Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska-Matusiak Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Sędzia WSA Ewa Marcinkowska (spr.) Protokolant Patrycja Wrońska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 października 2007 r. sprawy ze skargi W. M. i J. M. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy oddala skargę

W. M. i J. M. wnieśli skargę na decyzję Urzędu Patentowego RP nr [...] z dnia [...] lutego 2007 r. w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy słowno-graficzny MIŚ nr R 83022.

Z przedstawionych przez organ akt administracyjnych wynika, iż w dniu 7 października 1998 r. do Urzędu Patentowego wpłynął wniosek Z. w O. o unieważnienie prawa z rejestracji znaku towarowego słowno-graficznego MIŚ nr R-83022 zarejestrowanego na rzecz W. M. i J. M. decyzją Urzędu Patentowego z dnia [...] stycznia 1995 r. dla towarów w klasie 30 – wyroby cukiernicze. Jako podstawę wniosku o unieważnienie wnioskodawca wskazał art. 29 w związku z art. 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych podnosząc, iż znaku towarowego MIŚ z główką niedźwiedzia używa od 1978 r. dla oznaczania ciastek i wyrobów cukierniczych. W 1997r. stwierdził istnienie na rynku innego znaku towarowego MIŚ służącego do oznaczania wyrobów cukierniczych i fakt jego rejestracji. W dniu 4 czerwca 1997 r. wystąpił do Sądu Wojewódzkiego w Ł. z pozwem przeciwko uprawnionym z prawa rejestracji o wydanie zakazu używania znaku towarowego MIŚ do oznaczania towarów i usług.

Do wniosku wnioskodawca załączył odpis wyroku Sądu Wojewódzkiego w Ł. [...], w którym Sąd ten zakazał W. M. i J. M. używania oznaczenia samodzielnego lub wyeksponowanego "Miś" jako znaku firmowego oraz jako znaku towarowego do oznaczania towarów i usług.

Sąd Apelacyjny w [...] wyrokiem z dnia 24 lutego 1999 r. [...] oddalił apelację pozwanych W. M. i J. M. od tego wyroku.

Uprawnieni z rejestracji ustosunkowując się do wniosku w piśmie z dnia 5 stycznia 1999 r. wskazali, iż wytwarzają i zbywają inne wyroby niż wnioskodawca. Ich wyroby mają krótką trwałość, zbywane są tylko we własnych sklepach, w których nie ma wyrobów innych firm, a prowadzona przez nich działalność ma niewielki zasięg lokalny. Z. w O. wytwarzają natomiast produkcję cukierniczą na wysokowydajnych liniach produkcyjnych i zbywają swoje wyroby hurtownikom, skąd trafiają one do sklepów. Nie wytwarzają przy tym wyrobów wyróżniających tę firmę i mogących nadawać się do naśladownictwa, a znak MIŚ nie jest znakiem uznawanym za powszechnie znany.

Pełnomocnik wnioskodawców w piśmie z dnia [...] sierpnia 1999 r. uzupełniając wniosek o unieważnienie prawa z rejestracji wskazał, iż wnioskodawca prowadzi od 1956 r. działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów cukierniczych używając do oznaczania tej działalności oraz swoich wyrobów słowa "Miś". Wyroby te sprzedaje do ponad 100 hurtowni w Polsce, w tym do trzech hurtowni w Ł. Wnioskodawca jako pierwszy używał więc słowa "Miś" w znaczeniu pieszczotliwej nazwy niedźwiedzia do oznaczania wyrobów cukierniczych. Dlatego też zgłoszenie przez uprawnionych znaku towarowego w postaci słowa "Miś" i główki niedźwiedzia do oznaczania wyrobów cukierniczych było przywłaszczeniem sobie cudzego znaku, a w związku z tym rejestracja tego znaku odbyła się z pogwałceniem art. 8 pkt 2 ustawy o znakach towarowych. Do pisma tego załączone zostały dokumenty na potwierdzenie używania z wcześniejszym pierwszeństwem oznaczenia MIŚ w nazwie firmy wnioskodawcy.

Na rozprawie przed Urzędem Patentowym w dniu [...] maja 2001 r. pełnomocnik wnioskodawcy złożył odpis z rejestru handlowego na okoliczność zmiany formy działalności oraz nazwy wnioskodawcy na Z. spółka z o.o. z siedzibą w O. W złożonym na rozprawie piśmie procesowym z dnia 8 maja 2001 r. pełnomocnik dodatkowo rozszerzył swoje stanowisko wnosząc o unieważnienie prawa z rejestracji na podstawie art. 8 pkt 2 oraz art. 31 ustawy o znakach towarowych.

Pełnomocnik uprawnionych wniósł natomiast o oddalenie wniosku o unieważnienie prawa z rejestracji wskazując na odmienny sposób dystrybucji swoich wyrobów przez wnioskodawcę i uprawnionych.

Decyzją z dnia [...] maja 2001 r. Urząd Patentowy unieważnił prawo z rejestracji znaku towarowego słowno-graficznego MIŚ nr R-83022.

W uzasadnieniu decyzji organ podkreślił, iż ustalenia zawarte w wyroku Sądu Wojewódzkiego w Ł. z dnia [...] września 1998 r. są dla niego wiążące. Zakaz używania oznaczenia MIŚ przez uprawnionych oznacza usunięcie tego elementu ze znaku towarowego, a więc zmianę jego istoty. W konsekwencji doprowadza to do sytuacji, kiedy oznaczenie towarów produkowanych przez uprawnionych jest innym znakiem towarowym niż znak zarejestrowany. Ponadto okoliczność, że w Ł. są trzy hurtownie produktów wnioskodawcy, a produkty te są sprzedawane w dużych ilościach, skłania do przypuszczenia, że uprawnieni działają w złej wierze.

Powyższa decyzja Urzędu Patentowego została uchylona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2004 r. sygn. akt 6 II SA 2757/02 na skutek odwołania wniesionego przez W. M. i J. M.

Sąd uchylając zaskarżoną decyzję stwierdził, iż Urząd nie wyjaśnił wszystkich okoliczności istotnych w sprawie i nie poczynił żadnych własnych ustaleń, które stanowiłyby podstawę rozstrzygnięcia, a w związku z tym zaskarżona decyzja wydana została z naruszeniem art. 7, 77, 80 i 107 § 3 k.p.a. Urząd Patentowy nie odniósł się bowiem w uzasadnieniu tej decyzji, która ze wskazanych w podstawie prawnej przesłanek z art. 29 ustawy o znakach towarowych została spełniona, jaki konkretnie przepis wyczerpuje i na podstawie jakich dowodów organ to ustalił. Ponadto nie został przez organ uzasadniony zarzut naruszenia normy art. 8 pkt 2 ww. ustawy. Organ nie rozważył też, czy rejestracja spornego znaku słowno-graficznego uniemożliwia innym uczestnikom obrotu gospodarczego używanie objętego tym znakiem oznaczenia informacyjnego. Sąd podkreślił jednocześnie, że nie da się zaprzeczyć, iż dla skarżących pochodzenie znaku towarowego wywodzi się od ich nazwisk - nazwiska W. M. i J. M. Wyrok sądu powszechnego nie zwalniał natomiast organu od uzasadnienia podstawy prawnej i faktycznej decyzji niekorzystnej dla strony, tym bardziej, że organ nie dokonał żadnych innych ustaleń faktycznych w oparciu o ustawę o znakach towarowych mimo rozstrzygania na podstawie jej przepisów. W ocenie Sądu jest to o tyle istotne, że Urząd Patentowy dokonał rejestracji spornego znaku w wersji przez siebie zaproponowanej stronie i w okolicznościach, kiedy wniosek rejestracyjny nie zawierał wyeksponowanego słowa "Miś". Ponadto powołując się na wyrok sądu powszechnego Urząd Patentowy stwierdził w uzasadnieniu decyzji, że "zakaz używania przez pozwanych oznaczenia MIŚ oznacza spowodowanie usunięcia tego elementu ze znaku towarowego(...)", nie wskazując w jakich przepisach prawa stwierdzenie to znajduje oparcie. Niezrozumiała jest też ocena zawarta w uzasadnieniu decyzji odnośnie działania przez uprawnionych w złej wierze.

W toku ponownego rozpoznania sprawy przed Urzędem Patentowym pełnomocnik wnioskodawcy przedstawił dokumenty na okoliczność używania przez wnioskodawcę znaku towarowego i firmowego MIŚ przed datą zgłoszenia spornego znaku do rejestracji przez uprawnionych, a także odpisy wyroków Sądu Wojewódzkiego w Ł. oraz Sądu Apelacyjnego w [...] wraz z uzasadnieniami.

Na rozprawie przed Urzędem Patentowym w dniu 12 lutego 2007 r. pełnomocnik wnioskodawcy jako podstawę prawną wniosku o unieważnienie wskazał art. 8 pkt 2 ustawy o znakach towarowych podtrzymując w tym zakresie zajęte wcześniej stanowisko. Podniósł również, że w trakcie postępowania rejestracyjnego przed Urzędem Patentowym działającym w trybie administracyjnym doszło jego zdaniem do naruszenia art. 42 ww. ustawy.

Pełnomocnik uprawnionych wniósł o oddalenie wniosku ponownie podnosząc, iż uprawnieni sprzedają towary opatrzone spornym znakiem tylko we własnych sklepach, nie dochodzi więc do kolizji towarów wnioskodawcy z towarami uprawnionych.

Decyzją z dnia [...] lutego 2007 r. Urząd Patentowy orzekł ponownie o unieważnieniu prawa ochronnego na znak towarowy słowno-graficzny MIŚ nr R-83022.

W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, iż interes prawny po stronie wnioskodawcy, nie kwestionowany przez uprawnionych, istnieje i wynika wprost z treści art. 8 pkt 2 u.z.t. Organ podniósł, że sporny znak w pierwotnej wersji został zgłoszony do rejestracji w nieco innej postaci, gdyż według tej wersji wewnątrz większego koła w dolnej połowie, wzdłuż linii tworzącej koło był napis: "ROK ZAŁOŻENIA 1989", a wewnątrz mniejszego koła był stylizowany napis "MIŚ" w kolorze czerwonym i poniżej napis w dwóch liniach [...]. Ta wersja znaku została następnie zmodyfikowana przez pełnomocnika zgłaszających na wezwanie Urzędu Patentowego dokonane prawdopodobnie w trybie art. 43 ust. 2 u.z.t. W odpowiedzi na to wezwanie pełnomocnik zgłaszających nadesłał poprawioną wersję znaku bez napisów "spółka braci Miś" i "rok założenia". O ile więc pierwotna wersja zgłoszonego znaku nawiązywała do nazwiska zgłaszających (mimo umieszczenia nad czerwonym napisem MIŚ głowy niedźwiedzia), o tyle druga (zarejestrowana) wersja znaku utraciła związek z nazwiskiem zgłaszających. Znak jest przeznaczony do oznaczania w klasie 30 wyrobów cukierniczych, a określenie "wyroby cukiernicze" jest na tyle pojemne, że obejmuje dowolne wyroby cukiernicze, nie tylko produkowane przez uprawnionych. Zgodnie zaś z art. 13 ust. 1 u.z.t. uprawnieni rejestrując znak nabyli wyłączne prawo używania znaku w obrocie gospodarczym na całym terytorium państwa dla towarów objętych rejestracją, zatem bez znaczenia jest fakt prowadzenia przez uprawnionych działalności gospodarczej w zakresie lokalnym, względnie produkowanie (w przeciwieństwie do wnioskodawcy) towarów o krótkim terminie przydatności do spożycia.

Urząd Patentowy odnosząc się z kolei do zarzutu pełnomocnika wnioskodawcy odnośnie naruszenia przy rejestracji art. 42 u.z.t. wskazał, iż działając w trybie spornym nie jest właściwy do oceny prawidłowości postępowania Urzędu działającego w trybie administracyjnym. Zgodnie zaś z art. 315 ust. 3 ustawy Prawo własności przemysłowej do oceny zdolności ochronnej spornego znaku mają zastosowanie przepisy ustawy o znakach towarowych, a zatem do oceny zdolności ochronnej spornego znaku nie może być stosowany art. 42 u.z.t., bowiem nie jest wymieniony w art. 29 tej ustawy. Jedynym natomiast zarzutem podniesionym przez wnioskodawcę na podstawie art. 29 u.z.t. jest zarzut naruszenia art. 8 pkt 2.

Organ powołał się na poglądy wyrażone przez prof. R. Skubisza w Komentarzu Prawa Znaków Towarowych Wyd. Prawnicze, W-wa, 1997 r. odnośnie kolizji miedzy oznaczeniem przedsiębiorstwa, a zarejestrowanym z późniejszym pierwszeństwem znakiem towarowym wskazując, iż niedopuszczalna jest rejestracja oznaczeń, których używanie w charakterze znaku towarowego mogłoby stanowić akt naruszenia praw majątkowych osób trzecich tzn. prawa do firmy, nazwy przedsiębiorstwa. W niniejszej sprawie natomiast poprzednicy prawni wnioskodawcy używali w nazwie firmy słowa MIŚ, które ma charakter dystynktywny (odróżniający), co najmniej od 1968 r. W spornym znaku słowno-graficznym, zasadnicze znaczenie ma zaś także słowo MIŚ, a głowa niedźwiedzia niejako potwierdza, że słowo MIŚ odnosi się do zwierzęcia - niedźwiedzia. Z uwagi na to, że wnioskodawca pierwszy zaczął używać w nazwie słowa MIŚ, zatem późniejsza rejestracja spornego znaku, którego głównym elementem jest wyeksponowane słowo MIŚ naruszyła prawo majątkowe wnioskodawcy do nazwy, wobec czego sporny znak należało unieważnić na podstawie art. 8 pkt 2 u.z.t.

Na poparcie zasadności swojego stanowiska organ powołał się na wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2002 r., sygn. akt II SA 3390/01.

W skardze na tę decyzję skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pełnomocnik skarżących W. M. i J. M. zarzucił, iż Urząd Patentowy nie wykazał faktu naruszenia praw osobistych i majątkowych wnioskodawcy określonych w art. 8 pkt 2 u.z.t. Podkreślił przy tym, że bracia [...] w ciągu 15 lat przysługiwania im prawa ochronnego na znak towarowy MIŚ nie podjęli żadnych działań roszczeniowych w stosunku do nikogo, w tym także w stosunku do Z. w O. Ponownie też wskazał, że skarżący produkują własne wyroby i sprzedają je tylko we własnych sklepach, a sklepy te oznaczone są znakiem w wersji, która została pierwotnie zgłoszona do Urzędu Patentowego, a nie w wersji, na którą zostało udzielone prawo ochronne. Ponadto firma skarżących i jej właściciele nie uczestniczyli w żadnych zdarzeniach, których charakter i ujawnienie mógłby spowodować, że słowo MIŚ nabrałoby negatywnego znaczenia.

W piśmie procesowym z dnia 22 czerwca 2007 r., stanowiącym uzupełnienie skargi, pełnomocnik skarżących zarzucił dodatkowo organowi naruszenie art. 153 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez jego niezastosowanie, gdyż w jego ocenie Urząd Patentowy nie wykonał zaleceń zawartych w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2004 r. sygn. akt 6 II SA 2757/02. Wniósł w związku z tym o uchylenie zaskarżonej decyzji na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) ww. ustawy.

Urząd Patentowy w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, iż rejestracja spornego znaku nastąpiła z naruszeniem art. 8 pkt 2 u.z.t.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej przy czym w świetle paragrafu drugiego powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Innymi słowy, wchodzi tutaj w grę kontrola aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywana pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów słuszności.

Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną - art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Oceniając zaskarżoną decyzję w świetle wskazanych wyżej kryteriów Sąd stwierdził, iż skarga w niniejszej sprawie nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja Urzędu Patentowego z dnia [...] lutego 2007 r. nie narusza prawa.

Przepis art. 8 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz. U. Nr 5, poz. 17) mający zastosowanie w niniejszej sprawie na podstawie art. 315 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.) stanowi, iż niedopuszczalna jest rejestracja znaku, który narusza prawa osobiste lub majątkowe osób trzecich .

Urząd Patentowy słusznie uznał, iż rejestracja spornego znaku towarowego słowno-graficznego MIŚ stanowi naruszenie prawa do firmy, pod którą wnioskodawca (a wcześniej jego poprzednicy prawni) prowadzi od 1968 r. działalność gospodarczą.

Prawo do firmy ma charakter prawa podmiotowego bezwzględnego, skutecznego erga omnes, przysługującego przedsiębiorcy. Jej ochrona przewidziana jest w kodeksie cywilnym na podstawie przepisów o ochronie dóbr osobistych. Zgodnie z art. 43 k.c. przepisy o ochronie dóbr osobistych osób fizycznych stosuje się odpowiednio do osób prawnych. Należy zatem stosować odpowiednie przepisy o ochronie dóbr osobistych osób fizycznych do ochrony dóbr osób prawnych uwzględniając różnice strukturalne osób prawnych i osób fizycznych. Wśród dóbr osobistych osób prawnych w pierwszej kolejności wymienia się nazwę, która służy indywidualizacji osoby prawnej. Firma osoby prawnej podlega ochronie przewidzianej dla dóbr osobistych od daty rozpoczęcia jej używania w obrocie gospodarczym.

Ochrona nazw handlowych wynika również z art. 8 Konwencji paryskiej z dnia 20 marca 1883 r. o ochronie własności przemysłowej (Dz. U. z 1975, Nr 9, poz. 51 i 52).

Przepis art. 8 pkt 2 ustawy o znakach towarowych koresponduje z cytowanym przepisem Konwencji paryskiej oraz ochroną dóbr osobistych wynikającą z kodeksu cywilnego. Ochrona nazwy handlowej (firmy, nazwy używanej w działalności gospodarczej) wyraża się wyłączeniem od rejestracji znaków (oznaczeń), które naruszają prawa osobiste osób trzecich.

Jak słusznie wskazał Urząd Patentowy w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, powołując się na poglądy doktryny, funkcje znaku towarowego i oznaczenia przedsiębiorstwa (firmy) przecinają się. Znak towarowy, odróżniając bezpośrednio towary w obrocie na podstawie ich pochodzenia, pośrednio wskazuje na źródło ich pochodzenia, może zatem identyfikować przedsiębiorstwo. Natomiast oznaczenie przedsiębiorstwa (firmy), odróżniając w obrocie bezpośrednio dane przedsiębiorstwo lub jego część, może pośrednio wskazywać na pochodzenie towarów. Konsekwencją tego jest sytuacja, w której przeciętny nabywca towarów może na podstawie znaku towarowego identyfikować przedsiębiorstwo i odwrotnie. W przypadku kolizji między firmą (nazwą) przedsiębiorstwa a zarejestrowanym z "gorszym pierwszeństwem" znakiem towarowym priorytet przyznaje się prawu powstałemu wcześniej. W doktrynie oraz orzecznictwie dominuje bowiem zdecydowanie pogląd, że ilekroć następuje zderzenie zasad charakterystycznych dla systemu formalnej ochrony oznaczeń (zasada rejestracji oznaczeń) z zasadą ochrony oznaczeń używanych faktycznie w obrocie gospodarczym, pierwszeństwo przyznaje się tym ostatnim Potwierdzeniem tego stanowiska jest orzecznictwo Sądu Najwyższego (wide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 września 1994 r. III CZP 109/04 OSNC 1995/1/18, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 czerwca 2004 r. V CK 280/04 LEX nr 137679), a także orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego (vide: wyrok z dnia 10 stycznia 2002 r. II SA 3390/01, Pr.Gosp. 2002/7-8/78; wyrok z dnia 05 kwietnia 2006 r. II GSK 377/05 LEX nr 202411, wyrok z dnia 26 kwietnia 2006 r. II GSK 31/06, ONSAiWSA 2006/5/138).

Według ustaleń organu prawo do używania oznaczenia MIŚ w nazwie firmy przez uczestnika postępowania Z. Sp. z o.o. z siedzibą w O. powstało wcześniej (w 1968 r.) podczas, gdy skarżący dokonali zgłoszenia znaku towarowego MIŚ do rejestracji dopiero w 1992 r.

W nazwie firmy uczestnika postępowania słowo MIŚ ma moc wyróżniającą, podczas, gdy pozostałe elementy wskazujące na zakres działania tej firmy, mają charakter informacyjny.

W spornym znaku towarowym słowno-graficznym zasadniczym elementem wyróżniającym jest także słowo MIŚ, a umieszczona bezpośrednio nad nim głowa niedźwiedzia wyraźnie wskazuje, że słowo to odnosi się do zwierzęcia – niedźwiedzia. W zarejestrowanej postaci znaku towarowego brak natomiast elementów, które nawiązywałyby do nazwiska skarżących [...]. Należy przy tym wyraźnie podkreślić, że przedmiotem oceny w niniejszym postępowaniu jest znak towarowy w postaci w jakiej został zarejestrowany decyzją Urzędu Patentowego z dnia [...] stycznia 1995 r., a nie w postaci w jakiej został pierwotnie zgłoszony do rejestracji. Rejestracja znaku towarowego zapewnia bowiem posiadaczowi prawa ochronnego wyłączność używania zarejestrowanego znaku uniemożliwiając tym samym uczestnikowi postępowania korzystanie z nazwy, której elementem wyróżniającym jest ten znak. W postępowaniu o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy na podstawie art. 8 pkt 2 u.z.t. nie muszą być wykazane konkretne fakty naruszenia praw osobistych, czy majątkowych przedsiębiorcy, który jako pierwszy posługiwał się określonym oznaczeniem w nazwie przedsiębiorstwa. Wystarczy ustalenie potencjalnej możliwości wystąpienia takiej konfuzji, która w przypadku prowadzenia przez obydwie firmy działalności w zakresie produkcji wyrobów cukierniczych wydaje się nieunikniona. Skarżący prowadzą wprawdzie działalność w zakresie produkcji wyrobów cukierniczych o zasięgu lokalnym, jednak uczestnik postępowania (wnioskodawca) produkuje wyroby cukiernicze w dużym asortymencie oraz prowadzi ich sprzedaż na terenie całego kraju (w tym także w Łodzi), istnieje więc niebezpieczeństwo wprowadzenia potencjalnych klientów w błąd co do tożsamości przedsiębiorstw.

Urząd Patentowy prawidłowo w związku z tym ustalił, że prawo ochronne na znak towarowy słowno-graficzny MIŚ udzielone zostało z naruszeniem praw wnioskodawcy z tytułu pierwszeństwa używania oznaczenia MIŚ w obrocie gospodarczym.

Za niezasadny uznać należy natomiast w ocenie Sądu zarzut naruszenia przez Urząd Patentowy przy ponownym rozpoznaniu sprawy art. 153 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Przepis ten stanowi, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie rozpoznając skargę na decyzję Urzędu Patentowego z dnia [...] maja 2001 r. w wyroku z dnia 8 marca 2004 r. sygn. akt 6 II SA 2757/02 stwierdził, iż Urząd Patentowy rozpoznając sprawę w postępowaniu spornym nie wyjaśnił wszystkich okoliczności istotnych w sprawie i nie poczynił żadnych własnych ustaleń, które stanowiłyby podstawę rozstrzygnięcia, a w związku z tym, że doszło do naruszenia przepisów postępowania administracyjnego tj. art. 7, 77, 80 i 107 § 3 k.p.a.

Rozpoznając ponownie niniejszą sprawę Urząd Patentowy zastosował się do wskazań zawartych w tym wyroku. Organ poczynił własne ustalenia faktyczne, a w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wyjaśnił, w sposób nie budzący wątpliwości, jakimi przesłankami kierował się unieważniając prawo ochronne na sporny znak towarowy oraz dokonał oceny zaistniałego w sprawie stanu faktycznego w świetle obowiązujących przepisów prawa.

Wskazany w decyzji art. 8 pkt 2 u.z.t. w zw. z art. 315 ust. 3 p.w.p. stanowił wystarczającą podstawę prawną do unieważnienia prawa ochronnego na sporny znak towarowy.

Urząd Patentowy nie musiał natomiast badać w niniejszym postępowaniu spornym w oparciu o art. 31 u.z.t., czy uprawnieni uzyskali rejestrację działając w złej wierze, gdyż wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o unieważnienie prawa z rejestracji w dniu [...] października 1998 r., czyli w okresie pięciu lat od daty rejestracji.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.), orzekł jak w sentencji wyroku.