Skarżący wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych wskazując, że suma wpisów od wniesionych przez niego skarg na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej we W. wynosi 77.560 zł, która to kwota odbiega od jego zdolności płatniczych. Podał, że obecnie jest zatrudniony w wymiarze ¼ etatu, a wysokość jego przychodów jest poniżej progu socjalnego, na potwierdzenie czego przedłożył zaświadczenie z zakładu pracy. Ponadto wskazał, że nie posiada żadnego majątku ruchomego ani też żadnych praw majątkowych, które mogłyby zostać przeniesione na własność Skarbu Państwa. Jedynym jego majątkiem jest nieruchomość rolna o powierzchni 1,6 ha oraz udział w domu wiejskim, które są obciążone hipoteką w związku z zaciągniętą pożyczką (wnioskodawca przedłożył umowę pożyczki oraz odpis z księgi wieczystej). Dodał, że ma na utrzymaniu dwoje dzieci w wieku 2 i 9 lat, a jego żona przebywa obecnie na urlopie wychowawczym. Podkreślił, że nieuwzględnienie wniosku pozbawi go obrony swoich praw przed Sądem.
Wnioskodawca oświadczył również, że zatrudniony na ¼ etatu otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 234 zł brutto, natomiast żona pobiera zasiłek w wysokości 400 zł oraz zasiłek rodzinny – 100 zł.
Na wezwanie Sądu skarżący dodatkowo przedłożył zeznania podatkowe za lata 2005 i 2006, odpis z księgi wieczystej wskazujący na tytuł prawny jego matki do lokalu mieszkalnego zajmowanego przez rodzinę skarżącego, przedegzekucyjne wezwanie do zapłaty oraz wyciągi z rachunków bankowych. Wskazał, że średnio miesięcznie ponosi wydatki w łącznej kwocie 2.200 zł, a źródłem ich finansowania jest wspomniana wyżej pożyczka zaciągnięta w 2006 r. Odnośnie wyciągów z posiadanych rachunków bankowych wnioskodawca wyjaśniał, że spółka, dla której pracuje, ma swoją siedzibę w W., natomiast zarządza apartamentami w M. oraz biurem podróży w P. – w związku z tym, ze względu na częste przemieszczanie się, rachunek osobisty skarżącego często służy do dokonywania różnych płatności, z których rozlicza się z pracodawcą. Posiada też kartę kredytową otrzymaną w czasie pracy w spółce A., w której był udziałowcem. Karta ta ma dla niego istotne znaczenie, gdyż posiada limit 15.000 zł, co daje mu – aczkolwiek chwilowe – poczucie bezpieczeństwa. Wnioskodawca podał, że – z wyjątkiem samochodu służbowego – nie posiada żadnego środka transportu.
Zgodnie z art. 245 § 3 i art. art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), w skrócie p.p.s.a., prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, a więc w zakresie częściowym, może być przyznane osobie fizycznej, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Podkreślenia wymaga, że wyrażenie "gdy wykaże" wskazuje, że to na wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania w sposób wiarygodny powyższej okoliczności.
W ocenie Sądu, skarżący wykazał, że niewątpliwie nie ma możliwości uiszczenia wpisów sądowych w sprawach o sygn. I SA/Wr 1642-1670/07, w łącznej kwocie 77.560 zł. Niemniej jednak przedstawiony stan faktyczny budzi wątpliwości co do braku możliwości poniesienia kosztów sądowych nawet w części bez uszczerbku dla budżetu domowego. W pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę, że wnioskodawca podał, iż zatrudniony jest w spółce z o.o. na ¼ etatu na stanowisku prezesa, z wynagrodzeniem netto 197 zł, natomiast zaświadczenie potwierdzające powyższą okoliczność jest podpisane przez niego osobiście jako "kierownika zakładu lub osoby przez niego upoważnionej". Ponadto, z przedstawionych oświadczeń wynika, że miesięczny dochód rodziny wynosi około 700 zł, a wydatki – 2.200 zł. W istocie skarżący podał, że wydatki są pokrywane z zaciągniętej pożyczki w kwocie 100.000 zł, jednakże z przedłożonej umowy z dnia 20 lipca 2006 r. wynika, że spłata tej pożyczki jest datowana na dzień 31 grudnia 2007 r. Zatem oprócz średnich miesięcznych wydatków, skarżący musiał gromadzić środki w celu zwrotu pożyczki. Prowadzi to do konstatacji, że oprócz zdeklarowanych, wnioskodawca musi mieć dodatkowe źródło dochodu lub rzeczywiste zarobki na stanowisku prezesa znacznie odbiegają od podanych w zaświadczeniu. Również analiza wyciągów z rachunków bankowych budzi wątpliwości co do wysokości dochodów "poniżej progu socjalnego" rodziny skarżącego. Zdaniem Sądu bowiem, rodzina, której dochód (w wysokości zdeklarowanej przez wnioskodawcę) nie starcza na pokrycie podstawowych potrzeb życiowych, nie wydatkuje go szkołę językową dla dziecka lub na usługi fryzjerskie w kwocie powyżej 100 zł.
Mając na uwadze powyższe, powtórzyć należy, że bez wątpienia wnioskodawca nie jest w stanie ponieść kosztu wpisów w 29 spawach w łącznej kwocie 77.560 zł, niemniej jednak Sąd, będąc w wątpliwości co do rzeczywistych możliwości finansowych skarżącego, zobligowany jest odmówić zwolnienia z całości kosztów sądowych. Dlatego też na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.
