Stosownie do treści art. 214 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn zm. - oznaczana dalej jako p.p.s.a.), do uiszczania kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki, zaś w myśl art. 220 § 1 zdanie pierwsze i drugie p.p.s.a. - sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata; w tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, przy czym w sytuacji nieopłacenia skargi § 3 art. 220 p.p.s.a. przewiduje jako skutek powyższego jej odrzucenie. Siedmiodniowy termin określony w art. 220 §1 p.p.s.a. dla wykonania obowiązku opłacenia skargi jest terminem ustawowym, którego niezachowanie powoduje w myśl art. 85 p.p.s.a. bezskuteczność dokonanej po terminie czynności, co także prowadzi do odrzucenia skargi.
Na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie w dniu 16 czerwca 2008 roku M. W. podała, że skarga w niniejszej sprawie została wniesiona przez nią tak w imieniu A. W., która jest właścicielem położonej w D. Gm. B. działki nr [...] oraz udziału w działce nr [...], jak i w imieniu własnym, wywodząc swój interes prawny z faktu działania w charakterze strony w postępowaniu administracyjnych, a także wieloletniego posiadania działki i reprezentowania córki - najpierw jako jej przedstawiciel ustawowy, a potem jej pełnomocnik.
Wobec braku podstaw do stosowania art. 214 2 p.p.s.a., uwzględniając, że skarga M. W. złożona w imieniu własnym nie została dotąd opłacona, postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 16 czerwca 2008 roku, wezwano M. W. o uzupełnienie tego braku poprzez uiszczenie wpisu w kwocie 200 zł - w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
Do dnia 21 lipca 2008 roku żądana kwota nie wpłynęła na konto Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.
Mając powyższe na uwadze skargę oraz zważywszy, że M. W. w ustawowym terminie nie uiściła wpisu od skargi wniesionej w imieniu własnym ,
orzeczono o jej odrzuceniu jak w sentencji postanowienia, biorąc za podstawę art. 220 §3 p.p.s.a.