Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Pisula - Dąbrowska Sędziowie Sędzia WSA Anna Mierzejewska (spr.) Sędzia WSA Janusz Walawski Protokolant Agnieszka Bieniewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na posiadanie broni palnej sportowej 1) stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji 2) zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości 3) zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz A. K. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] maja 2009 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 268 a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego ( t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania A. K. od decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji we [...] z dnia [...] marca 2009 r. odmawiającej wydania pozwolenia na posiadanie broni palnej sportowej, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję

W uzasadnieniu organ wskazał, że wnioskiem z dnia 29 maja 2008 r. A. K. zwrócił się do Komendanta Wojewódzkiego Policji we [...] o wydanie pozwolenia na zakup i posiadanie dwóch egzemplarzy broni palnej sportowej bocznego zapłonu do celów sportowych. Wniosek uzasadnił tym, że od lat uprawia strzelectwo sportowe z broni klubowej, której stan techniczny uniemożliwia osiąganie dobrych wyników w zawodach sportowych.

Do wniosku dołączył orzeczenie lekarskie, psychologiczne, zaświadczenie o członkostwie od 2004 r. w Sekcji Strzeleckiej [...] Klubu Sportowego [...], a także zaświadczenie o posiadaniu od dnia [...] maja 2008 r. patentu strzeleckiego w zakresie strzelań pneumatycznych, klubowych i śrutowych oraz licencji uprawniającej do udziału we współzawodnictwie sportowym.

Na podstawie zebranego materiału dowodowego organ podał, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające wydanie pozwolenia na broń sportową do celów uprawiania strzelectwa sportowego. Wskazał, iż zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o broni i amunicji, pozwolenie na broń wydaje się, jeżeli okoliczności powołane przez osobę ubiegającą się o nie uzasadniają takie rozstrzygnięcie.

W konkluzji uzasadnienia decyzji organ podał, że strona nie przedstawiła okoliczności, które świadczą o konieczności wydania wnioskowanego pozwolenia.

Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której A. K. wniósł o jej uchylenie. W uzasadnieniu skargi wskazał na naruszenie art. 10 ust. 1 ustawy o broni i amunicji, art. 7, 77 i art. 80 kpa poprzez niewyczerpujące zebranie materiału i całkowicie dowolną jego ocenę.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie powołując argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 13 § 2 ustawy z dnia 20 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), do rozpoznawania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona.

Natomiast zgodnie z treścią art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę pod względem zgodności z prawem zaskarżonej decyzji administracyjnej i to z przepisami obowiązującymi w dacie jej wydania.

Skarga analizowana pod tym kątem zasługuje na uwzględnienie ale z powodów całkowicie odmiennych, aniżeli podnosi skarżący. Zezwala na to treść art. 134 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a mianowicie Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc związany granicami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Jednak Sąd nie może wydać orzeczenia na niekorzyść skarżącego, chyba że stwierdzi naruszenie prawa skutkujące stwierdzeniem nieważności zaskarżonego aktu lub czynności.

W ocenie Sądu, zaskarżona decyzja została wydana z rażącym naruszeniem art. 156 § 1 pkt 1 kpa.

A. K. w dniu 11 kwietnia 2009 r. złożył odwołanie od decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji we [...] z dnia [...] marca 2009 r.

Przepisy kpa przyjęły zasadę ograniczonego formalizmu w zakresie formy i treści takich podań. Spełnienie jednak tych ograniczonych wymagań formalnych jest niezbędną przesłanką skuteczności prawnej danej czynności procesowej strony lub uczestnika postępowania.

Zgodnie z treścią art. 63 § 2 kpa – podanie powinno zawierać co najmniej wskazanie osoby, od której pochodzi, jej adres i żądanie oraz czynić zadość innym wymaganiom ustalonym w przepisach szczególnych.

Zgodnie z § 3 powołanego wyżej przepisu, podanie powinno być podpisane przez wnoszącego. Podpis warunkuje, że żądanie pochodzi od osoby określonej jako wnosząca podanie.

W niniejszej sprawie odwołanie nie zostało podpisane przez wnoszącego je.

Wobec tego, że odwołanie było dotknięte brakiem formalnym, organ powinien pod rygorem art. 64 § 2 kpa (pozostawienie podania bez rozpoznania), wezwać skarżącego do uzupełnienia braku.

Mimo to, organ nie wezwał skarżącego do uzupełnienia braku i rozpoznał odwołanie, chociaż nie wywołało ono skutków prawnych. Brak podpisu strony uniemożliwia wywołanie skutku prawnego wniesionego podania, tj. możliwości jego rozpoznania.

Wobec przytoczonych okoliczności, zaskarżona decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 kpa skutkującym stwierdzeniem jej nieważności.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 145 § 1 pkt 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 kpa, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, orzekł jak w sentencji.