Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Krzysztof Stanik po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej wniosku R. B. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zawartego w skardze kasacyjnej R. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 5 listopada 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 1291/07 w sprawie ze skargi R. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 31 maja 2007 r. w przedmiocie podatku akcyzowego za okres od marca do grudnia 2003 r. postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.

W skardze kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 05.11.2008 r., sygn. I SA/Wr 1291/07, R. B. wniósł o wstrzymanie wykonania decyzji Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 31.05.2007 r. Strona podniosła, że wykonanie tej decyzji spowodowałoby skutki, o jakich mowa w art. 61 § 3 ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – zwanej dalej "popsa" oraz że w pełni aktualne pozostają motywy, dla jakich sąd pierwszej instancji wstrzymał wykonanie decyzji organu podatkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W myśl art. 61 § 3 popsa po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Rozpatrując wniosek złożony przez R. B. Naczelny Sąd Administracyjny wziął pod uwagę fakt, iż przesłanki wstrzymania wykonania decyzji wskazane w art. 61 § 3 popsa były już przedmiotem rozważań Sądu pierwszej instancji. Postanowieniem z dnia 08.09.2008 r. WSA we Wrocławiu na wniosek R. B. wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Celnej w W. W motywach swego orzeczenia Sąd pierwszej instancji zauważył, że zdaniem wnioskodawcy wykonanie zaskarżonej decyzji doprowadzi do likwidacji jego firmy. WSA stwierdził, że wprawdzie w złożonym wniosku skarżący nie wykazał okoliczności uzasadniających zastosowanie ochrony tymczasowej, jednakże Sąd wskazał na treść dokumentacji załączonej przez wnioskodawcę do wniosku o przyznanie prawa pomocy, z której wynikało, że jego sytuacja majątkowa pozwala przyjąć, iż wykonanie decyzji spowodowałoby skutki określone w art. 61 § 3 popsa, a wyegzekwowanie należnego zobowiązania podatkowego doprowadziłoby do pogłębienia trudnej sytuacji wnioskodawcy i osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym (żona i małoletnia córka). Sąd pierwszej instancji zauważył też, że odtworzenie składników majątkowych, naruszonych na skutek egzekucji należności podatkowej, w sytuacji majątkowej wnioskodawcy, byłoby połączone z koniecznością stosowania znacznego nakładu sił i środków.

Naczelny Sąd Administracyjny w pełni podziela stanowisko prezentowane w opisanym postanowieniu, uznając że sytuacja wnioskodawcy uzasadnia udzielenie mu tymczasowej ochrony sądowej w postaci wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 61 § 3 w zw. z art. 193 popsa orzekł jak w sentencji.