drukuj    zapisz    Powrót do listy

6559, Środki unijne, Inne, Oddalono skargę, III SA/Lu 77/19 - Wyrok WSA w Lublinie z 2019-04-09, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

III SA/Lu 77/19 - Wyrok WSA w Lublinie

Data orzeczenia
2019-04-09 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2019-02-21
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Sędziowie
Iwona Tchórzewska /sprawozdawca/
Jadwiga Pastusiak /przewodniczący/
Jerzy Drwal
Symbol z opisem
6559
Hasła tematyczne
Środki unijne
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2018 poz 1431 art. 9 ust.1 pkt 2; art. 37 ust. 1 i 2; art. 39 ust. 2; art. 41; art. 57; art. 58 ust.1 pkt 1-2; art. 55 pkt 1; art. 61 ust. 2 i 3
Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014- 2020.
Dz.U. 1990 nr 32 poz 191 art. 18 ust. 1
Ustawa z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Sędziowie WSA Jerzy Drwal, WSA Iwona Tchórzewska (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Barański, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi Gminy K. na informację Zarządu Województwa L. z dnia [...]stycznia 2019 r., nr [...] w przedmiocie nieuwzględnienia protestu od negatywnej oceny wniosku o dofinansowanie projektu oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] stycznia 2019 r., nr [...] MWY Zarząd Województwa [...], działając na podstawie art. 57 i art. 58 ust.1 pkt 1-2 oraz art. 55 pkt 1 w związku z art. 9 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz. U. z 2018 r. poz. 1431, dalej powoływanej także jako u.z.r.p.), poinformował G. K. o nieuwzględnieniu protestu od negatywnej oceny wniosku o dofinansowanie projektu pod tytułem "Kompleksowa rewitalizacja obszaru zdegradowanego w G. K., zgłoszonego w odpowiedzi na konkurs nr [...] w ramach Działania 13.4 Rewitalizacja obszarów wiejskich RPO WL na lata 2014 - 2020.

Negatywne rozstrzygnięcie protestu zostało wydane w następującym stanie sprawy.

Pismem z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] wnioskodawca został poinformowany przez Instytucję Organizującą Konkurs, że złożony wniosek o dofinansowanie projektu został negatywnie oceniony w zakresie spełnienia kryterium formalnego poprawności.

W uzasadnieniu informacji o negatywnej ocenie projektu wskazano, że wnioskodawca nie spełnił kryterium formalnego poprawności "Informacje we wniosku i załącznikach są spójne, poprawne i zgodne z obowiązującymi dokumentami składającymi się na Regulamin konkursu/zasady naboru wniosków o dofinansowanie projektów pozakonkursowych" w zakresie:

- pytania cząstkowego nr [...]: "Czy przedłożone dokumenty są zgodne z obowiązującymi wytycznymi?";

- pytania cząstkowego nr [...]: "Czy informacje zawarte we wniosku oraz w przedłożonych dokumentach są spójne i poprawne?"

Na etapie oceny formalnej Instytucja Organizująca Konkurs pismem z dnia 10 października 2018 r. wezwała wnioskodawcę do złożenia wyjaśnień oraz do dokonania uzupełnień oraz poprawek we wniosku, w terminie 10 dni roboczych od dnia doręczenia informacji, pod rygorem negatywnej oceny projektu w przypadku niedokonania przez wnioskodawcę wszystkich wskazanych w piśmie uzupełnień/poprawek, lub dokonania nieprawidłowych uzupełnień/poprawek, niezłożenia wyjaśnień lub złożenia wyjaśnień niedostatecznych, lub niezłożenia uzupełnionego/poprawionego wniosku w terminie lub też dokonania istotnej modyfikacji wniosku.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie wnioskodawca złożył w dniu [...] października 2018 r. pakiet z uzupełnieniami.

W wyniku oceny przeprowadzonej przez Komisję Oceny Projektów stwierdzono, że wnioskodawca nie dokonał uzupełnienia/poprawy wniosku o dofinansowanie oraz nie złożył wyjaśnień w pełnym zakresie objętym wezwaniem.

Mianowicie w piśmie z dnia 10 października 2018 roku wnioskodawca został wezwany do przedstawienia dokumentów potwierdzających tytuł prawny do nieruchomości, w stosunku do których prawo do dysponowania nimi wynika z tytułów prawnych innych niż własność i użytkowanie wieczyste, zgodnych z Regulaminem konkursu. W piśmie wskazano, że zgodnie z Instrukcją wypełniania załączników, stanowiącą załącznik nr [...] do Regulaminu konkursu, w przypadku tytułów prawnych innych niż własność i użytkowanie wieczyste wnioskodawca zobowiązany jest do dołączenia dokumentów potwierdzających tytuł prawny do nieruchomości. Wnioskodawca został ponadto pouczony, iż ma obowiązek wykazać prawo do dysponowania nieruchomością na cały okres trwałości projektu.

W wyniku weryfikacji złożonych uzupełnień stwierdzono, że wnioskodawca w ramach potwierdzenia prawa do dysponowania działkami nr: [...], [...], [...] oraz [...] przedstawił oświadczenia Starosty L. o wyrażeniu zgody na dysponowanie wymienionymi nieruchomościami na cele budowlane, w związku z planowanym remontem nawierzchni pętli autobusowej i remontem parkingu oraz wyrażeniu zgody na przeprowadzenie remontu budynku remizy OSP i budynku gospodarczego. Powyższe oświadczenia nie określają ram czasowych i nie potwierdzają prawa wnioskodawcy do dysponowania nieruchomościami na cały okres trwałości projektu.

W związku z powyższym Komisja Oceny Projektów uznała, że wnioskodawca nie dokonał poprawy wniosku poprzez dołączenie załączników wymaganych Regulaminem konkursu.

G. K. wniosła protest od negatywnej oceny projektu, nie zgadzając się z oceną dotyczącą kryterium formalnego poprawności. Zdaniem skarżącej zarzut niewykazania prawa do dysponowania nieruchomością na cały okres trwałości projektu jest bezzasadny.

Skarżąca podniosła, że w świetle treści punktu 7 Instrukcji wypełniania załączników do wniosku – "Oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością" – w przypadku własności lub użytkowania wieczystego wnioskodawca nie dołącza dokumentów potwierdzających tytuł prawny do nieruchomości oraz nie wykazuje prawa do dysponowania nieruchomością na okres trwałości projektu. Natomiast na dzień złożenia dokumentacji aplikacyjnej wnioskodawca niewątpliwie był i jest nadal właścicielem przedmiotowych nieruchomości. Na mocy ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie gminnym i ustawę o pracownikach samorządowych z dniem wejścia w życie tej ustawy, czyli z dniem [...] maja 1990 r. G. K. nabyła z mocy prawa własność działek nr: [...], [...], [...] i [...] położonych w obrębie geodezyjnym K. Wójtostwo, co potwierdził Wojewoda L. wydając w dniu 30 listopada 2018 r. dołączone do protestu decyzje w sprawie stwierdzenia nabycia mienia komunalnego z mocy prawa nr [...] i nr [...] Wydane przez Wojewodę decyzje komunalizacyjne nie tworzą, nie znoszą i nie zmieniają istniejącego stosunku prawnego, lecz potwierdzają istniejące prawa i obowiązki ich adresatów, gdyż mają charakter aktów deklaratoryjnych. Z uwagi na powyższe uznać trzeba, że G. K. jest właścicielem przedmiotowych nieruchomości nieprzerwanie od dnia [...] maja 1990 r. Z tego względu odpowiadając na wezwanie skarżąca nie dołączyła dokumentów potwierdzających prawo do dysponowania nieruchomością na cały okres trwałości projektu, gdyż Regulamin konkursu nie zobowiązuje do tego wnioskodawców będących właścicielami. Spełniając jednakże wymagania konkursu wykazano prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, dołączając dodatkowo zgodę na realizacją przedmiotowej inwestycji wyrażoną przez Starostę L., który jest reprezentantem i działa w imieniu Skarbu Państwa. Powyższe wynikało wyłącznie z konieczności zachowania spójności i poprawności dokumentacji aplikacyjnej oraz zachowania pełnej zgodności z rejestrami własności, takimi jak ewidencja gruntów i budynków, czy wpisy w księgach wieczystych, gdyż pomimo nabytej własności nieruchomości wynikającej z mocy przepisów prawa, wpisy w księgach wieczystych nr [...] i nr [...] nadal wskazują na Skarb Państwa jako właściciela. Natomiast wzór wymaganego oświadczenia o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane określony załącznikiem nr [...] do Instrukcji wypełniania załączników w żadnym wariancie nie odzwierciedlał sytuacji formalno-prawnej G. K..

Skarżąca podniosła, że zgodnie z art. 20 ust 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie gminnym i ustawę o pracownikach samorządowych dopiero prawomocna decyzja w sprawie stwierdzenia nabycia mienia komunalnego z mocy prawa stanowi podstawę do wpisu w księdze wieczystej. Dlatego w momencie składania kompletnej dokumentacji projektowej, pomimo faktycznego przysługiwania skarżącej tytułu własności nieruchomości objętych projektem, brak było dokumentu potwierdzającego ten fakt. Z tego względu, w celu wypełnienia warunków konkursu wnioskodawca przedłożył oświadczenia, którymi dysponował w momencie kompletowania dokumentacji. Dopiero wydane w dniu 30 listopada 2018 r., a więc jeszcze przed otrzymaniem pisma o negatywnej ocenie projektu, decyzje komunalizacyjne stanowią prawne udokumentowanie stanu istniejącego od dnia [...] maja 1990 roku. Wnioskodawca nie miał obiektywnej możliwości wcześniejszego przedłożenia tych dokumentów.

Zarząd Województwa [...] nie uwzględnił protestu.

W uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia, powołując się na postanowienia Instrukcji wypełniania załączników stanowiącej załącznik nr [...] do Regulaminu konkursu, organ podniósł, że wnioskodawca zobowiązany był dołączyć do wniosku o dofinansowanie oświadczenie o posiadaniu prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane zgodne z załącznikiem nr [...] do Instrukcji wypełniania załączników. Instrukcja wypełniania załączników przewiduje, że w przypadku tytułów prawnych innych niż własność i użytkowanie wieczyste wnioskodawcy zobowiązani są przedstawić dokumenty potwierdzające tytuł prawny do nieruchomości. Wnioskodawcy mają również obowiązek wykazać prawo do dysponowania nieruchomością na cały okres trwałości projektu. W związku z tym przedłożone oświadczenia muszą potwierdzać prawo wnioskodawcy do dysponowania nieruchomością przez wyżej wymieniony okres czasu.

Jak wynika z informacji o negatywnej ocenie projektu Komisja Oceny Projektów stwierdziła, że wnioskodawca nie przedstawił prawidłowych oświadczeń i dokumentów potwierdzających tytuł prawny do nieruchomości w odniesieniu do działek o numerach ewidencyjnych: [...], [...], [...] oraz [...].

Na podstawie dokumentacji technicznej dołączonej do wniosku o dofinansowanie ustalono, że działki nr: [...], [...] oraz [...] stanowią część pętli autobusowej w miejscowości K.. Na działce [...], a także na działce [...] miałby być zaś przeprowadzany remont parkingu. Dodatkowo na działce nr [...] posadowiona jest remiza, której remont również wchodzi w zakres rzeczowy projektu. Z kolei na działce nr [...] miałby być dodatkowo przeprowadzany remont baraków położonych przy Urzędzie Gminy.

Wraz z pierwotną wersją wniosku o dofinansowanie wnioskodawca złożył plik pod nazwą "Oświadczenie o wyrażeniu zgody na dysponowanie nieruchomością", zawierający trzy pliki: 1) oświadczenie o prawie dysponowania nieruchomością, 2) oświadczenie o wyrażeniu zgody na dysponowanie nieruchomością działka nr [...], nr [...] – pętla autobusowa, 3) oświadczenie o wyrażeniu zgody na dysponowanie nieruchomością działka nr [...] - parking. Pierwszy plik zawierał m.in. oświadczenie o dysponowaniu nieruchomością na cele budowlane dotyczące działek nr: [...], [...], [...] oraz [...]. W treści tego oświadczenia wnioskodawca wyraźnie zaznaczył, że wymienione wyżej działki nie są jego własnością, a prawo dysponowania nieruchomością wynika ze stosunku zobowiązaniowego, przy czym nie sprecyzowano czy chodzi o stosunek umowny, czy prawo wynika ze zgody właściciela nieruchomości, którego w oświadczeniu również nie wskazano. W tym pliku znajdują się jednak dwa oświadczenia Starosty L. z dnia [...] grudnia 2017 r., w których Starosta L., działając jako reprezentant Skarbu Państwa oświadczył, iż wyraża zgodę na dysponowanie nieruchomościami na cele budowlane, wskazując jednocześnie, że działki nr: [...], [...], [...] oraz [...] są własnością Skarbu Państwa. W treści pism przewodnich Starosta L. zaznaczył także, że działki stanowią drogę gminną i zasugerował "podjęcie działań zmierzających do ich komunalizacji". Te same oświadczenia znajdowały się także w pozostałych plikach.

Instytucja Zarządzająca rozpoznając protest ustaliła, że także z dokumentów stanowiących zezwolenie na realizację inwestycji (załączników do zgłoszeń wykonania robót budowlanych) wynika, iż wymienione wyżej nieruchomości stanowią własność Skarbu Państwa. Instytucja Zarządzająca stwierdziła, że treść wniosku o dofinansowanie w postaci, w jakiej został on złożony w dniu [...] lutego 2018 r., w sposób jednoznaczny wskazywała, iż wszystkie sporne nieruchomości stanowiły własność Skarbu Państwa, co obligowało wnioskodawcę nie tylko do przedłożenia oświadczeń zgodnych z załącznikiem nr [...] do Instrukcji wypełniania załączników, ale także dokumentów potwierdzających istnienie uprawnienia do dysponowania nieruchomością.

Zdaniem Zarządu Województwa, bezspornym przy tym jest, że w swoich oświadczeniach Starosta L. nie wyraził zgody na korzystanie z nieruchomości na cele związane z realizacją projektu w całym okresie jego trwałości.

W związku z tym w piśmie z dnia 10 października 2018 r. wnioskodawca został wezwany między innymi do:

uzupełnienia oświadczenia o prawie dysponowania działką nr [...] o zgodę na przeprowadzenie remontu budynku remizy (sekcja: Załączniki, pkt 5 wezwania);

uzupełnienia oświadczenia o prawie dysponowania działką nr [...] o zgodę na przeprowadzenie remontu baraków (sekcja: Załączniki, pkt 6 wezwania);

uzupełnienia dokumentów potwierdzających prawo do dysponowania nieruchomościami niestanowiącymi własności wnioskodawcy w okresie trwałości projektu (sekcja: Załączniki, pkt 7 wezwania).

W odpowiedzi na powyższe wezwanie wnioskodawca przedłożył oświadczenie Starosty L. z [...] października 2018 r. dotyczące zgody na przeprowadzenie remontu budynku gospodarczego położonego na działce [...] oraz oświadczenie Starosty L. z [...] października 2018 r. dotyczące zgody na przeprowadzenie remontu remizy OSP położonej na działce [...]

W odniesieniu do uwagi nr [...] wnioskodawca w piśmie z dnia [...] października 2018 r. podał, że "na potwierdzenie posiadania tytułu prawnego do nieruchomości przedłożono oświadczenie o prawie dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz wyciąg z księgi wieczystej". Jednocześnie wnioskodawca dołączył pliki zawierające składane już wcześniej oświadczenia o prawie dysponowania nieruchomością wraz z wydrukami ze strony stanowiącej elektroniczną przeglądarkę treści ksiąg wieczystych, w których jako właściciela nieruchomości wskazano Skarb Państwa - Starostwo Powiatowe w L.. Instytucja Zarządzająca zważyła nadto, że wnioskodawca w odpowiedzi na uwagę nr [...] wezwania przedstawił kolejne oświadczenia Starosty L. datowane na [...] października 2018 r., z których wynika, że wszystkie działki, których dotyczy protest, nie stanowią drogi gminnej.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Instytucja Zarządzająca stwierdziła, że wnioskodawca konsekwentnie wskazywał, iż nie jest właścicielem spornych działek i podawał, że tytuł własności przysługuje Skarbowi Państwa. Z tych względów Komisja Oceny Projektów nie miała żadnych podstaw, aby traktować działki nr: [...], [...], [...] oraz [...] jako nieruchomości należące do wnioskodawcy. Stałoby to bowiem w jaskrawej sprzeczności z treścią oświadczeń składanych przez samego wnioskodawcę. Bezspornym jest także, że na etapie uzupełniania wniosku wnioskodawca nie przedstawił dokumentów potwierdzających istnienie prawa do dysponowania nieruchomością w całym okresie trwałości. Brak ten nie został więc uzupełniony. W tym stanie rzeczy projekt zasadnie został negatywnie oceniony w ramach kryterium formalnego poprawności.

Zarząd Województwa zauważył jednocześnie, że na etapie postępowania odwoławczego od pierwotnej oceny wniosku o dofinasowanie badana jest prawidłowość tej oceny wniosku w kształcie, w jakim został on złożony. Postępowanie wywołane protestem nie stanowi kolejnego etapu oceny wniosku, czy kontynuacji tej oceny. Organ rozpatrując protest nie prowadzi i nie może prowadzić dodatkowego postępowania dowodowego. Nie jest też możliwe dokonywanie dalszych uzupełnień wniosku. Zatem wydanie decyzji komunalizacyjnych nie może mieć znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż decyzje te nie stanowią części wniosku o dofinansowanie. Wnioskodawca w treści wniosku w żadnym punkcie nie twierdził, że jest właścicielem spornych nieruchomości. Wręcz przeciwnie, konsekwentnie jako właściciela wskazywał inny podmiot. W takim też kształcie dokonano oceny wniosku. Nawet więc jeśli przyjmować, iż wnioskodawca pozostawał właścicielem nieruchomości na każdym etapie konkursu, z uwagi na deklaratoryjny skutek decyzji komunalizacyjnych, to i tak nie wykazał tego faktu w złożonym wniosku o dofinansowanie.

Dodatkowo organ zauważył, że zgodnie ze stanowiskiem wyrażanym w orzecznictwie sądowym decyzja, o której mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 1990 r., nr 32, poz. 191 z późn. zm.), zasadniczo ma charakter deklaratoryjny, jednakże zawiera w sobie element konstytutywny, który przejawia się w tym, iż dopiero od momentu potwierdzenia nabycia prawa własności w drodze tego aktu gminie można skutecznie przypisać prawo własności, w tym ujawnić je w księdze wieczystej.

Dołączone do protestu decyzje komunalizacyjne zostały zaś wydane dopiero w dniu 30 listopada 2018 r. Przy czym Starosta L. już w grudniu 2017 r. sygnalizował wnioskodawcy potrzebę uregulowania stanu prawnego nieruchomości. To, że stosowne działania wnioskodawca podjął dopiero po upływie 11 miesięcy obciąża wyłącznie wnioskodawcę i w żaden sposób nie świadczy o wadliwości oceny projektu. Nietrafny w szczególności jest zarzut braku adekwatnego wzoru oświadczenia o dysponowaniu nieruchomością do sytuacji wnioskodawcy.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie G. K. wniosła o stwierdzenie, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i naruszenie to miało istotny wpływ na wynik oceny oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia, a także o zasądzenie kosztów postępowania. Skarżąca zarzuciła zaskarżonemu rozstrzygnięciu:

1. naruszenie art. 37 ust. 1 i 2 u.z.r.p., przez brak rzetelnej i obiektywnej oceny projektu, błędne przyjęcie, że skarżąca nie spełniła kryteriów wymaganych w konkursie, w szczególności przez uznanie, że przedłożone przez nią dokumenty (oświadczenia) nie określają ram czasowych i nie potwierdzają prawa do dysponowania nieruchomościami na cały okres dysponowania projektu, w wyniku czego nie zostały spełnione kryteria formalne poprawności, co skutkowało negatywną oceną wniosku, podczas gdy z uwagi na wydaną przez Wojewodę L. decyzję komunalizacyjną z dnia 30 listopada 2018 r. na dzień złożenia projektu skarżąca była właścicielem nieruchomości objętych projektem, a zatem zgodnie z wymogami konkursu nie musiała składać wymaganych oświadczeń;

2. naruszenie art. 53 ust. 1 w zw. z art. 58 ust. 1 u.z.r.p., poprzez brak rzetelnego, przejrzystego i prawidłowego rozpoznania protestu przez Zarząd Województwa [...] w L., polegającego na nieuwzględnieniu zasadnych zarzutów co do strony merytorycznej przeprowadzonych ocen kryteriów konkursowych i uznaniu, że przedłożona przez skarżącą decyzja Wojewody L. z dnia 30 listopada 2018 r. nie ma znaczenia dla sprawy, podczas gdy dokument ten ma kluczowe znaczenie dla właściwego wyjaśnienia postępowania, albowiem przeczy stanowisku Zarządu Województwa [...] co do konieczności złożenia przez skarżącą oświadczeń o prawie dysponowania nieruchomościami przez cały okres trwania projektu;

3. naruszenie art. 18 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych, poprzez uznanie, że decyzja wojewody ma charakter deklaratoryjny, ale z elementami konstytutywnymi, co wyklucza przyjęcie, że G. K. z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 10 maja 1990 r. była właścicielem nieruchomości i dlatego nie musiała składać oświadczeń o prawie do dysponowania nieruchomościami na cały okres trwałości projektu, gdy w rzeczywistości wydana przez Wojewodę L. decyzja z dnia 30 listopada 2018 r. ma charakter tylko i wyłącznie deklaratoryjny, zaś nabycie prawa własności nieruchomości nastąpiło z mocy prawa z momentem wejścia w życie ustawy z dnia 10 maja 1990 r.

W odpowiedzi na skargę Zarząd Województwa [...] wniósł o pozostawienie skargi bez rozpatrzenia na podstawie art. 61 ust. 6 pkt 2 w związku z art. 61 ust. 3 u.z.r.p., z powodu nieuzupełnienia przez skarżącą braków formalnych skargi dotyczących obowiązku przedłożenia kompletnej dokumentacji, w zakresie wniosku o dofinansowanie, który został złożony do akt sprawy bez kompletu załączników, a w przypadku nieuwzględnienia tego wniosku – o oddalenie skargi z uwagi na jej bezzasadność.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Stosownie do art. 3 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm., dalej jako p.p.s.a.) sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach. Taką ustawą szczególną jest ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2010 (Dz. U. z 2018 r., poz. 1431, dalej jako "ustawa wdrożeniowa" lub "ustawa"). Zgodnie z art. 61 ust. 1 ustawy wdrożeniowej, w przypadku nieuwzględnienia protestu, negatywnej ponownej oceny projektu lub pozostawienia protestu bez rozpatrzenia, wnioskodawca może wnieść skargę do sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 3 p.p.s.a.

W pierwszej kolejności odnieść się należy do wniosku organu o pozostawienie skargi bez rozpatrzenia z tego powodu, że skarżąca nie dostarczyła wraz ze skargą kompletnej dokumentacji, wymaganej zgodnie z art. 61 ust. 2 ustawy wdrożeniowej.

W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie brak podstaw do pozostawienia skargi bez rozpatrzenia.

Zgodnie z art. 61 ust. 2 ustawy wdrożeniowej, skarga jest wnoszona przez wnioskodawcę, w terminie określonym w tym przepisie, wraz z kompletną dokumentacją w sprawie, bezpośrednio do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Zgodnie natomiast z art. 61 ust. 3 ustawy, kompletna dokumentacja obejmuje:

1) wniosek o dofinansowanie projektu,

2) informację o wynikach oceny projektu, o której mowa w art. 45 ust. 4,

3) wniesiony protest,

4) informację, o której mowa w art. 58 ust. 1 albo ust. 4 pkt 2, art. 59 albo art. 66 ust. 2 pkt 1

- wraz z ewentualnymi załącznikami.

Z brzmienia powołanego przepisu wynika, że skarżący obowiązany jest złożyć nie tylko podstawowe w sprawie dokumenty, lecz także załączniki, jeśli były składane w toku postępowania konkursowego.

Zgodnie z art. 61 ust. 6 pkt 2 ustawy wniesienie skargi bez kompletnej dokumentacji powoduje pozostawienie jej bez rozpatrzenia, z zastrzeżeniem ust. 7, który stanowi, że w przypadku wniesienia skargi bez kompletnej dokumentacji sąd wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia dokumentacji w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem pozostawienia skargi bez rozpatrzenia.

W rozpoznawanej sprawie skarżąca wraz ze skargą złożyła dokumentację. Natomiast w złożonej po wyznaczeniu rozprawy odpowiedzi na skargę podniesiony został zarzut, że w przedstawionej dokumentacji brak dokumentów szczegółowo wymienionych w treści odpowiedzi.

Zauważyć należy, że okoliczność ta sama w sobie nie może jednak stanowić podstawy do pozostawienia skargi bez rozpatrzenia. Z powołanego wyżej przepisu art. 61 ust. 6 pkt 2 w związku z ust. 7 u.z.r.p. wynika bowiem, że pozostawienie skargi bez rozpatrzenia może nastąpić jedynie w sytuacji uprzedniego wezwania skarżącej do uzupełniania dokumentacji w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia skargi bez rozpatrzenia. W rozpoznawanej sprawie takie wezwanie, z określeniem terminu i rygoru, nie zostało do strony wystosowane, nie ma zatem podstaw do pozostawienia skargi bez rozpatrzenia.

Zauważyć także należy, że skarżąca w ramach dokumentacji dołączyła do skargi dokumenty, które w sprawie mają zasadnicze znaczenie. Złożona dokumentacja umożliwia kontrolę zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Po dokonaniu takiej kontroli Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że skarga wniesiona w niniejszej sprawie na rozstrzygnięcie protestu jest niezasadna.

Sądowa kontrola w sprawach, których przedmiotem jest dofinansowanie projektów na podstawie ustawy wdrożeniowej dokonywana jest przez sądy administracyjne na podstawie kryterium legalności. Sposób oceny projektu (na danym etapie) podlega zatem sądowej weryfikacji z punktu widzenia tego, czy ocenę tę przeprowadzono nie naruszając prawa.

Skarżąca złożyła wniosek o dofinansowanie projektu zgłoszonego w konkursie ogłoszonym przez instytucję zarządzającą.

Zgodnie z art. 37 ust. 1 ustawy, właściwa instytucja przeprowadza wybór projektów do dofinansowania w sposób przejrzysty, rzetelny i bezstronny oraz zapewnia wnioskodawcom równy dostęp do informacji o warunkach i sposobie wyboru projektów do dofinansowania. Stosownie natomiast do art. 37 ust. 2, projekt podlega ocenie pod względem spełnienia kryteriów wyboru projektów. Właściwa instytucja może wymagać złożenia przez wnioskodawcę oświadczeń niezbędnych do przeprowadzenia wyboru projektów do dofinansowania lub zawarcia umowy o dofinansowanie projektu lub podjęcia decyzji o dofinansowaniu projektu (art. 37 ust. 3a ustawy). Zgodnie natomiast z art. 37 ust. 5 ustawy, właściwa instytucja może wymagać od wnioskodawcy wyłącznie informacji i dokumentów niezbędnych do oceny spełniania kryteriów wyboru projektów.

Konkurs jest postępowaniem służącym wybraniu do dofinansowania projektów, które spełniły kryteria wyboru projektów i uzyskały wymaganą liczbę punktów albo uzyskały kolejno największą liczbę punktów, w przypadku gdy kwota przeznaczona na dofinansowanie projektów w konkursie nie wystarcza na objęcie dofinansowaniem wszystkich projektów, o których mowa w pkt 1 (art. 39 ust. 2 ustawy).

Podstawę przeprowadzenia konkursu stanowi regulamin (art. 41 ust. 1 ustawy wdrożeniowej). W regulaminie właściwa instytucja określa m.in. przedmiot konkursu, w tym typy projektów podlegających dofinansowaniu (art. 41 ust. 2 pkt 2 ustawy), kryteria wyboru projektów wraz z podaniem ich znaczenia (art. 41 ust. 2 pkt 7 ustawy), a także zakres, w jakim możliwe jest uzupełnianie lub poprawianie projektu w części dotyczącej spełniania przez projekt kryteriów wyboru projektów w trakcie jego oceny (art. 41 ust. 2 pkt 7a ustawy). Treść regulaminu, a także wszystkie jego zmiany właściwa instytucja podaje do publicznej wiadomości, w szczególności na swojej stronie internetowej oraz na portalu (art. 41 ust. 5 ustawy). Przystępując do konkursu wnioskodawca godzi się na wymagania i warunki określone systemem realizacji danego programu, przy zastrzeżeniu, że warunki te muszą być podane do wiadomości wszystkim potencjalnym wnioskodawcom i nie mogą być sprzeczne z aktami normatywnymi wyższego stopnia, w tym przede wszystkim z regulacjami prawa unijnego oraz ustawą wdrożeniową.

Przytoczone powyżej unormowania świadczą, że ocena projektów jest dokonywana w oparciu o publicznie dostępną dokumentację konkursową, stanowiącą również podstawę sądowej kontroli zgodności z prawem oceny projektu przez właściwą instytucję.

W niniejszej sprawie skarżąca złożyła w konkursie nr [...], ogłoszonym w ramach Działania 13.4 Rewitalizacja obszarów wiejskich RPO WL na lata 2014-2020 wniosek o dofinansowanie projektu "Kompleksowa rewitalizacja obszaru zdegradowanego w G. K.. W skład dokumentacji konkursowej wchodził Regulamin konkursu.

W rozdziale III Regulaminu zatytułowanym "Informacje o konkursie", w pkt 3.5. określono termin, formę i miejsce składania wniosków o dofinansowanie. W pkt 3.5.3 zawarte jest postanowienie, że do wniosku o dofinansowanie projektu dołączane są dokumenty, których wykaz stanowi załącznik nr [...] do Regulaminu. Dokumenty te powinny zostać przygotowane zgodnie z zasadami określonymi w Instrukcji wypełniania załączników, stanowiącej załącznik nr [...] do Regulaminu.

W rozdziale VI Regulaminu określona została procedura oceny i wyboru projektu. Pierwszy etap to weryfikacja wymogów formalnych (pkt 6.1.1.), dokonywana na podstawie art. 43 ustawy. Kolejny etap to ocena formalna (pkt 6.1.2). Zgodnie z postanowieniami zawartymi w pkt 6.1.2 podpunkty 1 – 18, po pozytywnej weryfikacji wymogów formalnych projekt podlega ocenie formalnej pod kątem spełnienia kryteriów wyboru projektów. Ocenie formalnej podlegają projekty, których wnioski o dofinansowanie wraz z wymaganymi załącznikami spełniają wymogi formalne. Ocena formalna przeprowadzana jest metodą zerojedynkową na podstawie kryteriów oceny formalnej projektów określonych w załączniku nr [...] do Regulaminu. Ocena formalna projektu dokonywana jest kolejno w oparciu o:

a) kryteria formalne dostępu oraz kryteria formalne specyficzne,

b) kryteria formalne poprawności.

Pierwszym etapem oceny projektu jest sprawdzenie czy projekt spełnia wszystkie kryteria formalne dostępu oraz kryteria formalne specyficzne. Kryteria formalne dostępu oraz kryteria formalne specyficzne są kryteriami obligatoryjnymi, spełnienie których jest niezbędne do przyznania dofinansowania.

W przypadku, gdy projekt spełnia wszystkie kryteria formalne dostępu oraz kryteria formalne specyficzne, podlega ocenie w oparciu o kryterium formalne poprawności (pkt 6.1.2.9.).

Kryterium formalne poprawności jest kryterium obligatoryjnym, którego spełnienie jest niezbędne do przyznania dofinansowania. Kryterium to dotyczy zagadnień związanych z poprawnością i spójnością informacji przedstawionych we wniosku i załącznikach, założeń projektu, wykonalnością prawną projektu, zgodnością informacji we wniosku i załącznikach z Regulaminem. Kryterium musi być spełnione bezwarunkowo, ale jego niespełnienie nie powoduje od razu negatywnej oceny wniosku. W trakcie oceny kryterium poprawności wnioskodawca może zostać wezwany przez instytucję organizującą konkurs do uzupełnienia, poprawy lub złożenia wyjaśnień do wniosku (pkt 6.1.2.10.).

Ocena kryterium poprawności weryfikowana jest wartościami: "tak", "nie". Ocena projektu na poziomie "nie" skutkuje skierowaniem wniosku o dofinansowanie do jednorazowego uzupełnienia/poprawy lub złożenia wyjaśnień (pkt 6.1.2.11). W takim przypadku instytucja organizująca konkurs kieruje do wnioskodawcy pisemne wezwanie do uzupełnienia/poprawy dokumentów lub złożenia wyjaśnień w terminie 10 dni roboczych od dnia doręczenia wezwania (pkt 6.1.2.12).

Zgodnie z pkt 6.1.2.16 Regulaminu niedokonanie przez wnioskodawcę wszystkich wskazanych w wezwaniu, o którym mowa w pkt 12, uzupełnień lub poprawek, dokonanie nieprawidłowych uzupełnień lub poprawek, niezłożenie wyjaśnień lub złożenie wyjaśnień niedostatecznych (tj. takich, których treść nie pozwala uznać kryterium poprawności za spełnione) stanowi podstawę negatywnej oceny projektu.

W załączniku nr [...] do Regulaminu konkursu: "Kryteria oceny projektów. Działanie 13.4 Rewitalizacja obszarów wiejskich" kryterium formalne poprawności określone zostało następująco: "Informacje we wniosku i załącznikach są spójne, poprawne i zgodne z obowiązującymi dokumentami składającymi się na Regulamin konkursu/zasady naboru wniosków o dofinansowanie projektów pozakonkursowych". W opisie znaczenia kryterium formalnego poprawności wyjaśniono, że kryterium jest zdefiniowane poprzez zestaw pytań pomocniczych (cząstkowych). Kryterium uznaje się za spełnione, jeżeli odpowiedź na wszystkie (adekwatne) cząstkowe pytania będzie pozytywna. W trakcie oceny kryterium wnioskodawca może zostać poproszony o uzupełnienie, poprawę i wyjaśnienie.

Zestaw pytań pomocniczych zawarty jest w definicji kryterium, z której wynika, że w ramach kryterium formalnego poprawności ocenie podlegać będzie między innymi to, czy przedłożone dokumenty są zgodne z obowiązującymi wytycznymi (pkt 6 definicji kryterium) oraz czy informacje zawarte we wniosku oraz w przedłożonych dokumentach są spójne i poprawne (pkt 7 definicji kryterium).

Jak wynika z akt sprawy, na etapie oceny formalnej skarżąca wezwana została pismem z 10 października 2018 r. do dokonania uzupełniania lub poprawy wniosku w zakresie szczegółowo opisanym w wezwania, w tym między innymi uzupełnienia oświadczenia o prawie dysponowania działką nr [...] o zgodę na przeprowadzenie remontu budynku remizy (sekcja: Załączniki, pkt 5 wezwania); uzupełnienia oświadczenia o prawie dysponowania działką nr [...] o zgodę na przeprowadzenie remontu baraków (sekcja: Załączniki, pkt 6 wezwania) oraz uzupełnienia dokumentów potwierdzających prawo do dysponowania nieruchomościami niestanowiącymi własności wnioskodawcy w okresie trwałości projektu (sekcja: Załączniki, pkt 7 wezwania).W powołanym punkcie 7 przypomniano, że zgodnie z Instrukcją wypełniania załączników stanowiącą załącznik nr [...] do Regulaminu konkursu, w przypadku tytułów prawnych innych niż własność i użytkowanie wieczyste wnioskodawca zobowiązany jest do dołączenia dokumentów potwierdzających tytuł prawny do nieruchomości, zaznaczając, że wnioskodawca ma obowiązek wykazać prawo do dysponowania nieruchomością na cały okres trwałości projektu. Wezwano do dostarczenia wymaganych dokumentów zgodnych z Regulaminem konkursu.

Powyższe wezwanie było zgodne z pkt 7 Instrukcji wypełniania załączników stanowiącej załącznik nr [...] do Regulaminu konkursu. W tym punkcie Instrukcji, dotyczącym "Oświadczenia o prawie do dysponowania nieruchomością" przewidziano bowiem, iż w związku z ogólną zasadą, że dofinansowaniu mogą podlegać jedynie projekty realizowane na terenie lub w obiekcie należącym do wnioskodawcy, do wniosku należy dołączyć oświadczenie, że wnioskodawca posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane (Zał. nr [...] Instrukcji). W przypadku projektów związanych z dostawami lub usługami należy załączyć oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością lub obiektami na cele projektu (Zał. nr [...] Instrukcji). Złożenie fałszywego oświadczenia jest zagrożone odpowiedzialnością karną, dlatego też inwestor nie musi dołączyć do wniosku wypisów z ksiąg wieczystych lub aktów notarialnych potwierdzających to prawo. Prawo do dysponowania nieruchomością wynikać może z różnych tytułów prawnych. np. umowy najmu lub dzierżawy. W przypadku tytułów prawnych innych niż własność i użytkowanie wieczyste wnioskodawca zobowiązany jest do dołączenia dokumentów potwierdzających tytuł prawny do nieruchomości. Należy przy tym pamiętać, że wnioskodawca ma obowiązek wykazać prawo do dysponowania nieruchomością na cały okres trwałości projektu. W związku z tym przedłożone oświadczenia muszą potwierdzać prawo wnioskodawcy do dysponowania nieruchomością przez ww. okres czasu. W przypadku robót budowlanych wymagających jedynie czasowego zajęcia terenu nie będącego własnością wnioskodawcy, np. ułożenie podziemnych rurociągów, itp., należy dołączyć dokumenty potwierdzające uzyskanie zgody wszystkich właścicieli gruntów na czasowe zajęcie terenu.

Wbrew zarzutom sformułowanym w skardze wezwanie do złożenia dokumentów potwierdzających tytuł prawny do nieruchomości, z zaznaczeniem, że są one wymagane w przypadku tytułów prawnych innych niż własność i użytkowanie wieczyste, a przy tym wykazujących prawo do dysponowania nieruchomością na cały okres trwałości projektu, było uzasadnione w okolicznościach sprawy. Jak trafnie bowiem podniesiono w uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia, skarżąca w złożonym pierwotnie wniosku i dołączonej do niej dokumentacji nie powoływała się na okoliczność przysługiwania jej prawa własności do nieruchomości oznaczonych jako działki o numerach: [...], [...], [...] i [...]. Przeciwnie, skarżąca dołączyła "Oświadczenie o prawie dysponowania nieruchomością na cele budowlane", sporządzone na druku stanowiącym załącznik 4.4. do Instrukcji wypełniania załączników, opatrzone datą [...] lutego 2018 r., w którym w ramach tytułu, z którego wynika prawo do dysponowania nieruchomością skreślone zostały punkty od 1) do 5) dotyczące tytułów wynikających z: własności, współwłasności, użytkowania wieczystego, trwałego zarządu oraz ograniczonego prawa rzeczowego. Natomiast skarżąca w punkcie 6) oświadczenia podała, że prawo do dysponowania nieruchomością wynika ze stosunku zobowiązaniowego przewidującego uprawnienie do wykonywania robót i obiektów budowlanych wynikające z następujących dokumentów potwierdzających powyższe prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, a mianowicie oświadczenia właściciela nieruchomości wyrażającego zgodę na realizację inwestycji (k. [...] akt).

Także w pismach Starosty L., przy których przesyłano stosowne oświadczenia o wyrażeniu zgody na dysponowanie przez G. K. przedmiotowymi działkami na cele budowlane, podano, że wymienione działki stanowią własność Skarbu Państwa. Bez wpływu na powyższą ocenę pozostaje okoliczność, że w pismach Starosty podano jednocześnie, iż nieruchomości stanowią drogę gminną i stosowne jest podjęcie działań zmierzających do ich komunalizacji.

Istotne jest bowiem oświadczenie wnioskodawcy, który w dokumentacji aplikacyjnej nie powoływał się na przysługiwanie mu tytułu własności do nieruchomości, na których zamierzał realizować projekt objęty wnioskiem o dofinansowanie, ale powoływał się na obligacyjny charakter stosunku prawnego, z którego wywodził uprawnienie do dysponowania nieruchomościami.

Dla zachowania spójności i formalnej poprawności tego wniosku niezbędne było zatem, zgodnie z pkt 7 Instrukcji wypełniania złączników, złożenie dokumentów potwierdzających tytuł prawny do nieruchomości, przy czym zgodnie z Instrukcją dokumenty te winny wykazywać prawo do dysponowania nieruchomością na cały okres trwałości projektu. Wymaga przy tym podkreślenia, że treść oświadczeń Starosty L. dołączonych do pierwotnego wniosku (k. 100v. oraz 101 akt) nie pozwalała na stwierdzenie prawa wnioskodawcy do dysponowania nieruchomościami, niestanowiącymi własności wnioskodawcy, w całym okresie trwałości projektu. W złożonych oświadczeniach brak było bowiem zapisów dotyczących tej kwestii.

Skarżąca nie kwestionuje tej okoliczności, wywodząc natomiast w proteście, a następnie w skardze wniesionej do sądu administracyjnego, że nie zachodziły w ogóle podstawy do wezwania jej do złożenia dokumentów potwierdzających tytuł prawny do nieruchomości (w całym okresie trwałości projektu), gdyż skarżącej przysługiwało do przedmiotowych nieruchomości prawo własności. Złożenie oświadczenia było zatem zbędne w świetle postanowień Instrukcji wypełniania załączników.

Stanowisko skarżącej nie zasługuje jednak na podzielenie.

Jak wskazano już wyżej, skarżąca w pierwotnie złożonym wniosku nie powoływała się na dysponowanie nieruchomościami na podstawie tytułu własności.

Co więcej, także w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia i poprawy wniosku skarżąca nie wskazała na własność nieruchomości w postaci działek nr: [...], [...], [...] i [...], ale ponownie złożyła oświadczenia o prawie dysponowania nieruchomością, datowane na [...] października 2018 r. (k. [...], [...] i [...] akt), o treści odpowiadającej oświadczeniu dołączonemu do pierwotnie złożonego wniosku (k. [...] akt). Skarżąca nadal powoływała się wyłącznie na stosunek obligacyjny dający jej uprawnienie do dysponowania nieruchomościami. Do oświadczeń skarżącej jako wnioskodawcy zostały też dołączone wydruki z ksiąg wieczystych wskazujące na przysługiwanie Skarbowi Państwa tytułu własności przedmiotowych nieruchomości (k. [...]-[...] oraz k. [...]-[...]). Taki tytuł Skarbu Państwa był również powołany w przedstawionych przez skarżącą oświadczeniach Starosty L. o wyrażeniu zgody na dysponowanie nieruchomościami na cele budowlane.

Ponadto w dołączonych w ramach poprawy wniosku pismach Starosty L. z dnia [...] października 2018 r. (k. [...]-[...]. akt), odmiennie niż w pismach przewodnich złożonych wraz z pierwotnym wnioskiem, podano iż przedmiotowe nieruchomości nie stanowią dróg gminnych.

Jednocześnie złożone w ramach poprawy dokumenty, w szczególności oświadczenia Starosty L., podobnie jak dołączone do pierwotnego wniosku nie wskazywały na prawo wnioskodawcy dysponowania nieruchomościami na cele budowlane w całym okresie trwałości projektu.

Zatem wniosek, który w świetle jego treści tak przed, jak i po poprawie, dotyczył nieruchomości, których dysponowanie przez skarżącą nie było oparte na prawie własności ani prawie użytkowania wieczystego, nie spełniał wymagań wynikających z Regulaminu konkursu oraz Instrukcji wypełniania załączników z powodu nieprzedstawienia dokumentów potwierdzających istnienie prawa do dysponowania nieruchomością w okresie trwałości projektu.

Ocena dokonana w tym zakresie w zaskarżonym rozstrzygnięciu Inne jest zatem prawidłowa.

Trafne jest również stanowisko, zgodnie z którym bez wpływu na rozstrzygnięcie pozostawała okoliczność przedstawienia na etapie rozstrzygnięcia protestu decyzji komunalizacyjnych wydanych w dniu 30 listopada 2018 r., dotyczących nieruchomości, na których miał być realizowany projekt.

Wymaga podkreślenia, że w wezwaniu do uzupełnienia lub poprawy wniosku przewidziano 10 dniowy termin na wykonanie wezwania, wynikający z pkt 6.1.2.12 Regulaminu konkursu. Po upływie tego terminu, a w szczególności po dokonaniu negatywnej oceny projektu, o czym poinformowała Instytucja Organizująca Konkurs, nie była już możliwa skuteczna poprawa lub uzupełnienie wniosku. Jak zasadnie wskazano w zaskarżonym rozstrzygnięciu, postępowanie wywołane protestem służy wyłącznie skontrolowaniu prawidłowości wcześniejszej negatywnej oceny. Na tym etapie wniosek nie może zaś być przez wnioskodawcę korygowany.

Prawidłowości zaskarżonego rozstrzygnięcia nie podważa argumentacja skarżącej odwołująca się do charakteru decyzji, o której mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 1990 r., nr 32, poz. 191 z późn. zm.).

W świetle bowiem utrwalonego stanowiska prezentowanego w orzecznictwie sądowym, w tym orzecznictwie Sądu Najwyższego, decyzja wojewody przewidziana w powyższym przepisie jest aktem deklaratoryjnym, w którym jednak tkwi sui generis element konstytutywny. Dopiero bowiem od chwili wydania takiej decyzji gmina może skutecznie powołać się na swoje prawo. Decyzja ta stanowi ustawowe poświadczenie, iż gmina stała się z mocy prawa z dniem [...] maja 1990 r. właścicielem określonego mienia. Poświadczenie takie ma charakter stanowczy i aczkolwiek nabycie własności następuje z mocy prawa, to jednak w obrocie cywilnoprawnym gmina dla wykazania swojego tytułu do nieruchomości nie może skutecznie powoływać się na przepis art. 5 ust. 1 ustawy komunalizacyjnej. Do tego celu niezbędna jest decyzja wojewody. Także sąd nie mógłby ustalić faktu nabycia przez gminę z mocy prawa własności nieruchomości, jako przesłanki orzeczenia w toczącym się procesie o własność pomiędzy gminą a innym podmiotem. Aczkolwiek przepis art. 5 ust. 1 ustawy komunalizacyjnej wywołuje skutki cywilnoprawne (przejście prawa własności), następujące z mocy samego prawa z chwilą wejścia w życie ustawy, to z faktu, że stwierdzenie nabycia własności należy do wyłącznej kompetencji organu administracji wynika, iż do wylegitymowania się przez osobę, która powołuje się na takie nabycie własności nieruchomości, konieczne jest okazanie takiej decyzji. Umożliwia ona ukształtowanie stosunków cywilnoprawnych. Dopiero ona stwierdza bowiem autorytatywnie, że w odniesieniu do konkretnej gminy (podmiotu) powstały skutki określone w art. 5 ust. 1 in fine ustawy komunalizacyjnej. Gdyby ustawodawca zmierzał do przekształceń własnościowych z mocy samego prawa bez decyzji stwierdzającej nabycie, to przepis art. 18 omawianej ustawy byłby bezprzedmiotowy. Skoro tak uregulował sposób nabycia własności mienia komunalnego, to wymieniony przepis pełni swoją funkcję związaną z formalnym wykazaniem tytułu własności mienia objętego komunalizacją (por. uchwałę 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 29 lipca 1993 r., sygn. akt III CZP 64/93, OSNC 1993/12/209). W konsekwencji w powołanej uchwale 7 sędziów z dnia 29 lipca 1993 r., III CZP 64/93, Sąd Najwyższy uznał, że na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127 ze zm.) gmina może sprzedać lub oddać w użytkowanie wieczyste nieruchomości, które z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.) stały się z mocy prawa jej własnością - dopiero wtedy, gdy decyzja wojewody stwierdzająca to nabycie jest ostateczna (art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy z dnia 10 maja 1990 r.).

Zatem, mimo nabycia własności nieruchomości z mocy prawa w dniu [...] maja 1990 r., jako dniu wejścia w życie ostatnio powołanej ustawy, a to stosownie do jej art. 5 ust. 1 pkt 1, skarżąca skutecznie mogła powoływać się na wynikający stąd tytuł własności dopiero wtedy, gdy decyzje Wojewody L. stwierdzające nabycie własności stały się ostateczne. Jak wynika z adnotacji na decyzjach dołączonych przez skarżącą do protestu, uzyskały one walor ostateczności z dniem [...] grudnia 2018 r., a zatem już po dokonaniu oceny projektu, która z przyczyn omówionych wyżej musiała być oceną negatywną. Trzeba jeszcze raz podkreślić, że skoro skarżąca składając i następnie uzupełniając wniosek nie powoływała się na prawo własności nieruchomości, obowiązana była do wykazania prawa do dysponowania nieruchomością przez cały okres trwałości projektu. Skarżąca nie sprostała zaś temu obowiązkowi. Z kolei organ na etapie rozpatrywania protestu nie mógł uwzględnić prawa własności skarżącej, która na etapie składania i uzupełniania dokumentacji konkursowej nie powoływała się na taki tytuł. Niezależnie od opisanej specyfiki postępowania wywołanego protestem, nie doprowadziłoby to do spójności dokumentacji.

Niewątpliwie to rzeczą skarżącej, która zamierzała ubiegać się o dofinansowanie projektu, było uzyskanie w stosownym czasie decyzji stwierdzających przysługiwanie jej prawa własności nieruchomości od dnia [...] maja 1990 r. Zaniechanie skarżącej nie może być zaś podstawą formułowania zarzutów w stosunku do rozstrzygnięcia organu, który kierował się treścią wniosku oraz dołączonych do niego dokumentów, a także dokumentów złożonych na etapie dopuszczalnej poprawy i uzupełnienia wniosku, w których skarżąca w ogóle nie powoływała się na prawo własności nieruchomości.

Dodatkowo zauważyć także należy, że skarżąca w stosunku do innych nieruchomości w oświadczeniu o prawie dysponowania nieruchomością wskazywała własność jako tytuł posiadania prawa do dysponowania nieruchomością (oświadczenie dotyczące działek nr [...] i [...] k. 98 akt). W związku z tym należało w pełni podzielić stanowisko organu o bezzasadności zarzutu nieadekwatności druku w postaci załącznika nr [...]. do Instrukcji.

Z tych wszystkich względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę na podstawie art. 61 ust. 8 pkt 2 ustawy o realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020.



Powered by SoftProdukt