia.

4) błędnej wykładni i zastosowaniu art. 10 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1, 2, 3 i

4 oraz w zw z art. 11 pkt 1) oraz w zw. z art. 14 ust. 1 ustawa o dostępie

do informacji publicznej w związku z art. 1 par. 1 i 2 p.u.s.a., polegającej na błędnym uznaniu, iż domniemane spełnienie przez przetworzoną w formie publikacji "Seminaria Lucieńskie 2008-2009" przedmiotową informację publiczną kryteriów opisanych w przepisie art. 11 pkt 1) w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej zwalnia Organ od obowiązku udostępnienia informacji publicznej na wniosek i we wnioskowanej formie, nałożonego nań przepisem art. M) ust. 1 w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej wobec bezspornego faktu, iż wnioskowana informacja publiczna nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej w jakimkolwiek zakresie jej przetworzenia.

5) błędnej wykładni i zastosowaniu przepisów art. 3 ust. 1 pkt 1), art. 7 ust. 1 pkt 3), art. 8 ust. 1 i 2, art. 11 pkt 2), art. 12 ust. 2 pkt 1) i 2), art. 14 ust. 1 oraz art. 19 ustawy o dostępie do informacji publicznej w związku z art. 1 par. 1 i 2 p.u.s.a., polegającej na błędnym uznaniu, iż udostępnianie informacji publicznej przetworzonej w formie materiałów audiowizualnych "nie dotyczą [ ... ] ani Prezydenta RP ani spotkań organizowanych pod jego patronatem i z jego udziałem. "

II. naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy poprzez naruszenie przepisu art. 151, art. 145 § 1 pkt a) oraz art. 134 p.p.s.a., w związku z art. 1 § 1 i 2 p.u.s.a. wyrażające się w oddaleniu skargi J. M. pomimo bezczynności Organu wobec ciążącego na Organie obowiązku nałożonego nań przepisem art. 4 ust. 1 pkt 1) w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 1), art. 7 ust. 1 pkt 2), art. 10 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej

Powołując się na wymienione podstawy skargi kasacyjnej wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w całości i przekazanie sprawy temu Sądowi do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie od organu na rzecz skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej wniósł o jej oddalenie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 183 § 1 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania. W sprawie nie występują przesłanki nieważności określone w art. 183 § 2 p.p.s.a., zatem Naczelny Sąd Administracyjny związany był granicami skargi kasacyjnej.

Stosownie do art. 174 pkt. 1 i 2 p.p.s.a., skarga kasacyjna może być oparta na następujących podstawach: naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, a także na naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Istota sporu w niniejszej sprawie polega na dokonaniu oceny, czy adresat wniosku o udostępnienie informacji publicznej zobowiązany był do udostępnienia nagrań treści wystąpień Prezydenta RP na konferencji zorganizowanej pod jego patronatem, w sytuacji gdy informacja o treści tych wystąpień funkcjonuje w obiegu publicznym, w wydanej w 2010 r. przez Kancelarię Prezydenta RP publikacji, zawierającej autoryzowany zapis tego spotkania.

Ustawa o dostępie do informacji publicznej reguluje tryb udzielania informacji publicznej, w art. 3 ust. 1, który precyzuje, jakie uprawnienia obejmuje prawo do informacji publicznej. Są nimi:

1) uzyskanie informacji publicznej,

2) wgląd do dokumentów urzędowych,

3) dostęp do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów.

Zakres w jakim prawo do informacji publicznej może być realizowane, oznaczony został przez ustawodawcę ściśle i w powiązaniu z regulacją art. 7 u.d.i.p. przesądza o tym, że prawo do informacji publicznej nie obejmuje bezpośredniego uprawnienia dostępu do materiałów źródłowych, na podstawie których podmiot uprawniony otrzymał dostęp do informacji publicznej. Podzielić należy stanowisko Sądu pierwszej instancji, iż prawo dostępu do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do uzyskania określonej informacji, a nie prawo dostępu do materiału źródłowego, zawierającego tę informację. Zakres przedmiotowy ustawy dotyczy udostępnienia informacji publicznej. Należy przy tym odróżnić pojęcie informacji i jej nośnika, czy też źródła. Samo pojęcie informacji oznacza bowiem w języku polskim "powiadomienie o czymś, zakomunikowanie czegoś, pouczenie". Źródło informacji zaś to "miejsce jej pochodzenia, punkt wyjścia, czyli np. dokument pisany w którym jest ona zawarta, człowiek dysponujący pewną wiedzą, która nie znalazła odzwierciedlenia w materiale pisanym, dyskietka komputerowa" (por. M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznej w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Dom Organizatora, Toruń 2002, str. 25). W wyroku z dnia 31 maja 2004 r. o sygn. akt OSK 205/04 (dostępny w internetowej Bazie Orzeczeń NSA) Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż "ratio legis regulacji zawartej w art. 61 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483), a także w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej wynika z zasady udziału obywateli w życiu publicznym i sprawowania społecznej kontroli. W celu zaś realizacji tej zasady obywatel ma prawo uzyskania wiedzy o sprawach publicznych. Prawo do uzyskania takiej wiedzy w postaci prawa dostępu do informacji nie obejmuje nośników tej informacji, tj. form, w jakich ta informacja występuje.

W rozpoznawanej sprawie skarżący, co jest bezsporne ma możliwość zapoznania się z wystąpieniami Prezydenta, autoryzowanymi przez niego i przekazanymi do publikacji w wydanej przez Kancelarię Prezydenta RP publikacji "Seminaria Lucieńskie 2008 – 2009", która prezentuje wygłaszane przez prelegentów poglądy i opinie na poruszane podczas konferencji tematy. Samo nagranie audiowizualne przebiegu konferencji, nie stanowi wytworzenia wiadomości, a tylko jej utrwalenie i nie jest dokumentem urzędowym w rozumieniu art. 6 ust. 2 u.d.i.p. W rozumieniu tego przepisu jest to bowiem treść oświadczenia woli lub wiedzy, utrwalona i "podpisana" w dowolnej formie przez funkcjonariusza publicznego. Żądana przez wnioskodawcę kopia zapisu fonograficznego konferencji, wszystkich tych warunków nie spełnia wobec czego nie może być traktowana jako "dokument urzędowy", o którym mowa w art. 6 ust. 2 u.d.i.p. Jak słusznie wskazał Sąd pierwszej instancji, u.d.i.p. nie zawiera uregulowań nakazujących Prezydentowi RP udostępnienia informacji publicznej w drodze udostępnienia materiałów audiowizualnych i teleinformatycznych. Ustawa nakłada taki obowiązek jedynie na organy kolegialne pochodzące z powszechnych wyborów (art. 7 ust. 1 pkt 3) oraz ich organy pomocnicze (art. 19 w zw. z art. 18 ustawy).

Zważywszy, że uprzednio skarżącego poinformowano w jaki sposób może zapoznać się z treścią żądanych informacji publicznych, nie może skutecznie podnosić zarzutu, iż organ zaniedbał obowiązku udzielenia skarżącemu odpowiedzi w zakresie dotyczącym udzielenia tych informacji i pozostawał tym samym w bezczynności. Zarzuty prawa materialnego odnośnie nieprawidłowego uznania przez Sąd pierwszej instancji, iż przedmiotowa informacja publiczna została udostępniona nie mogły odnieść oczekiwanego skutku.

W związku z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.