Pismem z dnia 23 października 2007 r. strona skarżąca, reprezentowana przez pełnomocnika, złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazując w uzasadnieniu, iż mając na uwadze aktualny stan majątkowy w przypadku pociągnięcia jej do odpowiedzialności podatkowej nie będzie ona w stanie uiścić należności choćby w minimalnej części. Strona wskazała, że obecnie jest zatrudniona w niepełnym wymiarze etatu, a jej przychody znajdują się poniżej progu socjalnego. Strona podniosła, że nie ma żadnego majątku ruchomego, ani też żadnych praw majątkowych, które mogłyby zostać przeniesione na własność Skarbu Państwa. Jedynym majtkiem jest nieruchomość rolna o pow. 1,6 ha w S. k/J. G. oraz udział w domu wiejskim, które są obciążone hipoteką.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
W myśl art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej powoływanej jako "p.p.s.a.") sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Należy podkreślić, że instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonych decyzji unormowana powołanym przepisem dotyczy tylko takich sytuacji, w których decyzja organu administracyjnego nakłada na stronę określone obowiązki i kiedy wykonanie tej decyzji może spowodować wystąpienie po stronie skarżącej znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że instytucja przewidziana w art. 61 § 3 p.p.s.a. ma charakter wyjątkowy - jako zasadę przyjmuje się bowiem, iż ostateczna decyzja administracyjna podlega wykonaniu.
Rozpoznając przedmiotowy wniosek, Sąd ocenił stan faktyczny na podstawie całości akt sprawy, z którego wynika, że wniosek strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji był już przedmiotem rozpoznania w toku prowadzonego postępowania przez organ podatkowy pierwszej instancji, który pozytywnie ustosunkował się do wniosku strony i wstrzymał jej wykonanie do czasu rozpatrzenia odwołania. W aktach znajduje się również postanowienie referendarza sądowego z dnia 17 grudnia 2007 r. o przyznaniu stronie prawa pomocy w zakresie obejmującym częściowe zwolnienie od kosztów sądowych.
Mając na uwadze powyższe, a także uwzględniając łączną wysokość określonego przez organ podatkowy zobowiązania w podatku od towarów i usług oraz fakt że strona skarżąca ma na utrzymaniu dwoje dzieci w wieku 2 i 9 lat, Sąd uznał, że w niniejszej sprawie występują okoliczności przemawiające za wstrzymaniem wykonania w całości zaskarżonej decyzji. Należy podkreślić, że świadczenie pieniężne jest z natury rzeczy świadczeniem odwracalnym, jednak rozważając skutki zapłaty należności, należy mieć na uwadze jej wysokość, która w rozpoznawanej sprawie jest znaczna. Nie ulega wątpliwości, iż potencjalna egzekucja należności podatkowej w obecnej sytuacji materialnej skarżącego, mogłaby pozbawić jego środków na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych oraz doprowadzić do spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.
