drukuj    zapisz    Powrót do listy

6120 Ewidencja gruntów i budynków, Inne, Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego I Kartograficznego, Oddalono zażalenie, I OZ 624/09 - Postanowienie NSA z 2009-06-22, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I OZ 624/09 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2009-06-22 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2009-06-02
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Joanna Runge -Lissowska /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6120 Ewidencja gruntów i budynków
Hasła tematyczne
Inne
Sygn. powiązane
III SAB/Łd 13/08 - Postanowienie WSA w Łodzi z 2008-11-07
I OZ 623/09 - Postanowienie NSA z 2009-06-22
Skarżony organ
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego I Kartograficznego
Treść wyniku
Oddalono zażalenie
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1269 art 49 § 1, 29
Ustawa z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych.
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art 184 w zw z art 197 § 2
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 kwietnia 2009 r. sygn. akt III SAB/Łd 13/08 o ukaraniu skarżącego karą porządkową grzywny w kwocie 5000 zł w sprawie ze skargi M. G. na bezczynność Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w przedmiocie unieważnienia mapy ewidencji gruntów postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi ukarał M. G. karą porządkową grzywny w kwocie 5000 zł. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż w myśl art. 49 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.), który znajduje odpowiednie zastosowanie także w sprawach dotyczących sądów administracyjnych na podstawie art. 29 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), w razie naruszenia powagi, spokoju lub porządku czynności sądowych albo ubliżenia sądowi, innemu organowi państwowemu lub osobom biorącym udział w sprawie, sąd może ukarać winnego karą porządkową grzywny do 10000 zł lub karą pozbawienia wolności do czternastu dni. W przedmiotowej sprawie, zdaniem Sądu I instancji, skarżący w swoich pismach ubliżył Sądowi w sposób wyjątkowo wulgarny i obraźliwy, co powodowało konieczność wymierzenia mu grzywny, na której wysokość wpływ miał między innymi język jakim posługiwał się skarżący oraz fakt, iż mimo wymierzenia mu kary jego stosunek do Sądu nie zmienił się.

Zażalenie na to postanowienie wniósł M. G., domagając się jego uchylenia i podnosząc, iż nie posiada środków na pokrycie nałożonej na niego kary.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie pozbawione jest usprawiedliwionych podstaw.

Zauważyć trzeba, na co uwagę zwrócił także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, iż przepisy dotyczące ustroju i sposobu działania sądów administracyjnych nie zawierają przepisów regulujących kwestię czynności podejmowanych w razie ubliżenia sądowi. Zasadne zatem wydaje się być stanowisko Sądu I instancji, iż w takich przypadkach odpowiednie zastosowanie znajdować będą przepisy ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych, co wynika z treści art. 29 ustawy Prawo o ustroju sądów administracyjnych. Zgodnie z art. 49 § 1 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych w razie naruszenia powagi, spokoju lub porządku czynności sądowych albo ubliżenia sądowi, innemu organowi państwowemu lub osobom biorącym udział w sprawie, sąd może ukarać winnego karą porządkową grzywny do 10000 zł lub karą pozbawienia wolności do czternastu dni.

W przedmiotowej sprawie M. G. w swoich pismach wielokrotnie używał obraźliwych i wulgarnych sformułowań dotyczących zarówno Sądu I instancji, jak i Sędziów podejmujących czynności w jego sprawie, a także szeregu organów państwowych i osób publicznych. Za w pełni uzasadnione uznać należy stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, iż postawa skarżącego w sposób wyjątkowo rażący uwłaczała godności Sądu oraz poszczególnych Sędziów, co uzasadniało wymierzenie stronie grzywny w tak znacznej wysokości.

Mając na uwadze powyższe i uznając zaskarżone postanowienie za zgodne z prawem, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).



Powered by SoftProdukt