Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anita Wielopolska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Łukasz Krzycki, sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Protokolant ref. Marika Bibrowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi N. K. i A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia zadań z zakresu gospodarki leśnej. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżących N. K. i A. K. kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] listopada 2017 roku nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], po rozpatrzeniu odwołania [...] i [...] małżonków [...] od decyzji Prezydenta [...] z dnia [...] lutego 2017 r., Nr [...], nakazującej Ww wykonanie prac z zakresu gospodarki leśnej, polegających na ponownym założeniu upraw (zalesienie, odnowienie) na powierzchni 0,1426 ha działki o numerze ewidencyjnym [...] z obrębu [...] (powstałej z połączenia działek o nr.: [...] z obrębu [...]), oznaczonej kreskowanym polem na załączonym szkicu, stanowiącym integralną część decyzji - utrzymał ww decyzję w mocy.

W sprawie ustalono następujący stan faktyczny.

Po przeprowadzonej w dniu 14 kwietnia 2011 roku oceny lasu przez pracownika [...], podczas której ujawniono usunięcie roślinności leśnej z obecnej działki nr ew. [...], decyzją z dnia [...] kwietnia 2011 r., Prezydent [...] ustalił dla Skarżących obowiązek wykonania zadań: - ponowne założenie upraw (zalesienie, odnowienie) na działkach o nr ew. [...] z obrębu [...], o pow. 0,1426 ha, w terminie do dnia 30 kwietnia 2016 r., oraz - obowiązek usunięcia posuszu, wywrotów i złomów na ww. działkach w terminie do dnia 30 czerwca 2011 r., w okresie do 5 lat po usunięciu drzewostanu.

W dniu 10 czerwca 2016 r. przeprowadzono kontrolę wykonania ww. decyzji Prezydenta [...], w wyniku której decyzją z dnia [...] września 2016 r., Nr [...] organ pierwszej instancji określił zadania z zakresu gospodarki leśnej do realizacji na ww działce, na podstawie zapisów Inwentaryzacji Stanu Lasu dla Osiedla [...] na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2023 r. W uzasadnieniu decyzji Prezydent wskazał, że według dokumentacji leśnej, na przedmiotowej działce powinny być wykonane czynności z zakresu gospodarki leśnej, tj. odnowienie halizny (ponowne wprowadzenie roślinności leśnej). Termin ich wykonania upłynął w dniu 31 grudnia 2016 r.

Skarżący na skutek powyższego, pismem z dnia 31 grudnia 2016 r. wystąpili do Dyrektora Lasów Miejskich – [...] ze sprzeciwem wobec nałożonego na nich obowiązku ponownego wprowadzenia roślinnościci leśnej na obszarze przedmiotowej nieruchomości. Wskazali w szczególności, że przedmiotowa działka miała być przekształcona z działki leśnej/ rolnej w teren pod budowę. W czasie nabycia działki znajdowało się na niej jedynie parę drzew. Przed kilkoma laty jak również i w tym roku podjęli próbę zasadzenia w tej części działki kilku brzóz i krzewów, jednakże wszystkie obumarły, ponieważ ziemia nie odpowiada wymogom dotyczącym ich sadzenia. Ponadto podnieśli, że Skarżąca choruje na alergię, dotyczącą dróg oddechowych. To wszystko powoduje, iż nie są w stanie posadzić lasu, którego według ich wiedzy nie było, a którego posadzenia zwłaszcza z przyczyn zdrowotnych, nie mogą brać pod uwagę. Skarżący także, jako powód nie wykonania nałożonego na nich obowiązku, wskazali zapisy Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego [...], zatwierdzonego uchwałą nr [...] z dnia [...] października 2006 r., z których wynika, iż ich działka nr [...] znajduje się w obszarze przeznaczonym pod rozwój funkcji mieszkaniowych o przewadze zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, oznaczonym symbolem (M2).12 (pismo z dnia 25 stycznia 2017r.). Jednocześnie z ww. pisma wynikało, że dla przedmiotowego terenu brak jest miejscowego zagospodarowania przestrzennego.

Postępowanie zakończone wydaniem ww decyzji z dnia [...] lutego 2017 r. zostało wszczęte w związku z niewykonaniem obowiązku polegającego na ponownym wprowadzeniu ww roślinności leśnej w okresie 5 lat od usunięcia drzewostanu. W pouczeniu Prezydent [...] wskazał, że ponowne wprowadzenie roślinności leśnej powinno być dokonane w miejscu oznaczonym zakreskowaniem na szkicu będącym integralną częścią decyzji, a także zawarł wskazówki dotyczące wieku sadzonek, ich cech szczególnych, sadzenia drzew, składu gatunkowego zakładanej uprawy, a także przypomnienie o spoczywającym na właścicielach lasu obowiązku prowadzenia zabiegów pielęgnacyjnych roślinności leśnej w wieku do 10 lat.

Odwołanie od tej decyzji złożyli małżonkowie [...], w wyniku rozpoznania którego Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] stwierdziło niezasadność podniesionych zarzutów wobec ww decyzji Prezydenta. Organ odwoławczy powołał się na przepis art. 13 ust. 1 ustawy o lasach, zgodnie z którym właściciele lasów są obowiązani do trwałego utrzymywania lasów i zapewnienia ciągłości ich użytkowania, a w szczególności do: zachowania w lasach roślinności leśnej (upraw leśnych) oraz naturalnych bagien i torfowisk; ponownego wprowadzania roślinności leśnej (upraw leśnych) w lasach w okresie do 5 lat od usunięcia drzewostanu; pielęgnowania i ochrony lasu, w tym również ochrony przeciwpożarowej. Wskazał także na przepis art. 24 pkt 1, który stanowi, że jeżeli właściciel lasu niestanowiącego własności Skarbu Państwa nie wykonuje obowiązków określonych w art. 13 albo nie wykonuje zadań zawartych w uproszczonym planie urządzenia lasu lub decyzji, o której mowa w art. 19 ust. 3, w szczególności w zakresie ponownego wprowadzenia roślinności leśnej (upraw leśnych), starosta nakazuje wykonanie tych obowiązków i zadań w drodze decyzji (art. 19 ust. 3 tej ustawy). W ocenie organu odwoławczego, w niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki wydania decyzji z art. 24 ustawy o lasach. Prezydent [...], wykonując zadania starosty, wydał w dniu [...] września 2016 r., decyzję ustalającą zadania z zakresu gospodarki leśnej dla przedmiotowej działki, na podstawie Inwentaryzacji stanu lasu dla Osiedla [...] na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2023 r. Od decyzji tej nie było złożone odwołanie i stała się ona ostateczna. Zadania te nie zostały przez właścicieli nieruchomości wykonane. Zatem Prezydent [...] zobowiązany był do wydania rozstrzygnięcia nakazującego wykonanie ww. obowiązków. Treść przepisów na podstawie których została wydana zaskarżona decyzja przesądza także o tym, że Prezydent [...] nie mógł odstąpić od jej wydania, ani uwzględnić przy jej wydawaniu takich okoliczności, jak stan zdrowia współwłaścicielki działki. Odnosząc się natomiast do zarzutów dotyczących uznania przedmiotowej nieruchomości za las, organ odwoławczy stwierdził, iż w kontekście art. 3 pkt 1 ustawy o lasach, nie jest uzasadnione rozpatrywanie danego terenu jako lasu wyłącznie w kontekście jednej nieruchomości lub jej części, tym bardziej, iż z ww. "Inwentaryzacji..." wynika, że przedmiotowa nieruchomość stanowi część lasu Osiedla [...].

Od powyższego rozstrzygnięcia skargę do tut. Sądu Administracyjnego wnieśli małżonkowie [...], żądając uchylenia zaskarżonej decyzji i zasądzenia na ich rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.

Skarżący wskazali na naruszenie przepisów:

- art. 7, art. 8 i art. 77 §1 k.p.a. poprzez nieuwzględnienie w toku postępowania poprzedzającego wydanie decyzji, okoliczności istotnej dla rozstrzygnięcia, a mianowicie zamierzeń Rady [...] w zakresie sposobu zagospodarowania przedmiotowej działki nr ew. [...] z obrębu nr [...], ujawnionej w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego [...], przyjętego uchwałą nr [...] Rady [...] z dnia [...].10.2006 ze zm.;

- art. 7, art. 8 i art. 77 §1 k.p.a. poprzez nieuwzględnienie w toku postępowania poprzedzającego wydanie decyzji faktu sporządzania na podstawie uchwały Rady [...] nr [...] z dnia [...].08.2011 projektu Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego dla obszaru, na którym położona jest przedmiotowa działka nr ew. [...];

- art. 7, art. 8 i art. 107 §3 k.p.a. poprzez całkowite pominięcie w treści uzasadnienia decyzji, okoliczności podnoszonej przez strony w toku postępowania, dotyczącej stanu zdrowia [...], który ma zasadniczy wpływ na możliwość i zakres zalesienia przedmiotowej działki nr ew. [...]; art. 7, art. 8 i art. 107 §3 k.p.a. w zw. z art. 3 pkt 1 ustawy o lasach poprzez zaniechanie wyjaśnienia w treści uzasadnienia decyzji, na jakiej podstawie faktycznej organ uznał przedmiotową działkę nr er. [...] za las w sytuacji, w której brak jest racjonalnych podstaw do oceny, że na przedmiotowej działce będzie kiedykolwiek prowadzona produkcja leśna;

- art. 3 ustawy o lasach przez zakwalifikowanie przedmiotowej działki jako las w sytuacji, w której brak jest racjonalnych przesłanek do uznania, że na przedmiotowej działce nr ew. [...] będzie prowadzona kiedykolwiek produkcja leśna;

- art. 7 ust 1 ustawy o lasach poprzez nałożenie obowiązku wprost sprzecznego t zasadą prowadzenia trwale zrównoważonej gospodarki leśnej;

- art. 10 §1 k.p.a. przez zaniechanie wykonania obowiązku określonego w tym przepisie w zakresie umożliwienia stronom wypowiedzenia się, co do zebranych dowodów i żądań.

W skardze podnieśli, iż organ II instancji, podobnie jak organ I instancji, nie dokonał zasadniczej dla rozstrzygnięcia analizy i oceny stanu faktycznego sprawy, bazując wyłącznie na danych zawartych w ewidencji gruntów. Prezydent, nie wskazując na jakiej podstawie ustalił, że przedmiotowa działka stanowi las w rozumieniu art. 3 ustawy o lasach, wskazał jedynie, że powyższe wynika z Inwentaryzacji - przedmiotowa nieruchomość stanowi część lasu Osiedla [...]. Organ II instancji nie odniósł się natomiast do twierdzeń i zarzutów podniesionych w tym zakresie w treści odwołania. W przypadku przedmiotowej działki, mając na uwadze art. 3 ustawy o lasach, która nie jest rezerwatem przyrody ani parkiem narodowym i nie jest wpisana do rejestru zabytków, rozważenia przez organ wymagało spełnienie warunku określonego w art. 6 ust 1 pkt 1a ww ustawy, tj. zakresu przeznaczenia działki do produkcji leśnej. Brak takiej analizy i oceny przez organ I instancji był brakiem istotnym, bowiem uniemożliwiał rzeczową polemikę z rozstrzygnięciem.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy podtrzymał dotychczasowe stanowisko i wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.

W ocenie Sądu zaskarżona decyzja jako wadliwa podlegała uchyleniu. Podniesione przez Skarżących zarzuty naruszenia przepisów postępowania są całkowicie zasadne. Oczywiście, nie ulega watpliwości, iż decyzja Prezydenta [...] z dnia z [...] kwietnia 2011 r., jako ostateczna podlegała wykonaniu, a zatem nałożony nią obowiązek na Skarżących poddany kontroli. W jego zresztą rezultacie wydane zostały ww badane przez Sąd w niniejszym postępowaniu rozstrzygnięcia. Jednakże trzeba mieć całokształt okoliczności sprawy na uwadze. A zatem także fakt, iż obowiązujące dla przedmiotowej nieruchomości Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego [...] zatwierdzone uchwalą nr [...] Rady [...] z dnia [...] października 2006, choć nie stanowi aktu prawa miejscowego, to jednak ma zasadniczy wpływ na postanowienia planu miejscowego, którego projekt został uchwalony w oparciu o obowiązujące dla niego zapisy Studium. Studium zaś jednoznacznie stanowi, iż działka Skarżących objęta jest zabudową mieszkaniową. Powyższe koresponduje z aktualnym stanem zagospodarowania na przedmiotowym terenie, gdzie znajduje się zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna. Trzeba w tym miejscu dodatkowo zauważyć, że działka ta znajduje się na terenie miejskim i wykorzystywana jest przez właścicieli na cele rekreacyjne i mieszkaniowe (ogród przydomowy). Okoliczne działki, to działki w przeważającej części wykorzystane na cele mieszkaniowe (osiedle domów jednorodzinnych). Z tego też powodu trudno sobie wyobrazić, aby na omawianym obszarze miał znajdować się las, w rozumieniu ustawowym. Należy mieć na względzie, iż zapisy ewidencji gruntów i budynków stanowią tylko informację co do stanu faktycznego na gruncie i nie są wystarczające dla dokonania prawidłowej oceny leśnego charakteru danej nieruchomości. W powyższym kontekście zdaniem Sądu, biorąc pod uwagę okoliczności takie jak obecny stan faktyczny przedmiotowej nieruchomości (brak lasu) oraz perspektywy zagospodarowania przedmiotowej nieruchomości i jej okolicy w przyszłości (zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna), brak jest racjonalnego uzasadnienia dla podejmowania działań zmierzających do odnowienia zalesienia w perspektywie wieloletniej - a taką właśnie perspektywą jest zasadzenie lasu.

Zatem, pozostając w zgodzie z zasadami właściwego rozumowania, powyższe okoliczności należy bezwzględnie wziąć pod uwagę i również w ich oparciu rozpoznać zarzuty odwołania, co nie miało miejsca w toku postpowania odwoławczego. Jednocześnie, w ocenie Sądu, brak jest podstaw do uwzględnienia zarzutu skargi dotyczącego nieuwzględnienia przez organ odwoławczy stanu zdrowia współwłaścicielki działki, wskazanego przez nią schorzenia alergicznego, jako okoliczności wyłączającej możliwość wydania ww decyzji. Powyższe nie znajduje uzasadnienia w powołanej wyżej regulacji prawnej.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę Sąd uchylił zaskarżoną decyzję na zasadzie art. 145 § 1 pkt. 1 lit. c p.p.s.a. O kosztach postępowania orzeczono na zasadzie art. 200 w zw. z art. 205 ppsa.