Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Szymańska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, asesor WSA Aneta Opyrchał, Protokolant Dominik Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2007 roku sprawy ze skargi P.Sp. z o.o. z siedzibą we F. na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia (...) listopada 2006 r. nr (...) w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania - oddala skargę -

Zaskarżonym postanowieniem z dnia (...) listopada 2006 r. Główny Inspektor Ochrony Środowiska po rozpatrzeniu zażalenia P. sp. z o.o. w B., utrzymał w mocy postanowienie (...) Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z B. z dnia (...) września 2006 r. odmawiające P. zawieszenia postępowania w sprawie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej za naruszenie warunków decyzji określającej miejsce i sposób magazynowania odpadów.

W uzasadnieniu postanowienia organ odwoławczy podniósł, że na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego nie stwierdzono, by w trakcie postępowania powstało zdarzenie lub sytuacja, która wymagałaby zawieszenia postępowania. Wyjaśnił, że (...) WIOŚ w B., w wyniku ustaleń kontroli przeprowadzonej w P., wszczął postępowanie w sprawie wymierzenia kary pieniężnej za naruszenie warunków decyzji określającej miejsce i sposób magazynowania odpadów, określonych decyzją Wojewody (...) z dnia (...) grudnia 2005 r. W toku postępowania wyjaśniającego strona wystąpiła z wnioskiem o jego zawieszenie wyjaśniając, iż posiada decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia (...) lipca 2006 r. zezwalającą na wprowadzanie do obrotu nawozu organicznego (...), w związku z czym nie pozbywa się popiołów, bowiem popioły traktowane są jako surowiec, ponadto wystąpiła do Wojewody (...) o zmianę zapisu decyzji pozwolenie zintegrowane dotyczące określenia miejsca i sposobu magazynowania przedmiotowego popiołu.

W ocenie organu odwoławczego przywołane wyżej okoliczności nie mają znaczenia wobec faktu stwierdzenia naruszenia, za które organ jest zobligowany wymierzyć karę pieniężną. Ewentualnie późniejsza zmiana decyzji przez Wojewodę nie będzie miała wpływu na ustalenia dokonane w dniu kontroli, zatem w ocenie organu odwoławczego, nie jest to zagadnienie wstępne warunkujące wydanie decyzji w przedmiocie wymierzenia kary. Organ odwoławczy stwierdził także, że nie można również uwzględnić wniosku o umorzenie postępowania na podstawie art. 105 kpa ponieważ nie jest ono bezprzedmiotowe. Kwestia oceny czy stwierdzone przekroczenie stanowi podstawę do wymierzenia kary i czy popioły należy traktować

sygn. akt IV SA/Wa 206/07

jako odpad czy surowiec ma charakter merytoryczny i nie może być przedmiotem zaskarżonego postanowienia, ponieważ ma ono charakter procesowy.

Na powyższe postanowienie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosło P." sp. z o.o. w B. zarzucając naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy poprzez naruszenie art. 7, 77 § 1 oraz 107 § 3 kpa i niezastosowanie art. 97 § 1 pkt 4 kpa i art. 105 § 1 kpa.

W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że organ nie uznał wniosku strony do Wojewody o zmianę pozwolenia zintegrowanego w zakresie miejsca i sposobu magazynowania popiołu, jako wystąpienie o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego, ale wbrew twierdzeniom organu zmiana powyższego pozwolenia Wojewody będzie miała wpływ na ustalenia dokonane w dniu kontroli, bowiem będzie miała istotny wpływ na określenie, czy podana w protokole kontroli ilość magazynowanych odpadów może stanowić podstawę do naliczenia wysokości administracyjnej kary pieniężnej. Organ pierwszej instancji nie ustalił właściwości fizykochemicznych zgromadzonych na placu popiołów, nie ustalił jaką część popiołów o masie 572 kg można zaliczyć do odpadów o kodzie 19 01 12, co ma wpływ na ustalenie wysokości kary w trybie określonym w art. 309 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. Ustalenie te nie są precyzyjne, czym naruszono art. 7 i 77 § 1 kpa. Ponadto organ drugiej instancji bez przeprowadzenia postępowania dowodowego orzekł, iż postępowanie w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej nie jest bezprzedmiotowe. Skarżący podniósł, że organ nie rozpatrzył sprawy zgodnie z wymogami kpa, nie zebrał całego materiału dowodowego i nie odniósł się do niego w uzasadnieniu postanowienia.

W konsekwencji skarżąca spółka wniosła o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia organu pierwszej instancji.

W odpowiedzi na skargę Główny Inspektor Ochrony Środowiska wniósł o jej oddalenie. Wyjaśnił, że przedmiotem niniejszego postępowania są kwestie proceduralne dotyczące zastosowania art. 97 § 1 kpa i ustalenia, czy zmiana w przyszłości wydanego przez Wojewodę pozwolenia zintegrowanego stanowi zagadnienie wstępne w sprawie dotyczącej wymierzenia kary pieniężnej za naruszenie warunków określonych w pozwoleniu zintegrowanym obowiązującym stronę w dniu kontroli. W jego ocenie wniosek o zmianę decyzji pozwolenie zintegrowane nie stanowi zagadnienia wstępnego, wobec czego podtrzymał

sygn. akt IV SA/Wa 206/07

argumentację z zaskarżonego postanowienia. Uznał za chybiony zarzut niezastosowania art. 105 kpa bez przeprowadzenia postępowania dowodowego ustalającego, czy popioły są odpadem czy surowcem, gdyż wyjaśnienie tej kwestii nastąpi, gdy przedmiotem postępowania będzie decyzja wymierzająca karę za magazynowania odpadów z naruszeniem decyzji określającej miejsce i sposób magazynowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Skarga jest niezasadna, a zaskarżone postanowienie odpowiada prawu. Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, która jest realizowana pod względem zgodności z prawem.

Mając powyższe kryterium na uwadze Sąd uznał, że kontrolowane postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska nie narusza prawa. Rozpoznając zarzuty skargi i argumentację w niej podniesioną Sąd uznał, że nie mają one żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia podejmowanego w postępowaniu wpadkowym jakim jest postanowienie o zawieszeniu postępowania w sprawie wymierzenia kary pieniężnej za naruszenie warunków zawartych w pozwoleniu zintegrowanym.

Przepis art. 97 § 1 kpa przewiduje obligatoryjne zawieszenie postępowania administracyjnego w wypadkach tamże ściśle określonych. Jednym z nich jest konieczność wydania orzeczenia o zawieszeniu, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd.

Jak wskazano, w przypadku gdy w postępowaniu administracyjnym powstaje zagadnienie wstępne, organ administracji państwowej obowiązany jest zawiesić postępowanie. Pod pojęciem "zagadnienia wstępnego" rozumie się sytuacje, w których wydanie orzeczenia merytorycznego w sprawie będącej przedmiotem postępowania przed właściwym organem, uwarunkowane jest uprzednim rozstrzygnięciem wstępnego zagadnienia prawnego przez inny organ lub sąd.

Zawieszenie postępowania na tej podstawie uzależnione jest od wystąpienia łącznie trzech przesłanek:

sygn. akt IV SA/Wa 206/07

a) postępowanie administracyjne jest w toku;

b) rozstrzygnięcie sprawy administracyjnej będącej przedmiotem postępowania

administracyjnego zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd;

c) zagadnienie wstępne nie zostało jeszcze rozstrzygnięte.

Jeżeli chodzi o drugą przesłankę, to organ musi ustalić związek przyczynowy pomiędzy rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej a zagadnieniem wstępnym. W razie wystąpienia łącznie tych trzech przesłanek organ administracji państwowej obowiązany jest zawiesić postępowanie.

Skarżąca Spółka składając wniosek o zawieszenie podała dwie okoliczności, które w jej ocenie winny skutkować zawieszeniem postępowania w sprawie nałożenia kary pieniężnej.

Pierwszą z nich jest uzyskanie decyzji nr (...) z dnia (...) lipca 2006r., na mocy której (...) uzyskał pozwolenie na wprowadzanie do obrotu nawozu organicznego pod nazwą (...). Tym samym część z dotychczasowego odpadu (żużle i popioły paleniskowe o kodzie 19 01 12), nie stanowi jak dotychczas odpadu, który musi być magazynowany według wymogu określonego w pozwoleniu zintegrowanym, lecz stanowi surowiec do produkcji podanego wyżej nawozu organicznego.

Drugą zaś podstawą do ewentualnego zawieszenia jest fakt wystąpienia przez stronę z wnioskiem o zmianę pozwolenia zintegrowanego w owej części spornej tj. pkt III.3.3. Mianowicie Spółka pismem datowanym na 18 sierpnia 2006r. wniosła o zmianę tego zapisu w ten sposób, że popiół jako surowiec może być magazynowany luzem na utwardzonym terenie.

Kontrolując zaskarżone postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania Sąd uznał, że organy trafnie wywiodły, że w sprawie nie zaistniało zagadnienie wstępne, uzasadniające zawieszenie postępowania.

Jest oczywistym, że sama decyzja o zezwoleniu na wprowadzanie nawozu nie stanowi zagadnienia wstępnego w rozumieniu art. 97 § 1 pkt 4) kpa, chociażby tylko z tego powodu, że postępowanie to zostało już zakończone ostateczną decyzją, niezależnie od kwestii czy w istocie mogłoby ono zostać zakwalifikowane jako takie, od którego zależałaby decyzja w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej. Nie ma zatem potrzeby oczekiwania na wydanie rozstrzygnięcia przez inny organ lub sąd. Powiązanie natomiast tej decyzji z czynnością polegającą na złożeniu wniosku o

sygn. akt IV SA/Wa 206/07

zmianę pozwolenia zintegrowanego również nie mogło spowodować zawieszenia postępowania. Co prawda postępowanie owo było w toku i strona oczekiwała na rozstrzygnięcie, jednakże nie można uznać orzeczenia, które zakończyło to postępowanie za zagadnienie wstępne. Otóż nie istnieje związek przyczynowy między zmianą pozwolenia w spornej części, która to zmiana obowiązuje od daty wydania ostatecznej decyzji zmieniającej pozwolenie, a postępowaniem, w którym bada się naruszenie pozwolenia zgodnie z jego brzmieniem obowiązującym w chwili dokonywania kontroli. Jak trafnie wskazał organ II instancji ewentualna późniejsza zmiana pozwolenia w części rozstrzygającej o magazynowaniu przedmiotowego popiołu i żużlu, nie będzie miała wpływu na ustalenia dokonane w dniu kontroli.

Argumentacja skargi opierająca się na naruszeniu przepisów postępowania wyjaśniającego poprzez nieprecyzyjne ustalenia w toku kontroli nie ma znaczenia w niniejszym postępowaniu, które ogranicza się wyłącznie do fragmentu postępowania, jakim jest ocena możliwości jego zawieszenia. Prawidłowość ustaleń faktycznych bez wątpienia będzie istotna przy ustalaniu, po pierwsze zasadności naliczenia tej kary, po drugie przy określaniu jej wysokości. Tego rodzaju zarzuty winny zatem zostać podniesione w postępowaniu głównym tj. o wymierzenie kary pieniężnej. Również ocena bezprzedmiotowości postępowania o wymierzenie kary nie może zostać oceniona w postępowaniu o charakterze wpadkowym. Organ nie jest bowiem uprawniony aby w tym rozstrzygnięciu o charakterze procesowym wypowiadać się co do zasadności postępowania głównego.

Uznając zatem, że zaskarżone postanowienie nie narusza prawa, Sąd na zasadzie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), orzekł jak na wstępie.