Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Gronowski (spr.) Sędziowie NSA Jan Bała Joanna Kabat-Rembelska Protokolant Maciej Nawrocki po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej wniosku Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta Kielce a Prezydentem miasta stołecznego Warszawy w przedmiocie zmiany licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób postanawia: 1. wskazać jako właściwego do załatwienia sprawy Prezydenta miasta stołecznego Warszawy; 2. oddalić wniosek o zasądzenie kosztów postępowania.

Decyzją Prezydenta Miasta Kielce z dnia [...] lipca 2003 r. udzielono przedsiębiorcy R. K. licencji nr [...] na wykonywanie transportu drogowego osób. Jako siedzibę przedsiębiorcy (adres) wskazano Kielce, ul. [...].

Wobec zmiany miejsca zamieszkania i siedziby przedsiębiorcy z Kielc na Warszawę w dniu [...] stycznia 2010 r. R. K. złożył wniosek o dokonanie zmiany licencji na wykonywanie krajowego drogowego przewozu osób, w zakresie o którym wyżej mowa. Prezydent Miasta Kielce, do którego wpłynął wspomniany wniosek, uznając się za niewłaściwy do załatwienia sprawy, postanowieniem z dnia [...] stycznia 2010 r., nr [...], przekazał wniosek według właściwości Prezydentowi m. st. Warszawy. Jako podstawę prawną wskazano w postanowieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm.), zwanej "utd" oraz art. 21 § 1 pkt 3 k.p.a. W świetle art. 7 ust. 2 pkt 1 utd organem właściwym w sprawach udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany lub cofnięcia licencji w zakresie transportu drogowego jest w krajowym transporcie drogowym - starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy. W myśl art. 21 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) zwanej dalej "k.p.a." właściwość miejscową organu administracji publicznej ustala się według miejsca zamieszkania (siedziby) w kraju strony postępowania.

W dniu [...] lutego 2010 r. wpłynął do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosek o rozstrzygnięcie negatywnego sporu kompetencyjnego, z powołaniem się na art. 22 k.p.a. oraz art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.". W świetle art. 22 k.p.a. spory o właściwość rozstrzygają między organami jednostek samorządu terytorialnego wspólny dla nich organ wyższego stopnia, a w razie braku takiego organu - sąd administracyjny. Zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory, o których mowa w art. 4. Stosownie zaś do art. 4 p.p.s.a. sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.

Według Prezydenta m. st. Warszawy stosunek administracyjno-prawny mający miejsce w wyniku udzielenia omawianej licencji został zawiązany z udziałem Prezydenta Miasta Kielce, a zatem ten organ powinien modyfikować wydaną przez siebie decyzję. Wprawdzie, w świetle art. 7 ust. 2 pkt 1 utd właściwym do zmiany licencji jest organ właściwy dla siedziby (miejsca zamieszkania) przedsiębiorcy, jednak przepis ten nie uwzględnia zmiany miejsca zamieszkania i jednoczesnej zmiany organu w trakcie trwania stosunku administracyjnego wyrażonego w licencji, dlatego przepis ten nie może zostać zastosowany w omawianej sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Kwestie dotyczącą sporów o właściwość i sporów kompetencyjnych jakie powstają między organami administracji publicznej reguluje art. 22 k.p.a. (w sprawach załatwianych w drodze decyzji) oraz art. 4 p.p.s.a. w związku z art. 15 § 1 pkt 4 p.p.s.a. Przez spór o właściwość lub spór kompetencyjny należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia sprawy (spór pozytywny) albo, jak to ma miejsce w okolicznościach niniejszej sprawy, gdy każdy z organów uważa się za niewłaściwy do załatwienia tej sprawy (spór negatywny). Warunkiem wydania przez Naczelny Sąd Administracyjny merytorycznego orzeczenia w przedmiocie sporu jest istnienie sporu o właściwość lub sporu kompetencyjnego w znaczeniu prawnym. Spór taki może powstać w sprawie załatwianej przez organy administracji, należącej do spraw z zakresu administracji publicznej. Z istoty sporu o właściwość i sporu kompetencyjnego wynika, że spór może mieć miejsce w takiej sytuacji, kiedy istnieje materialnoprawna podstawa do załatwienia konkretnej sprawy administracyjnej, przez organ administracji publicznej (najczęściej w drodze decyzji administracyjnej). Taka sytuacja ma miejsce w okolicznościach sprawy. W następstwie bowiem zmiany siedziby i adresu przedsiębiorcy, na rzecz którego została udzielona licencja, okoliczność ta stanowi przedmiot decyzji o zmianie licencji, a to stosownie do art. 11 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 14 utd. W myśl art. 11 ust. 1 pkt 5 utd w licencji określa się w szczególności przedsiębiorcę, jego siedzibę i adres. Zgodnie zaś z art. 14 ust. 1 utd przewoźnik drogowy jest obowiązany zgłaszać na piśmie organowi, który udzielił licencji, wszelkie zmiany danych, o których mowa w art. 8, nie później niż w terminie 14 dni od dnia ich powstania. W myśl zaś ust. 2 powyższego artykułu, jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 1, obejmują dane zawarte w licencji, przedsiębiorca jest obowiązany wystąpić z wnioskiem o zmianę treści licencji.

W sprawie istnieją więc podstawy do rozstrzygnięcia sporu o właściwość.

Naczelny Sąd Administracyjny podziela stanowisko zajęte w postanowieniu Prezydenta Miasta Kielce z dnia [...] stycznia 2010 r., nr [...], przekazującym wniosek R. K. do rozpoznania Prezydentowi m. ST. Warszawy, mające uzasadnienie w treści art. 7 ust. 2 pkt 1 utd w związku z art. 21 ust. 1 pkt 3 k.p.a. Argumentacja wniosku o rozstrzygnięcie negatywnego sporu kompetencyjnego przedstawiona przez Prezydenta m. st. Warszawy, wychodząca z założenia, że skoro stosunek administracyjnoprawny o udzielenie omawianej licencji zaistniał w następstwie wydania decyzji przez Prezydenta Miasta Kielce to tym samym organ ten jest właściwy do wydania decyzji w przedmiocie zmiany licencji, nie jest oparta na usprawiedliwionej podstawie.

Przepisy prawa nie regulują wprost sytuacji dotyczącej zmiany okoliczności faktycznych związanych z treścią wydanej decyzji tworzącej stosunek administracyjnoprawny o charakterze trwałym, aczkolwiek ograniczony czasem, jakim jest omawiana licencja, które skutkują zmianę licencji poprzez wydanie stosownej decyzji. W tej sytuacji, z czym zgodzić się należy z Prezydentem Miasta Kielce, mają zastosowanie przepisy ogólne wskazane w postanowieniu z dnia [...] stycznia 2010 r. Dylemat, na który wskazał Prezydent m. st. Warszawy we wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość, mieści się bowiem w hipotezie przepisów art. 7 ust. 2 pkt 1 u.t.d. w związku z art. 21 § 1 pkt 3 k.p.a. W świetle tych przepisów organem właściwym do załatwienia sprawy w przedmiocie zmiany licencji jest organ właściwy ze względu na siedzibę przedsiębiorstwa, a takim organem jest Prezydent m.st. Warszawy, co zresztą wynika z załączonego do akt sprawy zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, wydanego przez Prezydenta m.st. Warszawy z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...].

W tym stanie sprawy Naczelny Sąd Administracyjny, stosownie do art. 64 § 3 i art. 15 § 2 p.p.s.a. wskazał Prezydenta m.st. Warszawy jako właściwego do załatwienia sprawy objętej wnioskiem R. K. o dokonanie zmiany licencji na wykonywanie krajowego drogowego przewozu osób/rzeczy z dnia [...] stycznia 2010 r.