Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Elżbieta Mazur - Selwa po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2018 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku M. H. o wymierzenie Dyrektorowi Gminnego Ośrodka Kultury grzywny na podstawie art. 55 §1 P.p.s.a. - p o s t a n a w i a - I. wymierzyć Dyrektorowi Gminnego Ośrodka Kultury grzywnę w wysokości 200 zł /słownie: dwieście złotych/, II. zasądzić od Dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury na rzecz M. H. kwotę 100 zł /sto złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Przedmiotem rozpoznania Sądu jest wniosek M. H. o wymierzenie organowi – Dyrektorowi Gminnego Ośrodka Kultury grzywny na podstawie art 55 § 1 w zw. z art 154 § 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; dalej: "P.p.s.a.") oraz art 21 ustawy z dnia 6 września 2001 r. ustawy o dostępie do informacji publicznej ( Dz.U. z 2016 r., poz. 1764 dalej:"u.d.i p.") w zakresie nie przekazania skargi na bezczynność.

Z wniosku o wymierzenie organowi grzywny, jak również z odpowiedzi na wniosek wynika, że skarga M. H. na bezczynność Dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury wpłynęła do organu w dniu 4 stycznia 2018 r.

Na podstawie akt sprawy o sygn. akt II SAB/Rz 28/18 Sąd ustalił, że organ przekazał skargę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie w dniu 27 lutego 2018 r.

W odpowiedzi na wniosek organ wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, że o treści wniosku powziął informację dopiero ze skargi, które w następstwie powyższego potraktował jako ponaglenie rozpoznał wniosek, a następnie przekazał skargę do Sądu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:

Na podstawie art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; dalej: "P.p.s.a.") skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Stosownie zaś do art. 54 § 2 P.p.s.a. organ, o którym mowa w § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. W myśl art. 55 § 1 P.p.s.a. w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2-2c P.p.s.a., sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 tej ustawy, czyli do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 9 lutego 2017 r. w sprawie przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w 2017 r. (M.P. z 2018 r., poz. 187) przeciętne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w 2017 r. wyniosło 4271,51 zł .

Na podstawie art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1764 ze zm. – zwana dalej "u.d.i.p.") do skarg rozpatrywanych w postępowaniach o udostępnienie informacji publicznej stosuje się przepisy P.p.s.a., z tym że przekazanie akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi.

Z akt sprawy zarejestrowanej pod sygnaturą II SAB/Rz 28/18 wynika, że skarga M. H.na bezczynność Dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury w przedmiocie udzielenia informacji publicznej została wniesiona za pośrednictwem spółki w dniu 4 stycznia 2018 r. Skarga została przekazana w dniu 27 lutego 2018 r.

W wyroku z dnia 19 kwietnia 2018 r., sygn. akt II SAB/Rz 28/18 dotyczącym skargi M. H. na bezczynność Dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury w sprawie udzielenia informacji publicznej, Sąd przesądził, że Dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury należy do kręgu podmiotów obowiązanych do udzielenia informacji publicznej, a żądana informacja jest informacją publiczną w rozumieniu u.d.i p. Z powyższego wynika, że był zobligowany do przekazania Sądowi akt sprawy wszczętej ze skargi M. H. na bezczynność w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej w terminie 15 dni od dnia otrzymania, tj. do dnia 19 stycznia 2018 r.

Niedotrzymanie tego terminu przez spółkę spowodowało wyczerpanie przesłanek o których mowa w art 55 §1 P.p.s.a. w zw. z art 21 pkt 1 u.d.i p.

Wymierzając grzywnę w wysokości 200 zł Sąd wziął pod uwagę wielkość opóźnienia, a także fakt, że skarga wraz z odpowiedzią została przekazana do Sądu w związku z czym odpadła potrzeba odwoływania się do funkcji dyscyplinująco-restrykcyjnej grzywny. Również podniesione przez organ okoliczności wpływają na umniejszenie winy w niedochowaniu terminu. Z wyjaśnień organu wynikało, że dopiero w dniu złożenia skargi powziął informację o skierowanym do niego wniosku. Choć, o czym była mowa wcześniej, nie może to wyłączać odpowiedzialności za udzielenie informacji po terminie, to jednak mając na uwadze, że organ bezzwłocznie podjął działania zmierzające do rozpoznania wniosku, a w konsekwencji udzielił informacji, Sąd przyjął, że po części usprawiedliwia to uchybienie terminu i pozwala na wymierzenie grzywny w jej dolnych granicach.

O kosztach, na które składa się wpis od skargi w kwocie 100 zł, Sąd orzekł na podstawie art 200 P.p.s.a. i art. 205 § 1 P.p.s.a. w zw. z art. 64 § 3 P.p.s.a.