Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Dumas, Sędziowie NSA Stefan Babiarz, NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 1 października 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Wójta Gminy U. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 24 stycznia 2013 r. sygn. akt I SAB/Sz 5/12 w sprawie ze skargi B. [...] sp. z o. o. z siedzibą w U. na bezczynność Wójta Gminy U. i przewlekłe prowadzenie postępowania w przedmiocie podatku od nieruchomości i podatku rolnego za 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Wójta Gminy U. na rzecz B. [...] sp. z o. o. z siedzibą w U. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

B. [...] Spółka z o.o. z siedzibą w U. (dalej spółka) złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na bezczynność Wójta Gminy U. (dalej Wójt), oraz przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości oraz podatku rolnym za rok 2012 r. Spółka wniosła o: zobowiązanie Wójta Gminy U. do wydania w terminie 7 dni decyzji w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2012; stwierdzenie, że bezczynność oraz przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa; zarządzenie wyjaśnienia przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie; wymierzenie organowi grzywny w maksymalnej wysokości, określonej w art. 154 § 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.), zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Wójt, przekazując skargę spółki Sądowi za pismem z 4 października 2012 r. stwierdził, że jest ona bezzasadna.

Ustalając stan faktyczny Sąd przedstawił, że, postanowieniem z dnia 15 lutego 2012 r., Wójt wszczął z urzędu postępowanie w sprawie określenia spółce zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości oraz podatku rolnym za 2012 r. Z uzasadnienia postanowienia wynika, że spółka złożyła za rok 2012 deklarację DN-1 na podatek od nieruchomości i deklarację DR-1 na podatek rolny - dla podatników, których stan posiadania gruntów nie przekracza 1 ha fizycznego lub przeliczeniowego. Fakt złożenia przez spółkę deklaracji na podatek rolny oznacza, że wykazane w niej grunty przestały być zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Wójt, pismem z 23 lutego 2012 r. wezwał spółkę do złożenia korekt ww. deklaracji DR-1 i DN-1 oraz udzielenia pisemnych wyjaśnień. Po ich udzieleniu przez Spółkę, Wójt postanowieniem z dnia 8 marca 2012 r., powołał biegłego w sprawie określenia spółce podatku od nieruchomości i podatku rolnego za 2012 r.

Spółka złożyła korektę deklaracji DR-1 na podatek rolny za 2012 r. wraz załącznikiem ZR-1/A, a po wezwaniu do jej skorygowania i udzielenia pisemnych wyjaśnień, Wójt 27 marca 2012 r. dokonał przez biegłego z udziałem przedstawicieli spółki oględzin nieruchomości Spółki. W dniu 28 marca 2012 r, biegły wykonał opinię. W związku ze złożeniem przez Spółkę, pismem z 25 kwietnia 2012 r., wniosku o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2007-2011, Wójt, postanowieniem z 14 maja 2012 r. wszczął postępowanie w sprawie weryfikacji samoobliczenia przez spółkę podatku od nieruchomości w złożonych wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty skorygowanych deklaracji DN-1 za lata 2007-2011. Wójt, postanowieniem z 22 maja 2012 r. wezwał spółkę do złożenia odpisu z KRS oraz ewidencji środków trwałych w związku ze złożonym przez spółkę wnioskiem. Spółka, złożyła wyjaśnienia wraz z żądanymi dokumentami.

Spółka, pismem z 7 maja 2012 r. potwierdziła odbiór protokołu oględzin nieruchomości z 27 marca 2012 r. i wniosła do organu o przesłanie jego brakującej części. Wójt, pismem z 18 maja 2012 r. poinformowała spółkę, że protokół oględzin był kompletny.

Spółka wniosła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. ponaglenie na niezałatwienie przez Wójta sprawy określenia zobowiązania podatkowego spółce w podatku od nieruchomości za 2012 r. w terminie. Wniosła o: uznanie ponaglenia za uzasadnione; wyznaczenie dodatkowego terminu załatwienia sprawy; zarządzenie wyjaśnienia przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie; podjęcie środków zapobiegających naruszeniu terminów załatwienia spraw w przyszłości; stwierdzenie, że niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

Wójt, postanowieniem z dnia 15 czerwca 2012 r. wyznaczył termin do załatwienia sprawy określenia zobowiązania podatkowego spółce w podatku od nieruchomości za 2012 r. do dnia 16 sierpnia 2012 r., argumentując to koniecznością zebrania i w sposób szczegółowy rozpatrzenia całego materiału dowodowego oraz skomplikowanym charakterem sprawy.

W dniu 18 czerwca 2012 r. sekretarz Gminy U. spotkał się z pełnomocnikiem spółki D. N. w celu zapoznania z dokumentacją zgromadzoną w trakcie prowadzonych postępowań podatkowych (za 2007-2011- dopisek ręczny, parafowany przez sekretarza Gminy), opisanych w zestawieniu tabelarycznym.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze, postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2012 r., po rozpoznaniu ponaglenia spółki, uznało je za bezprzedmiotowe i odmówiło wyznaczenia Wójtowi dodatkowego terminu do załatwienia sprawy.

Postanowieniem z dnia 13 sierpnia 2012 r. przedłużono termin do załatwienia sprawy do dnia 15 października 2012 r., argumentując to koniecznością zebrania i w sposób szczegółowy rozpatrzenia całego materiału dowodowego oraz skomplikowanym charakterem sprawy. W terminie od września do października 2012 r. przygotowywano zestawienia stanu własności i gruntów w użytkowaniu wieczystym zgodnie z ewidencją gruntów oraz wycenami, aktami notarialnymi dla określenia i weryfikacji wartości podatku dla poszczególnych działek, zlecił także rzeczoznawcy majątkowemu sporządzenie operatu dotyczącego określenia wartości budowli na terenie proradzieckiego lotniska w B. w obrębie działek nr 31/9 i 160/9 należących do spółki w terminie do 30 listopada 2012 r. Na wniosek rzeczoznawcy przedłużył termin do wykonania zlecenia do dnia 31 stycznia 2013 r.

Wójt, pismem z 7 listopada 2012 r. zwrócił się do Starosty K. o podjęcie działań zmierzających do wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków na działkach nr 31/28, 31/9, 31/27, 31/06, 160/4 przez zmianę klas o użytku PsIV, PsV (pastwiska trwale) na inne tereny komunikacyjne (Ti), gdyż tereny te nie były wykorzystywane rolniczo i stanowiły obszar poradzieckiego lotniska. W odpowiedzi Starosta pismem z 30 listopada 2012 r. stwierdził brak podstaw do wprowadzenia wnioskowanych zmian z urzędu.

Wójt wydał decyzję w dniu 14 listopada 2012 r., w której oddalił wniosek spółki o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2007 r., wobec nie stwierdzenia przesłanek jej istnienia i określającej spółce wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2007 r. w kocie 883.284 zł. Od ww. decyzji spółka wniosła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.

Wójt, postanowieniem z dnia 13 grudnia 2012 r. wyznaczył termin do załatwienia sprawy określenia zobowiązania podatkowego spółce w podatku od nieruchomości za 2012 r. do dnia 11 lutego 2013 r., argumentując to koniecznością zebrania i w sposób szczegółowy rozpatrzenia całego materiału dowodowego oraz skomplikowanym charakterem sprawy. Wyjaśnił, że dla organu podatkowego stan faktyczny i prawny w kwestii podatkowej za rok 2012 nie różni się od stanu z lat 2007-2011 r. Uzależnił zakończenie sprawy za rok 2012 od treści decyzji Samorządowego Kolegium Odowławczego, która będzie wydana w sprawie po rozpoznaniu odwołania spółki od decyzji Wójta z 14 listopada 2012 r. w przedmiocie nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2007 r. i określenia ww. podatku spółce za ten rok.

Pełnomocnik Wójta, pismem z dnia 14 stycznia 2013 r. przedstawiła czynności podejmowane przez organ o kwietniu 2012 r. wraz z dokumentami.

Pełnomocnik spółki, pismem dnia 22 stycznia 2013r., ustosunkował się do ww. pisma organu i stwierdził, że podjęte czynności przez organ nie uzasadniają jego bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania w niniejszej sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 24 stycznia 2013 r., sygn.akt I SAB/5/12, zobowiązał Wójta do wydania decyzji w przedmiocie określenia podatku od nieruchomości i podatku rolnego za 2012 r. w terminie 30 dni od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem, stwierdził, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa i wymierzył organowi grzywnę w wysokości 1.000 zł.

Sąd zacytował art. 125 § 1 O.p. i art. 139 § 1 tej ustawy i zaznaczył, że w myśl natomiast art. 140 § 1 O.p., o każdym przypadku niezałatwienia sprawy we właściwym terminie, organ jest obowiązany zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Ten sam obowiązek ciąży na organie administracji publicznej również w przypadku zwłoki w załatwieniu sprawy z przyczyn niezależnych od organu.

Zgodnie zatem z art. 149 p.p.s.a., sąd uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.), zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może ponadto orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.

Sąd odniósł się do pojęcia "przewlekłość postępowania" i przyjął, że bezczynność organu administracji publicznej zachodzi wówczas, gdy w prawnie określonym terminie organ nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub gdy wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, jednakże mimo istnienia ustawowego obowiązku nie zakończył go wydaniem stosownego aktu lub nie podjął czynności. Bezczynność sprowadza się de facto do niedziałania organu administracji i niezałatwienia sprawy w terminie. Przewlekłość związana jest natomiast z obowiązkiem załatwiania spraw przez organy bez zbędnej zwłoki, a najpóźniej w terminie określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego lub Ordynacji podatkowej i oznacza nie tylko brak działania, kiedy wciąż nie upłynął termin na załatwienie sprawy lub sprawa miała być załatwiona niezwłocznie, ale także podejmowanie terminowo działań, lecz nieefektywnych, bezcelowych lub w sposób nadmiernie przedłużony w czasie, a jednak niepozwalających uczynić organowi zarzutu bezczynności.

W niniejszej sprawie nie doszło do bezczynności Wójta, bowiem organ skorzystał z uprawnienia, wynikającego z art. 140 O.p. - przedłużenia terminu do wydania decyzji. Jednak działanie Wójta, Sąd ocenił jako przewlekłe, bowiem aktywne czynności organ zakończył w kwietniu 2012 r. (wynikało to min. z wypowiedzi pełnomocnika organu na rozprawie z 10 stycznia 2013 r.) Pozostałe czynności podejmowane przez organ, o których mowa w piśmie z dnia 14 stycznia 2013 r., nie zawierają wskazania w związku, z którym postępowaniem podatkowym zostały przez organ podjęte. Zapoznanie z aktami pełnomocnika spółki, które odbyło się 18 czerwca 2012r. uznać należało za związane z postępowaniami podatkowymi za lata 2007-2011 na podstawie dopisku sekretarza gminy widniejącego na ww. protokole, a więc nie związanego z niniejszym postępowaniem. Czynności podjęte we wrześniu i październiku 2012 r. mogły mieć związek z niniejszym postępowaniem, jak i postępowaniami w sprawie nadpłaty i określeniem podatku od nieruchomości za lata 2007-2011 lub z innymi postępowaniami prowadzonymi przez organ. To samo można powiedzieć o zleceniu wykonania operatu, czy czynności mających doprowadzić do zmian w ewidencji gruntów budynków.

Z pisma Wójta z dnia 7 stycznia 2013 r., wynikało, że zebrany został cały materiał dowodowy w sprawie i obecnie organ czeka na rozpoznanie sprawy w przedmiocie nadpłaty i określenia podatku od nieruchomości za 2007 r. przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze. Z wypowiedzi pełnomocnika organu na rozprawie dniu 10 stycznia 2013 r., wynikało, że organ uznaje wszystkie postępowania podatkowe w sprawie nadpłaty i określeniem podatku od nieruchomości za lata 2007-2011 oraz postępowanie w sprawie określenia podatku od nieruchomości za 2012 r. za jedno wspólne postępowanie.

Zdaniem Sądu, Wójt naruszył zasadę szybkości postępowania art. 139 O.p., zebranie materiału dowodowego w sprawie winno zakończyć się podjęciem decyzji, a nie oczekiwaniem na zakończenie się innej sprawy. Orzeczenie w sprawie za rok 2007 r. nie może być uznane za prejudykat. Przewlekłość w działaniu Wójta, Sąd ocenił jako rażącą, bowiem wydając kolejne postanowienia o przedłużenia terminu do załatwienia sprawy i wskazując w nich koniecznością zebrania materiału dowodowego, organ miał wiedzę o zebraniu już całości materiału dowodowego, zaś szczegółowe rozpatrzenie tego materiału jest obowiązkiem organu, wynikająca z art. 125 O.p. a nie powodem do przedłużenia terminu do wydania konkretnej decyzji.

Wobec powyższego, Sąd zobowiązał Wójta do załatwienia sprawy przez wydanie decyzji w przedmiocie określenia podatku od nieruchomości i podatku rolnego za 2012 r. w terminie 30 dni od zwrotu organowi akt administracyjnych z prawomocnym wyrokiem i na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. wymierzył organowi grzywnę w wysokości 1000 zł.

W skardze kasacyjnej Wójt zaskarżył powyższy wyrok w części obejmującej stwierdzenie, że przewlekłe postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz wymierzenia Wójtowi grzywny w wysokości 1.000 zł, zarzucając wydanemu wyrokowi, na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. naruszenie:

- art. 3 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 125 oraz art. 139 O.p. poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, które polegało na przyjęciu, że w rozpoznawanej sprawie przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa skutkującym wymierzeniem Wójtowi grzywny w wysokości 1.000 zł, podczas, gdy z okoliczności sprawy nie wynika, że zachodzi przewlekłość postępowania obarczona wadą kwalifikowaną rażącego naruszenia prawa;

- art. 141 p.p.s.a. poprzez uchybienie obowiązkowi prawidłowego uzasadnienia motywów rozstrzygnięcia, którymi kierował się Sąd przy wydaniu, w tym pominięcie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, w tym pominięcie wypowiedzi pełnomocnika Wójta na rozprawie w dniu 10 stycznia 2013 r. o podejmowaniu przez organ istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy czynności, a mianowicie biegłego z zakresu bezpieczeństwa ruchu lotniczego tj. określenia gruntów zajętych na prowadzenie tego rodzaju działalności.

Wskazując na powyższe Wójt wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną pełnomocnik spółki wniósł o jej oddalenie i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie ma uzasadnionych podstaw i wobec tego podlega oddaleniu.

Z ogólnej dyrektywy zawartej w art. 139 O.p., na którą powołał się sąd pierwszej instancji wynika, że spory administracyjne powinny być załatwiane bez zbędnej zwłoki, w wyznaczonych przez przepisy terminach.

Oznacza to, że o bezczynności organu administracyjnego możemy mówić dopiero wtedy, gdy mimo upływu ustalonego prawem terminu organ ten nie podjął żadnych czynności, do których był zobowiązany, jak też wtedy, gdy prowadził postępowanie w sprawie, lecz nie zakończył go wydaniem decyzji albo nie zakończył go w innej formie określonej w Ordynacji podatkowej.

W myśl art. 165 § 1 O.p. postępowanie podatkowe wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu. Zatem bieg terminów, o których mowa w art. 139 § 1 O.p., rozpoczyna się z mocy prawa z dniem wszczęcia postępowania podatkowego. Postępowanie zostaje wszczęte na żądanie strony z dniem doręczenia żądania organowi podatkowemu, a z urzędu – w dniu doręczenia stronom postanowienia organu. Innymi słowy, termin załatwienia sprawy w pierwszej instancji zaczyna swój bieg od daty powstania zawisłości sprawy podatkowej. Terminy załatwienia sprawy wymienione w art. 139 § 1 i 3 O.p. są ustawowymi terminami maksymalnymi, które nie mogą być przekroczone przez organ, poza przypadkami, których dotyczy przepis art. 139 § 4 O.p.

Załatwienie sprawy powinno nastąpić przed upływem terminu maksymalnego, a w przypadku powstania przeszkód w prowadzeniu czynności postępowania wyznacza się nowy termin jej załatwienia (art.140 § 1 i 2 O.p.), jak również może być wyznaczony termin dodatkowy (art.141 § 2 O.p.). Także kolejne terminy zachowają charakter maksymalnych (Ordynacja podatkowa, Komentarz 2009., B.Adamiak, J. Borkowski, R.Mastalski, J. Zubrzycki, Unimex, str. 631). Wskazanie nowego terminu załatwienia sprawy musi być oparte na w pełni racjonalnych przesłankach i podstawach gwarantujących skuteczną realizację obowiązku rozstrzygania sprawy przez organ administracji we wskazanym terminie. Czynności urzędowe dokonywane w tym czasie przez organ podatkowy muszą zmierzać wprost do konkretyzacji prawa. Organ podatkowy pozostaje w bezczynności w każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 139 O.p., jeśli nie dopełnił czynności określonych w art. 140 O.p. lub nie podjął innych działań wynikających z przepisów procesowych mających na celu usunięcie przeszkody do wydania decyzji (wyrok NSA z 20 lipca 1999 r., sygn.akt I SAB 60/99 – OSP 2000, nr 6, poz.87).

Przechodząc od ogólnych rozważań na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że Wójt gminy (organ podatkowy) prowadził w 2012 r. dwa niezależne od siebie postępowania: pierwsze - wszczęte z urzędu postanowieniem z dnia 15 lutego 2012 r. w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości i podatku rolnego za 2012 r., które to postępowanie do chwili wydania zaskarżonego wyroku nie zostało zakończone i drugie postępowanie – wszczęte wnioskiem podatnika z dnia 25 kwietnia 2012 r. (który to wniosek wpłynął do organu podatkowego w dniu 30 kwietnia 2012 r.) w przedmiocie zwrotu nadpłaconego podatku od nieruchomości za lata 2007 – 2011. To postępowanie zostało załatwione tylko w części, bowiem decyzją z dnia 14 listopada 2012 r. organ podatkowy pierwszej instancji oddalił wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2007 r. Zakończenie postępowania dotyczącego wymiaru podatku za 2012 r. jak też dotyczącego stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2008-2011 Wójt gminy uzależnił od wyniku (decyzji) Samorządowego Kolegium Odwoławczego, które rozpozna odwołanie podatnika w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2007 r.

Takie procedowanie, jak słusznie stwierdził sąd pierwszej instancji, w sposób ewidentny narusza jedną z ogólnych zasad postępowania podatkowego zwaną zasadą szybkości postępowania (art. 125 § 1 O.p.). Wielokrotnie podkreślano zarówno w orzeczeniach sądu administracyjnego jak też w doktrynie, że zasada szybkości oraz wypływający z niej obowiązek niezwłocznego załatwienia sprawy nie może prowadzić do naruszenia przepisów prawa, w tym reguł regulujących zasady prawa procesowego takich jak art. 122 i art. 187 § 1 O.p.

Jednakże w rozpoznawanej sprawie materiał dowodowy w sprawie został zebrany, zaś Wójt pozostaje w oczywistej zwłoce z wydaniem decyzji.

Takie zachowanie, bez wątpienia, stanowi o rażącym naruszeniu prawa. Rażącym naruszeniem prawa jest stan, w którym bez żadnej wątpliwości, bez potrzeby odwoływania się do szczegółowej oceny okoliczności sprawy można stwierdzić, że naruszono prawo w sposób oczywisty.

Z akt administracyjnych sprawy wynika, że sąd pierwszej instancji miał wszelkie podstawy do przyjęcia stanu przewlekłości organu w załatwieniu sprawy dotyczącej stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2008-2011.

Z całą pewnością w demokratycznym państwie prawa nie może być uznana za zgodna z prawem pasywność organu polegająca na przesuwaniu terminu załatwienia sprawy, przy powoływaniu się na skomplikowany charakter sprawy, a już zupełnie nielegalnym odwoływanie się i wyczekiwanie na stanowisko, jakie zajmie w przyszłości odwoławczy organ podatkowy w tożsamej sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza ponadto, że uzasadnienie zaskarżonego wyroku spełnia wszystkie przesłanki wskazane w art. 141 § 4 p.p.s.a. Zawiera bowiem zwięzłe przedstawienie stanu sprawy, zarzutów podniesionych w skardze, stanowiska stron, podstawę prawną rozstrzygnięcia oraz jej wyjaśnienie.

W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono zgodnie z art. 204 pkt 2 p.p.s.a.