Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Adres Biuletynu Informacji Publicznej i sposób zapoznania się z rejestrem jego zmian mieści się w pojęciu informacji publicznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2004 r. sprawy ze skargi "S.-E" Spółka z o.o. na decyzję Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (...) w przedmiocie odmowy udzielenia informacji - zobowiązuje do podjęcia czynności.

Stan faktyczny sprawy przedstawiał się następująco. W dniu 3 listopada 2003 r. "S.-E" Sp. z o.o. zwróciła się do Prezydenta RP z pytaniem o adres Biuletynu Informacji Publicznej Prezydenta RP oraz o sposób zapoznania się z rejestrem jego zmian. W uzasadnieniu wskazała, że dochodzą do niej informacje, że Prezydent nie zrealizował Biuletynu zgodnie ze swoimi obowiązkami.

W dniu 21 listopada 2003 r. Spółka złożyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność Prezydenta podkreślając, że w odpowiedzi na jej wniosek ani nie została udostępniona informacja ani nie wydano decyzji o jej odmowie. Podkreśliła przy tym, iż Prezydent nie wykonuje swoich obowiązków ustawowych w zakresie wykonania Biuletynu.

W odpowiedzi na skargę Kancelaria Prezydenta wniosła o jej odrzucenie. Wskazała, że żądania skarżącej nie obejmowały udostępnienia informacji publicznej i wglądu do dokumentów urzędowych dotyczących kompetencji Prezydenta. Zakres wniosku skierowanego do Prezydenta dotyczył wyłącznie zapytania o adres Biuletynu Informacji Publicznej Prezydenta oraz o sposób zapoznania się z jego rejestrem zmian. Biuletyn ten został zaś utworzony w dniu 31 grudnia 2003 r. i po tym terminie możliwe będzie jego udostępnienie.

Na rozprawie strona skarżąca stwierdziła, że dysponowała adresem strony tytułowej BIP oraz serwisu www.prezydent.rp, ale chodziło jej o adres strony podmiotowej BIP tworzonej przez Prezydenta RP oraz sposób zapoznania się z jego rejestrem zmian. Do dnia rozprawy nie otrzymała żadnej odpowiedzi na złożony przez siebie wniosek.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył że:

Po pierwsze należy podkreślić, że zgodnie z art. 97 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./, sprawy w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Dlatego w świetle art. 13 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ w sprawie właściwy był Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.

Rozpatrując przedmiotową skargę sąd uznał ją za zasadną. Zgodnie bowiem z art. 61 ust. 1 Konstytucji RP obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Tryb udzielania tych informacji określa ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /Dz.U. nr 112 poz. 1198/. Na podstawie art. 2 ust. 1 tej ustawy prawo do informacji przysługuje każdemu. Oznacza to więc poszerzenie kręgu podmiotów uprawnionych w stosunku do art. 61 Konstytucji. Stąd pojęcie "każdego" oznacza zarówno osoby fizyczne, osoby prawne jak i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, np. organizacje społeczne. Za takim poglądem przemawia zarówno użyte w art. 2 ust. 1 tej ustawy słowo "każdemu", jak i tendencje występujące w prawie międzynarodowym wynikające przykładowo z rekomendacji Komitetu Ministrów Rady Europy z dnia 25 listopada 1981 r. R81/19 /tekst zawarty [w:] T. Jasudowicz, Administracja wobec praw człowieka, Toruń 1996 r. str. 99 i n./, czy w prawie unijnym, wynikające z art. 255 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską wprowadzonego Traktatem Amsterdamskim z 2 października 1997 r. /tekst: Dokumenty Europejskie w opracowaniu A. Przyborowskiej-Klimczak i E. Skrzydło-Tefelskiej t. III, Lublin 1999 r. str. 295-296/

Jednocześnie Prezydent RP należy niewątpliwie do kręgu podmiotów zobowiązanych do udzielenia informacji na podstawie art. 61 ust. 1 Konstytucji, jak i art. 4 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Stanowi bowiem szeroko rozumiany organ władzy publicznej i był w posiadaniu stosownych informacji.

Należy też podkreślić, że pytanie o adres Biuletynu Informacji Publicznej i sposób zapoznania się z rejestrem jego zmian niewątpliwie mieścił się w pojęciu informacji publicznej w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy, jako każdej informacji o sprawach publicznych. Był zresztą niewątpliwie związany z przedmiotem działalności i kompetencjami organów administracji publicznej, a takie informacje na podstawie art. 6 ust. 2c ustawy w szczególności podlegają udostępnieniu.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy udostępnienie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki nie później niż w terminie 14 dni. W wyjątkowych sytuacjach przewidzianych w przepisach termin ten może być przedłużony, o czym zgodnie z art. 13 ust. 2 należy strony poinformować. W sytuacji, gdy organ odmawia udzielenia informacji bądź umarza postępowanie, winien wydać decyzję administracyjną na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy. Jedynie informacja, która już została udostępniona w Biuletynie nie musi być udostępniana na wniosek. Jednakże na podstawie art. 6 ust. 3 pkt f ustawy istnieje obowiązek informowania o prowadzonych rejestrach, ewidencjach i archiwach oraz o sposobach dostępu do nich, a więc także o adresach internetowych różnego typu rejestrów.

Tymczasem w przedmiotowej sprawie organ otrzymał wniosek skarżącej w dniu 3 listopada 2003 r. i do chwili obecnej nie udzielił jej żadnej odpowiedzi. Dotyczy to także odpowiedzi na skargę, w której nadal nie podano adresu o który wnosiła skarżąca ani sposób zapoznania się z rejestrem zmian. Wskazano jedynie termin zapoznania.

Dlatego sąd dopatrzył się w działaniu Prezydenta naruszenia prawa i zobowiązał go do usunięcia tego naruszenia z uwzględnieniem przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej w tym terminu wynikającego z art. 13.

Stąd Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł na podstawie art. 149, art. 132 i art. 152 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, art. 61 Konstytucji RP, art. 1 ust. 1, art. 2 ust. 1, art. 4 ust. 1 pkt 1 i ust. 3, art. 6 ust. 2c i art. 13 ustawy o dostępie do informacji publicznej, jak w sentencji.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.