drukuj    zapisz    Powrót do listy

6193 Funkcjonariusze Straży Granicznej, Straż pożarna, Komendant Straży Granicznej, Oddalono skargę, II SA/Wa 327/13 - Wyrok WSA w Warszawie z 2013-08-22, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Wa 327/13 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2013-08-22 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2013-02-14
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Adam Lipiński /sprawozdawca/
Anna Mierzejewska /przewodniczący/
Iwona Dąbrowska
Symbol z opisem
6193 Funkcjonariusze Straży Granicznej
Hasła tematyczne
Straż pożarna
Skarżony organ
Komendant Straży Granicznej
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2000 nr 98 poz 1071 art. 218 par. 2
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska, Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, Adam Lipiński (spr.), , Protokolant specjalista Elwira Sipak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2013 r. sprawy ze skargi D. K. na postanowienie Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia żądanej treści oddala skargę.

Uzasadnienie

Komendant Główny Straży Granicznej działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1, art. 144 w związku z art. 219 Kpa, postanowieniem z dnia [...] grudnia 2012 r. utrzymał w mocy postanowienie Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej z dnia [...] października 2012 r. o odmowie wydania D. K. zaświadczenia o okresach służby pełnionej w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury.

W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, co następuje:

W dniu 24 maja 2011 r. do [...] Oddziału Straży Granicznej wpłynął wniosek o wydanie zaświadczenia o okresach służby pełnionej przez [...] SG D. K. w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury. Postanowieniem z dnia [...] lipca 2012 r. organ odmówił wydania zaświadczenia. W wyniku odwołania Komendant Główny Straży Granicznej postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2012 r. uchylił powyższe postanowienie, i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że Komendant [...] Oddziału Straży Granicznej powinien wystąpić do Archiwum Straży Granicznej w S. o dokonanie analizy dokumentów zgromadzonych w archiwum dotyczących zainteresowanego, a także wyjaśnić kwestię wystawionego przez Naczelnika Wydziału Operacyjno - Śledczego w dniu [...] września 2011 r. zaświadczenia.

Komendant [...] Oddziału Straży Granicznej postanowieniem z dnia [...] października 2012 r. ponownie odmówił wydania D. K. zaświadczenia o żądanej treści. W uzasadnieniu wyjaśniono, że po przeanalizowaniu teczki akt osobowych zainteresowanego stwierdzono, że nie znajdują się w niej żadne dokumenty potwierdzające fakt wykonywania przez ww. czynności, o których mowa w § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 października 2004 r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organu w zakresie zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 239, poz. 2404). Ponadto w trakcie postępowania wyjaśniającego Komendant [...] Oddziału Straży Granicznej zwrócił się do wszystkich jednostek/komórek organizacyjnych [...] Oddziału Straży Granicznej, w których [...] SG D. K. pełnił służbę w celu uzyskania informacji niezbędnych do wystawienia zaświadczenia. Pismo skierowano także do naczelnika Wydziału Operacyjno - Śledczego w celu szczegółowego zajęcia stanowiska w przedmiotowej sprawie. Ponadto Komendant [...] Oddziału Straży Granicznej zwrócił się do Archiwum Straży Granicznej w S. o dokonanie analizy dokumentów mogących potwierdzić wykonywanie przez funkcjonariusza czynności służbowych w sytuacjach, w których istniało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia, czyli w warunkach uprawniających do zwiększenia emerytury. Przełożeni [...] SG D. K. z komórek/jednostek organizacyjnych [...] Oddziału Straży Granicznej, w których ww. pełnił służbę, w tym również naczelnik Wydziału Operacyjno - Śledczego, stwierdzili, że nie posiadają dokumentacji potwierdzającej wykonywanie przez zainteresowanego czynności określonych w rozporządzeniu, w warunkach, w których istniało bezpośrednie zagrożenie życia i zdrowia. Naczelnik Wydziału Operacyjno - Śledczego wskazał dodatkowo, iż potwierdzenie powyższego będzie możliwe jedynie po dokonaniu analizy dokumentów znajdujących się w Archiwum Straży Granicznej w S. Jednakże Kierownik Archiwum Straży Granicznej w S. poinformował, że w materiałach będących w dyspozycji archiwum nie stwierdzono dokumentacji zawierającej informację o pełnieniu służby przez [...] SG D. K. w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu.

D. K. w zażaleniu na powyższe postanowienie z dnia [...] października 2012 r. zarzucił niewłaściwe rozpatrzenie sprawy, albowiem z zaświadczenia naczelnika Wydziału Operacyjno - Śledczego [...] Oddziału Straży Granicznej wynika, iż [...] SG D. K. podejmował co najmniej [...] razy w roku czynności wskazane w § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 października 2004 r. W załączeniu do zażalenia przedłożono orzeczenie Rejonowej Komisji Lekarskiej przy [...] Oddziale Straży Granicznej w C. z dnia [...] listopada 2011 roku, z którego wynika, że u [...] SG D. K. rozpoznano [...] powstałe w związku ze służbą w Straży Granicznej, co zadaniem zainteresowanego było skutkiem stresów związanych z podejmowaniem przez zainteresowanego w trakcie pełnienia służby przedmiotowych czynności.

Po rozpatrzeniu zażalenia Komendant Główny Straży Granicznej postanowieniem z dnia [...] grudnia 2012 r. utrzymał w mocy postanowienie Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej z dnia [...] października 2012 r. odmawiające wydania żądanego zaświadczenia.

Organ II instancji dokonał analizy treści § 14 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 października 2004 roku w sprawie trybu postępowania i właściwości organu w zakresie zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej oraz ich rodzin środkiem dowodowym potwierdzającym okresy służby pełnionej w szczególnych warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury jest zaświadczenie o okresach służby pełnionej w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury, sporządzone na podstawie akt osobowych funkcjonariusza lub innych dokumentów potwierdzających pełnienie służby w tych warunkach, wystawione przez właściwe organy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu lub Państwowej Straży Pożarnej oraz treści § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 roku w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz. U. Nr 86, poz. 734) i wskazał, że warunkiem niezbędnym uznania, iż funkcjonariusz uczestniczył w opisanych wyżej działaniach uprawniających do podwyższenia emerytury jest wystąpienie bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia funkcjonariusza. Zagrożenie musi być rzeczywiste - wprost wynikające - a nie dające się jedynie przewidzieć. Zagrożenie nie może mieć charakteru abstrakcyjnego, lecz musi być obiektywne i konkretne. Chodzi przy tym o konkretne sytuacje zagrożenia z określeniem ich daty, miejsca przebiegu zdarzenia, podczas którego określona osoba swoim zachowaniem stwarzała niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia funkcjonariusza. W orzecznictwie przyjmuje się, że niebezpieczeństwo powinno mieć wymiar zbliżony do pojęcia czynnej napaści na funkcjonariusza lub usiłowania czynnej napaści (wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 stycznia 2011 r., sygn. akt II SA/Wa 1493/10).

Organ podkreślił, że nie każde wykonywanie czynności operacyjno -rozpoznawczych lub dochodzeniowo - śledczych albo dokonywanie interwencji w celu ochrony osób, mienia lub przywrócenia porządku publicznego stanowi, samo przez się, wykonywanie obowiązków służbowych w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu, w rozumieniu § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. i implikuje zastosowanie wobec funkcjonariusza przywilejów przewidzianych w art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 18 lutego 1994 roku o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67 ze zm.) (wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 maja 2009 r., sygn. akt II SA/Wa 202/09).

Organ wskazał także na tryb postępowania w sprawach o wydanie zaświadczenia uregulowany w art. 217, art. 218 i art. 219 Kpa, podkreślając, iż wydane zaświadczenie ma potwierdzać fakty albo stan prawny, wynikający z prowadzonej przez organ ewidencji, rejestrów bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy organ II instancji wykazał wykonanie przez Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej wytycznych zawartych w postanowieniu z dnia [...] sierpnia 2012 r., w tym w szczególności zwrócenie się do wszystkich jednostek/komórek organizacyjnych, w których zainteresowany pełnił służbę oraz do Archiwum Straży Granicznej w S. o wskazanie wszystkich przypadków pełnienia służby przez [...] SG D. K. w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu w rozumieniu § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. Jednostki te oraz Kierownik Archiwum nie potwierdzili istnienia dokumentów potwierdzających takie przypadki. W kontekście powyższego uznać należy, że dokonana analiza materiałów zgromadzonych w postępowaniu wyjaśniającym nie potwierdziła pełnienia służby przez zainteresowanego w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury.

Odnosząc się do zaświadczenia wystawione przez naczelnika Wydziału Operacyjno - Śledczego stwierdzić należy, iż nie stanowi ono podstawy do podwyższenia skarżącemu emerytury. Przede wszystkim zostało ono wystawione przez osobę do tego nieuprawnioną.

Natomiast, co do orzeczenia Rejonowej Komisji Lekarskiej przy [...] Oddziale Straży Granicznej z dnia [...] listopada 2011 r. organ II instancji podniósł, że z orzeczenia tego nie wynika, jakie czynniki miały wpływ na stan zdrowia D. K.. Służba w Straży Granicznej jest służbą o szczególnym charakterze, dlatego też różne czynniki służbowe mogą przyczynić się do stanu zdrowia funkcjonariusza bez względu na zajmowane przez niego stanowisko służbowe i rodzaj wykonywanych zadań.

Z tych przyczyn organ II instancji potwierdził prawidłowe działanie w niniejszej sprawie Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej i przeprowadzenie przez niego postępowania wyjaśniającego w koniecznym i wyczerpującym zakresie. W przypadku, gdy organ nie posiada dowodów, które pozwalałyby na uwzględnienie wniosku, organ ten może wydać jedynie postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia.

D. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na powyższe postanowienie Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] grudnia 2012 r., wnosząc o jego uchylenie.

Postanowieniu zarzucił:

1) naruszenie art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 Kpa, polegające na jedynie częściowym zgromadzeniu materiału, będącego podstawą do wydania postanowienia odmownego i poprzez dowolne przyjęcie, iż D. K. nie pełnił służby w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury, w sytuacji gdy co innego wynika z zaświadczenia Naczelnika Wydziału Operacyjno- Śledczego [...] Oddziału Straży Granicznej z dnia [...] września 2011 r. oraz informacji zawartych w piśmie ww. Naczelnika Wydziału z dnia [...] września 2012 r.;

2) naruszenie § 14 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 października 2004 r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organu w zakresie zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej oraz ich rodzin, polegające na bezpodstawnym przyjęciu, iż D. K. nie pełnił służby w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury, w sytuacji gdy w aktach sprawy znajduje się zaświadczenie Naczelnika Wydziału Operacyjno - Śledczego [...] Oddziału Straży Granicznej w C. z dnia [...] września 2011 r. potwierdzające podejmowanie przez skarżącego co najmniej [...] razy w ciągu roku, czynności operacyjno -rozpoznawczych w sytuacjach, w których istniało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, iż organy obu instancji nie podjęły nawet próby wyjaśnienia [...] Oddział Straży Granicznej prowadził w ogóle jakikolwiek rejestr czynności podejmowanych w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury, a jeżeli nie prowadził, to na podstawie jakich informacji organ wydawał zaświadczenia o okresach służby pełnionej w takich warunkach. Ponadto nie ustalono - w odniesieniu do pisma Naczelnika Wydziału Operacyjno - Śledczego [...] z dnia [...] września 2012 r., w którym ww. stwierdził, że w niektórych prowadzonych przez skarżącego sprawach mógł on wykonywać czynności w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury.

Podniesiono także, iż w ocenie skarżącego, w aktach sprawy znajdują się dowody potwierdzające podejmowanie przez niego czynności w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury, w tym dowód wykonywania co najmniej [...] razy w roku czynności operacyjno - rozpoznawczych w sytuacjach, w których istniało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia wraz ze wskazaniem spraw w jakich owe czynności były podejmowane. Informacje, zawarte w zaświadczeniu z dnia [...] września 2011 r. oraz w piśmie z dnia [...] września 2012 r. pochodzą od przełożonego skarżącego - Naczelnika Wydziału Operacyjno – Śledczego i jeśli w [...] Oddziale Straży Granicznej nie prowadzono rejestru czynności wykonywanych w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury, to właśnie na tych dowodach winny opierać swe przekonanie organy, a nie na braku dokumentacji potwierdzającej wykonywanie czynności w tych warunkach, która obiektywnie może nie istnieć.

W odpowiedzi na skargę Komendant Główny Straży Granicznej wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Wydawane w trybie przepisów Działu VII Kodeksu postępowania administracyjnego zaświadczenie, aby spełniało wymagania dokumentu urzędowego – zgodnie z art. 76 Kpa - musi być wydane w przepisanej formie i w przedmiocie mieszczącym się w zakresie działania danego organu, a więc musi to być organ właściwy w danej materii rzeczowo i miejscowo. W niniejszej sprawie takim organem I instancji jest jedynie Komendant [...] Oddziału Straży Granicznej, a nie Naczelnik Wydziału Operacyjno - Śledczego [...].

Elementu tego nie posiadają dokumenty, na które powołuje się skarżący, zarówno w zażaleniu jak i w skardze, i dlatego nie mogą ani zastąpić przedmiotowego zaświadczenia, ani stanowić materiału źródłowego do jego wydania. W szczególności podkreślenia wymaga, iż z pisma z dnia [...] września 2012 r. (na które powołuje się skarżący w skardze) wynika jedynie, że D. K. mógł podejmować czynności uzasadniające podwyższenie emerytury, co nie jest jednoznaczne z istnieniem zapisu podejmowania odpowiedniej ilości takich czynności, który to zapis (zapisy) znajdują się w odpowiednich rejestrach, czy zbiorach prowadzonych przez organ i które to właśnie zapisy stanowią podstawę (materiał źródłowy) do wydania zaświadczenia. Wydanie zaświadczenia nie może nastąpić w oparciu o nieudokumentowaną wiedzę lub przypuszczenia, że sytuacje zagrażające życiu lub zdrowiu, stanowiące podstawę wydania zaświadczenia, mogły mieć miejsce. W przypadku zaistnienia takiej sytuacji niezbędne jest jej udokumentowanie chociażby w postaci notatki służbowej – a właśnie takich dokumentów w niniejszej sprawie brak.

Nadto zaświadczenie winno opierać się na danych znajdujących się w posiadaniu organu, znajdujących się w jego ewidencji, zbioru dokumentów lub zbioru danych utrwalanych innymi technikami.

Zgodnie natomiast z treścią art. 218 § 1 Kpa: w przypadkach, o których mowa w art. 217 § 2 pkt 2 Kpa, czyli w przypadkach, w których dana osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego, organ administracji publicznej obowiązany jest wydać zaświadczenie, gdy chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, wynikających z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Zaświadczenie dotyczy danych organu znajdujących się w jego ewidencji, zbioru dokumentów lub zbioru danych utrwalanych innymi technikami.

Powyższych źródłowych dokumentów nie można zastępować innymi dokumentami.

Z analizy uzasadnienia postanowień organów obu instancji wynika, iż przeprowadzono niezbędne postępowanie wyjaśniające w jednostkach/ oddziałach SG, w których D. K. pełnił służbę oraz w Archiwum SG w S. i kwerenda nie wykazała istnienia dokumentów potwierdzających pełnienie przez skarżącego służby w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury. Z akt sprawy nie wynika, aby dokumentacja objęta kwerendą była niekompletna.

Podkreślić także należy, iż warunki uzasadniające podwyższenie emerytury określone w przepisie § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. są bardzo surowe.

Istnieje zatem oczywista różnica między potencjalnym niebezpieczeństwem, jakie niesie za sobą służba w Straży Granicznej dla funkcjonariusza a realnym, bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia lub zdrowia występującym przy podejmowaniu konkretnej czynności, udziale w konkretnym zdarzeniu bądź w oznaczonej akcji - i to w ściśle wymaganym wymiarze czasowym określonym w § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów.

Podkreślić należy, iż treść § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. musi być rozumiana wprost i dokładnie, albowiem przepis ten wymaga spełnienia łącznego określonych przesłanek i nadto w określonych wymiarach czasowych. Sytuacje, zdarzenia lub czynności w przepisie tym wskazane muszą być rozumiane dokładnie, jak te przepisy brzmią, albowiem uprawnienia zwiększenia wymiaru emerytury wynikają dokładnie z opisanych w przepisie sytuacjach, zdarzeniach lub czynnościach, nie zaś z okoliczności podobnych. Dlatego niedopuszczalna jest jakakolwiek interpretacja rozszerzająca zawartych w przepisach omawianego rozporządzenia przesłanek implikujących wzrost wymiaru emerytury.

Zdarzenia objęte tym przepisem mają wyjątkowy charakter. Warunkiem niezbędnym uznania, że funkcjonariusz uczestniczył w opisanych wyżej działaniach uprawniających do podwyższenia emerytury jest wystąpienie bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia funkcjonariusza. Zagrożenie musi być rzeczywiste - wprost wynikające - a nie dające się jedynie przewidzieć. Zagrożenie nie może mieć charakteru abstrakcyjnego, lecz musi być obiektywne i konkretne. Chodzi przy tym o konkretne sytuacje zagrożenia z określeniem ich daty, miejsca przebiegu zdarzenia, podczas którego określona osoba swoim zachowaniem stwarzała niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia funkcjonariusza. W orzecznictwie przyjmuje się, że niebezpieczeństwo powinno mieć wymiar zbliżony do pojęcia czynnej napaści na funkcjonariusza lub usiłowania czynnej napaści. Nie chodzi tu zatem o codzienne trudy służby i jej niebezpieczeństwa, ale wyjątkowe zdarzenia wprost godzące w życie lub zdrowie funkcjonariusza.

Takie zdarzenia, z uwagi na ich wyjątkowy i nadzwyczajny charakter muszą być odnotowywane w rejestrach przebiegu służby.

Nie każde wykonywanie czynności operacyjno - rozpoznawczych lub dochodzeniowo - śledczych albo dokonywanie interwencji w celu ochrony osób, mienia lub przywrócenia porządku publicznego stanowi, samo przez się, wykonywanie obowiązków służbowych w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu, w rozumieniu § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. i implikuje zastosowanie wobec funkcjonariusza przywilejów przewidzianych w art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 18 lutego 1994 roku o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.

Z analizy akt sprawy, oraz uzasadnienia skargi wynika, iż skarżący domaga się wydania żądanego zaświadczenia w oparciu o dokumenty niestanowiące materiału źródłowego a będące jedynie dowodami pośrednimi i mało konkretnymi.

Organy obu instancji w sposób prawidłowy dokonały oceny przedstawionego przez skarżącego zaświadczenia lekarskiego. Zaświadczenie to nie może stanowić źródła do wydania żądanego przez skarżącego zaświadczenia.

Zatem skoro brak jest udokumentowanych zdarzeń potwierdzających wystąpienie okoliczności wskazanych w § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. organ I instancji nie mógł postąpić inaczej jak postanowieniem z dnia [...] października 2012 r. odmówić wydania żądanego zaświadczenia, natomiast organ II instancji, w takim stanie faktycznym sprawy, postanowieniem z dnia [...] grudnia 2012 r. prawidłowo utrzymał takie rozstrzygnięcie w mocy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie dopatrzył się naruszenia prawa podczas wydawania powyższych postanowień i dlatego na podstawie art. 151 w związku z art. 132 – ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) orzekł, jak w sentencji wyroku.



Powered by SoftProdukt