Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. H. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 stycznia 2008 r. sygn. akt II Sa/Wa1409/07 odmawiające przywrócenia terminu M. H. do uiszczenia wpisu od jego skargi na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu opłat za użytkowanie lokalu i opłat pośrednich za lokal mieszkalny postanawia: oddalić zażalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 7 stycznia 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 1409/07 odrzucił skargę M. H. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu opłat za używanie lokalu i opłat pośrednich za lokal mieszkalny. Wskazał przy tym, że zgodnie art. 220 § 1 w zw. z art. 212 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – zwanej dalej P.p.s.a.) sąd nie podejmuje żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczony należny wpis. Skarga, od której pomimo wezwania nie został uiszczony wpis podlega odrzuceniu (art. 220 § 3 P.p.s.a.). W niniejszej sprawie skarżący, mimo otrzymania w dniu 24 września 2007 r. zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II WSA w Warszawie, należnego wpisu w zakreślonym terminie 7 dni nie uiścił. Z tych względów jego skarga podlegała odrzuceniu.

Pismem z dnia 15 grudnia 2007 r. M. H. złożył wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu. Przedstawił przy tym dowód wpłaty tego wpisu w dniu 14 grudnia 2007 r. oraz wskazał, iż nie był w stanie wcześniej go uiścić z powodu choroby oraz braku środków finansowych.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 7 stycznia 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 1409/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego. W uzasadnieniu Sąd podał, że skarżący nie uprawdopodobnił spełnienia jednej z przesłanek wynikających z art. 87 § 1 i § 2 P.p.s.a., a mianowicie przesłanki uchybienia terminowi bez swojej winy. Sąd wskazał, iż skarżący nie wykazał staranności przy prowadzeniu swojej sprawy. Mógł on bowiem złożyć wniosek o przyznanie prawa pomocy, a jeśli o takim wniosku nie wiedział, to powinien w jakikolwiek sposób powiadomić Sąd o braku środków finansowych. Wówczas Sąd poinformowałby go o możliwości ubiegania się o prawo pomocy. Zdaniem Sądu I instancji, wskazana przez skarżącego okoliczność nie stanowi o braku jego winy w uchybieniu terminu do uiszczenia wpisu. Powyższe postanowienie zostało uznane za doręczone M. H. z dniem 28 stycznia 2008 w trybie art. 73 P.p.s.a.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł uczestnik postępowania M. H., wnosząc o zwolnienie go z kosztów sądowych lub przywrócenie mu terminu do uiszczenia wpisu. W uzasadnieniu zażalenia podniósł, iż wezwanie dla syna do uiszczenia wpisu odebrał wraz z inną korespondencją osobiście. Ponieważ był chory oraz zażywał leki sterydowe i psychotropowe zapomniał tego wezwania przekazać synowi. Stwierdził również, iż syn M. H. nie miał środków finansowych na wpis.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm. – zwanej dalej P.p.s.a), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W orzecznictwie i literaturze prawniczej przyjmuje się, że brak winy w uchybieniu terminu powinien być określany w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy. Może mieć ono miejsce tylko, gdy uchybienie terminu nastąpiło z powodu przeszkody nagłej i nie do przezwyciężenia, której strona nie mogła usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienia NSA z 11 lutego 2003 r. sygn. akt II SA 4162/01, z 22 października 2002 r. V SA 793/02 i z 7 lipca 2004 r. OZ 109/04).

W rozpatrywanej sprawie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniósł wyłącznie M. H. i on też tylko został wezwany do uiszczenia wpisu pod rygorem odrzucenia skargi. Sąd I instancji słusznie uznał, że skarżący w sposób nie dość dostateczny i przekonujący uprawdopodobnił brak winy w swym postępowaniu. W konsekwencji zasadnie oddalił jego wniosek o przywrócenie mu terminu do uiszczenia wpisu wobec niezachowania podstawowej przesłanki umożliwiającej przywrócenie terminu, określonej w art. 86 § 1 P.p.s.a. - czyli braku winy. Podjętego w tym zakresie postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie M. H. nie zaskarżył. Od powyższego postanowienia zażalenie - w terminie 7 dni od dnia doręczenia mu tego orzeczenia - złożył wyłącznie we własnym imieniu M. H.. Wymieniony jako uczestnik postępowania uprawniony jest do działania tylko we własnym imieniu. Nie jest zaś legitymowany do kwestionowania odmowy przywrócenia M. H. terminu do uiszczenia wpisu sądowego, a przede wszystkim usprawiedliwiania za skarżącego przyczyn niezachowania omawianego terminu ustawowego.

Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184

w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.