Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia del. WSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz, po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 listopada 2007 r., sygn. akt III SA/Wr 487/07 odmawiające przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu w sprawie ze skargi T. D. na decyzję Wojewody D. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania z miejsca pobytu stałego postanawia: oddalić zażalenie

W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 17 września 2007 r. T. D. został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na decyzję Wojewody D. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania z miejsca pobytu stałego w kwocie 100 zł. Przesyłka zawierająca powyższe wezwanie, z uwagi na niemożność doręczenia skarżącemu, była dwukrotnie awizowana w dniach 26 września i 4 października 2007r. i została zwrócona nadawcy w dniu 15 października 2007 r.

W dniu 15 listopada 2007 r. skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi. W uzasadnieniu podał, że 15 listopada 2007 r. uzyskał w sekretariacie Sądu informację, że zostało wysłane na jego adres pismo wzywające go do uiszczenia wpisu sądowego. Skarżący oświadczył, że nie otrzymał awiza informującego o złożeniu pisma w placówce pocztowej. Podał, że klucz do jego skrzynki pocztowej ma również jego córka L. D. – N., która mieszka w sąsiednim budynku, jednak podaje jego adres jako swój adres do korespondencji i dlatego on nie może pozbawić jej klucza do skrzynki pocztowej. Skarżący wskazał, że kilkakrotnie zdarzało się, że nie otrzymał kierowanych do niego przesyłek, wobec czego założył skrytkę pocztową i wskazał jej numer jako adres do korespondencji. Jednocześnie z wnioskiem o przywrócenie terminu skarżący uiścił wpis sądowy od skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 23 listopada 2007 r., sygn. akt III SA/Wr 487/07 odmówił T. D. przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego. W uzasadnieniu postanowienia wskazał, że stosownie do treści art. 73 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli pisma nie można doręczyć adresatowi osobiście, ani w trybie doręczenia zastępczego, to składa się je na okres siedmiu dni w placówce pocztowej lub w urzędzie gminy, a zawiadomienie o tym umieszcza w skrzynce na korespondencję, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, na drzwiach biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe. W tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia tego okresu.

Wobec powyższego Sąd I instancji przyjął, że skoro wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego zostało, po powtórnym awizowaniu, złożone w dniu 4 października 2007 r. na okres 7 dni w placówce pocztowej, to wezwanie to zostało doręczone skarżącemu w dniu 11 października 2007 r., a siedmiodniowy termin do uzupełnienia braków skargi upłynął w dniu 18 października 2007 r. (czwartek).

Stosownie do art. 85 p.p.s.a, czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym (art. 86 § 1 p.p.s.a.). Zgodnie z art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.

W ocenie Sądu I instancji skarżący nie wykazał braku winy w uchybieniu terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, gdyż mając świadomość tego, że również jego córka ma dostęp do skrzynki pocztowej i że zdarzały się sytuacje, w których nie otrzymywał kierowanej do niego korespondencji, powinien był wcześniej podjąć działania zmierzające do zapobieżenia takiemu stanowi rzeczy i zabezpieczenia swoich interesów, poprzez na przykład wskazanie - już przy wnoszeniu skargi - innego adresu do korespondencji niż adres zamieszkania (np. adresu członka rodziny, czy znajomego). Skarżący nie zachował należytej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej, dopuścił się niedbalstwa i nie wykazał należytej staranności w dbałości o swoje interesy, a to wyklucza możliwość przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego.

Na zakończenie swoich rozważań WSA we Wrocławiu wskazał, że skrytka pocztowa nie spełnia wymogów ustawowych adresu, a zatem jej numer nie może być wskazany jako adres do korespondencji. Skarżący powinien więc wskazać inny adres jako adres do doręczeń, przy czym może to być adres zamieszkania członków rodziny, czy znajomych, a także pisma mogą być przesyłane na ręce Naczelnika Urzędu Pocztowego.

Na postanowienie z dnia 23 listopada 2007 r. T. D. wniósł zażalenie, podnosząc, że niezwłocznie po uzyskaniu informacji o zarządzeniu uiścił wpis sądowy w kwocie 100 zł, oraz że nie jest w stanie wskazać innego adresu dla doręczeń gdyż nie ma w W. rodziny czy też przyjaciół. Jedyną jego rodziną jest córka L. D. – N., którą stara się wymeldować ze swojego mieszkania a tym samym pozbawić dostępu do skrzynki pocztowej. Skarżący wskazał ponadto, że córka, z którą jest skłócony, posiada dostęp do jego skrzynki pocztowej, przez co nie może być pewności, że korespondencja będzie prawidłowo i w terminie docierała do adresata, dlatego zarzut Sądu, że nie zachował należytej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej i dopuścił się niedbalstwa, uważa za krzywdzący. W jego ocenie nie jest również możliwe, aby cały czas pilnował skrzynki pocztowej, ani też zmienił w niej zamek, gdyż takie działanie byłoby sprzeczne z prawem, ze względu na to, że córka cały czas jest zameldowana w jego mieszkaniu i nie może jej zabronić korzystania ze skrzynki.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.

Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu do dokonania określonej czynności procesowej. Analiza instytucji wniosku o przywrócenie terminu, winna się rozpocząć od rozważenia przesłanek, jakie muszą być spełnione, aby można było tego rodzaju wniosek strony uwzględnić. Pozytywne rozpatrzenie wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z wystąpieniem czterech przesłanek łącznie, takich jak: złożenie wniosku o przywrócenie terminu, dochowanie terminu do złożenia tego rodzaju wniosku, uprawdopodobnienie braku winy w niedokonaniu czynności procesowej w przewidzianym terminie oraz jednoczesne dokonanie wraz ze składanym wnioskiem o przywrócenie terminu czynności procesowej. Ponadto, stosownie do treści art. 86 § 2 p.p.s.a., we wniosku o przywrócenie terminu, powinno zostać wskazane czy uchybienie terminu do dokonania określonej czynności, pociąga za sobą ujemne skutki dla strony w zakresie postępowania sądowego. Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że działanie strony nie było niezawinione, a tym samym nie było podstaw do przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od wniesionej skargi.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, argumentacja zaprezentowana w zażaleniu nie może znaleźć uznania. Oczywistym jest, że analiza przesłanek warunkujących uwzględnienie wniosku o przywrócenie terminu musi odbywać się na tle konkretnej sprawy, co nie oznacza, że w orzecznictwie nie ma co do nich wykrystalizowanego poglądu. Sąd I instancji uznał, że wniosek skarżącego o przywrócenie terminu nie może zostać uwzględniony, z uwagi na zawinione działanie strony w zakresie nieterminowego uiszczenia wpisu. Naczelny Sąd Administracyjny podziela ten pogląd. W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, że brak winy jest pozytywną przesłanką przywrócenia terminu do dokonania konkretnej czynności w danym postępowaniu. Ugruntowanym jest już pogląd, że brak winy zachodzi wtedy, gdy strona nie mogła uniknąć przeszkody, która uniemożliwiała jej terminowe wykonanie danej czynności.

W rozpoznawanej sprawie, skarżący nie wskazał okoliczności, które mogłyby skutkować uznaniem zasadności jego wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi. Nie została wykazana podstawowa przesłanka przywrócenia terminu, jaką jest brak zawinienia strony nieterminowemu dokonaniu czynności procesowej. Ponadto w samym wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi, skarżący podniósł, że już wcześniej zdarzały się przypadki, że korespondencja nie docierała na wskazany adres. Wobec tego skarżący należycie dbając o swoje interesy winien już wówczas podjąć kroki zmierzające do zmiany zaistniałej sytuacji i zapobieżenia dalszym przypadkom niedocierania korespondencji. Skoro tego nie uczynił mimo tego, iż wobec wniesienia skargi do sądu administracyjnego, oczywistym było, że będą do niego nadawane przesyłki sądowe to zasadnie Sąd I instancji uznał, że nie wykazał braku winy w uchybieniu terminowi do uiszczenia wpisu.

Przytoczone okoliczności nie uzasadniały zatem, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, przywrócenia T. D. terminu do uiszczenia wpisu od złożonej skargi.

Konkludując, w świetle powyższego należało dojść do przekonania, iż zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego jest prawidłowe i odpowiada prawu.

Mając to na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.