Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Niedzielski Sędziowie Sędzia WSA Stefan Kowalczyk (spr.) Sędzia WSA Barbara Rennert Protokolant sekr. sąd. Grzegorz Oracz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2009 r. sprawy ze skargi W.M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 340,00 zł (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

l SA/Go 323 / 09

UZASADNlENlE

Skarżący W.M. wniósł skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...].04.2009 roku, [...], wydanego w przedmiocie stwierdzenia uchybienie terminu do wniesienia odwołania.

Z akt sprawy wynika że :

Decyzją z dnia [...].10.2008 roku Prezydent Miasta orzekł o odpowiedzialności podatkowej skarżącego, jako byłego członka zarządu spółki "P" spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji, za zaległości podatkowe tej spółki w podatku od nieruchomości.

Decyzję przesłano na adres skarżącego. Na skutek nieobecności adresata w miejscu zamieszkania, przesyłkę dwukrotnie awizowano, w dniu 28.10.2008 roku i 4.11.2008 roku. Przesyłki skarżący nie odebrał i w związku z tym została zwrócona organowi podatkowemu jako nadawcy.

Skarżący stawił się w siedzibie organu podatkowego w dniu 30.12.2008 roku i w tym dniu wydano skarżącemu odpis wydanej decyzji z dnia [...].10.2008 roku.

W dniu [...].01.2008 roku skarżący złożył odwołanie od decyzji z dnia [...].10.2008 roku.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z dnia [...].04.2009 roku stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia powyższego odwołania.

W uzasadnieniu organ podatkowy wskazał, że organ podatkowy wydał decyzję w dniu [...].10.2008 roku. Decyzję tę przesłano na adres skarżącego, jednakże wobec nieobecności skarżącego w miejscu zamieszkania, przesyłkę dwukrotnie awizowano, w dniu 28.10.2008 roku i w dniu 13.11.2008 roku, a następnie zwrócono organowi podatkowemu z adnotacją iż nie podjęto przesyłki w terminie.

Organ przyjął, jak wskazał zgodnie z art. 150 ordynacji podatkowej, że doręczenie miało miejsce w dniu 12.11.2008 roku. Natomiast nie można przyjąć,

iż doręczenie nastąpiło w dniu 30.12.2008 roku, bowiem w tej dacie stronie doręczono jedynie odpis decyzji.

Skarżący nadto, składając odwołanie w dniu [...].01.2009 roku, nie wniósł wniosku o przywrócenie terminu do jego wniesienia, zgodnie z art. 162 § 2 ordynacji podatkowej, tak więc przyjął iż skarżący uchybił terminowi do wniesienia odwołania i stwierdził to postanowieniem zgodnie z art. 228 § 1 pkt. 2 ordynacji podatkowej.

Od powyższego postanowienia skarżący wniósł do wojewódzkiego sądu administracyjnego skargę.

W skardze wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W skardze zarzucił zaskarżonemu postanowieniu :

* naruszenie art. 77 kpa w stopniu mającym znaczenie i wpływ na

rozstrzygnięcie sprawy, na skutek nienależytego i wyczerpującego wyjaśnienia

istotnych dla rozstrzygnięcia okoliczności faktycznych sprawy, poprzez

niewyjaśnienie czy wymogi dotyczące awizowania przesyłek w trybie

administracyjnym uregulowane w art. 148 - 150 ordynacji podatkowej, jak i w

trybie przepisów ustawy Prawo Pocztowe, zostały w sprawie zachowane.

* błąd w ustaleniu faktycznym mającym wpływ na treść orzeczenia,

poprzez nie przyjęcie iż decyzja Prezydenta Miasta z dnia [...].10.2008 roku została doręczona stronie ze skutkiem prawnym w dniu

30.12.2008 roku, natomiast przyjęcie iż skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu

12.11.2008 roku, w trybie doręczenia zastępczego,

- niewyjaśnienie charakteru prawnego czynności administracyjnej

polegającej na doręczeniu w dniu 30.12.2008 roku przez pracownika organu

podatkowego decyzji z dnia [...].10.2008 roku i przez to naruszenie zasady

zaufania / art. 8 kpa / oraz zasady informowania strony o istotnych

okolicznościach sprawy / art. 9 kpa /, a nadto

- że nie został poinformowany o tym że decyzja z dnia [...].10.2008 roku w

dniu 30.12.2008 roku była już prawomocna, bowiem skarżący gdyby posiadał tą

wiedzę podjął by stosowne środki prawne.

W uzasadnieniu skarżący wskazał, iż przesyłki na którą powołuje się organ podatkowy nie otrzymał, nie była ona również awizowana. W aktach sprawy, zdaniem skarżącego, brak jest dowodu wskazującego na to, czy i w jaki sposób przesyłka zawierająca decyzję była awizowana. Nadto nie miał on żadnego wpływu na treść adnotacji czynionych przez doręczyciela. Skarżący podniósł również że nie miał świadomości, iż mogło dojść do doręczenia zastępczego. Organ podatkowy nie wykazał iż awizo zostało umieszczone na drzwiach mieszkania skarżącego i znajdowało się tam przez okres prawem przewidziany, jak również nie wskazał podstaw do przyjęcia iż doręczenie nastąpiło w dniu 12.11.2008 roku w warunkach określonych w art. 150 ordynacji podatkowej.

W związku z tym, iż w toku postępowania nie zweryfikowano w jaki sposób i czy przesyłka była awizowana, organ podatkowy winien przeprowadzić dowody, które wskazał w skardze.

Na poparcie swoich twierdzeń powołał się również na orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17.05.1994 roku i z dnia 29.09.1997 roku.

Ponadto wskazał iż gdy odbierał decyzje w dniu 30.12.2009 roku nie poinformowano go, że decyzja już zastępczo została mu doręczona, co jest niezgodne z art. 8 i 9 kpa.

W odpowiedzi na skargę organ podatkowy wniósł o oddalenie skargi i podtrzymał swoje stanowisko zawarte w uzasadnieniu postanowieniu wydanym w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania.

W uzasadnieniu wskazał iż w sprawie nie mają zastosowania przepisy kpa, bowiem zastosowanie mają przepisy postępowania zawarte w ustawie ordynacja podatkowa.

Podniósł również iż w dniu 30.12.2008 roku skarżący otrzymał decyzję z dnia [...].10.2008 roku, jako jego duplikat.

Nadto wskazał, iż nie miał obowiązku informowania o tym iż wydana decyzja jest już prawomocna, skarżący bowiem będąc w siedzibie organu mógł

zapoznać się z aktami sprawy z których wynika iż procedura doręczenia decyzji została zakończona z skutkiem na dzień 12.11.2009 roku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje :

Kontrola wojewódzkiego sądu administracyjnego obejmuje wszystkie kwestie związane z procesem stosowania prawa w postępowaniu administracyjnym, a więc to, czy organ dokonał prawidłowych ustaleń, co do obowiązywania zastosowanej normy prawnej, czy normę tę właściwie zinterpretował i nie naruszył zasad ustalania określonych faktów za udowodnione. Ponadto zgodnie z art. 134 ustawy z 30 sierpnia 2002 roku, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi / Dz. U. Nr 153 póz. 1270 ze zm./ Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skarga może być uwzględniona, gdy sąd stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego lub inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy, ewentualnie kwalifikowanych przyczyn określonych w art. 145 § 1 pkt 2 i 3 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Ocena sądu dokonywana jest według stanu prawnego i na podstawie akt sprawy, istniejących w dniu wydania zaskarżonej decyzji.

Dokonując kontroli zaskarżonego postanowienia Sąd uznał, że skargę należało uwzględnić.

Należy podkreślić iż skarżący błędnie zarzucił w skardze iż zaskarżone postanowienie narusza przepisy ustawy z dnia 14.06.1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego / tj. Dz. U. nr 98 póz. 1071 z zm./, które w rozpoznawanej sprawie nie miały zastosowania.

W przedmiocie postępowania dotyczącego podatku od nieruchomości zastosowanie znajdują przepisy ustawy z dnia 29.08.1997 roku Ordynacja podatkowa / t.j. Dz.U. z 2005 roku nr 8 póz.60 z zm./.

Zgodnie z art. 223 § 1, § 2 ordynacji podatkowej odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał decyzję w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie.

W uzasadnieniu wydanego postanowienia organ podatkowy wskazał, iż decyzja organu l instancji została doręczona skarżącemu w dniu 12.11.2008 roku, podając również z jakiej przyczyny uznał, że spełnione zostały warunki doręczenia zastępczego wymienione w art. 150 ordynacji podatkowej.

Zdaniem Sądu, w przeciwieństwie do twierdzeń organu podatkowego nie było przesłanek aby stwierdzić, że decyzja organu pierwszej instancji została skutecznie doręczona skarżącemu w trybie art. 150 ordynacji podatkowej.

Art. 150 ordynacji podatkowej zawiera domniemanie doręczenia, w sytuacji gdy zostaną spełnione wymienione w nim warunki. Jednakże warunki te muszą być spełnione w sposób nie budzący wątpliwości, bowiem instytucja określona w art. 150 ordynacji podatkowej jest wyjątkiem od zasady bezpośredniego doręczania pism adresatowi.

Tak więc zgodnie z art. 150 ordynacji podatkowej w razie niemożności doręczenia pisma w inny sposób określony w przepisach ordynacji podatkowej / art. 148 i art. 149 ordynacji podatkowej /,

* poczta przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce

pocztowej - w przypadku doręczania pisma przez pocztę;

* pismo składa się na okres 14 dni w urzędzie gminy /miasta/ - w

przypadku doręczania pisma przez pracownika organu podatkowego lub przez

inną upoważnioną osobę.

Adresata natomiast zawiadamia się dwukrotnie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym wyżej. Doręczyciel ma obowiązek powtórnego zawiadomienia w razie niepodjęcia pisma przez adresata w terminie 7 dni.

Powyższe zawiadomienie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1 umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. W tym przypadku doręczenie uważa

się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1,a pismo pozostawia się w aktach sprawy.

Tak więc zgodnie z art. 150 ordynacji podatkowej, w przypadku nieobecności adresata w miejscu zamieszkania, o złożeniu pisma w placówce pocztowej należy pozostawić zawiadomienie w skrzynce pocztowej lub na drzwiach adresata.

Jak wynika z treści potwierdzenia odbioru decyzji, na kopercie jak i na druku zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki widnieje adnotacja o dwukrotnym awizowaniu przesyłki, brak jest natomiast wyraźnej informacji doręczyciela, czy i w jaki sposób powiadomił adresata o miejscu i czasie przechowywania przesyłki.

Natomiast dla uznania, iż doszło do doręczenia pisma w trybie określonym w art. 150 ordynacji podatkowej, nie wystarczającym jest stwierdzenie na potwierdzeniu odbioru przesyłki, faktu dwukrotnego awizowania przesyłki. Koniecznym jest również zaznaczenie przez doręczyciela, czy i w jaki sposób adresat został zawiadomiony o nadejściu przesyłki, gdzie i w jakim terminie może ją odebrać / wyrok NSA w Gdańsku z dnia 5 maja 1997 r. sygn. akt l SA/Gd 470/96, niepubl., wyrok WSA w Opolu z dnia 6 lutego 2008 r. l SA/Op 314/07, LEXnr 437617, wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 maja 2007 r. V SA/Wa 417/07, LEX nr 345717 /.

Zauważyć należy, iż zastosowany celem doręczenia decyzji formularz dowodu doręczenia nie zawiera rubryki pozwalającej na dokonanie adnotacji o fakcie nadejścia przesyłki, oraz miejscu i czasie przechowywania przesyłki. Okoliczność ta nie zwalnia organu podatkowego od obowiązku powiadomienia adresata o fakcie, miejscu i czasie przechowywania nadesłanej przesyłki, a doręczyciela od konieczności dokonania takiej adnotacji, dla skuteczności doręczenia / wyrok WSA w Krakowie z dnia 10.03.2008 roku II SA / Kr 1301 / 07.

W takiej sytuacji organ winien stosować odpowiednie formularze doręczeń, co niejako wymusza na doręczycielu pozostawienie informacji o fakcie nadejścia przesyłki, czasie i miejscu jej przechowywania w okresie biegu

terminu oznaczonego na zawiadomieniu i poczynienia o powyższych czynnościach adnotacji na potwierdzeniu odbioru przesyłki.

Dla uznania bowiem, że decyzja została skutecznie doręczona stronie w trybie art. 150 ordynacji podatkowej, konieczne jest wykazanie przez organ administracji, że placówka pocztowa zawiadomiła adresata w sposób nie budzący wątpliwości o nadejściu pisma i miejscu, gdzie może je odebrać / wyrok NSA z dnia 31.01.2006 roku l FSK 565 / 05 /

W tym stanie rzeczy należało stwierdzić, iż organ odwoławczy nie mógł uznać, że decyzja z dnia [...].10.2008 roku została skutecznie doręczona skarżącej w trybie określonym w art. 150 ordynacji podatkowej. W konsekwencji, jeżeli w dniu wskazanym przez organ podatkowy nie nastąpiło skuteczne doręczenie decyzji organu pierwszej instancji, nie można stwierdzić, że doszło do upływu terminu do wniesienia odwołania do chwili ustalenia kiedy i czy faktycznie nastąpiło faktyczne doręczenie skarżącemu decyzji organu l instancji.

Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Ponownie rozpoznając sprawę organ podatkowy winien ustalić czy i kiedy nastąpiło doręczenie decyzji skarżącemu i na tej podstawie ustalić czy istnieją podstawy do stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania.