drukuj    zapisz    Powrót do listy

6110 Podatek od towarów i usług, Podatek od towarów i usług, Dyrektor Izby Skarbowej, *Uchylono zaskarżoną decyzję, I SA/Wr 235/10 - Wyrok WSA we Wrocławiu z 2010-07-09, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SA/Wr 235/10 - Wyrok WSA we Wrocławiu

Data orzeczenia
2010-07-09 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2010-03-08
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Sędziowie
Dagmara Dominik /sprawozdawca/
Katarzyna Radom
Zbigniew Łoboda /przewodniczący/
Symbol z opisem
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne
Podatek od towarów i usług
Sygn. powiązane
I FSK 1396/10 - Wyrok NSA z 2011-05-19
Skarżony organ
Dyrektor Izby Skarbowej
Treść wyniku
*Uchylono zaskarżoną decyzję
Powołane przepisy
Dz.U. 2005 nr 8 poz 60 art. 122, 187, 191
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - tekst jedn.
Dz.U. 2004 nr 54 poz 535 art. 86 ust. 1
Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Radom, Sędzia WSA Dagmara Dominik (sprawozdawca), Protokolant Lucyna Barańska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 lipca 2010 r. przy udziale - sprawy ze skargi Gminy Miejskiej B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. OZ w J. z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od sierpnia do listopada 2008 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz Gminy Miejskiej B. kwotę 13.641 (słownie: trzynaście tysięcy sześćset czterdzieści jeden) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. OZ w J. z dnia [...] grudnia 2009r. Nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] lipca 2009r. Nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług (dalej: "VAT") za sierpień 2008r. w wys. 11.167 zł; za wrzesień 2008r. w wys. 39.676 zł; za październik 2008r. w wys. 75.118 zł; za listopad 2008r. w wys. 23.196 zł.

Jak wynika z uzasadnienia wskazanej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w B., Gmina Miejska B. w złożonych deklaracjach VAT-7 za miesiące od sierpnia do listopada 2008 r., dokonała obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu "Oczyszczanie ścieków w B.", finansowanego częściowo (60%) ze środków pomocowych Unii Europejskiej (Przedakcesyjnego Instrumentu Polityki Strukturalnej). Umowa o dofinansowanie projektu podpisana została w dniu 16.08.2002 r., zaś termin zakończenia inwestycji przypadał na dzień 31.12.2009 r. Zgodnie z memorandum finansowania projektu, zakup gruntu oraz VAT nie były objęte dotacją. Beneficjentem pomocy była Gmina Miejska B. i dla niej wystawiane były też faktury dotyczące wykonywania inwestycji. Gmina, pomimo tego, że była czynnym podatnikiem VAT, aż do dnia 31.03.2008 r., nie dokonywała odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją projektu. Bieżąco odliczenia dokonywano począwszy od rozliczenia za kwiecień 2008 r., a za wcześniejsze okresy Gmina złożyła deklaracje korygujące, zwiększając kwotę podatku naliczonego, co stanowiło przedmiot odrębnych postępowań podatkowych. Dalej organ podatkowy stwierdził, że do zadań własnych gminy należy między innymi zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych. Jednakże Gmina Miejska B. nie eksploatuje sieci wodno-kanalizacyjnej oraz nie prowadzi sprzedaży wody i odbioru ścieków. Użytkownikiem sieci kanalizacyjnej było Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji, które otrzymało infrastrukturę do nieodpłatnego korzystania, natomiast Gmina zawarła z wymienionym Przedsiębiorstwem umowę dzierżawy sieci (odpłatnie) dopiero w dniu 30.12.2008 r. W ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego w B., odliczenie przez Gminę w deklaracjach podatkowych VAT-7 za miesiące od sierpnia do listopada 2008 r. podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji budowy i modernizacji sieci kanalizacyjnej nie było prawidłowe, gdyż inwestycja służyła czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu VAT, w postaci nieodpłatnego udostępnienia Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji. Tymczasem warunkiem tego rodzaju odliczenia jest związek nabycia z czynnościami opodatkowanymi VAT, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. zwanej dalej "ustawą o ptu"). Dopiero z chwilą zawarcia umowy dzierżawy (w dniu 30.12.2008 r.), mającej za przedmiot sieć kanalizacyjną, doszło do jej (sieci) powiązania z wykonywaniem działalności opodatkowanej, co otworzyło drogę do odliczenia podatku naliczonego. W takim przypadku zastosowanie znajduje unormowanie, zgodnie z którym podatek naliczony podlega korekcie w czasie, to jest w odniesieniu do sytuacji, gdy podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, a następnie prawo to nabył (art. 91 ust. 1-5 w związku z ust. 7 art. 91 ustawy o ptu). Wówczas to Gmina powinna dokonać jednorazowej korekty w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty, co winno się dokonać w rozliczeniu za grudzień 2008 r. (miesiącu oddania sieci w dzierżawę), gdzie nastąpiła zmiana przeznaczenia nabytych towarów i usług przy których naliczono podatek. W konsekwencji odliczenie podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z inwestycją modernizacji i budowy sieci kanalizacyjnej we wcześniejszych okresach rozliczeniowych, a w tym za miesiące od sierpnia do listopada 2008 r., naruszało wymienione przepisy.

W złożonym odwołaniu Gmina Miejska B. podniosła, że dokonywała nabycia towarów i usług związanych z wytworzeniem środków trwałych, przy których wieloletnia korekta podatku naliczonego następuje jedynie wtedy, gdy te środki trwałe służyłyby jednocześnie czynnościom opodatkowanym i takim, przy których odliczenie nie przysługuje. Tymczasem sporne zakupy towarów i usług w całości związane były ze sprzedażą opodatkowaną, gdyż środki trwałe, powstające w wyniku nakładów ujawnionych w deklaracjach VAT-7, po zakończeniu inwestycji miały i faktycznie były przedmiotem realizacji czynności opodatkowanych (dzierżawy). Podniosła strona, że organ podatkowy nie przeprowadził postępowania wyjaśniającego mającego na celu ustalenie związku zakupów inwestycyjnych z odpłatnym oddaniem do korzystania w ramach dzierżawy. Nie wzięto również pod uwagę oświadczenia Prezydenta Miasta B. z dnia 3.07.2008 r., że środki trwałe powstałe w wyniku realizacji inwestycji "Oczyszczanie ścieków w B." zostaną wydzierżawione. Podniosła strona, że wcześniejsze, przed podpisaniem umowy dzierżawy, częściowe przekazanie poszczególnych odcinków kanalizacji spowodowane było brakiem możliwości nadzoru i konserwacji przez Gminę.

Jak na wstępie zaznaczono, Dyrektor Izby Skarbowej we W. OZ w J., decyzją z dnia [...].12.2009r. r. utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygniecie. Organ odwoławczy podniósł, że w momencie złożenia przedmiotowych deklaracji podatkowych VAT-7, realizowana inwestycja była przekazana do nieodpłatnego użytkowania, co – w świetle art. 5 ust. 1 oraz 8 ust. 2 ustawy o ptu – nie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. Organ wskazał przy tym na umowy zawarte w dniu 11.04.2005 r. pomiędzy Gminą Miejską B. a Miejskim Zakładem Gospodarki Komunalnej w B. oraz pomiędzy tym Zakładem a Przedsiębiorstwem Wodociągów i Kanalizacji w B., których przedmiotem było nieodpłatne przekazanie sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączeniami do eksploatacji i administrowania, a w tym pobierania opłat za dostawę wody i odbiór ścieków, które stanowić miały wynagrodzenie dla podmiotu administrującego z tytułu realizacji umowy (przekazanie sieci przez Gminę dokonało się w celu realizacji zadania własnego, polegającego na odprowadzeniu ścieków). Z kolei z pisma Gminy (z dnia 9.10.2009 r.) wynikało, że obrót z tytułu usług odbioru ścieków nie był jej obrotem, lecz Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji oraz że pomiędzy stronami wymienionych umów nie były wystawiane dokumenty dotyczące rozliczeń finansowych. Takie też wnioski wynikały z analizy stosownych uchwał Rady Miejskiej w B. (z 2002 r. oraz z 2005 r.) ustalających regulamin dotyczący zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego, mając na uwadze przepis art. 86 ust. 1 ustawy o ptu, konieczne jest stwierdzenie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy transakcjami powodującymi naliczenie podatku a czynnościami objętymi podatkiem należnym (rodzącymi prawo do odliczenia). Na etapie inwestowania (w trakcie realizacji inwestycji) ocena związku zakupów z czynnościami opodatkowanymi VAT dokonywana jest w oparciu o zamiar, który wynika z celu inwestycji i dokumentów który ten cel potwierdzają, przy czym ostatecznym kryterium tej oceny jest faktyczne wykorzystanie zrealizowanej inwestycji. Organ skonstatował, że pomimo tego, iż z założenia inwestycja miała służyć czynnościom opodatkowanym, to faktycznie wykorzystywana była do celów nieopodatkowanych, w tym także w okresie od sierpnia do listopada 2008 r., a zmiana w tym zakresie nastąpiła dopiero z chwilą oddania sieci w dzierżawę na podstawie umowy z dnia 30.12.2008 r. W ten sposób nastąpiła zmiana przeznaczenia wytworzonego środka trwałego, powodująca powstanie prawa do odliczenia podatku naliczonego z uwzględnieniem korekty tego podatku w czasie, stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy o ptu.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu Gmina Miejska B. zarzuciła naruszenie art. 87 ust. 1 oraz art. 91 ust. 2 ustawy o ptu poprzez przyjęcie, że stronie nie przysługuje prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego w ustawowym terminie wynikającym z art. 87 ust. 2 ustawy o ptu, a także naruszenie art. 122, art. 180 § 1, art. 187 § 1 i art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm. zwanej dalej "O.p.") na skutek braku zebrania całego materiału dowodowego, a w szczególności nie ustalenie momentu oddania do używania poszczególnych części inwestycji "Oczyszczanie ścieków w B." oraz nie wskazania proporcji sprzedaży zwolnionej do opodatkowanej. W uzasadnieniu skargi wskazano, że przekazana do eksploatacji i administrowania Miejskiemu Zakładowi Gospodarki Komunalnej w B. sieć kanalizacji sanitarnej była w różnym stopniu objęta modernizacją w ramach projektu "Oczyszczanie ścieków w B.". W szczególności niektóre fragmenty sieci modernizowane przez Gminę, nie były przekazane aż do momentu podpisania umowy dzierżawy w dniu 30.12.2008 r. Tymczasem nie przeprowadzono żadnego postępowania wyjaśniającego mającego na celu ustalenie, czy nakłady ponoszone w okresie od sierpnia do listopada 2008 r. były przekazane do nieodpłatnego używania, czy też nie. Stąd też sformułowana w tym zakresie ocena organów podatkowych, że również przedmiotowe nakłady (na odcinki sieci kanalizacyjnej) były nieodpłatnie używane przez Zakład (przed umową dzierżawy) – nosiła znamiona dowolności. Podniesiono również w skardze, że kilkuletnia korekta podatku naliczonego dotycząca nabycia środków trwałych (art. 91 ust. 2 ustawy o ptu) odnosi się do przypadków równoczesnego wykorzystania zakupów do czynności opodatkowanych i czynności przy których odliczenie nie przysługuje, podczas gdy przypadek Gminy B. był innego rodzaju, gdyż powstający sukcesywnie środek trwały po zakończeniu inwestycji miał być wydzierżawiony i faktycznie był. Wniosła strona o uchylenie decyzji.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej we W. wniósł o jej oddalenie.

Na rozprawie pełnomocnik strony skarżącej wskazał, że w przedmiotowych okresach rozliczeniowych poczynione nakłady dotyczyły elementów infrastruktury, które nie były przedmiotem nieodpłatnego przekazania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje.

Skarga okazała się uzasadniona.

Kwestią sporną w przedmiotowej sprawie było to, czy Gmina Miejska B. w składanych bieżąco deklaracjach podatkowych VAT-7 w okresie od sierpnia do listopada 2008 r., była uprawniona do odliczenia kwot podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją inwestycji "Oczyszczanie ścieków w B.".

Na wstępie wypada przypomnieć, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o ptu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem (nieistotne – przypis) art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi między innymi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o ptu). Niewątpliwym jest również, że prawo podatnika do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony jest podstawowym uprawnieniem podatnika, zapewniającym realizację zasady neutralności VAT. Odliczenie podatku przysługuje wtedy, gdy – jak to powyżej przytoczono – jest on związany z wykonywaniem działalności opodatkowanej. Co do zasady więc podatnik nie ma możliwości uwzględnienia kwot podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które związane są z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającym opodatkowaniu. W przypadku gdy podatek naliczony jest związany z działalnością opodatkowaną VAT, prawo do obniżenia podatku należnego o ww. podatek realizowane jest zasadniczo bezzwłocznie. Jak bowiem wynika z art. 86 ust. 10 ustawy o ptu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny (z zastrzeżeniem wyjątków nieistotnych w sprawie). Wynika z tego, że niezwłoczne odliczenie podatku przysługuje zarówno wtedy, gdy nabyte towary i usługi, przy których naliczono podatek, posłużą podatnikowi do wykonania czynności opodatkowanych w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymał fakturę, jak i wtedy, gdy wykorzystanie tych towarów i usług nastąpi faktycznie w przyszłych okresach, w tym także w przypadku nabycia zmierzającego do wytworzenia środków trwałych, angażowanych następnie do realizacji działalności opodatkowanej. W takiej sytuacji podstawowe znaczenie dla prawa do odliczenia ma zamierzony (przyszły) związek ze sprzedażą opodatkowaną. Obok tego należy mieć na uwadze to, że wykorzystanie towarów i usług do wykonywania określonych czynności (opodatkowanych i zwolnionych od podatku bądź nie podlegających opodatkowaniu w ogóle) może ulegać zmianom w czasie. W takim przypadku zastosowanie znajdują zasady określone w przepisach art. 91 ustawy o ptu, dotyczące korekty kwot podatku naliczonego (ust. 7 i 8).

W przedmiotowej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej we W. OZ w J. ustalił, że Gmina Miejska B. zawarła umowę dzierżawy sieci kanalizacyjnej w dniu 30.12.2008 r., a do tego czasu sieć ta była przedmiotem nieodpłatnego korzystania przez Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w B.. Oddanie rzeczy w dzierżawę, mające charakter czynności odpłatnej (art. 693 § 1 K.c.), stanowi czynność opodatkowaną VAT, wymienioną w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o ptu, to jest odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (w sprawie). Odpłatność świadczenia Gminy potwierdzona została zapisami umowy z dnia 30.12.2008 r. organ odwoławczy zauważył również, że przedmiotem odliczenia były kwoty podatku naliczonego zawarte w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług, związanych z realizacją inwestycji "Oczyszczanie ścieków w B.", która wykonywana była od sierpnia 2002, zaś data zakończenia inwestycji przypadała na dzień 31.12.2009 r. Program inwestycyjny obejmował między innymi: modernizację i rozbudowę kanalizacji wiejskiej, modernizację i rozbudowę oczyszczalni ścieków w mieście B., modernizację o rozbudowę miejskiego systemu kanalizacji oraz modernizację kanalizacji ogólnospławnej ulicy [...] w B..

Z kolei podatnik podkreślał zaś, że zamiarem wskazanej inwestycji była jego dzierżawa, natomiast organ podatkowy w ogóle nie dokonał ustaleń faktycznych co do przekazania poszczególnych etapów inwestycji przez Gminę Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji, co więcej stwierdził, że w przedmiotowych okresach nie doszło w ogóle do takiego przekazania.

Rozpoznając przedmiotową sprawę Sąd w niniejszym składzie podzielił stanowisko wyrażone we wcześniej zapadłym wobec tego samego podatnika wyroku z dnia 25 maja 2010r. sygn. akt I SA/Wr 282/10.

Należy stwierdzić, że dokonując wyjaśnienia okoliczności sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej we W. OZ w J. nie ustalił ponad wszelką wątpliwość, że nabyte w przedmiotowych okresach rozliczeniowych (w miesiącach od sierpnia do listopada 2008 r.) towary i usługi, potwierdzone otrzymanymi przez Gminę fakturami, związane były wykonywaniem czynności niepodlegających opodatkowaniu. Należy tu zaznaczyć, że organ podatkowy nie kwestionował co do zasady zamiaru Gminy przyszłego wykorzystania inwestycji do świadczenia odpłatnego usług (str. 7 uzasadnienia decyzji). Przeciwwagą dla takiej konstatacji było jednak to, że modernizowane elementy sieci kanalizacyjnej były faktycznie wykorzystywane do czynności nieodpłatnych (nieodpłatne używanie przez Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w B. przed dniem 30.12.2008r.). Tymczasem przy takim założeniu, konieczne było ustalenie, że kwoty podatku naliczonego, odliczone przez Gminę w miesiącach od sierpnia do listopada 2008 r. dotyczyły elementów infrastruktury (środków trwałych) oddanych rzeczywiście do korzystania przed dniem 30.12.2008 r. (nieodpłatnie) ww. Przedsiębiorstwu Wodociągów. Takich ustaleń nie poczyniono. Założono jedynie, że na podstawie umów zawartych w 2005r. pomiędzy Gminą a ZGK w B. oraz ZGK a Przedsiębiorstwem Wodociągów i Kanalizacji w B., że wszystko co zostało wybudowane w ramach ww. projektu w tym również inwestycje poczynione w 2008r. zostało nieodpłatnie przekazane.

Faktyczny związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu VAT wyklucza odliczenie podatku naliczonego, natomiast umożliwia korektę w zakresie odliczonych kwot, jeżeli następczo dojdzie do związania nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi. Tymczasem z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika zasadniczo tyle, że termin zakończenia inwestycji przypadał na dzień 31.12.2009 r. oraz jakie ogólne zadania inwestycyjne miały być realizowane w okresie działania projektu.

Zwrócić trzeba uwagę, że już samo umiejscowienie terminu zakończenia całości inwestycji na dzień 31.12.2009 r. nie pozwala na wykluczenie tego, w okresie od sierpnia do listopada 2008 r., Gmina dokonywała nakładów na środki trwałe, które zostały oddane do użytku w okresie dzierżawy (związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych). Organ podatkowy w uzasadnieniu decyzji powołał się na pismo Gminy Miejskiej B. z dnia 9.02.2009 r., sporządzone w związku ze sprawami za wcześniejsze okresy rozliczeniowe, podnosząc, że wobec zastąpienia kanalizacji istniejącej, zmodernizowaną lub nowo wybudowaną, praktycznie była ona już użytkowana, gdyż nie istniała inna możliwość techniczna.

Przedstawione obok stanowisko podatnika (akta odwoławcze, k. - 6) nie precyzowało jednak o jakie konkretnie elementy sieci chodziło i dlatego nie można było w sposób pewny uznać, że dotyczyło środków trwałych, na które nakłady poczyniono w przedmiotowych okresach rozliczeniowych (od sierpnia do listopada 2008 r.) tym bardziej, że zostało przedłożone na wezwanie dotyczące VAT za poszczególne okresy 2004 r. (akta odwoławcze, k. – 5).

Przedstawiona powyżej ocena czyniła usprawiedliwionym zarzut skargi naruszenia art. 122, 187 § 1 oraz 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. O.p. Według art. 122 O.p., w toku postępowania organy podatkowe podejmują wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy w postępowaniu podatkowym. Na podstawie art. 187 § 1 O.p., organ podatkowy jest obowiązany zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Z kolei stosownie do art. 191 O.p., organ podatkowy ocenia na podstawie całego zebranego materiału dowodowego, czy dana okoliczność została udowodniona.

Z przedstawionych unormowań wynika, że ciężar ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia spoczywa na organach podatkowych, że okoliczności istotne to te, które decydują o rozstrzygnięciu sprawy oraz że podjęta przez organ ostateczna konkluzja ma wynikać z wszechstronnej, zgodnej z logiką i zasadami doświadczenia życiowego oceny dowodów. Jak to wcześniej zaprezentowano, w zaskarżonej decyzji nie ustalono, iż zakwestionowane kwoty podatku naliczonego rzeczywiście dotyczyły nabycia towarów i usług związanych z wykonywaniem czynności nie podlegających opodatkowaniu, albowiem nie zbadano, czy nabycia zostały poniesione na elementy infrastruktury (bądź inne) wykorzystywane (faktycznie) do nieodpłatnego świadczenia usług. W tych warunkach dowolny charakter miała konkluzja organu, że podatnik z naruszeniem art. 86 ust. 1 ustawy o ptu dokonał obniżenia podatku należnego, o kwoty podatku naliczonego nie związane z czynnościami opodatkowanymi, a to wobec akceptacji przez organ zamiaru przyszłego związania z czynnościami opodatkowanymi oraz faktycznym realizowaniem tych czynności od dnia 30.12.2008 r.

W ponownie prowadzonym postępowaniu organ podatkowy zobowiązany jest poczynić ustalenia, które – stosownie do sformułowanych uwag – pozwolą jednoznacznie ocenić, czy wydatki przy których naliczono VAT, odliczony przez Gminę Miejską B. w deklaracjach za miesiące od sierpnia do listopada 2008 r., związane były z działalnością nie dającą prawa do obniżenia podatku należnego (nieodpłatnym udostępnieniem). Tym bardziej, że strona skarżąca stwierdziła, że w odniesieniu do przedmiotowych okresów takie nieodpłatne przekazania nie miały miejsca.

Ze względu na powyższe, skargę należało uznać za uzasadnioną, co skutkowało uchyleniem zaskarżonej decyzji na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r. nr 153, poz. 1270 ze zm. zwanej dalej "p.s.a."). O wstrzymaniu wykonania zaskarżonego decyzji orzeczono na podstawie art. 152 p.s.a. a o zwrocie kosztów postępowania sądowego postanowiono na podstawie art. 200 p.s.a.



Powered by SoftProdukt