Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 maja 2015 r. sprawy ze skargi M. M. na bezczynność Burmistrza w udzieleniu informacji publicznej I. zobowiązuje Burmistrza do rozpoznania wniosku skarżącego "[...]" w zakresie 1. - w terminie 14 dni; II. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. orzeka o niewymierzaniu organowi grzywny; IV. zasądza od Burmistrza na rzecz skarżącego kwotę 100 zł (słownie: sto złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Z akt sprawy przekazanych Sądowi wynika, że wnioskiem z dnia 28 lutego 2013r. skierowanym do Burmistrza Miasta, [...] M.M. wystąpił o udzieleniu informacji publicznej poprzez:

1. wydanie skanu wniosku o dotację na projekt "Rozwój funkcji uzdrowiskowej w G. poprzez urządzenie plaży i budowę parków: zdrojowego i kinezyterapeutycznego" nr wniosku [...] realizowanego w ramach programu operacyjnego: [...] wraz ze wszystkimi załącznikami, złożonego w dniu [...] 2009 r.

2. wydania skanu umowy na dofinansowanie w ramach projektu "Rozwój funkcji uzdrowiskowej w G. poprzez urządzenie plaży i budowę parków: zdrojowego i kinezyterapeutycznego" (zwanego w dalszej części: projektem), która to umowa została podpisana w dniu [...] 2009 r. wraz ze wszystkimi załącznikami.

Strona wniosła aby stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, wskazane wyżej informacje zostały przesłane na jej adres poczty elektronicznej: [...].

W odpowiedzi na wskazany wniosek Burmistrz Miasta pismem z dnia 15 kwietnia 2013 r. poinformował wnioskodawcę, że przesyła w załączeniu skan umowy dotyczącej realizowanego projektu. Natomiast odnośnie żądania dotyczącego wydania wniosku na realizację wskazanego wyżej projektu wyjaśniono, że nie stanowi on informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, w związku z czym nie będzie udostępniony stronie.

Kolejnym pismem z dnia 21 stycznia 2014 r. M.M. wystąpił do Burmistrza Miasta o udostępnienie informacji publicznej w zakresie wydania skanu opinii Ministerstwa Rozwoju Regionalnego dotyczącej udostępniania dokumentów związanych z konkursem i umową na dofinansowanie przez Unię Europejską wskazanego projektu, o której mowa w uchwale Nr [...] Rady Miejskiej w G. dotyczącej rozpatrzenia skargi złożonej przez M.M. na bezczynność Burmistrza.

W odpowiedzi na ten wniosek Burmistrz pismem z dnia 27 stycznia 2014r. poinformował stronę, że nie posiada opinii Ministerstwa Rozwoju Regionalnego w sprawie udostępniania dokumentów związanych z konkursem i umową na dofinansowanie inwestycji przez Unię Europejską. Podano, że Gmina w pierwszej połowie ubiegłego roku w tej sprawie uzyskała ustną opinię Instytucji Zarządzającej.

Wnioskami z dnia 13 marca 2014 r. oraz 5 grudnia 2014 r. M.M. ponowił żądanie skierowane do Burmistrza Miasta dotyczące wydania skanu wniosku o dotację na zrealizowanie projektu, natomiast organ kolejnymi pismami z dnia 28 marca 2014 r., 24 września 2014 r. oraz 18 grudnia 2014 r. wyjaśniał, że w sprawie tej została już udzielona odpowiedź pismem z 15 kwietnia 2013 r. oraz drogą mailową w dniu 28 marca 2014 r. Organ podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko, że przedmiotowy wniosek nie dotyczy informacji publicznej i nie podlega udostępnieniu na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej.

W skardze na bezczynność z dnia 23 marca 2015 r. M.M. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie o zobowiązanie Burmistrza do dokonania czynności w zakresie udostepnienia informacji publicznej zgodnie z wnioskami dotyczącymi dostępu do dokumentacji konkursowej projektu Rozwój funkcji uzdrowiskowej miasta G. oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Wskazał na naruszenie art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP oraz art. 1 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 oraz art. 13 ust. 1 ustawy o udostępnienie informacji publicznej wskutek nieudostępnienia informacji publicznej zgodnie z wnioskiem. Wyjaśnił, że w dniu 28 lutego 2013 r. złożył wniosek o informację publiczną dotyczący udostępnienia wniosku o dotacje na projekt "Rozwój funkcji uzdrowiskowej w G. poprzez urządzenie plaży i budowę parków: zdrojowego i kinezyterapeutycznego" nr wniosku [...] realizowanego w ramach programu operacyjnego: [...] wraz ze wszystkimi załącznikami, złożonego w dniu [...] 2009 r. W terminie określonym ww. ustawą nie uzyskał informacji, dlatego 28 marca 2013 r. wystąpił ze skargą na niezałatwienie sprawy w terminie do SKO, które przekazało ją do rozpoznania Radzie Miasta. Rozpatrując skargę uchwałą z dnia [...] nr [...] Rada Miasta podpierała się, jak podano, konsultacjami odnośnie ustalenia czy wniosek o pomoc unijną jest informacją publiczną, przy czym konsultacje te poparte zostały opinią Ministerstwa Rozwoju Regionalnego. Wobec tego skarżący wystąpił o udostępnienie wskazanej opinii Ministerstwa lecz z odpowiedzi jakie otrzymał wynikało, że opinia taka nigdy nie została zredagowana. Podał, że w dniach 9 grudnia 2013 r., 13 marca 2014 r., 27 kwietnia 2014 r., 5 czerwca 2014 r. 22 czerwca 2014 r., 11 lipca 2014 r. oraz 4 grudnia 2014 r. składał kolejne wnioski do organu o dostęp do informacji publicznej, jednak nie otrzymywał odpowiedzi mimo, że wniosek o pomoc unijną został wygenerowany przez instytucję publiczną jaką jest gmina G.

W odpowiedzi na skargę Burmistrz (dalej: Burmistrz) wniósł o jej oddalenie. Wskazał, że wprawdzie udostępnienie informacji publicznej następuje w ramach ustawy o dostępie do informacji publicznej, w której zdefiniowano pojęcie "informacji publicznej" jako każdą informację o sprawach publicznych, jednakże w tej sprawie należało również uwzględnić zapisy ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju. Zgodnie z treścią art. 28 ust. 8 tej ustawy wszelkie dokumenty i informacje przedstawiane przez wnioskodawców, oceniane w trakcie trwania konkursu lub danej tury konkursu w przypadku konkursu otwartego, a także wszelkie dokumenty wytworzone lub przygotowane w związku z oceną dokumentów i informacji przedstawianych przez wnioskodawców, do czasu zawarcia wszystkich umów o dofinansowanie w ramach konkursu nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej. W ocenie organu wniosek konkursowy nie stanowi informacji publicznej i nie podlega udostępnieniu w ramach ustawy o dostępie do informacji publicznej. Informacją taką jest umowa zawarta pomiędzy beneficjentem a instytucją zarządzającą zawarta po wyłonieniu wniosku w konkursie. Taka umowa została skarżącemu udostępniona stosownie do wniosku z dnia 28 lutego 2013 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269, ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, przy czym nie są związane zarzutami i wnioskami skargi w granicach danej sprawy - art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2012 r. poz. 270, ze zm.) zwanej dalej: ustawą ppsa. Oznacza to, że sąd ma obowiązek dokonać oceny zgodności z prawem działalności organu biorąc pod uwagę wszelkie naruszenia prawa, które mogły mieć wpływ na wynik sprawy, nawet jeżeli nie zostały podniesione w skardze. Kontrola sądowa, zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy ppsa., obejmuje także orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów.

W pierwszej kolejności wskazać pozostaje, że z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub innego aktu lub nie podjął stosownej czynności (vide: T. Woś /w:/ T. Woś (red.), H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2005, s. 86).

Bezczynność w zakresie dostępu do informacji publicznej występuje wyłącznie wtedy, gdy wniosek o udzielenie informacji dotyczy informacji publicznej, a jego adresatem jest podmiot zobowiązany do jej udzielenia. Ma ona miejsce wówczas, gdy we wskazanym w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tj. Dz. U. z 2014 r. poz. 782.) dalej jako u.d.i.p., terminie zobowiązany podmiot nie udzieli żądanej informacji lub nie podejmie nakazanych prawem czynności zmierzających do powiadomienia o przyczynach zwłoki i o dodatkowym terminie albo, podejmując te czynności, nie udzieli informacji w maksymalnym 2-miesięcznym terminie, albo wreszcie nie wyda na zasadach określonych w Kodeksie postępowania administracyjnego decyzji o odmowie udzielenia żądanej informacji publicznej.

W orzecznictwie ugruntowane jest stanowisko, zgodnie z którym odpowiedź organu wskazująca, że żądana informacja nie ma cech informacji publicznej, stanowi czynność materialno-techniczną. W takiej sytuacji niedopuszczalna jest forma decyzji odmawiającej udzielenia informacji, gdyż decyzja odmowna może zostać wydana tylko wtedy, gdy sama ustawa znajduje zastosowanie. Jeżeli natomiast ustawa nie znajduje zastosowania w konkretnej sprawie, to nie można stosować dyspozycji jej art. 16, nakazującego wydanie decyzji administracyjnej w razie odmowy udzielenia informacji. W sytuacji, gdy sprawa nie dotyczy informacji publicznej, bądź też organ nie dysponuje żądaną informacją, wydanie decyzji odmownej jest zbędne, organ powinien powiadomić podmiot żądający udostępnienia informacji, że jego wniosek nie znajduje podstaw w przepisach prawa, bądź też poinformować, że żądanej informacji nie posiada oraz ewentualnie wskazać, jeżeli taką wiedzę organ posiada, jaki inny organ bądź podmiot dysponuje tą żądaną informacją (por. wyrok NSA z 10 stycznia 2007 r., I OSK 50/06, postanowienie NSA z 13 marca 2007 r., sygn. I OSK 243/07, wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 27 września 2012 r. sygn. II SA/Go 500/12, wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 24 października 2012 r. sygn. II SAB/Rz 37/12, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych http://orzeczenia. nsa.gov.pl).

Z powyższego jednoznacznie wynika, że w rozpoznawanej sprawie, gdyby potwierdziło się stanowisko Burmistrza, że żądana w pkt 1 wniosku z dnia 28 lutego 2013 r. informacja, w postaci skanu wniosku o dotację na projekt "Rozwój funkcji uzdrowiskowej w G. poprzez urządzenie plaży i budowę parków: zdrojowego i kinezyterapeutycznego" nr wniosku [...], realizowanego w ramach programu operacyjnego: [...] wraz ze wszystkimi załącznikami, złożonego w dniu [...] 2009 r., nie może zostać zaliczona do informacji publicznej, to wówczas organ ten nie byłby uprawniony do wydania decyzji odmownej w tym zakresie, a jedynie do wystosowania pisma informującego, że wniosek taki nie jest informacja publiczną, co już uczynił pismem z dnia 15 kwietnia 2013 r.

Wnioskodawca domagający się udostępnienia informacji publicznej, wbrew stanowisku organu, w takim przypadku uznając, że żądana informacja jest informacją publiczną i powinna zostać udostępniona w trybie wskazanej wyżej ustawy, może zatem złożyć skargę na bezczynność organu w tym zakresie.

Sąd administracyjny przystępując do rozpoznania rzeczonej skargi w pierwszej kolejności zobowiązany był do dokonania oceny charakteru żądanej przez skarżącego informacji.

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 61 ust. 1 stanowi, że obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. Prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu (ust. 2). Ograniczenie prawa, o którym mowa w ust. 1 i 2, może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa (ust. 3).

Z kolei zasady i tryb dostępu do informacji mających walor informacji publicznych reguluje ustawa z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tj. Dz. U. z 2014 r. poz. 782, ze zm) będąca rozwinięciem konstytucyjnego prawa do informacji publicznej, wskazuje również, w jakich przypadkach dostęp do informacji publicznej podlega ograniczeniu i kiedy żądane przez stronę informacje nie mogą zostać udostępnione.

Według przepisu art. 4 ust. 1 u.d.i.p., obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności: organy władzy publicznej, organy samorządów gospodarczych i zawodowych, podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa, podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego, podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów. Wobec powyższej regulacji nie budzi wątpliwości Sądu, że Burmistrz jest podmiotem zobowiązanym na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej do udostepnienia informacji mającej walor informacji publicznej, będącej w jego posiadaniu.

Natomiast samo pojęcie informacji publicznej zostało określone w art. 1 ust. 1 i art. 6 u.d.i.p., przy czym należy zwrócić uwagę, że katalog informacji określony w ustawie jest katalogiem otwartym, o czym świadczy użycie w art. 6 ust. 1 u.d.i.p. określenia "w szczególności". Zgodnie z powołanymi przepisami informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 tej ustawy.

Uwzględniając te wszystkie kryteria, należy uznać, że informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Poza tym informacja publiczna dotyczy sfery faktów. Jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem administracji publicznej związanych z nimi bądź w jakikolwiek sposób dotyczących ich. Są nimi zarówno treść dokumentów bezpośrednio przez nie wytworzonych, jak i te, których używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań, nawet jeżeli nie pochodzą wprost od nich. Informacją publiczną jest również informacja o organach i osobach sprawujących w nich funkcje i ich kompetencjach.

W rozpoznawanej sprawie sporny pozostaje pomiędzy skarżącym a organem charakter informacji wskazanej w pkt 1 wniosku z dnia 28 lutego 2013 r. dotyczący żądania udostepnienia wniosku wraz z załącznikami, z którym wystąpiła Gmina G. do Instytucji Zarządzającej w celu realizacji projektu "Rozwój funkcji uzdrowiskowej w G. poprzez urządzenie plaży i budowę parków: zdrojowego i kinezyterapeutycznego" złożonego w dniu [...] 2009 r.

W ocenie organu, wobec jednoznacznej treści art. 28 ust. 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (tj. Dz. Z 2009 r. Nr 84, poz. 712, ze zm) dalej: u.z.p.p.r., pomimo że żądana informacja dotyczy podmiotu zobowiązanego do jej udostepnienia, to jednak nie może zostać uznana za informację publiczną, z którym to stanowiskiem skarżący się nie zgadza uznając, że skoro żądane dokumenty - wniosek dotyczą sfery funkcjonowania organu i odnoszą się do środków publicznych, które organ rozdysponował na skutek dofinansowania projektu ze środków unijnych, to kwalifikuje taki wniosek o dofinansowanie unijne jako informację publiczną.

W niniejszej sprawie kluczowe znaczenie ma zatem treść art. 28 ust. 8 u.z.p.p.r., zgodnie z którym wszelkie dokumenty przedstawione przez wnioskodawców, oceniane w trakcie trwania konkursu lub danej tury konkursu, do czasu zawarcia umów o dofinansowanie lub zakończenia danej tury konkursu w przypadku konkursu otwartego, nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Nie budzi wątpliwości Sądu, że wskazany przepis ma za zadanie ochronę interesów poszczególnych podmiotów ubiegających się o dofinansowanie w ramach prowadzonego konkursu. Istotą omawianej regulacji jest zatem ochrona wszelkiej dokumentacji uczestników konkursu, którzy znajdują się w fazie składania wniosków i ich uzupełnień, do czasu zamknięcia procesu składania dokumentacji konkursowej przez uczestników danego konkursu. A contrario dokumentacja dotycząca "zwycięzców danego konkursu", po zawarciu z nimi jako tzw. beneficjentami umów o dofinansowanie, a więc już po zamknięciu procesu składania dokumentacji konkursowej przez uczestników, nie korzysta z normy ochronnej art. 28 ust. 8 u.z.p.p.r. (por. wyrok NSA z 11 maja 2011 r., sygn. I OSK 189/11, wyrok NSA z 7 grudnia 2011 r., sygn. I OSK 1734/11, publ. https://cbois.nsa.gov.pl). Pogląd ten jest o tyle uzasadniony, że środki przekazywanie na dofinansowanie projektów realizowanych w ramach ustawy o zasadach polityki rozwoju są środkami publicznymi, a sposób ich podziału i kontrola ich wydatkowania są niewątpliwie "sprawą publiczną" w rozumieniu przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej. Skoro wnioski i załączone do nich dokumenty, co do których postępowanie zostało zakończone przyznaniem pomocy finansowej zawierają informację publiczną, dotyczą bowiem "sprawy publicznej", jaką jest gospodarowanie mieniem publicznym i udzielanie pomocy indywidualnym podmiotom przez dysponowanie tym mieniem, to tak samo tą informację publiczną stanowią dokumenty wytworzone w ramach wydatkowania środków publicznych czyli też realizacji programu finansowanego z takich środków (por. I Kamińska, M. Rozbicka-Ostrowska, Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2012). .

W tym miejscu wyjaśnić pozostaje, że w orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalił się już pogląd, ze źródłem informacji publicznej mogą być nie tylko dokumenty urzędowe, o których mowa w art. 6 ust. 2 u.d.i.p., ale również dokumenty prywatne, o ile tylko dotyczą "sprawy publicznej" w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p. (por. np. wyrok NSA z 1 grudnia 2011 r., sygn. I OSK 1550/11, publ. https://cbois.nsa.gov.pl). Nie budzi również wątpliwości, że informacją publiczną są nie tylko dokumenty sporządzone przez organ będący adresatem wniosku o udostępnienie informacji, ale również dokumenty sporządzone przez inne podmioty, jeżeli dotyczą funkcjonowania tego organu, a więc sprawy publicznej.

Pozostaje jednakże wskazać w tym miejscu, że zobowiązanie do rozpoznania wniosku strony nie oznacza zobowiązania do udostępnienia informacji zwłaszcza na zawierającym ja nośniku. Jak wskazano w wyroku NSA z dnia 7 sierpnia 2014 r. sygn. I OSK 2799/13 "W literaturze i orzecznictwie sądów administracyjnych odróżnia się pojęcie samej informacji publicznej od nośnika, na którym została ona utrwalona. Informacja jest pewnym komunikatem, wiedzą o jakimś fakcie. Nośnikiem na którym taka informacja jest utrwalona może być papier lub środki elektroniczne przechowujące dokonane na nich zapisy. Ustawodawca tylko w jednym przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 4 lit. a u.d.i.p., zobowiązał do udostępnienia informacji publicznej zarówno co do treści jak i postaci, a więc również do udostępniania nośnika, który zawiera informację publiczną. Chodzi tutaj o dokument urzędowy, którego ustawowa definicja zawarta została wart. 6 ust. 2 u.d.i.p. Dokumenty załączone do wniosku o przyznanie pomocy publicznej nie są dokumentami urzędowymi lecz prywatnymi i nie muszą być udostępniane. Organ winien ustalić, które z zawartych w tych dokumentach informacji są informacją publiczną, a które dotyczą wyłącznie wnioskodawcy i nie mają, wpływu na mechanizmy przyznania pomocy bo nie są w żaden sposób porównywalne z cechami innych wnioskodawców. Po takim rozróżnieniu powinna zostać udostępniona informacja publiczna, ale jej treść a nie postać. Chyba, że udostepnienie informacji wraz z nośnikiem w niczym nie narusza praw wnioskodawcy (np. informacja zawarta jest na powszechnie dostępnym druku urzędowym). Nadto, warto przypomnieć, że nawet w sytuacji gdy organ uzna, że jakaś informacja jest informacją publiczną lecz jej udostępnienie groziłoby interesom gospodarczym przedsiębiorcy czy też naruszeniem jego prywatności możliwa jest odmowa jej udostępnienia poprzez wydanie decyzji w trybie art. 16 ust. 1 u.d.i.p."

Reasumując należy jeszcze raz wskazać, że dokumentacja dotycząca beneficjentów umów o dofinansowanie, po zawarciu tych umów jest informacją publiczną i podlega udostepnieniu, w oparciu o przepisy ustawy o dostępie do informacji publiczne, pod warunkiem że jest informacją publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p. Natomiast każdy załącznik do wniosku o dofinansowanie czy też sam wniosek, nie nabierają bez względu na ich treść waloru informacji publicznej tylko dlatego, że zostały złożone z okazji ubiegania się o fundusze publiczne. Stanowią one informacje publiczną jedynie z tego powodu, że dotyczą sprawy publicznej z uwagi na podmiot, który wystąpił z takim wnioskiem.

Mając powyższe na uwadze w niniejszej sprawie z uwagi na podmiot, który wystąpił z wnioskiem o dofinansowanie realizowanego projektu ze środków unijnych oraz wykonywanie zadań publicznych przez Gminę G. jest ona podmiotem zobowiązanym do udostepnienia informacji publicznej co do złożonego wniosku o przyznanie dofinansowania, której udzielenie, bądź odmowa przez organ winny nastąpić w oparciu o zapisy ustawy o dostępie do informacji publicznej. Oznacza powyższe, że organ winien bądź udostępnić żądaną informację, co następuje w formie czynności materialno-technicznej, bądź też w sytuacji, gdy do wniosku zostały dołączone załączniki, które zagroziłyby interesom gospodarczym przedsiębiorcy czy też jego prywatności możliwa jest z uwagi na zapis art. 5 u.d.i.p. odmowa udostepnienia żądanego załącznika poprzez wydanie decyzji w trybie art. 16 ust. 1 u.d.i.p.

Reasumując w rozpoznawanej sprawie organ wadliwie przyjął, że żądana informacja nie stanowi informacji publicznej pisemnie informując wnioskodawcę o swoim stanowisku, wobec czego Sąd skargę dotyczącą bezczynności organu uznał za zasadną i zobowiązał organ do rozpoznania wniosku strony skarżącej z dnia 28 lutego 2013 r. w punkcie I - w terminie 14 dni. Stosownie do art. 286 § 2 ustawy ppsa. termin ten liczy się od dnia doręczenia akt organowi, przy czym prawidłową formą jego rozpoznania będzie, bądź udostępnienie żądanej informacji publicznej, bądź też wydanie decyzji odmawiającej jej udzielenia z uwagi na jakieś chronione dobro określone w art. 5 u.d.i.p

Wobec powyższego stosownie do art. 149 ustawy ppsa. Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku. W pkt II wyroku stwierdzono, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, jak również w pkt III o niewymierzaniu organowi grzywny. W pkt IV, na zasadzie art. 200 ustawy ppsa., orzeczono o zasądzeniu od Burmistrza na rzecz skarżącego kosztów postępowania sądowego w wysokości 100 zł.