1. Zarządzeniem z 20 marca 2008 r., I SA/Gd 803/05, Przewodniczący Wydziału Pierwszego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na podstawie art. 234 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a) zarządził ściągnięcie w postępowaniu egzekucyjnym od skarżącego W. K. kwoty 100 zł tytułem uiszczonej opłaty kancelaryjnej.
2. Na zarządzenie to skarżący wniósł zażalenie, w którym wniósł o zwolnienie go z opłaty powyższej kwoty lub umorzenie należności sądowych, bowiem nie ma żadnych dochodów ani środków na utrzymanie
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
3. Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Wydane przez przewodniczącego wydziału zarządzenie należy uznać za prawidłowe. Podstawą prawną zarządzenia do ściągnięcia opłaty kancelaryjnej od strony jest art. 234 § 2 zdanie drugie p.p.s.a. Jedyną przesłanką, od której wymieniony przepis uzależnia wydanie tego zarządzenia, jest nieuiszczenie opłaty przez stronę. Jak wynika z akt sprawy na pismem z 24 listopada 2006 r. podatnik został wezwany do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w wysokości 100 zł za odpis orzeczenia z uzasadnieniem. W tym zakresie prowadzone było zarówno postępowanie o przyznanie prawa pomocy (w zakresie zwolnienia od koszów sadowych) jaki i postępowanie w zakresie umorzenia należności sądowych. Oba postępowanie zakończyły się w sposób negatywny dla skarżącego prawomocnymi orzeczeniami - odmówiono przyznania prawa pomocy (postanowienie NSA z 26 września 2007 r., I FZ 416/07) jak i odmówiono umoczenia należności sądowych (zarządzenie WSA w Gdańsku z 29 stycznia 2008 r.). Za uzasadnione i zgodne z prawem należy zatem uznać zarządzenie przewodniczącego wydziału nakazujące ściągnięcie w postępowaniu egzekucyjnym kwoty 100 zł. Skarżący bowiem do dnia wydania zarządzenia nie uiścił, pomimo wezwania przez sąd, żądanej kwoty. Powoływanie się zatem przez skarżącego na obecnym etapie postępowania na brak środków na utrzymanie, jest bezprzedmiotowe, bowiem kwestia ta już była przez sąd w innych prawomocnych postępowaniach w tej sprawie rozpoznawana.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. oddalił zażalenie.
