Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 14 marca 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski, , , po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. P. i E. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 5 grudnia 2017 r., sygn. akt II SA/Kr 1265/17 o oddaleniu wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. P. i E. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] lipca 2017 r., znak: [...] w przedmiocie nakazu przyłączenia nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej postanawia: oddalić zażalenie.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 5 grudnia 2017 r., sygn. akt II SA/Kr 1265/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił wniosek skarżących o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] lipca 2017 r. znak: [...]. Decyzją tą SKO utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy B. z dnia [...] kwietnia 2017 r., znak: [...], którą nakazano E. i A. P., właścicielom działki nr [...] położonej w M., solidarne przyłączenie nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej.

Sąd, powołując się na treść art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", oraz stanowisko doktryny i orzecznictwa sądowoadministracyjnego, stwierdził, że wniosek skarżących nie zasługuje na uwzględnienie. Wskazał, że to na stronie wnioskującej o wstrzymanie aktu ciąży powinność wykazania, że w związku z wykonaniem zaskarżonego aktu zachodzi tak rozumiane niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W ocenie Sądu, wniosek skarżących nie zawiera żadnego uprawdopodobnienia podanych we wniosku przesłanek. Wskazano w nim jedynie na normalne, zwykle następstwo decyzji nakazu przyłączenia nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej. Wnioskodawca nie wskazał żadnych dodatkowych okoliczności mogących odnosić się do konkretnych skutków prawnych lub faktycznych, które spowodują istotną bądź trwałą zmianę rzeczywistości, z jednoczesnym uprawdopodobnieniem, że powrót do stanu poprzedniego będzie wymagał szczególnego wysiłku, np. stosunkowo dużego nakładu sił i środków.

Zażalenie na ww. postanowienie wnieśli skarżący, podnosząc, że w okolicznościach tej sprawy istnieją przeszkody prawne do wykonania nakazu wynikającego z zaskarżonej decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli w wyniku jego wykonania zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

W doktrynie i orzecznictwie nie budzi też wątpliwości, że analizą objęte są wyłącznie argumenty podane przez stronę, toteż powinny one być przekonujące, rzetelne i wiarygodne. Jedną z przesłanek wstrzymania danego aktu lub czynności jest niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, przy czym ustalenie, czy grożąca szkoda jest szkodą znaczną jest możliwe tylko w oparciu o okoliczności konkretnej sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny stoi na stanowisku, że o znacznej szkodzie można mówić wówczas, kiedy rozmiar szkody wywołanej wykonaniem zaskarżonego aktu administracyjnego jest większy niż zwykłe skutki wywołane wykonaniem aktu tego rodzaju, a oceniając rozmiar ewentualnej szkody należy uwzględnić okoliczności obiektywne i subiektywne – indywidualne dotyczące strony. Przesłanka spowodowania trudnych do odwrócenia skutków obejmuje taką materię, którą niełatwo jest zmienić w razie wykonania aktu. Zatem musi być także rozważana w kontekście specyfiki aktu administracyjnego, którego dotyczy wniosek o wstrzymanie.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, skarżący nie uprawdopodobnili, że wykonanie zaskarżonej decyzji wywoła znaczną szkodę lub skutki trudne do odwrócenia. Wskazali wyłącznie na kwestie dotyczące zaistniałych w ich ocenie przeszkód prawnych do wykonania nakazu podłączenia ich nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej. Trudno bowiem w takim przypadku odnieść podnoszoną argumentację skarżących do pojęcia "znacznej szkody", o jakiej mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Przeciwnego stanowiska nie uzasadnia też charakter nałożonego zaskarżoną decyzją obowiązku, który z natury związany jest z wykonaniem określonych robót, co wiąże się z reguły z jakimiś skutkami finansowymi. W tej sprawie nie wskazano jakiego rzędu miałyby to być koszty, tak aby w ogóle można było mówić o znacznej szkodzie. Ponadto z samego charakteru nałożonego obowiązku trudno jest wywieść jakie nieodwracalne skutki miałyby wynikać w związku z wykonaniem nałożonego obowiązku. To strona powinna wskazać we wniosku okoliczności na poparcie spełnienia przynajmniej jednej z przesłanek, tj. znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Innymi słowy uprawnienie to wiąże się z obowiązkiem uzasadnienia wniosku, poprzez poparcie go stosownymi twierdzeniami i dokumentami na okoliczność spełnienia ustawowych przesłanek wstrzymania wykonania decyzji (por. postanowienie NSA z 26 listopada 2007 r., II FZ 338-339/07). Argumentacja wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu musi w sposób przekonywujący pokazać konkretne relacje między brakiem wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, a wystąpieniem zagrożeń z art. 61 § 3 p.p.s.a. (por. postanowienie NSA z 21 grudnia 2006 r., sygn. akt I FZ 525/06).

W niniejszej sprawie Sąd I instancji prawidłowo zatem uznał, że wniosek skarżących nie zawiera żadnego uprawdopodobnienia podanych we wniosku przesłanek, co uprawniało ten Sąd do oddalenia przedmiotowego wniosku. Także w zażaleniu strona skarżąca nie przywołała takiej argumentacji, która mogłaby prowadzić do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Z tych względów, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w postanowieniu.