Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Olga Żurawska – Matusiak, Sędziowie WSA Ewa Pisula – Dąbrowska (sprawozdawca), Eugeniusz Wasilewski, Protokolant Katarzyna Skurzyńska, referent stażysta, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2012 r. sprawy ze skargi J. S. na bezczynność Rady Gminy [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] czerwca 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej (poz. [...]) (dot. [...]) 1. oddala skargę; 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego P. W. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) oraz kwotę 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu.

Wnioskiem z dnia [...] czerwca 2011 r. J. S. zwrócił się do Rady Gminy [...], w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, o wydanie "odpisów wszystkich planów pracy, protokołów z posiedzeń, uchwał i rocznych sprawozdań z okresu od 2002 r. do dnia dzisiejszego z działania Komisji Rewizyjnej". Jednocześnie wniósł o przesłanie odpisów dokumentów, związanych z kontrolami Komisji Rewizyjnej.

Pismem z dnia [...] września 2011 r. Przewodniczący Rady Gminy [...] poinformował J. S., że objęte wnioskiem z dnia [...] czerwca 2011 r. informacje są dostępne w Biuletynie Informacji Publicznej w zakładce "Komisja Rewizyjna" na stronie internetowej [...].

Pismem z dnia 11 września 2011 r. J. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Rady Gminy [...], polegającą na nieudzieleniu informacji publicznej, żądanej wnioskiem z dnia [...] czerwca 2011 r. Skarżący domagał się zobowiązania organu do udzielenia żądanej informacji, stwierdzenia rażącego naruszenia prawa przez organ, wymierzenia organowi grzywny oraz zasądzenia kosztów postępowania.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Wyjaśnił, że pismem z dnia [...] września 2011 r. udzielił skarżącemu informacji, że żądane dokumenty dostępne są w BIP.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości m.in. przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Skarga oceniana w świetle powyższych kryteriów nie zasługuje na uwzględnienie.

Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) służy realizacji konstytucyjnego prawa dostępu do wiedzy na temat funkcjonowania organów władzy publicznej. Używając, w art. 2 ust. 1 tej ustawy, pojęcia "każdemu", ustawodawca precyzuje zastrzeżone w Konstytucji RP obywatelskie uprawnienie, wskazując, że każdy może z niego skorzystać na określonych w tej ustawie zasadach. Przy czym słowo "każdy" należy rozumieć, jako każdy człowiek (osoba fizyczna) lub podmiot prawa prywatnego. Ustawa reguluje zasady i tryb dostępu do informacji, mających walor informacji publicznych, wskazuje, w jakich przypadkach dostęp do informacji publicznej podlega ograniczeniu oraz kiedy żądane przez wnioskodawcę informacje nie mogą zostać udostępnione. Oczywiście ustawa znajduje zastosowanie jedynie w sytuacjach, gdy spełniony jest jej zakres podmiotowy i przedmiotowy.

Pojęcie informacji publicznej ustawodawca określił w art. 1 ust. 1 i art. 6 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W ich świetle, informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 ustawy. Uwzględniając wszystkie te aspekty, można zatem przyjąć, że informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Informacją publiczną jest treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, które na gruncie tej ustawy zostały zobowiązane do udostępnienia informacji, które mają walor informacji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Informację publiczną stanowi więc treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem administracji publicznej, związanych z nimi bądź w jakikolwiek sposób dotyczących ich. Są nią zarówno treści dokumentów bezpośrednio przez nie wytworzonych, jak i te, których używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań (także te, które tylko w części ich dotyczą), nawet gdy nie pochodzą wprost od nich, przy czym chodzi o dokumenty urzędowe.

Artykuł 4 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej stanowi, że obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności: organy władzy publicznej, organy samorządów gospodarczych i zawodowych, podmioty reprezentujące - zgodnie z odrębnymi przepisami - Skarb Państwa, podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego, podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą, w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.

W świetle powyższego, nie ulega zatem wątpliwości, że Rada Gminy [...], jako podmiot reprezentujący gminę, jest podmiotem obowiązanym do ich udostępnienia.

Ponadto niewątpliwie żądana przez skarżącego informacja posiada walor informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, bowiem dotyczy planów pracy, protokołów, uchwał i rocznych sprawozdań Komisji Rewizyjnej.

Kwestią sporną jest natomiast tryb udostępnienia informacji publicznej i ewentualna bezczynność podmiotu obowiązanego do jej udostępnienia.

Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, udostępnienie informacji publicznych następuje w drodze ogłaszania informacji publicznych, w tym dokumentów urzędowych, w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w art. 8.

Natomiast stosownie do treści art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, informacja publiczna, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej, jest udostępniana na wniosek, przy czym tak w piśmiennictwie, jak i judykaturze utrwalony jest pogląd, że udostępnienie informacji następuje w formie czynności materialno-technicznej.

W rozpoznawanej sprawie nie jest kwestionowane, że żądana informacja jest

informacją o sprawach publicznych.

Przedmiotem niniejszej skargi jest bezczynność Rady Gminy [...] w zakresie udostępnienia informacji publicznej. Celem skargi na bezczynność jest zwalczanie zwłoki w załatwieniu sprawy. Pozostawanie w bezczynności przez podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej oznacza niepodjęcie przez ten podmiot - w terminie wskazanym w art. 13 ustawy o dostępie do informacji publicznej - stosownych czynności, tj. nieudostępnienie informacji, ani niewydanie decyzji o odmowie jej udzielenia. Zgodnie bowiem z ustawą o dostępie do informacji publicznej, w przypadku skierowania pisemnego wniosku o udostępnienie informacji publicznej, podmiot zobowiązany do jej udzielenia ma możliwość udzielenia informacji w drodze czynności materialno - technicznej, w formie pisma (zawiadomienia, odpowiedzi), że wniosek nie znajduje podstawy w przepisach prawa, żądanie nie dotyczy informacji publicznej, organ nie jest w jej posiadaniu (art. 4 ust. 3) lub obowiązuje inny tryb jej udostępnienia (art. 1 ust. 2); może również odmówić udostępnienia informacji lub umorzyć postępowanie administracyjne w formie decyzji administracyjnej (art. 16) lub też odmówić udostępnienia informacji przetworzonej, ze względu na niewykazanie, że jej uzyskanie jest szczególnie istotne dla interesu publicznego - w formie decyzji administracyjnej, po uprzednim wezwaniu do wykazania, że uzyskanie informacji przetworzonej jest szczególnie istotne dla interesu publicznego (art. 3 ust. 1 pkt 1).

Odnosząc powyższe rozważania do przedmiotowej sprawy należy uznać, że skarga J. S. na bezczynność Rady Gminy [...] jest niezasadna.

Badając wniosek skarżącego z dnia [...] czerwca 2011 r. oraz udzieloną mu odpowiedź, zawartą w piśmie z dnia [...] września 2011 r., stwierdzić należy, że jego analiza wskazuje, iż organ udzielił skarżącemu odpowiedzi zgodnie z jego wnioskiem, co oznacza, że nie pozostawał w bezczynności. Należy podkreślić, że Sąd nie weryfikuje podanych w odpowiedzi informacji, badając jedynie, czy organ rozpoznał sprawę zgodnie z przepisami powołanej ustawy o informacji publicznej.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej stanowi, że informacja publiczna, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej, jest udostępniana na wniosek. Udostępnienie zatem informacji w Biuletynie Informacji Publicznej wyłącza obowiązek ponownego jej udostępnienia na wniosek zainteresowanego. Takie uregulowanie jest uzasadnione tym, że nie jest celowe ponowne udostępnianie informacji publicznej udostępnionej już w Biuletynie, skoro umożliwia to kopiowanie tej informacji, jej wydruk, przesłanie oraz przeniesienie na odpowiedni powszechnie stosowany nośnik informacji.

Z powyższego wynika jednocześnie, iż obowiązek udostępnienia informacji publicznej na wniosek, w trybie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, jest wyłączony automatycznie w każdym przypadku, gdy informacja ta została wcześniej udostępniona przez organ w inny przewidziany w tej ustawie sposób.

Skoro zatem organ podał skarżącemu sposób uzyskania żądanej przez niego informacji, poprzez wskazanie w Biuletynie Informacji Publicznej odpowiedniej zakładki i pełnej lokalizacji na tej stronie, łącznie z żądanym załącznikiem, to z pewnością w momencie rozpoznawania sprawy przez Sąd organ nie pozostawał w bezczynności.

Podkreślić należy, że w przypadku bezczynności Sąd orzeka na podstawie art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej jako p.p.s.a.), co oznacza, iż uwzględniając skargę na bezczynność organów, w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a., zobowiązuje organ do wydania w oznaczonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa.

Z przepisu tego wynika a contario, że wydanie przez organ decyzji lub innego aktu lub wykonanie czynności wyłącza możliwość uwzględnienia skargi przez sąd nawet wówczas, gdy decyzja lub akt zostały wydane z naruszeniem terminu. Jeżeli do dnia orzekania przez sąd organ administracji publicznej, któremu zarzucono bezczynność wyda akt lub podejmie czynność, których domagała się strona, to ustaje stan bezczynności. Postępowanie sądowoadministracyjne w sprawie jego bezczynności staje się więc bezzasadne. Nie może bowiem Sąd zobowiązać organu do wydania określonego aktu lub podjęcia czynności, które przed dniem orzekania zostały już podjęte (R. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wyd. LexisNexis, Warszawa 2005, s. 467).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, udostępnienie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany do udostępnienia nie umożliwiają udostępnienie informacji w sposób i w formie określonych we wniosku. Przepis ten określa więc wymagania co do sposobu i formy udostępnienia informacji, nie oznacza to jednak, iż udostępniona informacja ma zawierać określoną treść lub satysfakcjonować wnioskodawcę (vide postanowienie NSA z dnia 16 czerwca 2010 r., sygn. akt I OSK 900/10).

Skoro zatem organ udzielił odpowiedzi na wniosek skarżącego z dnia [...] czerwca 2011 r., to należy stwierdzić, iż nie pozostawał w bezczynności w momencie rozpoznawania sprawy przez Sąd, a więc skarga okazała się bezzasadna.

Jednocześnie działając w oparciu o przepisy art. 250 p.p.s.a. Sąd przyznał ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego P. W. kwotę 295,20 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.