Zaskarżonym zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2008 r. wezwano M. M. do uiszczenia wpisu sądowego w wysokości 300 zł. od skargi na uchwałę Rady Miasta S. z dnia [...] w przedmiocie nienależytego wykonania zadań dot. poboru opłaty z tytułu wieczystego użytkowania gruntów.
Na powyższe zarządzenie M. M. wniósł zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego, żądając jego uchylenia. Skarżący podniósł, iż nie jest w stanie ponieść żądanych kosztów bez uszczerbku utrzymania siebie, ponadto nie ma żadnych oszczędności, ani też możliwości zapożyczenia się.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie wniesione przez skarżącego nie ma usprawiedliwionych podstaw, jako że nie kwestionuje ani ustalonej wysokości wpisu od skargi ani zasad jego pobierania. Wykazane w zażaleniu okoliczności są pozbawione znaczenia dla oceny zasadności zaskarżonego zarządzenia. Skarżący skupił się na kwestii prawa pomocy, a zatem argumentacja ta nie dotyczy bezpośrednio wydanego zarządzenia, którego przedmiotem jest ustalenie wysokości wpisu od skargi sądowej. Jak wynika z akt sprawy zarządzenie o wezwaniu do uiszczenia wpisu w powyższej sprawie poprzedzało postanowienie referendarza sądowego z dnia 5 lutego 2008 r. mocą którego wniosek strony skarżącej o przyznanie prawa pomocy został uwzględniony jedynie w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.
Ustawową zasadą wynikającą z art. 214 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "P.p.s.a." jest, iż do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi pismo do sądu podlegające opłacie lub powodujące wydatki, zgodnie zaś z art. 230 § 1 od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Obowiązku powyższego nie mają tylko podmioty ustawowo zwolnione od kosztów sądowych (art. 239 P.p.s.a.) lub te, które uzyskały prawo pomocy obejmujące takie zwolnienie (art. 241 - 245 P.p.s.a.).
Skoro więc skarżący M. M. nie uzyskał dotychczas zwolnienia od kosztów sądowych i nie przysługuje mu takie zwolnienie z mocy prawa, to wezwanie do uiszczenia wpisu było zgodne z obowiązującymi przepisami.
Z uwagi zatem na fakt, iż wskazane zarzuty zażalenia nie podważają zasadności skarżonego zarządzenia, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 i art. 198 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w postanowieniu.
