Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Renata Siudyka po rozpoznaniu w dniu 5 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. T. na bezczynność Prezydenta Miasta G. w przedmiocie niepodejmowania działań zmierzających do zmiany organizacji ruchu drogowego p o s t a n a w i a 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić skarżącemu kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi.

Pismem z dnia 11 czerwca 2020 r. E.T. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność Prezydenta Miasta G., domagając się wydania postanowienia w sprawie ograniczenia ruchu pojazdów w ciągu

ulicy [...] w G. jedynie dla mieszkańców i zaopatrzenia, podnosząc, że działka

nr 1 jest własnością prywatną.

W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta G. wniósł o uznanie skargi za bezzasadną, podkreślając, że ulica [...] jest drogą publiczną, a tym samym powinna być ogólnodostępna dla każdego uczestnika ruchu drogowego. Dalej wyjaśniono, że jezdnia drogi znajduje się na działce nr 2 będącej własnością Gminy G.. Jedynie chodnik znajduje się na działce nr 3, stanowiącej własność prywatną. Jednakże Zarząd Dróg Miejskich w G. podejmie działania mające na celu uregulowanie spraw własnościowych ww. działki.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna.

Stosownie do treści art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2167), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Wspomniana kontrola sprawowana jest pod względem zgodności

z prawem, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej.

Z kolei w myśl art. 3 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325), zwanej dalej P.p.s.a. sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego

w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U.

z 2018 r., poz. 2096 oraz z 2019 r. poz. 60, 730, 1133 i 2196), postępowań określonych

w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 768, 730, 1520, 1556 i 2200), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, opinie zabezpieczające i odmowy wydania opinii zabezpieczających;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a;

9) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.

Zgodnie natomiast z art. 3 § 3 P.p.s.a., sądy administracyjne orzekają także

w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach.

Ze skargi E. T. jednoznacznie wynika, że kwestionuje on brak działania Prezydenta Miasta G. polegający na nieumieszczaniu znaku drogowego zakazu wjazdu pojazdów na ulicy Pogodnej w Gliwicach, podnosząc, że ulica ta nie jest publiczna. Ustawa z dnia 24 stycznia 2020 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U.

z 2020, poz. 110) zawiera zagadnienia ogólne związane z zarządzaniem ruchem oraz nadzorem nad tym zarządzaniem. Niektóre z zadań w tym zakresie powierzono zarządom dróg, a o tym, kto sprawuje zarząd nad określoną drogą, rozstrzygają przepisy ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 470). Według zaś art. 19 powołanej ustawy o drogach publicznych zarządcami dróg z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8 są dla dróg krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, wojewódzkich - zarząd województwa, powiatowych - zarząd powiatu, a gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażono pogląd, który Sąd

w pełni podziela, że czynność polegająca na ustawieniu znaku drogowego nie może być zakwalifikowana jako czynność z zakresu administracji publicznej dotycząca uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a.

(por.: postanowienie NSA z dnia 19 maja 2010 r., sygn. akt I OSK 735/10, postanowienie z dnia 9 grudnia 2011 r., sygn. akt I OSK 614/11 – Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Działania polegające na ustawianiu i usuwaniu znaków drogowych nie są bowiem realizowane w ramach indywidualnej sprawy z zakresu administracji publicznej, zaś jedynie czynność podejmowana w związku z rozpatrywaniem przez organ administracji publicznej sprawy indywidualnego podmiotu, dotycząca uprawnień lub obowiązków tego konkretnego podmiotu, wynikających z przepisów prawa, może zostać objęta skargą do sądu administracyjnego. Tymczasem w orzecznictwie wskazuje się jednoznacznie, że znak drogowy stanowi akt generalny, adresowany do nieskonkretyzowanego adresata. W związku z tym nie można powoływać się na naruszenie swojego indywidualnego uprawnienia lub interesu prawnego wskutek umieszczenia znaku drogowego.

Kognicji sądów administracyjnych podlega natomiast czynność materialno–techniczna, jaką jest zatwierdzenie organizacji ruchu, a nie czynność faktyczna polegająca na usunięciu bądź ustawieniu konkretnego znaku drogowego, która jest przedmiotem skargi w niniejszej sprawie. Innymi słowy skarga przysługuje jedynie na akt jakim jest zatwierdzenie organizacji ruchu drogowego przez organ.

W konsekwencji uznać zatem należy, że skoro na czynność postawienia lub usunięcia znaku drogowego nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego, to i na bezczynność organu w tym zakresie również skarga do sądu administracyjnego nie przysługuje.

Mając powyższe na uwadze Sąd, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji. O zwrocie uiszczonego wpisu orzeczono po myśli art. 232 P.p.s.a.