drukuj    zapisz    Powrót do listy

6461 Wynalazki, Własność przemysłowa, Urząd Patentowy RP, Uchylono zaskarżoną decyzję, VI SA/Wa 913/08 - Wyrok WSA w Warszawie z 2008-07-23, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 913/08 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2008-07-23 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2008-05-06
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Grażyna Śliwińska
Magdalena Maliszewska /przewodniczący/
Małgorzata Grzelak /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6461 Wynalazki
Hasła tematyczne
Własność przemysłowa
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Uchylono zaskarżoną decyzję
Powołane przepisy
Dz.U. 2003 nr 119 poz 1117 art. 10 i 11
Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 czerwca 2003 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy - Prawo własności przemysłowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Protokolant Patrycja Wrońska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lipca 2008 r. sprawy ze skargi K. M. i M. M. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] września 2006 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia patentu na wynalazek 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej solidarnie na rzecz skarżących K. M. i M. M. kwotę 2217 (dwa tysiące dwieście siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 marca 2008 r., sygn. akt II GSK 408/07 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 marca 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 2228/6 i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją z dnia [...] listopada 2003 r. Urząd Patentowy RP (dalej powoływany również jako: "UP") udzielił na rzecz M. M. i K. M. patent na wynalazek pod nazwą "Podpora żelbetowa" PL 187072 z pierwszeństwem od 30 lipca 1998 r. Wynalazek stanowi rozwiązanie zagadnienia konstrukcji podpory żelbetowej, przeznaczonej do lokalizacji punktów przyłącza gazu i energii elektrycznej w linii ogrodzenia. Z zastrzeżeń patentowych wynika, iż patent dotyczy podpory żelbetowej znamiennej tym, że zbudowana jest z pionowego słupa zwężonego w górnej części, zaś u dołu uformowanego w kształcie litery "T", na którym jest poziomo osadzony bloczek z otworem rozmieszczonym osiowo i otworami po bokach, zaś na górnej powierzchni bloczka są zamontowane bolce, przy czym szczelina pomiędzy słupem i bloczkiem jest uszczelniona, korzystnie pianką poliuretanową.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2005 r. Nr [...], działając na wniosek złożony w dniu 28 maja 2001 r. przez M. Z. i H. M. prowadzących działalność gospodarczą pod nazwą M. Spółka Cywilna Urząd Patentowy unieważnił patent na podstawie art. 11 ustawy o wynalazczości (tj. Dz. U. z 1993r., Nr 26, poz. 117 ze zm., dalej powoływanej jako "uow").

Powyższa decyzja, w wyniku złożonej przez uprawnionych skargi, została uchylona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 grudnia 2005 r., sygn. akt VI SA/Wa 1524/05. W uzasadnieniu wyroku Sąd uznał, że organ zbyt pochopnie przyjął wiarygodność przedstawionych przez wnioskodawców dowodów, nie podejmując próby ich weryfikacji. Tym samym sprawa powinna była być poddana ponownej szczegółowej analizie, z uwzględnieniem nowych okoliczności, które nie mogły być przedmiotem ustaleń w postępowaniu sądowym.

Po powtórnym rozpoznaniu sprawy, decyzją z dnia [...] września 2006 r. nr [...], działając na podstawie art. 10 i art. 11 uow w związku z art. 315 ust. 3 pwp UP ponownie unieważnił sporny patent. W uzasadnieniu decyzji organ podał, iż w świetle nowych dowodów powołanych przez wnioskodawców tj. opinii z Biura [...] z dnia [...] czerwca 1998 r. oraz "Wyceny wykonania form metalowych do konstrukcji wsporczej pod szafki gazowe i energetyczne typ Z-4, Z-5" ze stycznia 1998 r. dokonanej przez C. sp. z o.o. a także oświadczenia J. B., że w styczniu 1998 r. wykonał formy do produkcji podpór żelbetowych według projektu uprawnionych, należało uznać, że opatentowany wynalazek nie spełniał wymogu nowości wynikającego z art.10, 11 uow. Odnosząc się szczegółowo do w.w. dowodów organ stwierdził, że opinia Biura [...] z dnia [...] czerwca 1998 r. wskazuje, iż uprawnieni z patentu ujawnili przedmiotową podporę ze wszystkimi szczegółami znawcy w danej dziedzinie przed zgłoszeniem jej do UP. Z opinii tej, zdaniem UP, w sposób jednoznaczny wynika, że potwierdzone zostały w niej wskazywane przez uprawnionych zalety konstrukcyjne prezentowanej podpory oraz jej cena, dlatego organ uznał, iż przedstawienie wyrobu przez skarżących miało charakter oferty handlowej. Z uwagi na fakt, iż w opinii uznano za słuszne i celowe wprowadzenie podpory do stosowania przez wszystkich wykonawców sieciowych na terenie Rejonu Gazowniczego [...], skutkować to musiało koniecznością ujawniania przedmiotowego rozwiązania dalszym osobom. Organ podkreślił, iż współuprawniony potwierdził, że nigdzie nie zostało zastrzeżone, aby w stosunku do prezentowanego rozwiązania zachować tajemnicę, ponieważ jest to prototyp i w związku z tym stanowi tajemnicę producenta, ewentualnie że będzie przedmiotem zgłoszenia patentowego. Dodatkowym dowodem braku nowości jest, jak podał organ, "Wycena wykonania form metalowych do konstrukcji wsporczej pod szafki pomiarowe gazowe i energetyczne typ Z-4 i Z-5" ze stycznia 1998 r. W tym przypadku uprawnieni, przekazując rzeczoznawcy rysunki form, które miały podlegać wycenie, dołączyli do nich również rysunek ujawniający całą podporę. W tym przypadku uprawnieni także nie uprzedzili rzeczoznawcy o obowiązku zachowania tajemnicy. Urząd Patentowy stwierdził ponadto, iż nie może stanowić dowodu na okoliczność braku nowości wynalazku "Podpora żelbetowa" oświadczenie J. B. ponieważ był on zatrudniony w firmie uprawnionych, a formy wykonał w ramach obowiązku służbowego i był zobowiązany do zachowania tajemnicy służbowej.

W skardze na powyższą decyzję skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uprawnieni M. M. i K. M. zarzucili naruszenie art. 10 i art.11 uow oraz art. 7, art. 77 i art. 80 k.p.a.

Wyrokiem z dnia 28 marca 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 2228/06 Sąd oddalił skargę.

O powyższego wyroku skarżący, K. M. złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnosząc o jego zmianę poprzez uchylenie w całości zaskarżonej decyzji UP, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie.

Skargę kasacyjną oparto na następujących podstawach:

a) naruszeniu art. 141 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – dalej p.p.s.a. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), polegającym na:

- braku konkretnych ustaleń dotyczących wykazania dostatecznego do stosowania wynalazku przez znawcę zakresu przedmiotowego ujawnienia danych, jako koniecznej przesłanki zniweczenia nowości rozwiązania (art. 89 ust. 1 pwp w zw. z art. 10 i z art. 11 uow);

- braku ustosunkowania się przez Sąd do zarzutu, który z powołaniem się na przepisy art. 89 ust. 1 pwp w zw. z art. 10 i art. 11 uow podniósł pełnomocnik skarżącego w piśmie procesowym datowanym 19 marca 2007 r., w którym zarzucał, iż nie zostało wykazane, aby zakres przedmiotowy ujawnionych danych był dostateczny do stosowania wynalazku przez znawcę;

b) naruszeniu art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych - dalej. p.u.s.a., (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269), polegającym na braku kontroli zaskarżonej decyzji pod względem jej zgodności z przepisem art. 89 ust. 1 pwp w zw. z art. 10 i art. 11 uow, w zakresie wykazania dostatecznego do stosowania wynalazku przez znawcę ujawnienia danych jako koniecznej przesłanki zniweczenia nowości rozwiązania, oraz braku kontroli prawidłowości dokonanych przez organ ustaleń w odniesieniu do dyspozycji przepisów postępowania, wskazanych w wyroku wydanym w niniejszej sprawie w dniu 9 grudnia 2005 r., tj. art. 7, 8, 77, 80, 107 § 3 k.p.a.;

c) naruszeniu art. 153 p.p.s.a., poprzez niezastosowanie się do wskazań co do dalszego postępowania wyrażonych w wyroku wydanym 9 grudnia 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 1524/05, dotyczących zebrania i rozpatrzenia w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego i wykazania należytej dbałości o dokładne wyjaśnienie faktycznego stanu sprawy, jak też oceny skutków dowodowych dokumentów prywatnych;

d) naruszeniu przepisu art. 11 uow, poprzez błędną, rozszerzającą wykładnię zawartego w treści tego przepisu warunku udostępnienia rozwiązania do wiadomości powszechnej (powszechność udostępnienia), polegającą na przyjęciu, że jest on równoznaczny z jakąkolwiek prezentacją rozwiązania, niezależnie od kręgu podmiotów, do którego ta prezentacja faktycznie została skierowana i który dzięki temu uzyskał dostęp do rozwiązania.

e) naruszeniu przepisu art. 89 ust. 1 pwp w zw. z art. 10 i art. 11 uow, poprzez błędną subsumcję ustalonego stanu faktycznego z normą prawną zawartą w tych przepisach, pomimo iż ustalony stan faktyczny nie odpowiada dyspozycji tej normy.

Wyrokiem z dnia 17 marca 2008 r., sygn. akt II GSK 408/07 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 marca 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 2228/06 i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania uznając, że skarga kasacyjna zasługuje na uwzględnienie. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia sąd wyższej instancji podkreślił, iż podniesione w niej zarzuty dotyczące naruszenia przepisów postępowania, wymienione w pkt a) i b) petitum skargi, są w pełni uzasadnione. Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 141 § 4 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż Sąd I instancji nie odniósł się w sposób wyczerpujący do zarzutu dotyczącego braku należytego ustalenia przez UP, iż sporne rozwiązanie zostało udostępnione do wiadomości powszechnej w sposób ujawniający dla znawcy dostateczne dane do jego stosowania w rozumieniu art. 11 w związku z art. 10 uow i art. 89 ust. 1 pwp. Odwołując się do treści zastrzeżeń patentowych Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że zastrzeżenia dotyczą określonych w nim cech budowy podpory żelbetowej, a nie samej formy podpory. Stąd też, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, wątpliwości budzi wyrażony w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku pogląd, iż skoro skarżący zwrócili się o opinię do Biura [...], załączając dokumentację techniczną proponowanego rozwiązania (str. 4 skargi wers 13 i 14 od góry), to tym samym zasadnym było przyjęcie przez UP, że skarżący udostępnili wynalazek przed zgłoszeniem go do UP. W ocenie Sądu, do takich ustaleń niezbędne byłoby wykazanie, że przesłana przez skarżących dokumentacja techniczna - rysunki ujawniały szczegóły budowy podpory żelbetowej w sposób ujawniający dla znawcy dostateczne dane do jej stosowania. Poza tym w aktach sprawy brak jest samego wniosku skarżących o wydanie opinii przez Biuro [...], a więc bezpośredniego dowodu na okoliczność merytorycznej zawartości tego wniosku. Sąd zaakcentował, iż sam uprawniony na rozprawie przed UP w dniu 26 sierpnia 2006 r. oświadczył, że nie posiada "pisma przewodniego z prośbą o ocenę do gazowni". Powyższe, w ocenie Sądu, nie oznacza braku możliwości uzyskania tego pisma z Biura [...], skoro to Biuro w opinii z dnia [...] czerwca 1998 r. nr [...] powołało się na "pismo przewodnie autorów opracowania", tymczasem w niniejszej sprawie nie poczyniono w tym zakresie żadnych ustaleń. Sąd podkreślił ponadto, iż załączone do powyższego "pisma przewodniego" rysunki konstrukcyjne (dokumentacja techniczna) mogły nie być wystarczające do oceny, że ujawniały one dla znawcy dostateczne dane do ich stosowania. Takie rysunki musiałyby bowiem zawierać pełne dane umożliwiające wykonanie wyrobu. Powyższy wniosek, jak podkreślił NSA, pośrednio wynika z korespondencji skarżących z F. i z Z. (k-48 i 49 akt administracyjnych) dotyczącej szkicu "formy podstawy", załączonej do wniosku o unieważnienie patentu, w której stwierdzono, iż aby rysunek konstrukcyjny (szkice) umożliwiały wykonanie form, które mogłyby służyć do produkcji podpór żelbetowych, musiałyby zawierać szczegółowy opis techniczny, a w tym "technologię produkcji, klasę betonu, odchyłki wymiarowe, dopuszczalne pochylenia ścianek i przekroje, które pozwalałyby określić właściwy kształt wyrobu" (k-49 akt administracyjnych). Z omawianej wyżej opinii Biura [...] z dnia [...] czerwca 1998 r., podpisanej przez kierownika Rejonu Gazowniczego i kierownika Biura [...], w ocenie Sądu, nie wynika, jakie szczegóły opisu technicznego wyrobu zostały ujawnione, a w szczególności czy zostały ujawnione dostateczne dane pozwalające znawcy na jego stosowanie. W opinii tej potwierdzono wprawdzie "wszystkie zalety ww. konstrukcji przedstawione w piśmie przewodnim", lecz nie odniesiono się do żadnych rozwiązań technicznych, a jedynie w sposób ogólnikowy do "zalet" konstrukcji opisanych w piśmie przewodnim. NSA zaznaczył, iż w prawdzie w opinii tej jest mowa również o cenie wyrobu, która pokrywa się z ceną ustaloną w wycenie dokonanej przez [...] w styczniu 1998 r., lecz cena wyrobu odnosi się przede wszystkim do wartości materiałów i robocizny, a nie szczegółów rozwiązania technicznego. Na podstawie samej tylko ceny wyrobu trudno jest zatem ocenić, czy doszło do ujawnienia dla znawcy dostatecznych danych do stosowania wyrobu. Reasumując NSA uznał, że na obecnym etapie postępowania nie można jednoznacznie stwierdzić, iż skarżący w sposób jasny i jednoznaczny ujawnili informacje dotyczące spornego patentu zawarte w opisie patentowym i jego zastrzeżeniach w sposób ujawniający dla znawcy dostateczne dane do jego stosowania.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego na uwzględnienie zasługują również zarzuty skargi kasacyjnej, dotyczące przyjęcia przez Sąd I instancji ustaleń organu, iż skarżący udostępniając informacje Biuru [...], udostępnili je do wiadomości powszechnej. Zdaniem NSA z faktu, że w omawianej opinii zalecono stosowanie wyrobu na terenie rejonu przez wykonawców sieciowych wcale nie wynika, że te zalecenia zostały wydane bądź też mogły być wydane po uprzednim udostępnieniu "oprócz osób zatrudnionych w przedsiębiorstwie również innym osobom z innych rejonów gazowniczych, wykonawcom usług sieciowych czy nawet usługobiorcom", a więc bliżej nieokreślonej liczbie osób. Zalecenia zawarte w tej opinii są raczej wyrazem oceny tego wyrobu przez osoby podpisujące tę opinię. Dla sprawy istotną kwestią była ocena, czy samo udostępnienie rozwiązania (pod warunkiem oczywiście, iż rozwiązanie to ujawniało dla znawcy dostateczne dane do jego stosowania) Biuru [...] spełniało przesłankę udostępnienia do wiadomości powszechnej w rozumieniu art. 11 uow.

NSA wskazał ponadto, iż w skardze kasacyjnej trafnie podnosi się, że warunkiem uznania wcześniejszego udostępnienia rozwiązania za przeszkodę do udzielenia patentu jest jego udostępnienie do wiadomości powszechnej, w szczególności zgodnie z omawianym przepisem przez publikację, jawne stosowanie lub wystawienie na wystawie publicznej. Wyszczególnienie to jest przykładowe, niemniej może być wskazówką do właściwego rozumienia tego warunku. Stąd też decydujący jest fakt powszechnej dostępności do informacji o rozwiązaniu.

NSA podkreślił również, iż do podania wynalazku do wiadomości powszechnej dochodzi dopiero wtedy, gdy rozwiązanie było dostępne do nieograniczonego z góry kręgu osób, które mogły się z tym rozważaniem zapoznać poprzez własne obserwacje pozwalające na przyswojenie sobie reguł technicznego działania będącego przedmiotem wynalazku. W przedmiotowej sprawie, w ocenie NSA, (poza powołaniem się na treść opinii Biura [...] nie dokonano żadnych ustaleń pozwalających na przyjęcie, iż przekazanie Biuru [...] informacji na temat spornego patentu umożliwiało powszechną dostępność do tej informacji, w szczególności poprzez dostępność tego rozwiązania do potencjalnie nieograniczonego z góry kręgu osób.

W związku z powyższym wyrokiem, zarządzeniem z dnia 10 czerwca 2008 r. wezwano pełnomocnika organu do uzupełnienia akt administracyjnych sprawy poprzez zwrócenie się do Biura [...] o przesłanie oryginału lub poświadczonej za zgodność z oryginałem kopii wniosku skarżących, M. M. i K. M. o wydanie opinii dotyczącej wynalazku pod nazwą " Podpora żelbetowa". Sąd precyzując wezwanie podkreślił, iż wspomniana opinia wydana została w dniu [...] czerwca 2006 r. i opatrzona Nr [...] a w jej treści powołano się na pismo przewodnie autorów opracowania.

W odpowiedzi na wezwanie Sądu organ nadesłał skierowane do niego pismo M. Sp. z o.o. z siedzibą w W. z treści którego wynika, iż spółka nie posiada oryginału ani kopii żądanego wniosku, bowiem nie ma obowiązku przechowywania tego typu dokumentów dłużej niż przez okres 5 lat, a od sprawy minęło 10 lat. Jednocześnie spółka poinformowała organ, iż opinia Nr [...] wydana została po dokonaniu przez specjalistów spółki wizji lokalnej u producenta podstaw Pana M. i zapoznaniu się zarówno z podstawami betonowymi, jak też technologią ich produkcji.

Na rozprawie w dniu 23 lipca 2008 r. pełnomocnicy skarżących popierali skargę, pełnomocnik uczestników wnosił o jej oddalenie. W imieniu prawidłowo zawiadomionego organu nikt się nie stawił.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny

w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art.1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle § 2 powołanego wyżej artykułu, kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Stosownie do treści art. 190 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - p.p.s.a. (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270) Wojewódzki Sąd Administracyjny rozpoznając sprawę ponownie związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez NSA.

Z uwagi na to, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 marca 2008 r., sygn. akt II GSK 408/07 uznał za prawidłowe ustalenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zawarte w wyroku z dnia 28 marca 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 2228/06 w zakresie interesu prawnego oraz zastosowanego w rozpatrywanej sprawie prawa materialnego, jedynie dla porządku należy wskazać, iż prawidłowo organ uznał, że podstawę materialno-prawną zaskarżonej decyzji stanowiły przepisy uow, natomiast żądający unieważnienia spornego patentu legitymowali się interesem prawnym w złożeniu przedmiotowego wniosku.

W niniejszej sprawie Urząd Patentowy RP unieważniając sporny patent stwierdził, że zgłoszony wynalazek nie spełniał wymogu nowości o którym mowa w art. 11 uow, gdyż uprawnieni ujawnili przedmiotową podporę ze wszystkimi szczegółami znawcy w danej dziedzinie przed zgłoszeniem wynalazku do opatentowania, na co wskazuje dokument opatrzony datą [...] czerwca 1998 r. pn. opinia Biura [...].

Mając na uwadze wytyczne Naczelnego Sądu Administracyjnego który stwierdził, że aby uznać stanowisko organu za prawidłowe Urząd Patentowy musiałby wykazać, iż przesłana przez skarżących dokumentacja techniczna (rysunki) w celu uzyskania w.w. opinii ujawniła szczegóły budowy podpory żelbetowej w sposób ujawniający dla znawcy dostateczne dane do jej stosowania. Konieczność powyższa wynika, co podkreśla NSA, z treści zastrzeżeń patentowych spornego rozwiązania, które dotyczą określonych w nim cech budowy podpory żelbetowej, a nie samej formy podpory.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie aktualnie rozpoznając sprawę, w ślad za wskazaniami zawartymi w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 marca 2008 r. a mianowicie, że w sprawie nie podjęto próby uzyskania "pisma przewodniego" do wniosku skarżących o wydanie w.w. opinii i przeprowadzenia z tego pisma dowodu, wystąpił o nadesłanie w.w. dokumentu.

Zgodnie z informacją uzyskaną przez Sąd od opiniującego ustalono, że opiniujący wniosku uprawnionych nie posiada, gdyż z uwagi na upływ czasu dokonał wybrakowania dokumentacji. Natomiast wzmiankowana opinia z dnia [...] czerwca 1998 r. została wydana po dokonaniu przez specjalistów podmiotu opiniującego wizji lokalnej u uprawnionego, po zapoznaniu się zarówno z postawami betonowymi jak i technologią ich produkcji (v. pismo z dnia [...] lipca 2008 r. znak [...] - k. 175 akt sądowych).

Uwzględniając powyższe należy wskazać, że na obecnym etapie postępowania nie można jednoznacznie stwierdzić, iż skarżący w sposób jasny i jednoznaczny ujawnili informacje dotyczące spornego patentu zawarte w opisie patentowym i jego zastrzeżeniach w sposób ujawniający dla znawcy dostateczne dane do jego stosowania. Ponadto, w ślad za oceną dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny, podkreślenia wymaga, że z faktu, iż w omawianej opinii zalecono stosowanie wyrobu na terenie rejonu przez wykonawców sieciowych wcale nie wynika, że te zalecenia zostały wydane bądź też mogły być wydane po uprzednim udostępnieniu "oprócz osób zatrudnionych w przedsiębiorstwie również innym osobom z innych rejonów gazowniczych, wykonawcom usług sieciowych czy nawet usługobiorcom", a więc bliżej nieokreślonej liczbie osób. Zalecenia zawarte w tej opinii są raczej wyrazem oceny tego wyrobu przez osoby podpisujące tę opinię.

Innymi słowy sam dokument z dnia [...] czerwca 1998 r. nie jest dowodem, że ujawniono szczegóły spornego rozwiązania w sposób niweczący nowość. Dopiero ocena tego dokumentu wespół z innymi dowodami na okoliczność ujawnienia wynalazku w rozumieniu art. 11 uow może ewentualnie doprowadzić do postawienia kategorycznego wniosku o braku nowości spornego rozwiązania. Należy zwrócić uwagę, że podmiot opiniujący w piśmie z dnia [...] lipca 2008 r. wskazuje kto i w jaki sposób pozyskał dane niezbędne do sporządzenia opinii opatrzonej datą [...] czerwca 1998 r. Informacje te, aczkolwiek niezwykle enigmatyczne, nie wykluczają - zdaniem Sądu - poczynienia dalszych ustaleń i przeprowadzenia stosownych dowodów na okoliczność, iż sporne rozwiązanie zostało udostępnione do wiadomości powszechnej w sposób ujawniający dla znawcy dostateczne dane do jego stosowania w rozumieniu art. 11 w zw. z art. 10 uow i art. 89 ust.1 prawa własności przemysłowej. Zdaniem Sądu, gdyby Urząd Patentowy RP pogłębił rozważania dotyczące dokumentu z dnia [...] czerwca 1998 r. zgodnie z zaleceniami zawartymi w wyroku WSA z dnia 9 grudnia 2005 r. wydanym w sprawie sygn. akt VI SA/Wa 1524/05, niewątpliwie już w toku postępowania administracyjnego mógł uzyskać informację zbieżną z otrzymaną przez Sąd w niniejszym postępowaniu.

Zgodnie z art. 106 § 3 p.p.s.a. sąd administracyjny może przeprowadzić tylko uzupełniający dowód z dokumentu (jeżeli jest to niezbędne dla wyjaśnienia istniejących wątpliwości). Takim dokumentem w niniejszej sprawie mógł być wniosek uprawnionych (wraz z załącznikami) skierowany do Biura [...] o wydanie opinii.

W niniejszej sprawie na etapie postępowania sądowego takiego dokumentu nie udało się pozyskać z powodów wskazanych w piśmie opiniującego z dnia [...] lipca 2008 r. Natomiast, o czym już wspomniano, treść ww. pisma utwierdziła Sąd w przekonaniu, iż postępowanie dowodowe przed organem nie zostało przeprowadzone zgodnie z wytycznymi WSA zawartymi w wyroku z dnia 9 grudnia 2005 r. (sygn. akt VI SA/WA 1524/05). Organ nie podjął bowiem wszelkich czynności zmierzających do ustalenia rzeczywistego stanu faktycznego (art. 7, 77 k.p.a.) a stanowisko organu, że opinia z dnia [...] czerwca 1998 r. niweczy nowość przedmiotowego wynalazku musi być uznane w tej sytuacji za przedwczesne.

W razie ustalenia, że udostępnione rozwiązanie ujawniło dla znawcy dostateczne dane o jego stosowaniu organ winien ocenić, czy udostępnienie spełniało przesłankę udostępnienia do wiadomości powszechnej w rozumieniu art. 11 uow.

W tej sprawie, w ślad za Naczelnym Sądem Administracyjnym, należy stwierdzić, że organ nie dokonał żadnych ustaleń pozwalających na przyjęcie, iż przekazanie Biuru [...] informacji na temat spornego patentu umożliwiło powszechną dostępność do tej informacji w szczególności poprzez dostępność tego rozwiązania do potencjalnie nieograniczonego z góry kręgu osób.

Rozpoznając ponownie sprawę organ kierując się wytycznymi zawartymi w niniejszym wyroku winien uzupełnić materiał dowodowy i dokonać jego kompleksowej oceny.

Wobec powyższego należało uchylić zaskarżoną decyzję w oparciu o art. 145 § 1 ust. 1 lit. c) p.p.s.a.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a. Natomiast o niewykonywaniu zaskarżonej decyzji orzeczono na podstawie art. 152 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt