Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Referendarz sądowy Tomasz Zawiślak Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] grudnia 2007r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich; postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, tj. zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.

M. B. wnosząc skargę na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z [...] grudnia 2007r. wystąpił z wnioskiem (uzupełnionym na urzędowym formularzu PPF z 9 lutego 2008 r.) o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, tj. zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.

Następnie zarządzeniem z 12 lutego 2008 r. wezwano zainteresowanego do uzupełnienia braku formalnego wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez wypełnienie rubryki 10 formularza PPF. W odpowiedzi na powyższe skarżący przesłał uzupełniony formularz.

W uzasadnieniu wniosku, jak i w oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wskazał, iż gospodarstwo domowe prowadzi wraz z żoną, utrzymuje się ze świadczenia emerytalnych swojego i żony w łącznej wysokości 1.468,96 złotych. Oświadczył, iż posiada pokój o powierzchni 9 m2, innego majątku w tym nieruchomości, oszczędności pieniężnych ani przedmiotów wartościowych nie posiada.

W związku z tym, iż złożone oświadczenia okazały się niewystarczające do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych skarżącego, zarządzeniem z 27 marca 2008 r. wezwano zainteresowanego do złożenia dodatkowych informacji poprzez udzielenie odpowiedzi na konkretne pytania, w terminie siedmiu dni pod rygorem odmowy przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.

Pismem z dnia 4 kwietnia 2008r. skarżący przedstawił swój życiorys, nie złożył jednak wymaganych oświadczeń i nie nadesłał wymaganych dokumentów, za wyjątkiem odcinka swojej emerytury.

Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:

W myśl art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej ustawy p.p.s.a. - prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.

Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest - stosownie do treści przepisu art. 199 p.p.s.a. - ponoszenie przez stronę kosztów postępowania związanych ze swym udziałem w sprawie. Prawo pomocy stanowi wyjątek od tej zasady i może zostać przyznane osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.). Instytucja prawa pomocy powinna być zatem stosowana w przypadku osób charakteryzujących się trudną sytuacją materialną. Jednocześnie, zawarte w omawianym przepisie określenie "gdy osoba ta wykaże" oznacza, że to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z tego prawa. Zatem rozstrzygnięcie będzie zależało od tego, co zostanie przez wnioskodawcę udowodnione.

W sytuacji, gdy oświadczenie zawarte we wniosku budzi wątpliwości lub jest niewystarczające do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego wnioskodawcy, na podstawie art. 255 p.p.s.a., można wezwać taką osobę do złożenia dodatkowego oświadczenia uzupełniającego, jak i potwierdzającego wykazywane przez nią okoliczności.

W przedmiotowej sprawie, oświadczenie zawarte we wniosku skarżącego złożonym na urzędowym formularzu PPF z 10 lutego 2008 r., było niewystarczające do oceny czy strona nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania w myśl art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Dlatego też niezbędne okazało się wezwanie skarżącego do podania informacji pozwalających na lepszą ocenę jego sytuacji majątkowej.

Pismem z dnia 4 kwietnia 2008r. skarżący przedstawił swój życiorys, nie odniósł się natomiast do żadnych pytań postawionych w zarządzeniu z dnia 27 marca 2008r. m.in. do: 1) gdzie i na jakiej podstawie mieszka oraz ile wynoszą ewentualne opłaty z tym związane, 2) jak przedstawiają się miesięczne wydatki skarżącego związane z utrzymaniem, 3) czy skarżący posiada oszczędności, lokaty, rachunki bankowe, a jeśli tak to w jakiej wysokości, 4) jak przedstawia się stan majątkowy oraz dochody osób pozostających ze skarżącym we wspólnym gospodarstwie domowym.

Mając zatem na uwadze, iż wezwanie nie zostało przez wnioskodawcę wykonane w całości w zakreślonym terminie, uznać należy, iż nie wykazał on, że ustawowa przesłanka przyznania tego prawa w odniesieniu do jego osoby wystąpiła. W tym stanie rzeczy nastąpił brak możliwości porównania wysokości obciążeń finansowych z jakimi wnioskodawca powinien się liczyć w postępowaniu sądowym z jego rzeczywistymi możliwościami płatniczymi. W konsekwencji, brak ten wykluczył dokonanie oceny czy zaistniały przesłanki uprawniające do udzielenia skarżącemu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 258 §1 i § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji postanowienia.