Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Anna Klotz sędzia WSA Renata Owczarzak Protokolant starszy sekretarz sądowy Elżbieta Brandt po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi Prezydenta [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska dyrektora szkoły podstawowej oddala skargę.

II SA/Bd 800/19

UZASADNIENIE

Rozstrzygnięciem nadzorczym nr [...] ,działając na podstawie art. 91 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 z późn. zm.- dalej jako u.s.g.) Wojewoda stwierdził nieważność zarządzenia Prezydenta NR [...] z dnia [...] kwietnia 2019 r. w sprawie odwołania ze stanowiska dyrektora Szkoły Podstawowej Nr [...] w G.

Uzasadniając swoje stanowisko Wojewoda wskazał, że w dniu [...] kwietnia 2019 r. Prezydent działając na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe ( Dz.U. z 2018 r. poz. 996 z późn. zm.- dalej jako: ustawa Prawo oświatowe) oraz art. 30 ust. 2 pkt 5 u.s.g., zarządzeniem NR [...] odwołał z dniem [...] kwietnia 2019 r. T. K. ze stanowiska dyrektora Szkoły Podstawowej Nr [...] im. J. K. w G. W uzasadnieniu zarządzenia podano, że po uzyskaniu pozytywnej opinii Kuratora Oświaty zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe. Prezydent postanowił odwołać Panią T. K. ze stanowiska dyrektora Szkoły Podstawowej Nr [...] im. J. K. w G. w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia. Tego samego dnia Prezydent wystosował do T. K. pismo znak [...] zawierające oświadczenie o odwołaniu jej ze stanowiska dyrektora.

W trakcie prowadzonego postępowania nadzorczego wszczętego zawiadomieniem z dnia [...] czerwca 2019 r. znak [...] w sprawie stwierdzenia nieważności ww zarządzenia Wojewoda ustalił, że w dniu [...] marca 2019r. Prezydent zwrócił się pismem znak [...] do Kuratora Oświaty o wydanie opinii w sprawie zamiaru odwołania T. K. ze stanowiska dyrektora Szkoły Podstawowej Nr [...] im. J. K. w G. Pozytywna opinia w tym zakresie wpłynęła do organu w dniu [...] marca 2019r. Ponadto w toku postępowania Prezydent odnosząc się do argumentacji przytoczonej w uzasadnieniu zawiadomienia, w piśmie z dnia [...] czerwca 2019 r. znak [...] wskazał, że pełne uzasadnienie odwołania znalazło się w piśmie odwołującym dyrektorkę placówki, oraz że organowi nadzoru znane były przyczyny odwołania T. K. ze stanowiska dyrektora szkoły, skoro postępowanie związane z odwołaniem toczyło się z udziałem pracowników Kuratora Oświaty podległego Wojewodzie. Prezydent wskazał ponadto, że nie miał obowiązku sporządzania uzasadnienia zarządzenia, a motywy odwołania ze stanowiska dyrektora szkoły zawarte zostały w piśmie odwołującym.

W ocenie Wojewody zaprezentowana wyżej argumentacja nie zasługiwała na uwzględnienie. Przedmiotowe zarządzenie Prezydenta NR [...] z dnia [...] kwietnia 2019 r. w sprawie odwołania ze stanowiska dyrektora Szkoły Podstawowej Nr [...] w G. wydane w trybie art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy - Prawo oświatowe jest aktem organu administracji wywołującym skutki o charakterze publicznoprawnym, który podlega ocenie organu nadzoru. Tymczasem pismo Prezydenta skierowane do T. K. z informacją o odwołaniu, będące konsekwencją wydanego zarządzenia należy oceniać jedynie jako pismo pracodawcy wywołujące skutki w zakresie prawa pracy, od którego zgodnie z pouczeniem służy odwołanie do Sądu Pracy. Tym samym w przedmiotowej sprawie wystosowanie do T. K. przez Prezydenta pisma z [...] kwietnia 2019r. jest zdarzeniem nie mogącym w tym przypadku uzupełniać uzasadnienia zarządzenia. W tych warunkach ocenie organu nadzoru może podlegać wyłącznie przedmiotowe zarządzenie, pomimo że przepisy ustawy - Prawo oświatowe i ustawy o samorządzie gminnym nie wskazują wprost podstawy prawnej do jego wydania oraz sporządzenia jego uzasadnienia. Obowiązek wydania aktu wywołującego skutki publicznoprawne i sporządzenia uzasadnienia, który można nazwać zarządzeniem jako formę działania organów administracji, wynika z przepisu art. 66 ust.1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe. Tym samym nadzór Wojewody powinien być sprowadzony wyłącznie do przedmiotowego zarządzenia.

Przechodząc do oceny zgodności z prawem przedmiotowego zarządzenia na tle przepisu art. 66 ust.1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe Wojewoda powołał się na obszerne orzecznictwo sądów administracyjnych, które podkreśla, że art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe stanowi wyjątek od zasady stabilności stosunku zatrudnienia, a zatem jego wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna. Skoro przepis ten wprowadza nadzwyczajny tryb odwołania osoby, której powierzono stanowisko kierownicze, to powinien on być interpretowany ściśle.

Dalej Wojewoda wskazał, że omawiany przepis nie ustanawia obowiązku, lecz jedynie upoważnia właściwy organ do odwołania dyrektora z funkcji kierowniczej, nie podając przy tym wprost żadnych kryteriów oceny "szczególnie uzasadnionego przypadku". Skoro jednak ustawodawca do zwrotu "uzasadniony przypadek" - dodał przysłówek "szczególnie", to nie może ulegać wątpliwości, że położył nacisk na to właśnie określenie, świadomie zawężając zastosowanie przedmiotowej regulacji do sytuacji zupełnie wyjątkowych, nadzwyczajnych i nagłych (wykraczających poza działanie rutynowe, codzienne), kiedy organ prowadzący ma prawo ocenić, czy dalsze kierowanie szkołą lub placówką oświatową stanowi istotne zagrożenie dla funkcjonowania tych jednostek lub z jakichkolwiek innych, obiektywnie ważnych przyczyn jest nie do przyjęcia.

Organ podzielił także poglądy wskazanych sądów administracyjnych, że skoro przepis ten przewiduje możliwość odwołania tylko w przypadkach szczególnie uzasadnionych, oznacza to, że zarówno ocena, jak i uznanie organu, który powierzył nauczycielowi stanowisko kierownicze, a następnie zamierza odwołać go z tej funkcji, nie mogą mieć charakteru dowolnego ani arbitralnego, lecz powinny być dokładnie oraz szczegółowo umotywowane w uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia, tak, aby ów wywód i argumentacja prawna mogły podlegać wnikliwej analizie zarówno organu nadzoru, jak i sądu.

Dokonując oceny zarządzenia w kontekście wskazanych wyżej przesłanek jego wydania organ nadzoru uznał, że w treści uzasadnienia tego aktu nie podano konkretnych przyczyn odwołania dyrektorki Szkoły Podstawowej Nr [...] w G. Powołano się w nim jedynie jednozdaniowo na pozytywną opinię Kuratora Oświaty, nie podając przede wszystkim zasadniczych motywów tej opinii, które korespondowałyby z dyspozycją omawianego przepisu. W świetle procedury wynikającej z art. 66 ust.1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe opinia kuratora oświaty nie jest wiążąca, jak też nie zwalnia organu od obowiązku podania przyczyn odwołania w rozstrzygnięciu. Niezależnie od powyższego Wojewoda uznał, że w opinii kuratora trudno doszukać się powołania takich zdarzeń, które można zakwalifikować jako "przypadki szczególnie uzasadnione". Ponadto organ nadzoru przypomniał, że to na Prezydencie ciążył obowiązek szczegółowego umotywowania odwołania w uzasadnieniu przedmiotowego zarządzenia tak, aby ów wywód i argumentacja prawna mogły podlegać wnikliwej analizie zarówno organu nadzoru, jak i sądu. Wspomnianego wyżej umotywowania podjętego przez Prezydenta nie może również zastąpić argumentacja przytoczona w piśmie kierowanym do Kuratora Oświaty, gdyż ostateczna rozstrzygnięcie odnośnie odwołania i jego przyczyn należy do Prezydenta po wyczerpaniu procedury opiniowania, przy czym powinno ono być szczegółowo przedstawione w uzasadnieniu aktu zawierającego rozstrzygniecie.

Organ nadzoru wyraził również pogląd, że motywacji tej nie może zastępować argumentacja zawarta w piśmie z [...] czerwca 2019 r. skierowanym przez Prezydenta do T. K., stąd zawarte w nim przesłanki faktyczne odwołania z funkcji dyrektora szkoły nie podlegają ocenie organu nadzoru. Jedynie w formie dygresji Wojewoda zauważył, że przesłanki oparte na naruszeniu przepisów o ochronie danych osobowych nie zostały potwierdzone przez właściwe organy w systemie ochrony danych osobowych odpowiednimi orzeczeniami nie mogą stanowić wystarczającej przesłanki do odwołania ze stanowiska dyrektora w rozumieniu art. 66 ust.1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe, gdyż nie stanowią przypadku nagłego, wyjątkowego, nie budzącego oczywistych wątpliwości prawnych, destabilizującego działalność szkoły.

Jako chybione Wojewoda uznał stanowisko Prezydenta, według którego Wojewodzie znane są przyczyny odwołania, gdyż jest on organem nadrzędnym w stosunku do Kuratora Oświaty. Wojewoda przypomniał, że w świetle 66 ust.1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe nie zostały mu przyznane kompetencje nadzorcze w stosunku do tego organu w ramach spraw oświatowych. Wojewoda w niniejszej sprawie realizuje nadzór w ramach ustawy o samorządzie gminnym w stosunku do organów gminy. Kurator Oświaty realizując nadzór pedagogiczny jest organem niezależnym od Wojewody.

Odnośnie stanowiska Prezydenta o braku podstaw do wydania przedmiotowego zarządzenia Wojewoda wskazał, że zostało ono wydane w oparciu o przepis art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe, który stanowi podstawę orzekania o odwołaniu dyrektora szkoły. Z kolei zarządzenie jest formą powszechnie używaną przez organy administracji publicznej realizujące funkcje publiczne w ramach obowiązujących przepisów, w tym przy wydawaniu rozstrzygnięć. Tym samym Prezydent prawidłowo zastosował formę zarządzenia.

Reasumując Wojewoda uznał, że przedstawiony stan faktyczny w świetle przepisu art. 66 ust.1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe wobec braku w przedmiotowym zarządzeniu szczegółowego umotywowania podjętego rozstrzygnięcia, jak też braku możliwości doszukania się takiego umotywowania w pozostałych dokumentach w sprawie, uzasadnia stwierdzenie nieważności zarządzenia Prezydenta NR [...] z dnia [...] kwietnia 2019 r. w sprawie odwołania ze stanowiska dyrektora Szkoły Podstawowej Nr [...] w G.

W skardze na to rozstrzygnięcie Prezydent wniósł o uchylenie w całości zaskarżonego aktu nadzoru zarzucając mu, że jest niejednoznaczny, niejasny i uzasadniony w sposób budzący wątpliwości. Zdaniem skarżącego, zarzut braku uzasadnienia nie został poparty wskazaniem przepisu, z którego taki obowiązek wynika. Niekonsekwencja organu nadzoru przejawia się, zdaniem strony skarżącej tym, że jednocześnie stwierdził on brak możliwości doszukania się umotywowania podjętego zarządzenia w dokumentach sprawy, a zarazem pomija w swoich rozważaniach te dokumenty, z których jednoznacznie wynika uzasadnienie odwołania dyrektora.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega oddaleniu, bowiem zaskarżony akt nadzoru został podjęty zgodnie z przepisami obowiązującego prawa.

Zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. z 2018r. poz. 994 z późn.zm., dalej "u.s.g."), wojewoda sprawuje nadzór nad działalnością gminną na podstawie kryterium zgodności z prawem. W myśl art. 91 ust. 1 u.s.g., uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są nieważne. Organ nadzoru o nieważności orzeka w terminie 30 dni od dnia doręczenia uchwały/zarządzenia, w rozpoznawanej sprawie nie budzi żadnych wątpliwości, że powyższy termin został przez Wojewodę zachowany.

Rozstrzygnięcie nadzorcze o nieważności uchwały (zarządzenia) zapada w razie ustalenia, że jest ono dotknięte wadą kwalifikowaną polegającą na tego rodzaju sprzeczności z prawem, która jest "czymś więcej" niż tylko nieistotnym naruszeniem prawa (por. W. Chróścielewski, Z. Kmieciak - Postępowanie w sprawach nadzoru nad działalnością komunalną, Warszawa 1995, str. 28). Rozstrzygnięcie nadzorcze musi jednoznacznie wskazywać, jaki przepis prawa został uchwałą naruszony i w sposób nie budzący wątpliwości wykazać na czym to naruszenie polegało, wyjaśniając sens przepisów, które w jego ocenie zostały naruszone. Orzecznictwo sądowoadministracyjne jednolicie przyjmuje, że istotne naruszenie prawa skutkujące stwierdzeniem nieważności aktu organu gminy to naruszenie przepisów wyznaczających kompetencję do podejmowania uchwał, podstawy prawnej podejmowania uchwał, przepisów prawa ustrojowego, przepisów prawa materialnego - przez wadliwą ich wykładnię oraz przepisów regulujących procedurę podejmowania uchwał. Te same zasady organ nadzoru stosuje badając zgodność z prawem podjętego przez właściwy organ gminy zarządzenia.

Przede wszystkim należy wskazać, że odwołanie nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w szkole, dla której organem prowadzącym jest gmina, następuje w formie zarządzenia organu gminy. Odwołanie to ma charakter kompetencji władczej, przysługującej organowi na podstawie przepisów prawa administracyjnego, związanej z wykonywaniem publicznoprawnych zadań w zakresie oświaty. Dlatego też mimo, że ma ono charakter personalny, nie jest aktem prywatnoprawnym, gdyż obsada stanowiska dyrektora jest formą zarządzania szkołą publiczną, co wchodzi w zakres administracji publicznej. Nie oznacza to jednak, że organ prowadzący ma pełną swobodę w tym względzie.

Przechodząc do oceny legalności zaskarżonego zarządzenia w przedmiocie odwołania ze stanowiska dyrektora szkoły należy stwierdzić, że przepisem prawa materialnego o podstawowym znaczeniu dla niniejszej sprawy jest art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016r. Prawo oświatowe (tekst jedn. Dz.U. z 2018r. poz. 996, dalej " ustawa Prawo oświatowe"). Zgodnie z pkt 1 organ, który powierzył nauczycielowi stanowisko kierownicze w szkole lub placówce odwołuje nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w razie:

a) złożenia przez nauczyciela rezygnacji, za trzymiesięcznym wypowiedzeniem,

b) ustalenia negatywnej oceny pracy lub negatywnej oceny wykonywania zadań wymienionych w art. 57 ust. 2 w trybie określonym przepisami w sprawie oceny pracy nauczycieli - bez wypowiedzenia,

c) złożenia przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny wniosku, o którym mowa w art. 56 ust. 3.

Z kolei zgodnie z pkt 2 art. 66 ust. 1 w przypadkach szczególnie uzasadnionych, po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty (...), może odwołać nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia.

Przepisy u.s.g. przewidują dwa rodzaje naruszeń prawa, które mogą być wywołane przez organy gminy przy wydawaniu aktów innych niż decyzje administracyjne. Mogą być to naruszenia istotne lub nieistotne (art. 91 u.s.g.). Zgodnie z przepisem art. 91 ust. 1 zdanie pierwsze u.s.g. uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są nieważne. W przypadku nieistotnego naruszenia prawa organ nadzoru nie stwierdza nieważności uchwały lub zarządzenia, ograniczając się do wskazania, iż uchwałę lub zarządzenie wydano z naruszeniem prawa (art. 91 ust. 4 u.s.g.). Jednak i tu brak ustawowego zdefiniowania obu naruszeń, co stwarza konieczność sięgnięcia do stanowiska wypracowanego w tym zakresie w doktrynie i w orzecznictwie. Za "istotne" naruszenie prawa uznaje się uchybienie, prowadzące do skutków, które nie mogą być tolerowane w demokratycznym państwie prawnym. Do takich zalicza się między innymi naruszenie przepisów prawa ustrojowego oraz prawa materialnego, a także przepisów regulujących procedury podejmowania aktów prawnych (zob. M. Stahl, Z. Kmieciak, Akty nadzoru nad działalnością samorządu terytorialnego w świetle orzecznictwa NSA |i poglądów doktryny, Samorząd Terytorialny 2001, z. 1-2, str. 101-102). Chodzi tu o wady kwalifikowane, z powodu których cały akt lub jego część nie powinien wejść w ogóle do obrotu prawnego. W takiej sytuacji konieczne jest stwierdzenie nieważności aktu, czyli jego wyeliminowanie z obrotu prawnego z mocą ex tunc, co powoduje, że dany akt, czy jego część nie wywołuje skutków prawnych od samego początku.

Za istotne naruszenie procedury uznawane jest w szczególności brak uzasadnienia aktu wydawanego w ramach tzw. uznania administracyjnego, a taki charakter należy przypisać zaskarżonemu zarządzeniu. Art. 66 ustawy Prawo oświatowe, który uprawnia do odwołania ze stanowiska dyrektora szkoły nie wprowadza w tym względzie obowiązku. Na uznaniowy charakter odwołania wskazuje w szczególności użyty przez ustawodawcę w art.66 ust. 1 pkt 2 ustawy zwrot "może odwołać". Należy też wskazać, że uchwała o odwołaniu dyrektora szkoły na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe, zawierająca element uznaniowy pozostawiony ocenie organu, wymaga szczególnie precyzyjnego uzasadnienia zawierającego opis stanu faktycznego i jego udokumentowanie, a także wykazanie, w czym przejawia się "szczególnie uzasadniony przypadek" nakazujący odsunięcie dyrektora w trakcie roku szkolnego od wykonywanych przez niego obowiązków. Zaniedbania prawem ustanowionych obowiązków dyrektora szkoły, które muszą być na tyle istotne, iż nie pozwala to na dalsze wykonywanie przez niego powierzonej mu funkcji, winny być dowiedzione w stosownym postępowaniu poprzedzającym podjęcie zarządzenia i muszą znaleźć się w uzasadnieniu tego aktu. Z aktu odwołania winno bowiem jasno i konkretnie wynikać, na czym owe "szczególnie uzasadnione przypadki" polegają. Prawidłowość wydanego przez organ prowadzący szkołę zarządzenia o odwołaniu ze stanowiska dyrektora szkoły należało oceniać na podstawie faktów, które zostały wskazane w jego uzasadnieniu. Tylko wówczas jest możliwa ocena legalności odwołania ze stanowiska. Mimo że żaden przepis nie formułuje w sposób literalny obligatoryjności wyartykułowania powodów odwołania ze stanowiska dyrektora szkoły, to jednak istnienie takiego obowiązku wynika z wykładni celowościowej i systemowej wskazanego przepisu. Nie powinno budzić wątpliwości, że skoro sądy administracyjne mają prawo badać powody, które legły u podstaw każdego zaskarżonego rozstrzygnięcia to oznacza to, że organ podejmujący to rozstrzygnięcie ma prawny obowiązek sporządzić uzasadnienie (por. wyrok NSA z dnia 6 maja 2003 r., II SA/Kr 251/03, wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 stycznia 2005 r., II SA/Wa 716/04, publ. w CBOSA).Sąd administracyjny jest bowiem zobowiązany do oceny zgodności z prawem procesu wykładni i stosowania przepisów przez organ administracji publicznej w ustalonym przez organ stanie faktycznym sprawy (por. wyrok Sądu Najwyższego z 18 maja 2001 r., sygn. akt III RN 197/00 oraz wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z 15 grudnia 2008 r., sygn. akt I OSK 622/08 i z 31 października 2012 r., sygn. akt I OSK 1935/12, publ. w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej jako: "CBOSA"). W świetle zasady demokratycznego państwa prawnego i adresowanego do wszystkich organów władzy publicznej nakazu działania na podstawie i w granicach prawa (art. 2 i art. 7 Konstytucji RP) niedopuszczalne jest podejmowanie aktów władzy publicznej - w tym aktów organów jednostek samorządu terytorialnego - bez ujawnienia przyczyn przemawiających za konkretnym rozstrzygnięciem (por. np. wyrok NSA z 17 stycznia 2013 r., sygn. akt I OSK 1170/12; z 14 lutego 2013 r., sygn. akt II OSK 2522/12, publ. w CBOSA). Wymóg działania na podstawie prawa, w połączeniu z zasadą zaufania, rodzi po stronie organów władzy publicznej obowiązek motywowania jej rozstrzygnięć. Ponadto, obowiązek powyższy jest elementem zasady jawności działania władzy publicznej, będąc zaliczanym do standardów demokratycznego państwa prawnego (np. wyrok NSA z 8 czerwca 2006 r., sygn. akt II OSK 410/06 publ. w CBOSA). Nie powinno budzi też wątpliwości, że uzasadnienie aktu powinno przybrać formę pisemną i zostać doręczone uprawnionemu wraz z władczym rozstrzygnięciem. Uzasadnienie, co podkreślić należy, pełni funkcję informacyjną oraz kontrolną. Jest konieczne do ustalenia, jakie były konkretnie podstawy faktyczne i prawne rozumowania, które doprowadziło organ do podjęcia w sprawie określonego rozstrzygnięcie i aby możliwe było dokonanie kontroli tego rozumowania. Brak sporządzenia pisemnego uzasadnienia zaskarżonego zarządzenia stanowi istotne naruszenie procedury, uniemożliwiające zarówno organowi nadzoru, jak i sądowi ocenę merytoryczną motywów jakie legły u podstaw zaskarżonego zarządzenia.

Zatem prawidłowość wydanego przez Prezydenta zarządzenia o odwołaniu ze stanowiska dyrektora szkoły powinna być oceniana na podstawie faktów, które zostały wskazane w uzasadnieniu kontrolowanego aktu. Powołane tam okoliczności muszą być przy tym konkretne i dowiedzione w stosownym postępowaniu poprzedzającym wydanie zarządzenia oraz znajdować pełne potwierdzenie w zebranym materiale dowodowym. Istotne są również wywody przytoczone przez organ, gdyż to, jakie zdarzenia uznał on za przesłanki odwołania, musi wynikać bezpośrednio z uzasadnienia wydanego w tym zakresie zarządzenia. Tylko takie wywody w zestawieniu z zebranym w sprawie materiałem dowodowym pozwalają na ustalenie motywów, jakimi kierował się organ, pozbawiając dyrektora dotychczasowej funkcji kierowniczej oraz ocenę, czy podane przez organ przyczyny rzeczywiście można uznać za szczególnie uzasadniony przypadek, w rozumieniu art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe.

Ponownie przypomnieć należy, że nie każde naruszenie prawa przez dyrektora szkoły uzasadnia jego odwołanie w trybie przepisu art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe. Skoro zaś przepis ten przewiduje możliwość odwołania tylko w przypadkach szczególnie uzasadnionych, oznacza to, że zarówno ocena, jak i uznanie organu, który powierzył nauczycielowi stanowisko kierownicze, a następnie zamierza odwołać go z tej funkcji, nie mogą mieć charakteru dowolnego ani arbitralnego, lecz powinny być dokładnie oraz szczegółowo wywiedzione i umotywowane w uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia, tak aby ów wywód i argumentacja prawna mogły podlegać wnikliwej analizie zarówno organu nadzoru, jak i sądu (por. mający zastosowanie w aktualnym stanie prawnym wyrok NSA z dnia 27 września 2012r., I OSK 1386/12).

W ocenie Sądu, słuszne jest stanowisko Wojewody, że Prezydent obowiązkowi temu nie podołał. Brak sporządzenia pisemnego uzasadnienia zaskarżonego zarządzenia spełniającego wskazane powyżej warunki stanowi istotne naruszenie procedury, uniemożliwiające ocenę merytoryczną motywów, jakie legły u podstaw zaskarżonego zarządzenia. Samo powołanie się w uzasadnieniu przedmiotowego zarządzenia na uzyskanie pozytywnej opinii Kuratora Oświaty ma charakter ogólnikowy i przede wszystkim nie stanowi uzasadnienia dla zaistnienia szczególnie uzasadnionego przypadku pozwalającego na odwołanie dyrektora szkoły w trakcie trwania roku szkolnego. Działanie Prezydenta podjęte w celu wykazania zaistnienia w niniejszej sprawie szczególnie uzasadnionego przypadku opierało się de facto na powołaniu się na motywy odwołania dyrektora zawarte w piśmie z dnia [...] maja 2019r. skierowanym do Wojewody, a zatem już po wydaniu zarządzenia z dnia [...] kwietnia 2019r. i jako spóźnione nie mogło konwalidować wskazanego uchybienia. Również argumentacja skargi nie może uzupełnić uzasadnienia zarządzenia Prezydenta z [...] kwietnia 2019r. o odwołaniu dyrektora szkoły, bowiem to wyłącznie ono podlegało ocenie zgodności z prawem dokonywanej w trybie nadzorczym przez Wojewodę.

Powyższa ocena implikuje ustalenie, że skarga wywiedziona w niniejszej sprawie okazała się niezasadna. Wojewoda zasadnie bowiem przyjął, że organ prowadzący szkołę, wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi, nie wykazał, aby w niniejszej sprawie w wyniku działań podejmowanych przez T. K. zostały spełnione przesłanki uzasadniające odwołanie jej z funkcji dyrektora szkoły bez wypowiedzenia w czasie roku szkolnego.

Powyższe oznacza, że prawidłowa okazała się dokonana przez organ nadzoru ocena prawna zaskarżonego zarządzenia z dnia [...] kwietnia 2019r. Zatem prawidłowo organ nadzoru stwierdził wydanie tego aktu z istotnym naruszeniem prawa, co skutkowało obligatoryjnym stwierdzeniem jego nieważności, wobec treści art. 91 ust. 1 u.s.g.

Z powyższych względów uznając, że rozstrzygnięcie Wojewody nie narusza przepisów prawa, Sąd na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ) oddalił skargę.