Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik, Sędziowie Sędzia WSA Renata Siudyka (spr.), Sędzia WSA Małgorzata Walentek, Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2017 r. sprawy ze skargi P. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania w sprawie odmowy umorzenia nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego postanawia 1) na podstawie art. 193 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przedstawić Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne następującej treści: "czy przepis art. 57 § 5 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r. poz. 1257) przewidujący, że termin czynności jest zachowany w przypadku oddania pisma wyłącznie w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (obecnie tekst jednolity Dz. U. z 2017 r. poz. 1481) - jest zgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 32 ust. 1 i 2 w związku z art. 45 § 1 i art. 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z art. 21 i 45 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r. nr 90, poz. 864/2 z dnia 30 kwietnia 2004 r.); 2) zawiesić postępowanie w sprawie.

Decyzją z dnia [...] r. nr [...], Prezydent Miasta D .odmówił P. S. umorzenia kwoty 3.600,00 zł stanowiącej nienależnie pobrane świadczenie z funduszu alimentacyjnego wraz z odsetkami za opóźnienie w wysokości 2 632,50 zł na dzień wydania decyzji.

Decyzja ta została skutecznie doręczona do rąk dorosłego domownika w dniu [...]r. Strona wniosła odwołanie od wymienionej decyzji. Odwołanie to złożyła w placówce operatora świadczącego pocztowe usługi powszechne ([...]) na terenie [...], o czym świadczy informacja zamieszczona na kopercie. Przesyłka dostarczona została do Urzędu Miejskiego w D. w dniu 24 listopada 2016 r. za pośrednictwem usług kurierskich [...]

Postanowieniem z dnia [...]r. nr [...]Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia odwołania w powołaniu na art. 57 § 5 Kodeksu postępowania administracyjnego (K.p.a.). Kolegium stwierdziło, że usługi kurierskie nie posiadają statusu operatora świadczącego usługi powszechne na terenie Polski, zatem nie została spełniona przesłanka z art. 57 § 5 pkt 2 K.p.a. Przepis ten stanowi, że termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe.

W skardze złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przyjęcie odwołania do rozpoznania względnie przywrócenie terminu do wniesienia środka odwoławczego. Zarzucił organowi brak należytego pouczenia go o konieczności nadania przesyłki w polskiej placówce pocztowej także przez osoby przebywające poza granicami Polski.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując prezentowane uprzednio stanowisko.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył co następuje:

Podstawą normatywną pkt 1 niniejszego postanowienia jest dyspozycja art. 193 Konstytucji RP. Na podstawie art. 193 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 3 ust. 1 pkt 1 i art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1064) każdy sąd może przedstawić Trybunałowi pytanie prawne co do zgodności aktu normatywnego z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi lub ustawą, jeżeli od odpowiedzi na pytanie prawne zależy rozstrzygnięcie sprawy toczącej się przed sądem. Postępowanie toczące się przed Trybunałem Konstytucyjnym w wyniku wniesienia pytania prawnego jest więc kontrolą związaną z konkretną sprawą, zawisłą przed sądem przedstawiającym pytanie prawne, na gruncie której pojawiła się wątpliwość co do konstytucyjności lub zgodności z przepisami wyższej mocy przepisu prawnego, który ma być zastosowany w tej właśnie sprawie (por. postanowienie TK z dnia 19 grudnia 2006 r., sygn. P 25/05, OTKZU nr 11/A/2006, poz. 175).

I. Wyjaśnienie, w jakim zakresie odpowiedź na pytanie może mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, w związku z którą pytanie zostało przedstawione (art. 52 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym publ. Dz. U. z 2016 r. poz. 2072).

Obecne brzmienie art. 57 § 5 pkt 2 K.p.a zamyka skarżącemu drogę do skorzystania ze środków odwoławczych. W przypadku uznania wymienionego przepisu za niezgodny z wskazanymi przez pytający Sąd wzorcami, środek odwoławczy wniesiony przez skarżącego zostanie uznany za wniesiony w terminie. Tym samym droga do wniesienia odwołania od kwestionowanej przez niego decyzji administracyjnej stanie się otwarta.

Od odpowiedzi udzielonej przez Trybunał Konstytucyjny na przedstawione przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach pytanie prawne bezpośrednio zależy dalszy bieg postępowania w sprawie oraz możliwość wydania merytorycznego rozstrzygnięcia.

II. Uzasadnienie zarzutu niezgodności kwestionowanego aktu normatywnego z Konstytucją i Traktatem o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (art. 52 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 listopada 2016r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym )

1. Dyrektywa nr 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług – (Dz. Urz. UE L 15 z 21.01.1998, s. 14), a także zmieniające ją dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. nr 2002/39/WE (Dz. Urz. WE L 176 z 05.07 2007) oraz z dnia 20 lutego 2008 r. nr 2008/6/WE (Dz. Urz. UE L52 z 27.08.2008. s. 23 z późn. zm) są implementowane we wszystkich krajach Wspólnoty Europejskiej, a w Polsce dokonano tego ostatecznie ustawą z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. z 2012 poz. 1529). Celem wskazanych dyrektyw było ujednolicenie europejskich usług pocztowych oraz zagwarantowanie swobodnego świadczenia usług w sektorze pocztowym w całej Wspólnocie, z uwzględnieniem obowiązków i praw operatorów świadczących usługi powszechne. Za kwestię istotną uznano zagwarantowanie na szczeblu Wspólnoty pocztowych usług powszechnych obejmujących minimalny zakres usług o określonej jakości, które powinny być świadczone we wszystkich państwach członkowskich. Przyjęto również zasadę, że celem usług powszechnych jest oferowanie wszystkim użytkownikom łatwego dostępu do sieci pocztowej, przede wszystkim poprzez udostępnienie wystarczającej liczby punktów dostępu i poprzez zapewnienie zadawalających warunków dotyczących częstotliwości wybierania i doręczania przesyłek. Świadczenie usług powszechnych musi spełniać podstawową potrzebę zapewnienia ciągłości działań oraz zagwarantowania użytkownikom uczciwego i niedyskryminującego traktowania. Usługi powszechne obejmują usługi w obrocie krajowym i usługi w obrocie zagranicznym.

Proces ujednolicania rynku usług pocztowych w Unii Europejskiej został ukończony w 2012 r. i w każdym z krajów Wspólnoty działają operatorzy wyznaczeni spełniający wysokie standardy. Wobec powyższego nie ma żadnego racjonalnego powodu, by operatorów spełniających takie same wymogi na rynku europejskim traktować jako placówki nieodpowiedzialne i niewiarygodne. Należy zauważyć, że na obszarze Unii Europejskiej operator wyznaczony zobowiązany jest do świadczenia powszechnych usług pocztowych w sposób ciągły, a w praktyce oznacza to między innymi, że jest zobowiązany do spełnienia pewnych wymagań w zakresie jakości świadczonych usług, co ma ogromne znaczenie dla doręczeń w sensie dostępności, szybkości i pewności, a także możliwości śledzenia przesyłki. Zróżnicowanie form regulacji prawnych operatorów pocztowych i powierzenie jednemu lub więcej przedsiębiorstw świadczących pocztowe usługi powszechne pozostawiono poszczególnym państwom. Takimi operatorami wyznaczonymi są między innymi [...]w P. czy też [...]w [...] (od 2006 r.) Operator wyznaczony w każdym przypadku świadczy usługi zgodnie ze standardami wyznaczonym dyrektywą nr 97/67/WE co powoduje, że każda z tych placówek pełni swoją rolę w sposób wiarygodny.

2. Obywatelom Polski, jak też wszystkim obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej zagwarantowano w art. 21 Traktacie o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) swobodę przemieszczania się, a w jego art. 45 swobodę przepływu pracowników wewnątrz Unii. Swoboda ta obejmuje zniesienie wszelkiej dyskryminacji ze względu na przynależność państwową

3. W myśl Konstytucji RP, każdemu przysługuje równe prawo do sądu, (art. 45 § 1), a każdy, będąc stroną postępowania ma prawo do zaskarżenia orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji (art. 78 zdanie pierwsze).

4. Przepis art. 32 ust. 1 Konstytucji RP gwarantuje wszystkim równość w dostępie do sądu oraz korzystanie na równych prawach z zaskarżenia od orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji

5. Przepis art. 32 ust. 2 Konstytucji RP zakazuje dyskryminacji z jakiejkolwiek przyczyny.

Zróżnicowanie skutków złożenia pisma procesowego w zależności od miejsca położenia operatora pocztowego w obszarze UE w rozumieniu art. 2 pkt 13 dyrektywy 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług powoduje faktyczne skrócenie wyznaczonego ustawą terminu do złożenia pisma procesowego. Pogarsza tym samy sytuację osób zamieszkujących lub przebywających poza terenem Polski, naruszając zagwarantowane im prawo do swobodnego przemieszczania się. Osoby takie, mimo zachowania należytej staranności w dopełnieniu czynności wymaganych dla skutecznego zachowania terminu nie mają decydującego wpływu na jego dochowanie. Wpływ na to mają natomiast czynniki niezależne od nich (np. szybkość działania dwóch różnych operatorów pocztowych). Tymczasem implementacja dyrektywy nr 97/67/WE przez wszystkie państwa członkowskie UE daje gwarancję jakości usług pocztowych wykonywanych przez wszystkich operatorów wyznaczonych rozumieniu jej art. 2 pkt 13.

3. Przedstawiony problem dostrzeżony został na tle procedur: cywilnej, karnej, sądowadministracyjnej oraz Ordynacji podatkowej.

Wskutek nowelizacji przepisu art. 83 § 3 ustawy dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, ze. zm.) przepis ten otrzymał brzmienie: "§ 3 Oddanie pisma w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe albo placówce pocztowej operatora świadczącego pocztowe usługi powszechne w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, albo polskim urzędzie konsularnym jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu." Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy - zmieniającej (art. 15 pkt 1 ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1311) nowelizującej ustawę Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z dniem 22 września 2015 r.) –"Proponowana zmiana art. 83 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zmierza do zrównania skutków złożenia pisma procesowego w placówce pocztowej operatora wyznaczonego w Polsce i placówce pocztowej operatora świadczącego pocztowe usługi powszechne w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej (w rozumieniu art. 2 pkt 13 dyrektywy 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług - Dz. Urz. UE L 15 z 21.01.1998, s. 14) oraz Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. W obu przypadkach oddanie pisma będzie równoznaczne z wniesieniem go do sądu. Projektowany przepis art. 83 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uwzględnia zmiany wprowadzone ustawą z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529). Ustawa ta dostosowała przepisy krajowe do wskazanej wyżej dyrektywy, ale nie odnosiła się do sprzeczności przepisu art. 83 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z postanowieniami Traktatu".

W dniu 17 sierpnia 2013 r. weszła w życie ustawa z 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 880). Celem nowelizacji, jak wynika z uzasadnienia do jej projektu, było zapewnienie zgodności z prawem unijnym przepisów polskiej procedury cywilnej, dotyczących składania pism w postępowaniu cywilnym przez strony tego postępowania, mające miejsce zamieszkania, zwykłego pobytu lub siedzibę w państwach członkowskich innych niż Polska (art. 165 § 2 k.p.c.), a także przepisów dotyczących doręczania pism takim stronom (art. 11355 k.p.c.). Jak wynika z uzasadnienia projektu wspomnianej ustawy, zapewnienie zgodności z prawem UE wyraża się w usunięciu sprzeczności między dotychczasową treścią art. 165 § 2 k.p.c. oraz art. 11355 k.p.c. a przepisem art. 18 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, ustanawiającym zakaz dyskryminacji ze względu na przynależność państwową. Przepis ten przewiduje, że w zakresie zastosowania traktatów i bez uszczerbku dla postanowień szczególnych, które one przewidują, zakazana jest wszelka dyskryminacja ze względu na przynależność państwową. Potrzeba wprowadzenia zmian miała charakter pilny, gdyż niezgodność wspomnianych przepisów z prawem UE została dostrzeżona przez Komisję Europejską, która w wyniku zainicjowania przeciwko Polsce postępowania o naruszenie, na podstawie art. 258 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, wydała 24 października 2012 r. tzw. uzasadnioną opinię i wezwała do usunięcia naruszenia. Kolejnym krokiem Komisji w tej sprawie mogło być wniesienie skargi do Trybunału Sprawiedliwości, a całe postępowanie mogło ostatecznie prowadzić nawet do poważnych konsekwencji finansowych dla Polski. Rzeczypospolita Polska w odpowiedzi na uzasadnioną opinię zobowiązała się, że do końca pierwszego półrocza 2013 r. wprowadzone zostaną niezbędne zmiany w treści art. 165 § 2 oraz art. 11355 § 1 k.p.c.

Także w przepisach ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 ze zm., dalej "k.p.k.") art. 124 § 1 k.p.k. statuuje obecnie, że: "Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej, w polskim urzędzie konsularnym lub złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej albo przez osobę pozbawioną wolności w administracji odpowiedniego zakładu, a przez członka załogi polskiego statku morskiego - kapitanowi statku". Brzmienie cyt. przepisu zostało zmienione od dnia 9 listopada 2013 r. na mocy przepisów ustawy z 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 1247). Do tego czasu art. 124 § 1 k.p.k. przewidywał, że: "Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529), w polskim urzędzie konsularnym lub złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej albo przez osobę pozbawioną wolności w administracji odpowiedniego zakładu, a przez członka załogi polskiego statku morskiego kapitanowi statku". Z uzasadnienia projektu ustawy z 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 1247) wynika, że "Zmiana brzmienia art. 124 k.p.k. podyktowana jest przekonaniem, że brak obecnie uzasadnienia dla utrzymywania monopolu operatora publicznego, to jest Poczty Polskiej S.A., na poświadczanie terminu nadania w placówce pocztowej pisma procesowego, kiedy wiąże się to z zachowaniem terminu. Wymogi, jakim zgodnie z ustawą z dnia 12 czerwca 2003 r. – Prawo pocztowe sprostać musi operator świadczący powszechne usługi pocztowe uznać trzeba za gwarantujące zapewnienie rzetelności poświadczenia terminu nadania pisma procesowego. Brak jednocześnie podstaw do różnicowania zasad doręczania pism stronom i uczestnikom postępowania przez organy procesowe (art. 131§ 1 k.p.k. pozwala na doręczenie nie tylko przez pocztę, ale także przez inny uprawniony podmiot zajmujący się doręczaniem korespondencji) i zasad nadawania pism przez stronę, gdy wiąże się to z zachowaniem terminu. Stąd w projektowanym art. 124 k.p.k. posłużono się tym samym terminem, który użyty jest w treści obowiązującego art. 131 § 1 k.p.k., to jest przyjęto, że termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane przez stronę w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji. Dodatkowo, biorąc pod uwagę postępującą integrację w ramach Unii Europejskiej i fakt, że coraz większa liczba stron i uczestników postępowań karnych zamieszkuje lub stale przebywa w innych krajach Unii, oraz to, że usługi pocztowe świadczone na terenie krajów Unii Europejskiej spełniają wymagane standardy dotyczące rzetelności, gwarancji bezpieczeństwa i szybkości doręczeń uznano, że regułą zachowania terminu określoną w art. 124 k.p.k. objąć można wszystkie placówki podmiotów zajmujących się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej."

Ponadto jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy zmieniającej (art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r., poz. 1649) "W nowelizowanym art. 12 § 6 pkt 2 Ordynacji proponuje się zrównać skutki złożenia pisma procesowego w placówce pocztowej operatora wyznaczonego w Polsce i placówce pocztowej operatora świadczącego pocztowe usługi powszechne w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej. Rozwiązanie to jest analogiczne do wprowadzonego w przepisie art. 165 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego ustawą z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. 7, poz. 880), które dostosowało ten przepis do regulacji art. 18 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej. W celu usunięcia wątpliwości i umożliwienia nadawcom zagranicznym właściwego zaplanowania daty nadania przesyłki proponuje się - w odniesieniu do krajów spoza Unii Europejskiej doprecyzowanie przepisu art. 12 § 6 pkt 2 Ordynacji podatkowej poprzez wskazanie, że termin uważa się także za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało otrzymane przez polską placówkę pocztową operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy – Prawo pocztowe"

4. Odmienność unormowania w zakresie skutków złożenia pisma procesowego w placówce pocztowej operatora wyznaczonego w Polsce i placówce pocztowej operatora świadczącego pocztowe usługi powszechne w innym państwie członkowskim Unii w przypadku procedury administracyjnej, nie znajduje żadnego uzasadnienia prawnego. W konsekwencji zaprzecza zasadom demokratycznego państwa prawnego, która stanowi fundament państwa konstytucyjnego. Jedną z zasad, które z niej wynikają, jest zasada zaufania obywateli do państwa, a niesie ona ze sobą nakaz lojalnego postępowania wobec obywateli. W państwie prawa nie może być miejsca dla procedur wyłączających podstawowe gwarancje postępowania przyjęte powszechnie w demokratycznych państwach prawa.

III. Stanowisko Sądu pytającego.

Zakwestionowana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach regulacja prawna narusza zarówno zasadę równości dostępu do sądu jak i równego prawa do zaskarżenia orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji.

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ustawodawca powinien był dokonać zmiany w art. 57 § 5 pkt 2 K.p.a. równolegle do zmian wprowadzonych w procedurach wymienionych w pkt III pytania prawnego. Brak takiego działania po stronie legislatora powoduje ewidentny stan niezgodności kwestionowanej normy z Konstytucją RP oraz Traktatem (TFUE).

IV. Zgodnie z przepisem art. 124 § 1 pkt 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369), sąd zawiesza postępowanie z urzędu, w razie przedstawienia pytania prawnego Trybunałowi Konstytucyjnemu. Brzmienie tego przepisu oznacza, że z uwagi na wiążący charakter orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, do czasu uzyskania stanowiska Trybunału, postępowanie przed sądem nie może się toczyć, a z uwagi na długotrwałość tego postępowania jedynie instytucja zawieszenia postępowania pozwala na zachowanie jego prawidłowego toku, przy czym podkreślić należy, że zawieszenie postępowania z przyczyn określonych we wskazanym przepisie, jest obligatoryjne i następuje z urzędu.

Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, na podstawie art. 193 Konstytucji RP i art. 3 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym oraz art. 124 § 1 pkt 5 ustawy procesowej, postanowił jak w pkt 1 i 2 sentencji postanowienia.