drukuj    zapisz    Powrót do listy

6111 Podatek akcyzowy, Odrzucenie skargi, Dyrektor Izby Celnej, Uchylono zaskarżone postanowienie, I FSK 1635/08 - Postanowienie NSA z 2008-11-06, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I FSK 1635/08 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2008-11-06 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2008-09-03
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Janusz Zubrzycki /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6111 Podatek akcyzowy
Hasła tematyczne
Odrzucenie skargi
Sygn. powiązane
III SA/Wa 1229/08 - Postanowienie WSA w Warszawie z 2008-06-19
Skarżony organ
Dyrektor Izby Celnej
Treść wyniku
Uchylono zaskarżone postanowienie
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 58 § 1 pkt 2
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Janusz Zubrzycki po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. sp. z o.o. w G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1229/08 w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. w G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 29 lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia istnienia nadpłaty w podatku akcyzowym postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 19 czerwca 2008 r., sygn. III SA/Wa 1229/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. Sp. z o.o. z/s w G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 29 lutego 2008r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia istnienia nadpłaty w podatku akcyzowym.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że decyzję kwestionowaną przez skarżącą spółkę doręczono jej w dniu 7 marca 2008 r., co bezsprzecznie wynika z dokumentu zwrotnego potwierdzenia odbioru. Strona została prawidłowo pouczona o terminie i sposobie zaskarżenia decyzji do Sądu. Termin na wniesienie skargi, obliczony zgodnie z art. 53 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "P.p.s.a.", upływał w niedzielę 6 kwietnia 2008 r., a zatem stosownie do art. 83 § 2 P.p.s.a. za ostatni dzień terminu należało uznać dzień następny po dniu wolnym, tj. poniedziałek 7 kwietnia 2008 r. Tymczasem, jak wynikało z prezentaty widniejącej na pierwszej stronie skargi doręczonej do Izby Celnej w W., skargę strona złożyła osobiście w dniu 9 kwietnia 2008 r. Sąd uznał, że skarga została wniesiona po terminie, co wobec treści art. 58 § 1 pkt 2 i § 3 P.p.s.a. skutkowało jej odrzuceniem.

Od powyższego postanowienia skargę kasacyjną złożyła spółka, która zaskarżając to postanowienie w całości, wniosła o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, zarzucając Sądowi pierwszej instancji naruszenie art. 53 § 1 w zw. z art. 83 § 3 P.p.s.a. przez uznanie, że skarga została złożona po upływie ustawowego terminu.

W uzasadnieniu do tak skonstruowanego zarzutu autor skargi kasacyjnej podniósł, że prezentata wskazująca na osobiste złożenie skargi w dniu 9 kwietnia 2008 r. nie odzwierciedla rzeczywistego stanu faktycznego, albowiem pełnomocnik spółki skargę wniósł w stosownym terminie za pośrednictwem Poczty Polskiej, na dowód czego do skargi kasacyjnej załączono kserokopię strony książki nadawczej z dnia 4 kwietnia 2008 r.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną Dyrektor Izby Celnej stwierdził jej zasadność i wniósł o uchylenie skarżonego postanowienia argumentując przy tym, że postępowanie wyjaśniające przeprowadzone przez organ potwierdziło, że skarga w niniejszej sprawie oraz pozostałych sprawach strony zostały nadane w formie paczki dnia 4 kwietnia 2008r. w Urzędzie Pocztowym P. i dostarczone do siedziby Izby Celnej w W. bezpośrednio przez pracownika Centrum Poczty Węzeł Ekspedycyjno-Rozdzielczy w W. Dział Doręczeń, ul. [...] w W. Tym samym Dyrektor Izby Celnej stwierdził wadliwość wcześniejszych ustaleń w kwestii zachowania przez stronę terminu do złożenia skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Skarga kasacyjna zawiera uzasadnione podstawy.

Przed rozwinięciem tego stwierdzenia zaznaczyć trzeba, że konstrukcja przytoczonych podstaw skargi kasacyjnej może budzić wątpliwości. Jednakże w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego ich istota, przybliżona w uzasadnieniu do zarzutów skargi kasacyjnej, sprowadza się do zanegowania poglądu wyrażonego przez Sąd o wniesieniu przez stronę środka odwoławczego z naruszeniem 30-dniowego terminu.

W skardze kasacyjnej jej autor podnosi, że skarga na decyzję organu odwoławczego, wbrew stanowisku Sądu pierwszej instancji, została wniesiona w ustawowo zakreślonym terminie, tj. przed dniem 7 kwietnia 2008r., kiedy ten termin w rozpatrywanej sprawie upływał. Podkreśla, że skarga w niniejszej, jak i w pozostałych sprawach podatnika została nadana jako przesyłka polecona w Urzędzie Pocztowym P. dnia 4 kwietnia 2008r., a nie złożona osobiście w siedzibie organu 9 kwietnia 2008r., jak to wynika z prezentaty widniejącej na piśmie procesowym, czego dowodem ma być załączona do skargi kasacyjnej kserokopia strony z książki nadawczej.

Kluczowe jednakże dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy wydają się wyjaśnienia złożone w tym zakresie przez Dyrektora Izby Celnej w odpowiedzi na skargę kasacyjną. Ww. ustalenia organu odwoławczego poczynione w ramach postępowania wyjaśniającego przeprowadzonego po złożeniu przez stronę skargi kasacyjnej odpowiadają stanowi faktycznemu przytoczonemu w tejże skardze przez pełnomocnika spółki i potwierdzają, że termin do wniesienia środka zaskarżenia do Sądu pierwszej instancji został w niniejszej sprawie zachowany. Tym samym, przy uwzględnieniu okoliczności podnoszonych przez obie strony sporu nietrafne wydaje się postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odrzucające skargę podatnika na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 i § 3 P.p.s.a.

Wobec powyższego tutejszy Sąd w oparciu o treść art. 185 § 1 P.p.s.a. orzekł, jak w sentencji. Równocześnie należy wyjaśnić, że nie orzeczono o zwrocie kosztów postępowania z uwagi na normę prawną wynikającą z art. 203 i 204 P.p.s.a., zgodnie z którą zwrot kosztów następuje tylko w przypadku, gdy orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczy wyroku, a nie postanowienia Sądu pierwszej instancji.



Powered by SoftProdukt