drukuj    zapisz    Powrót do listy

6212 Równoważnik za brak lokalu mieszkalnego i za remont lokalu mieszkalnego, , Komendant Policji, Uchylono decyzję I i II instancji, II SA/Wa 604/06 - Wyrok WSA w Warszawie z 2006-06-30, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Wa 604/06 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2006-06-30 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2006-04-06
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Adam Lipiński
Bronisław Szydło /sprawozdawca/
Małgorzata Pocztarek /przewodniczący/
Symbol z opisem
6212 Równoważnik za brak lokalu mieszkalnego i za remont lokalu mieszkalnego
Sygn. powiązane
I OSK 1709/06 - Wyrok NSA z 2008-07-30
Skarżony organ
Komendant Policji
Treść wyniku
Uchylono decyzję I i II instancji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia WSA Adam Lipiński Sędzia WSA Bronisław Szydło (spr.) Protokolant Małgorzata Ceregra Dmoch po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi Z. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie równoważnika za brak lokalu mieszkalnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 92 ust. 1 i art. 97 ust. 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 z późn. zm.), a ponadto § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznawania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego (Dz. U. Nr 100, poz. 918), utrzymał w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...] października 2005 r. nr [...], którą odmówiono Z. S. przyznania równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego. W uzasadnieniu podał, że Z. S. jest funkcjonariuszem Policji w służbie stałej i wraz z żoną oraz synem mieszka w lokalu mieszkalnym nr [...] przy ul. [...] w K. o powierzchni mieszkalnej [...] m2. Prawo do tego mieszkania nabył na mocy decyzji nr [...] z dnia [...] listopada 1985 r., wydanej przez Naczelnika Wydziału Inwestycji i Remontów Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w K. Obecnie lokal ten pozostaje w dyspozycji organów Policji. Z. S. zajmuje stanowisko służbowe zaszeregowane w 8 grupie uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy, a zatem, stosownie do postanowień § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz przydziału i opróżniania tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów (Dz. U. Nr 105, poz. 884), posiada uprawnienie do 3 norm zaludnienia, a zatem do służbowego lokalu o powierzchni mieszkalnej do 30 m2. Mimo, że powierzchnia mieszkania zajmowanego przez Z. S. wraz z rodziną jest mniejsza od tej, która mu przysługuje zgodnie z pełnionym stanowiskiem, odmówiono mu przyznania równoważnika za brak lokalu mieszkalnego, zgodnie z postanowieniami § 1 ust. 1 powołanego rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r. (Dz. U. Nr 100, poz. 918 z późn. zm.). Przepis ten bowiem stanowi, że "Równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego przyznaje się policjantowi w służbie stałej, jeżeli w miejscu pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej on sam lub członkowie jego rodziny nie posiadają lokalu mieszkalnego przydzielonego na podstawie decyzji administracyjnej". Wobec tego, że Z. S. posiada lokal mieszkalny przydzielony decyzją administracyjną, nie przysługuje mu prawo do równoważnika pieniężnego za brak lokalu.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie domagał się uchylenia zaskarżonych decyzji, zarzucając, że przy ich wydawaniu organy błędnie przyjęły, że fakt posiadania przez niego mieszkania przyznanego decyzją administracyjną nawet o mniejszej powierzchni niż mu przysługuje, uniemożliwia przyznanie mu równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego. Podniósł, że jest to sprzeczne ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, jakie Sąd ten przyjął w wyrokach o takim stanie faktycznym i prawnym (sygn. akt I SA 1011/88 oraz I SA 866/98).

Komendant Główny Policji w odpowiedzi na skargę, powołując się na ustalony stan faktyczny i prawny, wnosił o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Na wstępie należy podkreślić, że zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę pod względem zgodności z prawem zaskarżonych decyzji.

Innymi słowy, sąd administracyjny nie orzeka co do istoty sprawy w zakresie danego przypadku, lecz kontroluje legalność rozstrzygnięcia zapadłego w tym postępowaniu z punktu widzenia jego zgodności z prawem materialnym i obowiązującymi przepisami prawa procesowego.

Rozpatrując skargę p. Z. S. pod tym kątem, Sąd uznał, że jego skarga zasługuje na uwzględnienie.

Uprawnienia mieszkaniowe funkcjonariuszy Policji regulują postanowienia Rozdziału 8 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 z późn. zm.). Przede wszystkim art. 88 ust. 1 tej ustawy ustala ogólną zasadę, zgodnie z którą policjantowi w służbie stałej przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej. Może ono przybrać formę administracyjnego przydziau, udzielania pomocy finansowej na jego uzyskanie (art. 94 ust. 1) lub też wypłaty równoważnika pieniężnego za jego brak (art. 92 ust. 1). Natomiast art. 95 ust. 2 ustawy, także zawarty w tym rozdziale, stanowi, że lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej nie przydziela się policjantowi posiadającemu w miejscowości, w której pełni służbę lub w miejscowości pobliskiej lokal mieszkalny odpowiadający co najmniej przysługującej mu powierzchni mieszkalnej albo dom jednorodzinny lub dom mieszkalno-pensjonatowy.

Nie można więc przydzielić policjantowi lokalu mieszkalnego, jeżeli posiada lokal mieszkalny odpowiadający przysługującej mu powierzchni mieszkalnej.

Jeżeli zaś policjant posiada lokal mieszkalny o mniejszej niż mu przysługuje norma powierzchni mieszkalnej, to może otrzymać lokal mieszkalny na podstawie decyzji o przydziale, może zatem otrzymać wymieniony w art. 92 ust. 1 równoważnik pieniężny za brak posiadania lokalu mieszkalnego odpowiadającego normom powierzchni mieszkalnej. Wykładnia systemowa pozwala na przyjęcie takiej interpretacji tego przepisu. Zaznaczyć należy, że Naczelny Sąd Administracyjny w wielu wyrokach o takim samym stanie faktycznym i prawnym, m.in. w wyroku z dnia 23 lipca 1999 r., w sprawie o sygn. akt I SA 866/98 ustalił, że "Policjant nie posiada lokalu mieszkalnego w rozumieniu art. 92 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, jeżeli posiadany przez niego lub jego współmałżonka lokal nie odpowiada co najmniej przysługującej mu powierzchni mieszkalnej".

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w całości akceptuje to stanowisko i zawartą w uzasadnieniu tego wyroku argumentację.

Biorąc powyższe pod uwagę, zarówno zaskarżona decyzja, jak i decyzja Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...] października 2005 r. nr [...] zostały wydane z naruszeniem postanowień art. 92 ust. 1 powołanej ustawy o Policji i dlatego, na podstawie art. .145 § 1 pkt 1a oraz art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), Sąd orzekł jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt