Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia NSA - Zofia Flasińska po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. M. - C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 marca 2008 r. sygn. akt II SA/Łd 50/07, którym odrzucono wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 września 2007 r. w sprawie ze skargi K. M. - C. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] listopada 2006 r., nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia: - oddalić zażalenie.

Postanowieniem z dnia 6 marca 2008 r. sygn. akt III SA/Łd 50/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił wniosek K. M. - C. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku tego Sądu z dnia 27 września 2007 r. oddalającego skargę na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, iż przedmiotowy wniosek został złożony z uchybieniem siedmiodniowego terminu określonego w art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 53, poz. 1270, ze zm., zwana dalej P.p.s.a.).

Z ustaleń dokonanych przez Sąd wynika bowiem, iż odpis wyroku z dnia 27 września 2007 r. wraz z uzasadnieniem został doręczony pełnomocnikowi skarżącej i zarazem uczestnikowi postępowania [...] oddział w P. T., w imieniu którego występowała B. U. - Wiceprezes Zarządu Oddziału. Jak wynika z akt sprawy przesyłka Sądu została odebrana w dniu 19 listopada 2007 r. przez E. Z. - Prezesa Zarządu Oddziału [...] w P. T.

W dniu 27 grudnia 2007 r. B. U. działająca w imieniu skarżącej złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie wyroku, wskazując, iż uchybienie terminu spowodowane było brakiem informacji ze strony Zarządu Oddziału [...] w P. T. o przesłaniu przez Sąd odpisu wyroku w niniejszej sprawie, a zatem uchybienie nastąpiło nie z jej winy.

Pismem z dnia 14 stycznia 2008 r. Sąd wezwał pełnomocnika skarżącej do uzupełnienia wniosku o przywrócenie terminu poprzez wskazanie m. in. daty, kiedy odpis wyroku został przekazany B. U.

Dalej Sąd I instancji podniósł, iż w dniu 28 stycznia 2008 r. skarżąca K. M. - C. poinformowała Sąd o wycofaniu pełnomocnictwa udzielonego przedstawicielowi [...] B. U. Jednocześnie w związku z wezwaniem z dnia 14 stycznia 2008 r. skarżąca osobiście załączyła skargę kasacyjną oraz sporządzone przez siebie pismo zawierające wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia.

W odpowiedzi na kolejne wezwanie Sądu skierowane tym razem bezpośrednio do niej, skarżąca oświadczyła, iż jej pełnomocnik (B. U.) otrzymał odpis wyroku z uzasadnieniem w dniu 17 grudnia 2007 r. natomiast ona sama została o tym poinformowana w dniu 21 grudnia 2007 r.

Sąd I instancji mając na uwadze przepisy art. 86, 87 i 88 ustawy P.p.s.a. datę 17 grudnia 2007 r. uznał za datę, od której liczyć należy siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. A zatem upłynął on w dniu 24 grudnia 2007 r. gdy tymczasem wniosek został złożony przez ówczesnego pełnomocnika strony w dniu 27 grudnia 2007 r., a więc z uchybieniem terminu.

Na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosła K. M. - C. wnosząc o jego uchylenie.

Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzuciła naruszenie art. 87 § 1, 2 i 3 ustawy P.p.s.a. poprzez przyjęcie, iż przyczyna uchybienia terminu ustała w dniu 17 grudnia 2007 r. a nie w dniu 21 grudnia 2007 r. i w konsekwencji przyjęcie, iż nie został dochowany termin do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Nadto zarzucono naruszenie art. 88 ustawy P.p.s.a. poprzez odrzucenie wniosku jako spóźnionego, naruszenie art. 6 powołanej ustawy i niedoinformowanie [...] przez Sąd o konieczności udzielenia skarżącej niezbędnych informacji, w szczególności o tym, iż termin do złożenia wniosku liczy się od daty doręczenia odpisu wyroku z uzasadnieniem [...] a nie bezpośrednio stronie skarżącej oraz pominięcie art. 42 § 2 zdanie 2 ustawy P.p.s.a. i niezwrócenie uwagi na fakt, iż strona skarżąca pozostała bez jakiejkolwiek pomocy prawnej.

W uzasadnieniu zażalenia skarżąca wskazała, iż pismem z dnia 1 października 2007 r. wystąpiła o doręczenie odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem, które następnie zostało doręczone [...] Oddział w P. T., jako jej pełnomocnikowi a nie skarżącej osobiście o co wnosiła w powołanym piśmie. W dniu 21 grudnia 2007 r. [...] Oddział w P. T. potwierdził otrzymanie odpisu wyroku nie wskazując daty jego otrzymania, w związku z czym skarżąca była przekonana, iż tego właśnie dnia został doręczony odpis wyroku wraz z uzasadnieniem i "od tego dnia biegnie termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej".

W dniu [...] stycznia 2008 r. skarżąca otrzymała od Zarządu [...] pismo, iż ten w dniu 21 stycznia 2008 r. otrzymał wezwanie do uzupełnienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej i, że w ciągu siedmiu dni od tej daty należy ją wnieść. Wobec oświadczenia Zarządu Oddziału [...], iż ten nie jest w stanie reprezentować jej w dalszym toku postępowania, skarżąca pismem z 28 stycznia 2008 r. cofnęła udzielone pełnomocnictwo, dołączyła skargę kasacyjną oraz pismo zawierające wniosek o przywrócenie terminu.

W opinii skarżącej, Sąd błędnie uznał, iż termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu rozpoczął bieg w dniu 17 grudnia 2007 r. tj. w dniu gdy B. U. otrzymała odpis wyroku z dnia 27 września 2007 r. wraz z uzasadnieniem. Według skarżącej termin ten rozpoczął bieg w dniu 21 grudnia 2007 r. tj. w dniu kiedy ona sama dowiedziała się o doręczeniu wyroku wraz z uzasadnieniem jej pełnomocnikowi.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie albowiem zaskarżone postanowienie Sądu odpowiada prawu.

Jak wynika z treści art. 86 § 1 i art. 87 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., zwana dalej:P.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. We wniosku o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w terminie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.

Stosownie natomiast do art. 39 powołanej ustawy pełnomocnictwo ogólne lub do prowadzenia poszczególnych spraw obejmuje z samego prawa umocowanie do:

1) wszystkich łączących się ze sprawą czynności w postępowaniu, nie wyłączając skargi o wznowienie postępowania i postępowania wywołanego jej wniesieniem;

2) udzielenia dalszego pełnomocnictwa na zasadach określonych w odrębnych przepisach;

3) cofnięcia skargi w całości lub w części, jeżeli czynności te nie zostały wyłączone w danym pełnomocnictwie;

4) odbioru kosztów postępowania.

W myśl przepisu art. 42 § 1 ustawy P.p.s.a. wypowiedzenie pełnomocnictwa przez mocodawcę odnosi skutek prawny w stosunku do sądu od dnia zawiadomienia go o tym. Powyższe stanowi o tym, że dopóki zawiadomienie takie nie zostanie doręczone, dotychczasowy pełnomocnik jest uważany za upoważnionego do wszelkich czynności w granicach pełnomocnictwa ze skutkiem dla mocodawcy bez względu na to, czy pełnomocnictwo w stosunku wewnętrznym miedzy pełnomocnikiem a mocodawcą już wygasło, czy nie, jak również bez względu na relacje obydwu stron i sumienność w wykonywaniu obowiązków przez pełnomocnika.

W okolicznościach niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż wyrok z dnia 27 września 2007 r. wraz z uzasadnieniem został prawidłowo doręczony pełnomocnikowi skarżącej - [...] Oddział w P. T. - w dniu 19 listopada 2007 r. pomimo, iż z wnioskiem o sporządzenie wystąpiła sama skarżąca. W owym czasie K. M. - C. była bowiem reprezentowana przez wskazanego uczestnika postępowania, w imieniu którego występowała B. U. Skarżąca udzieliła stosownego pełnomocnictwa do protokołu na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi w dniu 13 września 2007 r. Należy zwrócić uwagę, że następstwem udzielenia pełnomocnictwa jest powstanie po stronie pełnomocnika uprawnienia do działania w imieniu i ze skutkiem dla mocodawcy. Nadto udzielenie pełnomocnictwa rodzi ten skutek, że wszystkie pisma procesowe doręcza się od tej chwili ustanowionemu pełnomocnikowi (art. 67 § 5 powołanej ustawy).

A zatem pomimo osobistego złożenia przez skarżącą wniosku o sporządzenie uzasadnienia - co jest dopuszczalne sytuacji, gdy w sprawie występuje pełnomocnik - Sąd I instancji prawidłowo doręczył wyrok wraz z uzasadnieniem jej pełnomocnikowi. Trzydziestodniowy termin na wniesienie skargi kasacyjnej upłynął w dniu 19 grudnia 2007 r.

Jak wskazano wyżej, w imieniu [...] Oddział w P. T. występowała B. U. - Wiceprezes Zarządu, która dopiero w dniu 27 grudnia 2007 r. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej wskazując, iż Zarząd [...] nie poinformował jej o doręczeniu [...] przedmiotowego wyroku. Z oświadczenia skarżącej znajdującego się w aktach sprawy, wynika, iż B. U. dowiedziała się o doręczeniu wyroku w dniu 17 grudnia 2007 r. a zatem prawidłowo Sąd I instancji uznał, iż przedmiotowy wniosek z dnia 27 grudnia 2007 r. został złożony z uchybieniem siedmiodniowego terminu, który upłynął w dniu 24 grudnia 2007 r. Powyższe nie może budzić wątpliwości w świetle przytoczonych na wstępie przepisów ustawy P.p.s.a.

Okoliczność, iż skarżąca pismem z dnia 28 stycznia 2008 r. cofnęła pełnomocnictwo udzielone uczestnikowi postępowania pozostaje bez znaczenia dla rozstrzygnięcie niniejszej sprawy, albowiem skutki dokonania tej czynności powstały dopiero po tej dacie.

Na marginesie jedynie wspomnieć trzeba, iż nawet gdyby przyjąć - jak wywodzi skarżąca - iż siedmiodniowy termin na złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej winno liczyć się od 21 grudnia 2007 r. tj. od dnia, w którym K. M. - C. uzyskała informację o przedmiotowym wyroku, to i tak wniosek należałoby uznać za spóźniony bowiem skarżąca złożyła go osobiście dopiero w dniu 28 stycznia 2008 r. (data nadania w urzędzie pocztowym).

Nadto nie zasługuje na uwzględnienie zarzut naruszenia art. 42 § 2 zdanie 2 ustawy P.p.s.a. gdyż powyższy przepis dotyczy działania pełnomocnika na przyszłość i tylko w sytuacji, gdy to on sam wypowiedział pełnomocnictwo. Ten przepis nie znajduje zastosowania w rozpoznawanej sprawie.

Również zarzut naruszenia art. 6 ustawy P.p.s.a. nie może zostać uwzględniony. W myśl tego przepisu sąd administracyjny powinien udzielać stronom występującym w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczać ich o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań. Sąd I instancji doręczając wyrok z dnia 27 września 2007 r. prawidłowo pouczył pełnomocnika skarżącej o sposobie i terminie wniesienia środka odwoławczego tj. skargi kasacyjnej od tego wyroku, jak również o możliwość wystąpienia do Sądu o przyznanie prawa pomocy. Sąd nie miał obowiązku nakazania pełnomocnikowi przekazania powyższych informacji swemu mocodawcy. Kwestie sumienności i rzetelności wykonywanych przez pełnomocnika czynności mogą być przedmiotem oceny na gruncie odpowiedzialności w ramach zawartej umowy pomiędzy skarżącą a pełnomocnikiem. Podkreślić należy, iż wewnętrzne relacje między pracownikami [...] pozostają bez wpływu na prawidłowość doręczenia wyroku z dnia 27 września 2007 r. wraz z uzasadnieniem - tym bardziej, iż sama skarżąca nie wskazała konkretnej osoby upoważnionej do odbioru korespondencji, a jedynie udzieliła pełnomocnictwa [...] Oddział w P. T. do występowania w jej imieniu w niniejszej sprawie.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż zaskarżone postanowienie nie narusza prawa, wobec czego zażalenie jako pozbawione usprawiedliwionych podstaw podlega oddaleniu na zasadzie art. 184 ustawy P.p.s.a.