Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka,, Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Joanna Dziopa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2016 r. sprawy ze skargi M. W. na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] nr [...] w przedmiocie likwidacja w trybie sukcesywnego wygaszania cyklu kształcenia Publicznego Gimnazjum im. Armii Krajowej w K. I. stwierdza, że zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem prawa; II. zasądza od Gminy na rzecz M. W. kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

II SA/KE 212/16

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2015 r. Rada Gminy Zagnańsk podjęła uchwałę 61/VII/2015 w sprawie likwidacji w trybie sukcesywnego wygaszania cyklu kształcenia Publicznego Gimnazjum im. Armii Krajowej w Kajetanowie. W uchwale tej postanowiono, że:

§ 1.1. Likwiduje się z dniem 31 sierpnia 2017 roku Publiczne Gimnazjum im. Armii Krajowej w Kajetanowie wchodzące w skład Zespołu Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Kajetanowie poprzez sukcesywne wygaszanie cyklu kształcenia.

2. Stopniowa likwidacja rozpocznie się z dniem 1 września 2015 roku.

3. Począwszy od roku szkolnego 2015/2016 nie dokonuje się naboru do klas pierwszych Publicznego Gimnazjum im. Armii Krajowej w Kajetanowie.

§ 2.1. Gmina Zagnańsk zapewni możliwość ukończenia placówki przez dotychczasowych uczniów.

2. Gmina Zagnańsk zapewni uczniom, z obwodu objętego likwidacją Publicznego Gimnazjum im. Armii Krajowej w Kajetanowie, nie wskazanym w ust. 1, możliwość nauki w Publicznym Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Zagnańsku zgodnie z ustalonymi odrębną uchwałą granicami obwodów publicznych gimnazjów.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na powyższą uchwałę, domagając się jej unieważnienia w całości, wniosła M. W., która zarzuciła naruszenie:

- art. 7 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 17 ust. 4, z art. 18 ust. 1 pkt 1,4, art. 20a ust. 5 ustawy o systemie oświaty i art. 70 ust. 4 Konstytucji RP

- art. 62 ust.5 w związku z art.59 ust. 1 ustawy o systemie oświaty.

W uzasadnieniu zarzuciła, że zaskarżona uchwała narusza tryb likwidacji Publicznego Gimnazjum im Armii Krajowej w Kajetanowie oraz godzi w jej interes prawny jako rodzica ucznia, który od roku szkolnego 2015/2016 winien uczęszczać do klasy pierwszej tego Gimnazjum.

Dalej autorka skargi wskazała, że tylko w przypadku faktycznej likwidacji szkoły związanej z całkowitym zaprzestaniem jej istnienia zachodzi konieczność zmiany miejsca nauki uczniów, zmiany planu sieci szkół oraz granic ich obwodów i zmiany aktów założycielskich szkół. Uznała, że zaprzestaniem naboru uczniów naruszono jej interes prawny, które to naruszenie polega na nieprzestrzeganiu przez organ norm prawnych powszechnie obowiązujących - mianowicie uniemożliwiono jej wywiązanie się z obowiązku, jaki nakłada na nią ustawa o systemie oświaty - art. 18 ust.1 pkt 1.

Zdaniem skarżącej organ pozbawił ją również uprawnień z art 20 ust.5 ww. ustawy, gdyż uwzględniając tę uchwałę odmówił przyjęcia z urzędu jej dziecka do klasy pierwszej Publicznego Gimnazjum im Armii Krajowej w Kajetanowie, mimo że szkoła ta jest szkołą obwodową. Zaznaczyła, że ww. Gimnazjum całkowicie nie zaprzestało istnienia - szkoła funkcjonuje, zatem zgodnie z prawem oświatowym jest jedyną na terenie Gminy Zagnańsk szkołą obwodową jej dziecka.

Wnosząca skargę zauważyła, że 24 czerwca 2015 r. Rada Gminy podjęła uchwałę, w której postanowiła, że plan sieci szkół gimnazjalnych nie ulega zmianie, zmianie ulegają tylko granice obwodów szkolnych. Wskazała, że plan sieci szkół oraz granice ich obwodów muszą być ze sobą spójne, gdyż oba te akty są ściśle powiązane z realizacją przez uczniów obowiązku szkolnego (art. 16 ust.5), z kontrolą tegoż obowiązku (art. 19 ust. 1) jak i ze zgłoszeniem dzieci do szkół obwodowych z urzędu (art 20a ust.5) - w tym przypadku spójność taka nie występuje, gdyż ustalając plan sieci szkół gimnazjalnych (plan sieci nie uległ zmianie) oraz granice ich obwodów Rada Gminy przydzieliła m.in. Kajetanów do dwóch obwodów szkolnych, za kryterium przyjmując klasę. Skarżąca podkreśliła, że przepisy ustawy o systemie oświaty nie przewidują możliwości przydziału jednej miejscowości do różnych obwodów szkolnych ze względu na klasę - obwód to zasięg terytorialny szkoły, a nie konkretni uczniowie (klasa).

Skarżąca podkreśliła, że w wyniku podjęcia uchwał w sprawie sukcesywnego wygaszania gimnazjum i w sprawie ustalenia planu sieci szkół gimnazjalnych oraz granic ich obwodów, jej dziecko od 1 września 2015 r. ma dwie szkoły obwodowe: Publiczne Gimnazjum im Armii Krajowej w Kajetanowie - obwód ustalony na podstawie aktu założycielskiego szkoły - uchwała Nr 28/99 z dnia 28 kwietnia 1999 r., szkoła jest ujęta w planie sieci szkół gimnazjalnych - uchwała Nr 88/2012 z dnia 22 sierpnia 2012 r. oraz Publiczne Gimnazjum im Stanisława Staszica w Zagnańsku - obwód ustalony na podstawie uchwały Nr 72/VH/20ł5 z dnia 24 czerwca 2015 r.

Wykazane powyżej naruszenia w ocenie skarżącej dowiodły, że przepisy ustawy o systemie oświaty nie zezwalają na stopniowe wygaszanie szkół (szkoły podstawowe i gimnazjalne), dla których ustala się plan sieci szkół oraz granice ich obwodów. Dodała, że dopóki szkoła publiczna jest prowadzona, dopóty dokonuje się do niej naboru - prawo to w przypadku Gminy Zagnańsk zostało naruszone. Skarżąca dodała, że organ prowadzący zakazując naboru do Publicznego Gimnazjum im Armii Krajowej w Kajetanowie, tj. szkoły, którą prowadzi, złamał art. 70 ust. 4 Konstytucji RP, który zobowiązuje władze publiczne do zapewnienia obywatelom powszechnego i równego dostępu do wykształcenia.

Uzasadniając drugi z podniesionych zarzutów skarżąca podniosła, że procedura likwidacyjna określona w art. 59 ust. 1 ustawy o systemie oświaty jest możliwa do zastosowania tylko w odniesieniu do konkretnej szkoły, działającej jako odrębna jednostka organizacyjna. Dla likwidacji szkoły wchodzącej w skład zespołu szkół wymagane jest zgodnie z art. 62 ust. 5 tej ustawy, uprzednie jej wyodrębnienie organizacyjne ze struktury zespołu, bądź rozwiązanie zespołu. Zatem Rada Gminy przed podjęciem uchwały w sprawie likwidacji Publicznego Gimnazjum im Armii Krajowej w Kajetanowie wchodzącego w skład zespołu szkół - Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Kajetanowie, zobowiązana była do podjęcia uchwały o wyłączeniu szkoły z zespołu, bądź rozwiązania zespołu (uchwałę mogła podjąć na tej samej sesji tj. 27 maja 2015 r.) - takiej uchwały jednak nie podjęła.

Rada Gminy w Zagnańsku zaskarżoną uchwałą dokonała reorganizacji Zespołu Szkół wbrew treści art. 62 ust. 5 ustawy o systemie oświaty.

W odpowiedzi na skargę Rada Gminy Zagnańsk wniosła o jej oddalenie. W uzasadnieniu wskazała, że nadzór prawny Wojewody Świętokrzyskiego nie kwestionował zaskarżonej uchwały, pomimo że w tej sprawie zostało wszczęte postępowanie nadzorcze. Organ dodał, że dla wykazania interesu prawnego w zaskarżeniu uchwały o likwidacji szkoły nie jest wystarczające uzasadnienie, że dziecko skarżącej mogło być od roku 2015/2016 uczniem klasy pierwszej Publicznego Gimnazjum im. Armii Krajowej w Kajetanowie. Konieczne jest też wykazanie, że wskutek likwidacji szkoły dziecko to zostanie pozbawione kontynuowania nauki w szkole danego typu, lub że kontynuacja tej nauki będzie utrudniona lub będzie wiązała się z nadmierną uciążliwością związaną np. z odległością od miejsca zamieszkania. Skarżąca żadnych zarzutów w tym zakresie nie sformułowała. Zdaniem Rady, uznanie interesu prawnego w zaskarżeniu uchwały o likwidacji szkoły rodziców uczniów, którzy mogliby zostać jej uczniami, gdyby nie została zlikwidowana, powodowałoby rozszerzenie kręgu podmiotów uprawnionych do skarżenia tego typu uchwał na nieokreśloną liczbę osób.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył co następuje:

Podstawą prawną wniesionej skargi był artykuł 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym. Zgodnie z jego treścią każdy czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakres adminstracji publicznej, może po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.

Formalne warunki skargi określone w przytoczonym przepisie zostały w sprawie spełniony. Przed wniesieniem skargi bowiem, skarżąca M. W. wezwała Radę Gminy w Zagnańsku do usunięcia naruszenia prawa, czyniąc to w piśmie z dnia 28 stycznia 2016 r. Wezwanie to okazało się bezskuteczne, ponieważ w piśmie z dnia 12 lutego 2016 r. Przewodniczący Rady Gminy Zagnańsk udzielił odpowiedzi, że uchwała Rady Gminy Zagnańsk Nr 61/VII/2015 z dnia 27 maja 2015 r. w sprawie likwidacji w trybie sukcesywnego wygaszania cyklu kształcenia Publicznego Gimnazjum im. Armii Krajowej w Kajetanowie, była już przedmiotem analizy Rady Gminy Zagnańsk, która nie znalazła podstaw do jej zmiany. Skarżąca zachowała również termin do wniesienia skargi określony w art. 53 § 2 p.p.s.a. Skargę do WSA w Kielcach wniosła bowiem w dniu 23 lutego 2016 r., a więc w ciągu 30 dni od otrzymania wspomnianego wyżej pisma Przewodniczącego Rady Gminy Zagnańsk z dnia 12 lutego 2016 r., a także w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.

Skarga oparta na treści art. 101 ust. 1 u.s.g. wymaga spełnienia dodatkowych warunków. W pierwszym rzędzie konieczne jest stwierdzenie, czy skarżąca M. W. miała interes prawny w zaskarżeniu uchwały z 27 maja 2015 r. oraz czy ewentualnie jej interes prawny został tą uchwałą naruszony. Oceniając sprawę pod tym kątem Sąd uznał, że rzeczywiście istniejący interes prawny M. W. został zaskarżoną uchwałą naruszony. Konkluzja taka wynika zdaniem Sądu z faktu, że syn skarżącej, zarówno w dacie podjęcia zaskarżonej uchwały, jak i do chwili obecnej zamieszkuje w miejscowości Kajetanów, mieszczącej się w granicach obwodu Publicznego Gimnazjum w Kajetanowie, ustalonych uchwałą nr 88/2012 Rady Gminy Zagnańsk z dnia 22 sierpnia 2012 roku w sprawie ustalenia planu sieci publicznych szkół podstawowych i gimnazjów prowadzanych przez gminę Zagnańsk oraz granic ich obwodów. Nie zmienia takiej oceny fakt zmiany granic tych obwodów w części dotyczącej Publicznego Gimnazjum w Kajetanowie, jaka nastąpiła uchwałą nr 72/VII/2015 Rady Gminy Zagnańsk z dnia 24 czerwca 2015 roku, i to mimo nie zaskarżenia tej uchwały. Wspomniana uchwała z 24 czerwca 2015 r. jest bowiem konsekwencją uchwały zaskarżonej w niniejszej sprawie oraz logicznym jej uzupełnieniem ściśle powiązanym z uchwałą likwidacyjną z 27 maja 2015 r. Dlatego należy przyjąć, że mimo zmiany granic obwodu Publicznego Gimnazjum w Kajetanowie dotyczącej właśnie zamieszkałych w Kajetanowie potencjalnych uczniów klas pierwszych tego gminazjum w roku szkolnym 2015/2016, skarżąca, jako rodzic ucznia, który na skutek tej sukcesywnej likwidacji Publicznego Gimnazjum w Kajetanowie i powiązanej z nią zmiany granic obwodu tej szkoły dla uczniów klas pierwszych w roku szkolnym 2015/2016 - nie mógł rozpocząć nauki w tej szkole – ma interes prawny w zaskarżeniu uchwały likwidującej to gimnazjum. Pozbawienie K. W. prawa wybrania Publicznego Gimnazjum w Kajetanowie jako miejsca nauki, do którego powinien być przyjęty z urzędu (art. 20a ust. 5 ustawy o systemie oświaty zgodnie z którym, do klasy pierwszej publicznego gimnazjum, któremu ustalono obwód, dzieci i młodzież zamieszkałe w tym obwodzie przyjmuje się z urzędu) oznacza również, że interes prawny skarżącej został naruszony w sposób, o jakim mowa w art. 101 ust. 1 usg. Przesądza to o dopuszczalności skargi, która podlega merytorycznemu rozpoznaniu.

Dokonując takiej oceny należy zauważyć, że naruszenie interesu prawnego skarżącego uchwałą podjętą przez organ gminy, nie oznacza automatycznie zasadności skargi. Uwzględnienie skargi na uchwałę organu gminy wniesionej w trybie art. 101 ust. 1 usg jest bowiem możliwe dopiero wtedy, gdy uchwała ta narusza obiektywny porządek prawny. Takie naruszenie zostało jednak przy wydawaniu zaskarżonej uchwały popełnione, co zostanie wyjaśnione poniżej.

Z tytułu zaskarżonej uchwały wynika, że dotyczy ona likwidacji w trybie sukcesywnego wygaszania cyklu kształcenia Publicznego Gimnazjum im. Armii Krajowej w Kajetanowie. Z treści tej uchwały, a w szczególności z jej § 1 ust. 1 wynika jednak że przewidziane do sukcesywnej likwidacji Publiczne Gimnazjum w Kajetanowie wchodzi w skład zespołu Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Kajetanowie utworzonego wcześniejszą uchwałą Rady Gminy Zagnańsk. Nie było w sprawie sporne, że przed podjęciem zaskarżonej uchwały likwidacyjnej, Rada Gminy Zagnańsk nie rozwiązała utworzonego przez siebie zespołu szkół (przyznanie pełnomocnika organu na rozprawie w dniu 24 maja 2016 r. k. 52). To zaniechanie powoduje, że zaskarżona likwidacja była niedopuszczalna. Nie można bowiem zlikwidować szkoły, która nie jest odrębną jednostką organizacyjną, lecz częścią zespołu szkół w tym sensie, że likwidację tę musi poprzedzać wyłączenie szkoły z zespołu na podstawie art. 62 ust. 5 u.s.o. Konieczność ta nie przekreśla odrębności obu procedur, tj. przekształcenia organizacyjnego zespołu szkół oraz likwidacji szkoły wchodzącej w jego skład, i nie umożliwia ich równoległego, niezależnego od siebie biegu, z tym wyjątkiem, że wspomniane przekształcenie musi nastąpić wcześniej, przed podjęciem uchwały o likwidacji szkoły. W przeciwnym razie doszłoby do zmiany struktury organizacyjnej zespołu poprzez faktyczne usunięcie z niej szkoły, która została zlikwidowana, bez formalnego wyłączenia tej szkoły z zespołu, jak tego wymaga art. 62 ust. 5 ustawa o systemie oświaty. Przewidziana w art. 59 tej ustawy procedura likwidacji szkoły nie może mieć zastosowania do wchodzącej w skład zespołu szkoły, zanim nie zostanie ona wyodrębniona prawnie. Dla zespołu szkół ustawa o systemie oświaty w art. 62 ust. 5 przewiduje jedynie procedurę rozwiązania zespołu lub jego reorganizacji polegającej na zmianie składu zespołu - włączenie nowych placówek lub ich wyłączenie. Żaden przepis tej ustawy nie stanowi podstawy prawnej dla podjęcia działań polegających na likwidacji włączonej w skład zespołu szkół, pozbawionej pełnej samodzielności organizacyjnej placówki oświatowej, a w żadnym razie rozwiązanie zespołu szkół nie może być utożsamiane z likwidacją szkół. Nie można więc stosować przepisów dotyczących likwidacji szkoły do rozwiązania zespołu szkół, ani mieszać tych dwóch trybów postępowania. Przytoczone poglądy sądów administracyjnych, jako będące wyrazem utrwalonej linii orzeczniczej (por. wyroki NSA z 14 grudnia 2011 r., I OSK 1656/11 I z dnia 25 listopada 2014 r., I OSK 1778/14, wyroki WSA w Gliwicach z 7 sierpnia 2008 r., IV SA/Gl 385/08 i z 5 października 2010 r., IV SA/Gl 492/10, wyrok WSA w Olsztynie z 20 stycznia 2015 r., II SA/Ol 1281/14), Sąd w niniejszym składzie również podziela.

Konsekwencją stwierdzonego naruszenia przepisów art. 59 ust. 1 w zw. z art. 62 ust. 5 ustawy o systemie oświaty jest zasadność skargi. Zgodnie z art. 147 § 1 p.p.s.a., Sąd uwzględniając skargę na uchwałę lub akt, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6, tj. na akt prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej lub na akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej, stwierdza nieważność tej uchwały lub aktu w całości lub w części albo stwierdza, że zostały wydane z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności. Jeden z takich przepisów szczególnych, tj. art. 94 ust. 1 i 2 usg miał zastosowanie w niniejszej sprawie. Zgodnie z jego treścią nie stwierdza się nieważności uchwały lub zarządzenia organu gminy po upływie jednego roku od dnia ich podjęcia, chyba że uchybiono obowiązkowi przedłożenia uchwały lub zarządzenia w terminie określonym w art. 90 ust. 1, albo jeżeli są one aktem prawa miejscowego. 2. Jeżeli nie stwierdzono nieważności uchwały lub zarządzenia z powodu upływu terminu określonego w ust. 1, a istnieją przesłanki stwierdzenia nieważności, sąd administracyjny orzeka o ich niezgodności z prawem. Uchwała lub zarządzenie tracą moc prawną z dniem orzeczenia o ich niezgodności z prawem. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego co do skutków takiego orzeczenia stosuje się odpowiednio. Ponieważ zaskarżona uchwała została podjęta w dniu 27 maja 2015 r., nie jest aktem prawa miejscowego (por. wyrok 7 sędziów NSA z 29 listopada 2010 r., I OPS 2/10, wyrok WSA w Kielcach z 30 grudnia 2013 r., II SA/Ke 565/13) oraz została przedłożona Wojewodzie Świętokrzyskiemu w ciągu 7 dni od dnia jej podjęcia (pismo Wojewody Świętokrzyskiego z dnia 3 czerwca 2016 r. k. 56), na podstawie przytoczonych wyżej przepisów uwzględniając skargę, Sąd mógł jedynie stwierdzić, że zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem prawa.

Na przeszkodzie uwzględnieniu skargi nie stał przepis art. 101 ust. 2 usg. Zgodnie z jego treścią, przepisu art. 101 ust. 1 nie stosuje się, jeżeli w sprawie orzekał już sąd administracyjny i skargę oddalił. Mimo tego, że sytuacja opisana w przytoczonym przepisie miała miejsce w niniejszej sprawie,(gdyż wyrokiem WSA w Kielcach z 17 grudnia 2015 r. skarga M. M. na zaskarżoną również w niniejszej sprawie uchwałę Rady Gminy Zagnańsk nr 61/VII/2015 z dnia 27 maja 2015 r została oddalona), ale ze względu na motywy tamtego rozstrzygnięcia, określone w art. 101 ust. 2 usg wyłączenie możliwości ponownej kontroli tej samej uchwały Rady Gminy Zagnańsk w niniejszej sprawie nie zachodziło. Przy ustalaniu bowiem granic powagi rzeczy osądzonej należy mieć na uwadze, że jeżeli w art. 101 ust. 2 u.s.g. stwierdza się, iż przepisu ust. 1 tegoż artykułu nie stosuje się wówczas, gdy "w sprawie" orzekał już uprzednio sąd administracyjny i skargę oddalił, to rozumieć to należy w ten sposób, iż sąd orzekł już merytorycznie w sprawie konkretnych interesów lub uprawnień naruszonych przez uchwałę organów samorządu terytorialnego, nie zaś "w sprawie tej uchwały" (wyrok NSA z 22 czerwca 2012 r., I OSK 949/12). Ponieważ przyczyną oddalenia skargi M.M. na zaskarżoną również w niniejszej sprawie uchwałę, był brak interesu prawnego skarżącego, oddalenie jego skargi nie może być przeszkodą dla zaskarżenia tej samej uchwały przez inną stronę, która posiadanie i naruszenie własnego interesu prawnego w zaskarżeniu tej uchwały wykazała.

Pozostałe zarzuty skargi nie zasługują na uwzględnienie.

W szczególności niezasadny jest zarzut sprowadzający się w istocie do zakwestionowania dopuszczalności likwidacji szkół w trybie sukcesywnego wygaszania cyklu kształcenia. Na jego uzasadnienie autor skargi podał, że przepisy ustawy o systemie oświaty nie przewidują możliwości przydziału jednej miejscowości do różnych obwodów szkolnych ze względu na klasę, gdyż obwód to zasięg terytorialny szkoły, a nie konkretni uczniowe. Tymczasem efektem zaskarżonej uchwały, a ściślej poprzedzającej ją uchwały Rady Gminy Zagnańsk nr 72/VII/2015 z dnia 24 czerwca 2015 roku r. zmieniającej granice obwodów gimnazjów w gminie Zagnańsk, jest to, że syn skarżącej ma dwie szkoły obwodowe – Publiczne Gimnazjum im. Armii Krajowej w Kajetanowie, granice obwodu którego zostały ustalone na podstawie aktu założycielskiego tej szkoły, tj. uchwały Nr 28/99 z 28 kwietnia 1999 r. oraz Publiczne Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Zagnańsku, którego obwód ustalono na podstawie uchwały Nr 72/VII/2015 z 24 czerwca 2015 r.

Wskazane w skardze przeszkody prawne mające uniemożliwiać likwidację szkół w trybie sukcesywnego wygaszania cyklu kształcenia, w rzeczywistości nie istnieją. Przede wszystkim nie jest prawdą, aby syn skarżącej "należał" do obwodów dwóch różnych gimnazjów. Zmiana granic tych obwodów dokonana niezaskarżoną uchwałą z 24 czerwca 2015 r. spowodowała, że syn skarżącej, jako uczeń klasy pierwszej gimnazjum w roku szkolnym 2015/2016, w dacie rozpoczęcia tamtego roku szkolnego mieszkał w granicach obwodu ustalonego dla Publiczne Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Zagnańsku. Równocześnie od tej daty, tj. od 1 września 2015 r. nie mieszkał on już w obwodzie ustalonym dla Publicznego Gimnazjum im. Armii Krajowej w Kajetanowie, gdyż miejscowość Kajetanów przestała być częścią obwodu tej szkoły dla klas pierwszych, co było następstwem zaplanowanej, sukcesywnej likwidacji tego gimnazjum, nabór do klas pierwszych od 1 września 2015 r. nie miał już miejsca. Nieprawdą jest też, aby skarżącej uniemożliwiono wywiązanie się z obowiązku, jaki na rodziców dzieci podlegających obowiązkowi szkolnemu nakładał przepis art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o systemie oświaty, czy też uniemożłiwiono realizację uprawnienia do przyjęcia jej syna do szkoły obwodowej, które to uprawnienie wynika z art. 20a ust. 5 w/w ustawy. W związku z zaliczeniem miejscowości, w której skarżąca z synem zamieszkiwała w dniu 1 września 2015 r. i dalej zamieszkuje, do obwodu Publicznego Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Zagnańsku, wskazane uprawnienia i obowiązki skarżąca mogła dalej realizować względem tego właśnie gimnazjum.

Należy również powtórzyć pogląd wyrażony już w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. wyrok NSA z dnia 22 lutego 2012 r., sygn. akt I OSK 2376/11, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 stycznia 2014 r., I OSK 2475/13, wyroki WSA w Olsztynie z dnia 17 września 2013 r., sygn. akt II SA/Ol 549/13 i z dnia 16 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Ol 1123/13, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 8 listopada 2012 r., IV SA/Wr 578/12), że likwidacja szkół w trybie sukcesywnego wygaszania cyklu kształcenia, jest powszechnie akceptowaną formą likwidacji szkół wymagającą przeprowadzenie procedury wskazanej w art. 59 ust. 1 i 2 ustawy o systemie oświaty, która to forma likwidacji jest zdecydowanie korzystniejsza od postulowanej w uzasadnieniu skargi całkowitej likwidacji. Sukcesywna likwidacji nie dotyka bowiem od razu wszystkich uczniów danej szkoły, ich rodziców i nauczycieli, ale tylko część z nich, co umożliwia lepsze przygotowanie się do uchwalonych już, a więc nieuchronnych zmian.

Uwzględniając powyższe rozważania WSA w Kielcach na podstawie art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm.), dalej "p.p.s.a.", orzekł jak w punkcie I wyroku.

O kosztach postępowania sądowego orzeczono na podstawie art. 200 i 205 § 2 p.p.s.a. Na zasądzoną kwotę złożyło się wynagrodzenie reprezentującego skarżącą adwokata w kwocie 480 zł (§ 14 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie Dz.U.2015.1800) oraz poniesione przez stronę koszty sądowe w postaci wpisu od skargi w wysokości 300 zł oraz opłaty skarbowej od udzielonego adwokatowi pełnomocnictwa.