Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 27 listopada 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska, Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka, Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska (spr.), , Protokolant Pomocnik sekretarza Aneta Panek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2015 roku sprawy ze skargi G. R.-R. i A. D. na bezczynność Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Ł. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę. a.bł.

W dniu 30 września 2015r. G.R. i A.D. wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. skargę na bezczynność [...] Rady Pielęgniarek i Położnych w Ł. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej, o którą zwróciły się do organu pismem z dnia [...] (data wpływu do organu - [...]).

W uzasadnieniu wskazały, iż opisanym wyżej wnioskiem zwróciły się o informację w postaci protokołu i nagrania z posiedzenia [...]Rady Pielęgniarek i Położnych w Ł. z dnia 10 marca 2015r. oraz protokołu i nagrania ze Zjazd [...]Izby Pielęgniarek i Położnych w Ł. z 2013r.

W dniu 18 sierpnia 2015r. do wnioskodawczyń wystosowane zostało pismo z informacją, iż ustosunkowanie do żądania nastąpi w terminie do dnia 10 września 2015r. z uwagi na potrzebę zajęcia stanowiska przez organ kolegialny – [...] Radę Pielęgniarek i Położnych oraz fakt, że najbliższe posiedzenie tego gremium planowane jest w dniach 4 – 6 września 2015r.

W dniu 24 sierpnia 2015r. organ wskazał wnioskodawczyniom, że protokół [...] Zjazdu Pielęgniarek i Położnych pozostaje do wglądu w siedzibie Rady, zgodnie z postanowieniami Regulaminu [...] Zjazdu Pielęgniarek i Położnych, stanowiącego załącznik nr [...] do uchwały nr [...] [...][...] Zjazdu Pielęgniarek i Położnych w Ł. z dnia [...]

W dniu 9 września 2015r. [...] Rada Pielęgniarek i Położnych odmówiła wnioskodawczyniom dostępu do protokołu posiedzenia z dnia [...], powołując się na zapisy Regulaminu [...] Rady Pielęgniarek i Położnych, stanowiącego załącznik nr [...] do opisanej wyżej uchwały i ograniczenie dostępu doń wyłącznie członkom [...] Rady.

W zakresie żądania udostępnienia nagrań z posiedzeń wskazano, iż brak jest podstaw prawnych do ich udostępnienia. Jak podniesiono, nagranie ma charakter jedynie techniczny i służy sporządzeniu protokołu. Skoro zaś protokoły udostępniane są jedynie określonym w regulaminach osobom, nielogiczne byłoby oczekiwanie udostępnienia innym podmiotom zapisów audio tychże posiedzeń.

W ocenie strony skarżącej, doręczone pismo nie stanowi decyzji administracyjnej, bowiem nie wskazuje imion i nazwisk osób, które podjęły rozstrzygnięcie, zaś uzasadnienie nie spełnia wymogów, określonych w art. 107 § 3 k.p.a. Ponieważ zaś odmowa udostępnienia informacji publicznej może być dokonana wyłącznie w formie decyzji administracyjnej, organ pozostaje w bezczynności z zakresie żądania, zawartego we wniosku z dnia 29 lipca 2015r.

W konkluzji skarżące wniosły o zobowiązanie organu do udzielenia informacji publicznej w terminie 14 dni od dnia otrzymania odpisu wyroku wraz ze stwierdzeniem jego prawomocności, stwierdzenie, że bezczynność nastąpiła z rażącym naruszeniem prawa, zasądzenie na rzecz skarżących sumy pieniężnej w kwocie 4000 zł. oraz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł alternatywnie o jej oddalenie ewentualnie – odrzucenie oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano w pierwszej kolejności, że wniosek A.D. i G. R. z dnia [...] nie dotyczył informacji publicznej. A zatem do przedmiotowego wniosku, jak i odpowiedzi [...] Rady Pielęgniarek i Położnych w Ł. w ogóle nie była stosowana - i nie powinna być stosowana - ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jednolity Dz.U. z 2014r. poz. 782). W ocenie organu ani protokół ani nagrania z posiedzeń [...]Rady i [...] Zjazdu nie stanowią informacji publicznej. Ustawa o dostępie do informacji publicznej nie ustanawia nawet ogólnego dostępu do obrad kolegialnych organów samorządu zawodowego członkom samorządu, nie nakłada na organy samorządu zawodowego obowiązku rejestrowania przebiegu obrad czy sporządzania protokołów. Tym bardziej ww. ustawa nie nakłada obowiązku powszechnego udostępniania takich nagrań czy protokołów posiedzeń jako informacji publicznej, ani też nie nakłada obowiązku przechowywania takich nagrań. Art. 18 i 19 ustawy, kwestie wspomniane regulujący, odnosi się bowiem do kolegialnych organów władzy publicznej, pochodzących z powszechnych wyborów, do których nie należą organy samorządu zawodowego.

Dostęp do protokołów Izby regulują natomiast akty wewnętrzne samorządu, które zostały przywołane w treści odpowiedzi, udzielonych skarżącym. Protokoły z przebiegu posiedzenia [...] Rady Pielęgniarek i Położnych w Ł. mogą być udostępniane wyłącznie członkom [...] Rady do wglądu w siedzibie Izby (§ 13 regulaminu).

Odnosząc się do udostępnianie nagrań z posiedzeń [...] Rady Pielęgniarek i Położnych w Ł. wskazano, że nagranie ma charakter jedynie

pomocniczo - techniczny - w celu sporządzania protokołu z posiedzenia. Nie ma szczególnej regulacji zobowiązującej do nagrywania przebiegu posiedzenia Rady. Dokumentem obrazującym przebieg posiedzeń Rady jest protokół i ten dokument może być udostępniany określonym w przepisach osobom. Zasady i tryb udostępniania protokołu z posiedzenia określa wyczerpująco Regulamin [...] Rady Pielęgniarek i Położnych w Ł. Zatem, jeżeli dostęp do samego protokołu (z zasady zawierającego mniej informacji w porównaniu do nagrania) mogą uzyskać jedynie członkowie [...]Rady (jedynie do wglądu i w określonym miejscu) - to wykluczone jest, zdaniem organu, przyjęcie, że dostęp do nagarnie jest informacją publiczną i dostęp do niego jest powszechny. Takie złażenia są, w ocenie organu, nielogiczne i powodowałyby, że zapis § 13 Regulaminu [...]Rady nie miał by sensu i stałby się martwy.

Podobny charakter mają nagrania z obrad [...] Zjazdu. Nagranie to ma charakter techniczny i służy jedynie sporządzeniu protokołu z obrad. Regulamin Zjazdu przewiduje udostępnienie członkom Izby jedynie protokołu i jedynie ten dokument może być przedstawiony do wglądu i to wyłącznie dla członków Izby.

Dodatkowo wskazano, że rozpowszechnianie protokołów czy nagrań mogłoby doprowadzić do naruszenia dóbr osobistych osób, których indywidualne sprawy są rozstrzygane w toku posiedzenia.

Wniosek skarżących z dnia [...], jako nie zawierający żądania udostępnienia informacji publicznej został potraktowany jako pismo członków samorządu, kierowane do organu Izby i skierowany do rozpatrzenia przez ten organ, o czym skarżące zostały poinformowane. Następnie, po jego rozpatrzeniu na posiedzeniu Rady, wystosowana została do skarżących odpowiedź wraz ze szczegółowym, merytorycznym uzasadnieniem, co uznać należy z zgodne z prawem.

Z ostrożności procesowej podniesiono natomiast, że nawet przy uznaniu, iż żądana informacja ma charakter informacji publicznej, skarżącym udzielona została pełna merytoryczna odpowiedź, co oznacza, że organ nie pozostaje w bezczynności. Wniosek został rozpoznany przez Radę, co wyraźnie zaznaczono w treści odpowiedzi.

Odpowiedź udzielona skarżącym zawierała natomiast podpis osoby uprawnionej do reprezentowania [...]RPiP w Ł.(§ 15 pkt 2 Regulaminu [...]Rady Pielęgniarek i Położnych w Ł.) wskazanie, że sprawę rozpoznała [...]RPiP w Ł., jak również szczegółowe uzasadnienie. Taka treść odpowiedzi - mając na uwadze charakter działania [...]RPiP w Ł.- powinna być uznana za w pełni prawidłową i czyniącą zadość wymogom nałożonym przez przepisu ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie jest zasadna.

Zgodnie z treścią art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jednolity Dz.U. z 2014r., poz. 1647 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę administracji publicznej. W myśl zaś § 2 art. 1 tej ustawy kontrola, o której mowa w § 1 sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Zgodnie z kolei z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; powoływanej dalej jako p.p.s.a.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania organów w przypadkach określonych w pkt 1- 4a.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do kwestii formalnych wskazać należy, że stosownie do treści art. 52 § 1 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. W przypadku skargi na bezczynność organu w zakresie udostępnienia informacji publicznej nie jest jednak konieczne uprzednie wzywanie do usunięcia naruszenia prawa. (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 listopada 2011r., sygn. akt I OSK 1991/12 i z dnia 24 maja 2006r., sygn. akt I OSK 601/05 oraz postanowienie z dnia 23 kwietnia 2010r., sygn. akt I OSK 646/10 dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej http://oreczenia.nsa.gov.pl). Wobec powyższego skarga jest dopuszczalna i podlega merytorycznemu rozpoznaniu.

Tytułem wstępu wskazać należy, że z bezczynnością organu w zakresie dostępu do informacji mamy do czynienia w sytuacji, gdy organ milczy wobec wniosku o udzielenie takiej informacji. Nakazanie organowi określonego działania jest możliwe jedynie wówczas, gdy w ustalonym w przepisach prawa terminie organ administracji, będąc do tego właściwym, nie załatwił toczącej się przed nim sprawy, natomiast celem skargi do sądu administracyjnego na bezczynność organu jest doprowadzenie do podjęcia przez organ określonego w przepisach działania.

Przedmiotem niniejszego postępowania jest bezczynność [...]Rady Pielęgniarek i Położnych w Ł. w zakresie udzielenia informacji publicznej.

Dokonując oceny zasadności skargi wskazać należy, że istotną kwestią z punktu widzenia oceny bezczynności jest ustalenie istnienia podstawy prawnej do podjęcia przez określony podmiot działania w przedmiocie zgłoszonego żądania. Powyższe determinuje również zakres kontroli sądu, sprowadzającej się w tym wypadku do sprawdzenia, czy sprawa podlegała załatwieniu w określonej przez ustawodawcę formie i czy nastąpiła w tej materii bezczynność podmiotu zobowiązanego do jej załatwienia. Dla stwierdzenia bezczynności nie ma przy tym znaczenia to z jakiego powodu zaistniała bezczynność i czy była zawiniona.

W przypadku udzielenia informacji publicznej bezczynność może wystąpić wówczas, gdy informacja wskazana we wniosku o jej udostępnienie jest informacją publiczną w rozumieniu ustawy i jednocześnie żądanie jej udzielenia skierowane jest do podmiotu zobowiązanego w u.d.i.p.

W świetle art. 4 ust. 1 pkt 2 u.d.i.p. nie budzi wątpliwości, że okręgowa rada pielęgniarek i położnych jest podmiotem wykonującym zadania publiczne, zobowiązanym do podejmowania działań w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. Na podstawie tej regulacji obowiązek udostępniania informacji publicznej nałożony został wprost na organy samorządów gospodarczych i zawodowych, jako podmioty wykonujące zadania publiczne. Organizacja oraz zadania samorządu zawodowego pielęgniarek i położnych określone zostały w ustawie z dnia 1 lipca 2011r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz. U. nr 174, poz. 1038, ze zm.). W art. 2 ust. 4 tej ustawy wskazano, że jednostkami organizacyjnymi tego samorządu, posiadającymi osobowość prawną, są Naczelna Izba Pielęgniarek i Położnych oraz okręgowe izby pielęgniarek i położnych. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych - zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 tej ustawy - jest organem okręgowej izby. Jako organ samorządu zawodowego jest więc zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej.

Pozostaje zatem ocenić, czy żądana informacja mieści się w pojęciu informacji publicznej, podlegającej udostępnieniu na podstawie u.d.i.p. W odniesieniu do tej kwestii wyjaśnić trzeba, że pojęcie informacji publicznej zdefiniowane zostało w art. 1 ust. 1 u.d.i.p., zgodnie z którym informację publiczną stanowi każda informacja o sprawach publicznych. Jego doprecyzowaniem jest art. 6 ust. 1 u.d.i.p., który wymienia rodzaje spraw, jakich mogą dotyczyć informacje o charakterze publicznym. Zawiera on jednak tylko przykładowy katalog i dlatego, dla prawidłowego ustalenia znaczenia tego pojęcia uwzględnić należy także zapisy Konstytucji, która w art. 61 ust. 1 ustala prawo obywatela do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Wskazuje, że prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. W art. 61 ust. 2 Konstytucja stanowi natomiast o prawie do uzyskiwania informacji obejmującym dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej.

Na podstawie przywołanych wyżej przepisów w orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że informacją publiczną jest każda informacja wytworzona przez władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne oraz inne podmioty, które wykonują funkcje publiczne lub gospodarują mieniem publicznym, jak również informacje odnoszące się do wspomnianych władz, osób i innych podmiotów, niezależnie od tego, przez kogo zostały wytworzone. Podkreśla się też, że informacja publiczna dotyczy sfery faktów. Jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Informację publiczną stanowi więc treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej, związanych z nim bądź w jakikolwiek sposób dotyczących go. Są nią zarówno treści dokumentów bezpośrednio przez organ wytworzonych, jak i te, których używa się przy realizacji przewidzianych prawem zadań, nawet gdy nie pochodzą wprost od niego (por. wyrok NSA z dnia 30 października 2002 r., sygn. akt II SA 1956/02, wyrok NSA z dnia 21 lipca 2011 r., sygn. akt I OSK 678/11, wyrok NSA z dnia 27 marca 2012 r., sygn. akt I OSK 155/12, wyrok NSA z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. akt I OSK 2215/11, wszystkie dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, na stronie internetowej htt://orzeczenia.nsa.gov.pl).

O zakwalifikowaniu określonej informacji, jako podlegającej udostępnieniu na podstawie ustawy decyduje zatem treść i charakter żądanej informacji. Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p. zauważyć przyjdzie, że bez wątpienia informacją publiczną jest m.in. treść i postać dokumentów urzędowych, w szczególności: treść dokumentacji przebiegu obrad statutowych organów podmiotów wykonujących zadania publiczne, jak również zapisy audiowizualne tych obrad, sporządzane przez tenże podmiot lub na jego zlecenie. Jednocześnie, na podstawie art. 61 ust. 1 Konstytucji prawo do informacji publicznej obejmuje uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego. Uwzględniając wskazane regulacje, za bezsporne uznać trzeba, że informacja o jaką wystąpiła strona skarżąca - w postaci protokołów i zapisów audio posiedzeń okręgowej rady i okręgowej izby pielęgniarek i położnych jest informacją publiczną, podlegającą udostępnieniu w trybie u.d.i.p. Zgodnie bowiem z art. 29 ustawy o samorządzie pielęgniarek i położnych, najwyższym organem izby jest okręgowy zjazd, do którego kompetencji należy m.in. ustalanie zasad gospodarki finansowej izby oraz uchwalanie rocznego budżetu, rozpatrywanie i zatwierdzanie rocznych i kadencyjnych sprawozdań z działalności okręgowej rady, [...]komisji rewizyjnej, okręgowego sądu i okręgowego rzecznika, ustalenie liczby członków oraz szczegółową organizację, zasady i tryb działania organów izby, podejmowanie uchwał w sprawach istotnych dla zawodów pielęgniarki i położnej (art. 30 ustawy). Okręgowa rada natomiast kieruje działalnością [...]izby i wykonuje zadania samorządu na obszarze działania izby (art. 31 ustawy). Oznacza to, że protokoły i zapisy audio z obrad tych gremiów pozostają w zakresie zadań o charakterze publicznym, związanych z funkcjonowaniem samorządu zawodowego. Tym samym ich treść stanowi informację publiczną, która mieści się w zakresie informacji, o której mowa w art. 6 ust. 3 u.d.i.p. i art. 61 ust. 1 Konstytucji RP, dotyczy bowiem zasad funkcjonowania organów samorządów zawodowych.

Powoływanie się przez organ na treść art. 3 ust. 3 czy też art. 18 u.d.i.p. dla zanegowania publicznego charakteru żądanej informacji jest natomiast nietrafione o tyle, że przepis wspomniany dotyczy prawa dostępu do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej, pochodzących z powszechnych wyborów. Obowiązek, o którym mowa w art. 19 (obligatoryjne sporządzenie i udostępnienie protokołów lub materiałów audiowizualnych lub teleinformatycznych), sformułowany expressis verbis w stosunku do tychże organów, nie oznacza, że obowiązku udostępnienia informacji publicznej w tym zakresie nie mają inne podmioty, o ile informacja publiczna w tym zakresie znajduje się w ich posiadaniu.

Nie ulega zatem wątpliwości, że [...] Rada Pielęgniarek i Położnych w Ł. zobowiązana była do rozpoznania wniosku strony skarżącej w trybie omawianej ustawy o dostępie do informacji publicznej, która - co należy zaznaczyć - w art. 10 reguluje również udostępnienie informacji na wniosek. Konieczne było wszakże rozważenie czy wniosek, datowany na dzień [...] stanowił żądanie udostępnienia informacji publicznej, w kontekście podnoszonego przez organ zarzutu, iż wspomniana podstawa żądania nie została wyartykułowana w jego treści. W ocenie Sądu, okoliczność ta nie ma dla sprawy rozstrzygającego znaczenia, podobnie jak fakt, że regulacje wewnętrzne, przyjęte przez okręgowy zjazd pielęgniarek i położnych odmiennie (zawężająco) regulują kwestię dostępu do protokołów z obrad statutowych organów samorządu. Kwestia bowiem niewskazania przez wnioskodawcę podstawy żądania, przy jego jasnym i precyzyjnym sformułowaniu (protokoły i zapisy audio), pozostaje bez wpływu na ocenę charakteru wniosku. Rolą organu jest natomiast takie procedowanie w przedmiocie wniosku, by uprawnienia wnioskującego nie zostały naruszone. W przypadku wątpliwości, co do charakteru żądania, nie było przeszkód, by wątpliwości te rozwiać, zwracając się do wnioskodawczyń o jego sprecyzowanie. Rozumowanie natomiast, że skarżącym jako członkom samorządu zawodowego przysługiwać może mniej praw niż każdemu obywatelowi, mającemu zagwarantowany dostęp do informacji publicznej, z tej jedynie przyczyny, że w ramach izby stworzono regulacje, ograniczające ten dostęp, oparte jest na nieporozumieniu. Żadna wewnętrza procedura nie może też skutecznie ograniczać dostępu do informacji publicznej. Prawo to podlega bowiem ograniczeniu jedynie w okolicznościach wskazanych w art. 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej i jedynie na gruncie tego przepisu rozważać należy kwestię ewentualnej ochrony dóbr osobistych (czy szerzej prywatności) osób fizycznych, która jest przedmiotem troski organu samorządu.

Zgodnie zatem z art. 13 ust. 1 u.d.i.p., udostępnianie informacji publicznej na wniosek winno nastąpić bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z wyjątkiem sytuacji przewidzianej w art. 13 ust. 2 i art. 15 ust. 2 u.d.i.p. Jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w tym terminie, to zgodnie z art. 13 ust. 2 u.d.i.p. podmiot zobowiązany do jej udostępnienia powiadamia w tym terminie o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim udostępni informację, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku. W sytuacji z kolei, gdy zaistnieje podstawa do pobrania opłaty, o której mowa w art. 15 ust. 1 u.d.i.p., w myśl art. 15 ust. 2 u.d.i.p. podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji powiadamia wnioskodawcę o jej wysokości, w terminie 14 dni do dnia złożenia wniosku i następnie udostępnienia informację zgodnie z wnioskiem po upływie 14 dni od dnia powiadomienia, chyba że wnioskodawca dokona w tym terminie zmiany wniosku w zakresie sposobu lub formy udostępnienia informacji albo wycofa wniosek.

Ustawa nie przewiduje żadnej szczególnej formy udzielenia informacji publicznej na wniosek i dlatego jej udostępnienie ma formę czynności materialno-technicznej. Forma decyzji przewidziana została jedynie w art. 16 ust. 1 u.d.i.p. dla odmowy udostępnienia informacji publicznej oraz dla umorzenia postępowania w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 u.d.i.p. O bezczynności w udostępnieniu informacji publicznej można zatem mówić w sytuacji, gdy zobowiązany do udzielenia tej informacji podmiot nie podejmuje w przewidzianym w ustawie terminie odpowiednich czynności, tj. nie udostępnia informacji w formie czynności materialno-technicznej lub nie wydaje decyzji o odmowie jej udzielenia, bądź też w przypadku, gdy informacja publiczna nie może być udostępniona w sposób lub w formie określonych we wniosku, nie wydaje decyzji o umorzeniu postępowania zgodnie z art. 14 ust. 2 u.d.i.p.

W rozpoznawanej sprawie, wniosek o udostępnienie informacji publicznej wpłynął do organu 4 sierpnia 2015r. W dniu 18 sierpnia 2015r. (z zachowaniem terminu ustawowego) skarżące poinformowane zostały, że z uwagi na konieczność zajęcia stanowiska przez organ kolegialny, który obradować będzie w dniach 4-6 września 2015r., załatwienie wniosku nastąpi w terminie do dnia 10 września 2015r. W dniu 24 sierpnia 2015r. wnioskodawczyniom udzielona została informacja publiczna w postaci protokołu z obrad [...] Zjazdu, w dniu [...] natomiast skierowano doń pismo odmawiające udostępnienia informacji w zakresie protokołu obrad [...]Rady oraz wskazujące na brak podstaw do udostępnienia nagrań z posiedzeń. W ocenie Sądu, tak umotywowane przedłużenie terminu było w rozpoznawanej sprawie uzasadnione. Organ dokonał bowiem aktu staranności w postaci poinformowania wnioskodawczyń o przedłużeniu terminu, co wyklucza uznanie, że terminowi do załatwienia sprawy uchybił. Informacja publiczna w zakresie protokołu z obrad [...] Zjazdu Pielęgniarek i Położnych została, jak wspomniano, udzielona poprzez wskazanie miejsca, w którym z protokołem tym wnioskodawczynie mogą się zapoznać. Ponieważ wniosek nie precyzował formy, w jakiej informacja miała zostać udzielona, za wystarczające uznać należało wskazanie siedziby organu, w której protokół jest udostępniany.

Odnosząc się natomiast do kwestii odmowy udostępnienia informacji w pozostałym zakresie (bo tak zakwalifikować należy również powołany przez organ "brak podstaw prawnych do udostępnienia wnioskowanych nagrań"), wskazać trzeba, że sąd rozpoznający skargę na bezczynność nie bada poprawności formalnej i materialnej podejmowanych w kontrolowanej sprawie rozstrzygnięć, ani też prawdziwości informacji zawartych w tychże rozstrzygnięciach (względnie czynnościach materialno – technicznych). Oznacza to, że zarzuty dotyczące wadliwie sporządzonego orzeczenia, podpisanego przez osobę nienależycie umocowaną, nie mają przy badaniu bezczynności organu znaczenia. Kwestie te dotyczą bowiem zgodności z prawem (formalnym i materialnym) podjętego rozstrzygnięcia, co jak wskazano, nie należy do kognicji sądu w rozpoznawanej sprawie. Pismo [...]Rady Pielęgniarek i Położnych z dnia [...] posiada natomiast cechy decyzji administracyjnej, wymagane przez art. 107 § 1 k.p.a. (oznaczenie organu, datę wydania, oznaczenie stron, rozstrzygnięcie, uzasadnienie faktyczne i prawne oraz podpis osoby uprawnionej), winno być zatem traktowane jak decyzja administracyjna. Treść, a nie forma, przesądza bowiem o tym, czy dany akt jest decyzją administracyjną. Jeżeli więc określona sprawa podlega załatwieniu w drodze decyzji, to za decyzję należy uznać pismo organu, rozstrzygającego tę sprawę zawierające co najmniej oznaczenie tego organu, oznaczenie adresata aktu, rozstrzygnięcie w sprawie oraz podpis upoważnionego pracownika organu, gdyż wówczas spełnia ono podstawowe, niezbędne warunki decyzji wymienione w art. 107 § 1 k.p.a. (por. np. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 lipca 2014r., sygn. akt II GSK 1683/14, dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl)

Tym samym wniosek skarżących, datowany na dzień 29 lipca 2015r. został przez Okręgową Radę Pielęgniarek i Położnych załatwiony, zaś termin do jego załatwienia, z uwagi na jego uzasadnione przedłużenie, nie został uchybiony. Skarga jest przeto, w świetle art. 149 p.p.s.a., niezasadna i jako taka podlega oddaleniu na podstawie art. 151 p.p.s.a.

Wniosek pełnomocnika organu o zasądzenie kosztów postępowania nie mógł natomiast być przedmiotem merytorycznego rozpoznania, ponieważ przepisy art. 200 p.p.s.a. nie przewidują zwrotu kosztów postępowania przed sądem I instancji stronie innej niż skarżąca.

IB