drukuj    zapisz    Powrót do listy

6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania, Prawo pomocy, Dyrektor Izby Skarbowej, Utrzymano w mocy zarządzenie (art. 260 § 1 ustawy PoPPSA), I SA/Gd 254/17 - Postanowienie WSA w Gdańsku z 2017-09-27, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SA/Gd 254/17 - Postanowienie WSA w Gdańsku

Data orzeczenia
2017-09-27  
Data wpływu
2017-02-13
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Sędziowie
Janina Guść /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania
Hasła tematyczne
Prawo pomocy
Skarżony organ
Dyrektor Izby Skarbowej
Treść wyniku
Utrzymano w mocy zarządzenie (art. 260 § 1 ustawy PoPPSA)
Powołane przepisy
Dz.U. 2017 poz 1369 art. 260 § 1, art. 260 § 2 i 3
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść po rozpoznaniu w dniu 24 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu R. B. od zarządzenia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 lipca 2017 r. o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi R. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 24 listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. postanawia utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę R. B.

Skarżący wniósł zażalenie na powyższe postanowienie.

Zarządzeniem Zastępcy Przewodniczącego Wydziału z dnia 28 kwietnia 2017 r., doręczonym w dniu 25 maja 2017 r., skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia w kwocie 100 zł w terminie 7 dni, pod rygorem jego odrzucenia.

W piśmie z dnia 31 maja 2017 r., złożonym w dniu 1 czerwca 2017 r. (data stempla pocztowego), skarżący wniósł o zwolnienie od wpisu od zażalenia.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 8 czerwca 2017 r., skarżący został wezwany do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez jego podpisanie w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania.

Doręczenie przedmiotowego zarządzenia nastąpiło w dniu 27 czerwca 2017 r. w trybie art. 73 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), powoływanej w dalszej części uzasadnieniami jako p.p.s.a. Przepis ten przewiduje, że w przypadku braku możliwości doręczenia przesyłki bezpośrednio adresatowi w miejscu zamieszkania lub miejscu pracy, a także dorosłemu domownikowi, administracji lub dozorcy domu w przypadku nieobecności adresata w domu, przechowuje się pismo przez okres czternastu dni w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy (art. 73 § 1 p.p.s.a.). Adresata zawiadamia się o pozostawieniu pisma w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy. Zawiadomienie o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w terminie siedmiu dni w placówce pocztowej albo urzędzie gminy umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres dla doręczeń, na drzwiach biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe (art. 73 § 2 p.p.s.a.). W przypadku niepodjęcia pisma we wskazanym wyżej siedmiodniowym terminie, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru pisma w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od dnia pierwszego zawiadomienia o złożeniu pisma w placówce pocztowej lub w urzędzie gminy (art. 73 § 3 p.p.s.a.). Doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia opisanego wyżej czternastodniowego terminu (art. 73 § 4 p.p.s.a.).

Jak wynika z potwierdzenia odbioru przedmiotowa przesyłka, wobec niemożności jej doręczenia, w dniu 13 czerwca 2017 r. pozostawiona została w placówce pocztowej – [...], a zawiadomienie o tym fakcie umieszczone zostało w oddawczej skrzynce pocztowej. Treść adnotacji zamieszczonych na kopercie wskazuje, że powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru pisma pozostawione zostało w dniu 21 czerwca 2017 r., a skarżący pisma nie podjął w terminie.

Zgodnie z art. 49 § 1 p.p.s.a., jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Jeżeli strona nie uzupełniła lub nie poprawiła pisma w terminie, przewodniczący zarządza pozostawienie pisma bez rozpoznania (art. 49 § 2 zdanie pierwsze p.p.s.a.). Czynność, o której mowa w § 2 może wykonać referendarz sądowy, o czym stanowi art. 49 § 4 p.p.s.a.

Jak wynika z akt sprawy, w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 8 czerwca 2017 r. sąd wezwał skarżącego do uzupełnienia braku formalnego złożonego przez niego wniosku o zwolnienie od wpisu od zażalenia przez jego podpisanie w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania. Wezwanie zostało doręczone skarżącemu w trybie doręczenia zastępczego w dniu 27 czerwca 2017 r. Zatem siedmiodniowy termin do uzupełnienia braków formalnych pisma upłynął z dniem 4 lipca 2017 r.

Ze względu na to, że skarżący w zakreślonym terminie nie usunął braków formalnych przedmiotowego pisma referendarz sądowy, na podstawie art. 49 § 2 i § 4 p.p.s.a., pozostawił je bez rozpoznania.

Skarżący wniósł sprzeciw od powyższego zarządzenia wskazując, że nie posiadał wiedzy o nałożonym zobowiązaniu i nie mógł uzupełniać braku formalnego pisma, a w okresie próby doręczenia przesyłki nie mógł podjąć korespondencji, bowiem nie przebywał pod adresem zamieszkania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył co następuje:

Zaskarżone zarządzenie jest prawidłowe. Referendarz sądowy prawidłowo zastosował przepisy p.p.s.a., a w szczególności art. 73 p.p.s.a. przewidujący uznanie za doręczoną przesyłki awizowanej adresatowi i nie podjętej w termie awizowania. Wskazać należy, że skarżący został pismem z dnia 22 lutego 2017 r. pouczony o treści art. 70 p.p.s.a., który to przepis stanowi, że strony i ich przedstawiciele mają obowiązek zawiadamiać sąd o każdej zmianie swojego zamieszkania, adresu do doręczeń lub siedziby, a w razie zaniedbania tego obowiązku pismo pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia, chyba że nowy adres jest sądowi znany. Pismo to doręczano skarżącemu na wskazany w skardze adres ul. [...], [...] S. Zostało ono uznane za doręczone, w trybie art. 73 § 4 p.p.s.a., w dniu 13 marca 2017 r. w związku z nieodebraniem pisma w terminie awizowania, mimo dwukrotnego pozostawienia awiza w dniach 27 lutego 2017 r. oraz 7 marca 2017 r.

Skarżący wnosząc skargę i inicjując postępowanie sądowoadministracyjne winien wskazać w skardze prawidłowy adres, pod którym możliwe będzie skuteczne dokonywanie mu doręczeń. Opuszczając miejsce zamieszkania na dłuższy okres czasu, skarżący winien wskazać aktualny adres, aby zapewnić sobie możliwość zapoznania się z treścią doręczanej mu korespondencji. Zaniedbując realizacji tego obowiązku, skarżący winien liczyć się z konsekwencjami swego zaniechania w postaci braku możliwości zapoznania się z treścią przesyłek sądowych. Podniesiona w sprzeciwie argumentacja nie uzasadnia zatem uchylenia wydanego zarządzenia.

W związku z powyższym, Sąd na podstawie art. 260 § 1 p.p.s.a. postanowił utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.

Sąd orzekał na posiedzenie niejawnym, działając jako sąd drugiej instancji na podstawie art. 260 § 2 i 3 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt