Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk (spr.), Sędziowie sędzia WSA Monika Kramek, sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 marca 2021 r. sprawy ze skargi Gminy Miasta [...] na decyzję Ministra Rozwoju z dnia [...] sierpnia 2020 r., znak: [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji w części dotyczącej budowy i zatwierdzenia projektu budowlanego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Ministra Rozwoju na rzecz Gminy Miasta [...] kwotę 980 (dziewięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2020 r. Minister Rozwoju działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256, z późn. zm.), zwanej dalej "kpa" oraz art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o inwestycjach w zakresie budowy [...]- Oddziału [...] (Dz. U. z 2019 r. poz. 1589), zwanej dalej "ustawą [...] ", po rozpatrzeniu odwołania Gminy Miasta [...] od decyzji Wojewody [...] Nr [...][...] z dnia [...] sierpnia 2020 r., o zezwoleniu na realizację części inwestycji w zakresie budowy [...] - Oddziału [...] , obejmującej: oczyszczenie działki z materiałów niebezpiecznych i wybuchowych pochodzenia wojskowego; wykonanie badań geofizycznych całego obszaru działki; badania archeologiczne; badania geologiczne; budowę postumentu z tablicą informacyjną wraz z oświetleniem i utwardzeniem terenu wokół obiektu - realizacja działań statutowych [...] w zakresie wystaw czasowych i plenerowych działań edukacyjnych; zlokalizowanej na terenie działki nr [...], z obrębu [...] w [...] – uchylił w części zaskarżoną decyzję i orzekł w tym zakresie reformatoryjnie, w pozostałym zakresie utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że [...] w [...] , zwane dalej "inwestorem" wystąpiło do Wojewody [...] z wnioskiem z dnia 10 lipca 2020 r. o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację części inwestycji w zakresie budowy [...] - Oddziału [...] , obejmującej: oczyszczenie działki z materiałów niebezpiecznych i wybuchowych pochodzenia wojskowego; wykonanie badań geofizycznych całego obszaru działki; badania archeologiczne; badania geologiczne; budowę postumentu z tablicą informacyjną wraz z oświetleniem i utwardzeniem terenu wokół obiektu - realizacja działań statutowych [...] w zakresie wystaw czasowych i plenerowych działań edukacyjnych - zlokalizowanej na terenie ww. działki nr [...] , z obrębu [...] w [...] . Inwestor wniósł także o nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.

Po przeprowadzeniu postępowania w sprawie ww. wniosku, Wojewoda [...]wydał w dniu [...] sierpnia 2020 r., decyzję Nr [...] , zgodną z wnioskiem inwestora.

Od decyzji Wojewody [...]odwołanie, za pośrednictwem organu pierwszej instancji, wniosła Gmina Miasta [...] , reprezentowana przez Prezydenta Miasta [...].

W odwołaniu z dnia 19 sierpnia 2020 r. (wpływ do [...] Urzędu Wojewódzkiego w [...]w dniu [...] sierpnia 2020 r.), Gmina Miasta [...] zarzuciła naruszenie:

- art. 4 ust. 1 pkt 2, art. 4 ust. 3 pkt 5, art. 7, art. 8 ust. 1 pkt 2 i art. 28 ust. 1 ustawy Westerplatte,

- art. 36 ust. 1 pkt 5 (w petitum odwołania omyłkowo wskazano na pkt 4), pkt 11 i pkt 12 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 282, 782, 1378), zwanej dalej "ustawą o ochronie zabytków

- art. 7 kpa, art. 8 kpa i art. 107 § 3 kpa.

Mając na uwadze powyższe, Gmina Miasta [...] wniosła o uchylenie w całości decyzji Wojewody [...] i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Rozpoznając to odwołanie Minister Rozwoju przypomniał , że zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2 w zw. z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy [...] , z wnioskiem z dnia 10 lipca 2020 r. o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację części inwestycji w zakresie budowy [...] i - Oddziału [...], wystąpił do Wojewody [...] uprawniony do tego podmiot, tj. [...], reprezentowane przez ustanowionego w sprawie pełnomocnika.

Analizując złożony przez inwestora wniosek o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację części inwestycji w zakresie budowy Muzeum [...] i [...] - Oddziału [...] , organ odwoławczy uznał, że zawiera on, wymagane w okolicznościach sprawy, elementy wskazane w art. 4 ust. 2 ustawy Westerplatte.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 pkt 1 ustawy [...] , do wniosku o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację części inwestycji w zakresie budowy [...] i [...] Oddziału [...], inwestor dołączył projekt budowlany wraz z zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą Prawo budowlane", aktualnym na dzień opracowania projektu. Zgodnie z art. 20 ust. 4 tej ustawy, do projektu dołączono oświadczenia projektantów i sprawdzających o sporządzeniu projektu zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.

Po dokonaniu analizy przedłożonego przez inwestora projektu budowlanego, organ odwoławczy stwierdził, że spełnia on wymagania określone w art. 34 ust. 2 i ust. 3 ustawy Prawo budowlane oraz w rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1935).

Stosownie do art. 4 ust. 3 pkt 3 ustawy [...] , inwestor załączył do wniosku pozwolenie właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków, tj. decyzję [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...]maja 2020 r., znak: [...] zwaną dalej "decyzją [...]WKZ z dnia [...]maja 2020 r", pozwalającą na prowadzenie robót budowlanych na ww. działce nr [...] , znajdującej się na terenie pola Bitewnego na Półwyspie [...] z obiektami historycznymi, wpisanego do rejestru zabytków pod nr [...] decyzją [...]Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...]maja 2001 r. - obecnie pod nr [...], uznanego za pomnik historii rozporządzeniem Prezydenta RP z dnia 22 sierpnia 2013 r. - w zakresie usytuowania postumentu wraz z tablicą informacyjną oraz zagospodarowania terenu bezpośrednio przyległego do postumentu.

Ponadto, inwestor, zgodnie z art. 4 ust. 3 pkt 7 ustawy [...] , załączył wypisy z rejestru gruntów. W sprawie stwierdzono brak konieczności załączenia dokumentów, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2, 4 i 6 ustawy [...] . Ponadto, stosownie do art. 4 ust. 3 pkt 5 i ust. 5 ustawy [...], w sprawie uzyskano wymagane opinie.

Następnie organ odwoławczy poddał kontroli przeprowadzone przez Wojewodę [...] postępowanie w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację ww. przedsięwzięcia i stwierdził, że Wojewoda [...]prawidłowo poinformował strony o wszczętym postępowaniu, podał jego podstawę prawną, poinformował strony o możliwości zapoznania się z aktami sprawy, a także o miejscu, w którym strony mogą zapoznać się z tą dokumentacją, a zatem należycie i wyczerpująco poinformował strony o okolicznościach faktycznych i prawnych, będących przedmiotem postępowania administracyjnego, które mogły mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków.

Wojewoda [...], pismem z dnia [...]lipca 2020 r., zawiadomił wnioskodawcę oraz Gminę Miasta [...] (właściciela ww. działki nr [...]) o wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację części inwestycji w zakresie budowy [...] i [...]- Oddziału [...]. Pozostałe strony postępowania zostały poinformowane o powyższym w drodze obwieszczeń. W przedmiotowym obwieszczeniu i zawiadomieniu organ I instancji poinformowano o miejscu, w którym strony mogą zapoznać się z aktami sprawy.

Mając na uwadze przepis art. 6 ust. 8 ustawy [...] , Wojewoda [...] przy piśmie z dnia [...]lipca 2020 r. złożył do [...] Wydziału Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego [...] wniosek o ujawnienie w księdze wieczystej wszczęcia postępowania o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację części inwestycji w zakresie budowy [...] i [...]- Oddziału [...].

Uznając, że zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na wydanie rozstrzygnięcia, Wojewoda [...]wydał w dniu [...] sierpnia 2020 r. decyzję Nr [...], o zezwoleniu na realizację części inwestycji w zakresie budowy [...]- Oddziału [...]na ww. działce nr [...]. Nadając decyzji rygor natychmiastowej wykonalności Wojewoda [...]podzielił argumenty przedstawione przez inwestora.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy [...], Wojewoda [...]doręczył ww. decyzję wnioskodawcy oraz zawiadomił o jej wydaniu pozostałe strony w drodze obwieszczeń. Właściciela nieruchomości objętej decyzją Wojewody [...], organ pierwszej instancji poinformował o wydaniu decyzji w drodze zawiadomienia z dnia [...] sierpnia 2020 r.

W ocenie organu II instancji kontrolowana decyzja Wojewody [...] (z zastrzeżeniem uchybienia, o którym będzie mowa w dalszej części niniejszej decyzji) czyni zadość wymogom przedstawionym w art. 8 ust.1 ustawy [...], bowiem zawiera wszystkie - w okolicznościach niniejszej sprawy - niezbędne elementy.

Po zapoznaniu się ze zgromadzonym materiałem dowodowym organ II instancji stwierdził, iż wydana decyzja wymaga dokonania korekty merytoryczno-reformacyjnej.

Analizując decyzję Wojewody [...]organ odwoławczy zauważył, iż Wojewoda [...]na str. 1 zaskarżonej decyzji błędnie podał numer jednostki ewidencyjnej, w której położona jest objęta w całości zakresem inwestycji ww. działka nr [...], z obrębu [...]w [...]. Zgodnie bowiem z przedłożonym przy ww. wniosku inwestora z dnia 10 lipca 2020 r. uproszczonym wypisem z rejestru gruntów, oraz prowadzoną dla tej działki księgą wieczystą nr [...] (dostępną na Portalu Podsystemu Dostępu do Centralnej Bazy Danych Ksiąg Wieczystych), ww. działka nr [...]położona jest w jednostce ewidencyjnej [...] a nie jak to podał Wojewoda [...] - w jednostce ewidencyjnej [...].

Ponadto, Minister stwierdził, iż w zapisie na stronie 3 zaskarżonej decyzji (wiersz 5, licząc od góry strony), Wojewoda [...] błędnie podał drugą literę numeru decyzji [...]WKZ z dnia [...]maja 2020 r., tj. zamiast litery "A", powinna być litera "N". Prawidłowy bowiem nr decyzji [...]WKZ z dnia [...] maja 2020 r., to "[...]" - a nie jak podał Wojewoda [...]- "[...]".

W ocenie Ministra wskazane wyżej nieprawidłowości w decyzji Wojewody [...] mogłyby zostać wyeliminowane w trybie art. 113 § 1 kpa (zgodnie z którym organ administracji publicznej może z urzędu lub na żądanie strony prostować w drodze postanowienia błędy pisarskie i rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w wydanych przez ten organ decyzjach). W wyroku z dnia 18 lipca 2001 r., sygn. akt V SA 3928/00, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził jednak, że możliwość korekty w wypadkach oczywistych omyłek powinna przysługiwać także organowi odwoławczemu, a podstawą tego rodzaju działania może być art. 138 § 1 pkt 2 kpa.

W związku z powyższym - działając na podstawie przepisu art. 138 § 1 pkt 2 kpa - w pkt I niniejszej decyzji organ odwoławczy skorygował omyłki występujące w decyzji Wojewody [...] , o których była mowa powyżej. Odnośnie korekty dokonanej na stronie 4 w pkt 13 decyzji Wojewody [...] , Minister zawarł rozważania w dalszej części uzasadnienia decyzji.

Organ odwoławczy dokonując rozstrzygnięć, o których mowa w pkt I niniejszej decyzji, uznał, że nie naruszają one zasady dwuinstancyjności postępowania, o której mowa w art. 15 kpa. Badając zgodność z prawem pozostałej części zaskarżonej decyzji, organ odwoławczy stwierdził, że czyni ona zadość innym wymogom ustawy [...]oraz, że brak było podstaw do zakwestionowania decyzji poza częścią uchyloną i orzeczoną w niniejszej decyzji.

Odnosząc się do zarzutów podniesionych przez Gminę Miasta [...], Minister stwierdził, co następuje.

Za bezzasadny uznano zarzut dotyczący naruszenia art. 4 ust. 1 pkt 2 oraz art. 4 ust. 3 pkt 5 ustawy [...], poprzez brak pozwolenia konserwatorskiego dotyczącego całej planowanej inwestycji.

Zgodnie z ww. przepisami prawnymi zezwolenie na realizację inwestycji w zakresie budowy [...]- Oddziału [...], może być wydane po uprzednim uzyskaniu przez inwestora pozwolenia właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków.

W myśl art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków, pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków wymaga prowadzenie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru, w tym prac polegających na usunięciu drzewa lub krzewu z nieruchomości lub jej części będącej wpisanym do rejestru parkiem, ogrodem lub inną formą zaprojektowania zieleni.

Stosownie do art. 3 pkt 6 ustawy o ochronie zabytków, prace konserwatorskie to działania mające na celu zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku, zahamowanie procesów jego destrukcji oraz dokumentowanie tych działań. Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy o ochronie zabytków, prace restauratorskie to z kolei działania mające na celu wyeksponowanie wartości artystycznych i estetycznych zabytku, w tym, jeżeli istnieje taka potrzeba, uzupełnienie lub odtworzenie jego części, oraz dokumentowanie tych działań.

Natomiast w art. 3 pkt 8 ustawy o ochronie zabytków, zdefiniowano roboty budowlane, jako roboty budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, podejmowane przy zabytku lub w otoczeniu zabytku. Stosownie do art. 3 pkt 7 ustawy Prawo budowlane przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

W niniejszej sprawie, pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków, o którym mowa w ww. art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków, wymagała jedynie budowa na działce nr [...] , z obrębu [...], postumentu z tablicą informacyjną i zagospodarowaniem terenu bezpośrednio przyległego do postumentu, bowiem są to roboty budowlane prowadzone przy zabytku wpisanym do rejestru.

Jak wynika z akt przedmiotowej sprawy i o czym była już mowa powyżej, do wniosku inwestycyjnego z dnia 10 lipca 2020 r. inwestor załączył takie pozwolenie, tj. decyzję [...]WKZ z dnia [...]maja 2020 r.

Natomiast pozostały zakres inwestycji objęty ww. wnioskiem inwestora z dnia 10 lipca 2020 r. i następnie decyzją Wojewody [...], przewidziany do realizacji na ww. działce nr [...], tj. oczyszczenie działki z materiałów niebezpiecznych i wybuchowych pochodzenia wojskowego, wykonanie badań geofizycznych całego obszaru działki, badań archeologicznych i geologicznych, nie wymagał pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków, o którym mowa w ww. art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków, bowiem nie są to prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane prowadzone przy zabytku wpisanym do rejestru.

W świetle powyższego, zdaniem Ministra nie ma racji Gmina Miasta [...], iż występuje dysproporcja powierzchni terenu objętej pozwoleniem konserwatorskim, tj. decyzją [...]WKZ z dnia [...]maja 2020 r. a wnioskiem inwestycyjnym z dnia 10 lipca 2020 r. Ponadto, w decyzji PWKZ z dnia [...]maja 2020 r. nie podano konkretnych wartości liczbowych powierzchni terenu ww. działki nr [...] wskazując ogólnie, iż pozwolenie dotyczy usytuowania postumentu wraz z tablicą informacyjną oraz zagospodarowania terenu bezpośrednio przyległego do postumentu, zgodnie z dokumentacją projektową, w której to obszar objęty opracowaniem wynosił 961,15 m2.

Za niezasadny uznano zarzut dotyczący naruszenia art. 36 ust. 1 pkt 5, 11 i 12 ustawy o ochronie zabytków, poprzez brak załączenia do wniosku z dnia 10 lipca 2020 r. pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków dotyczącego prowadzenia badań archeologicznych (pkt 5), podejmowania innych działań, które mogłyby prowadzić do naruszenia substancji lub zmiany wyglądu zabytku wpisanego do rejestru, z wyłączeniem działań polegających na usuwaniu drzew lub krzewów z terenu nieruchomości lub jej części niebędącej wpisanym do rejestru parkiem, ogrodem albo inną formą zaprojektowanej zieleni (pkt 11) i dotyczącego poszukiwania ukrytych lub porzuconych zabytków ruchomych, w tym zabytków archeologicznych, przy użyciu wszelkiego rodzaju urządzeń elektronicznych i technicznych oraz sprzętu do nurkowania (pkt 12).

Podkreślono specyficzny i zarazem imperatywny (bezwzględnie obowiązujący) charakter przepisów ustawy [...]. Zgodnie z art. 4 ust. 4 ustawy [...], nie można uzależniać zezwolenia na realizację inwestycji w zakresie budowy [...] - Oddziału [...]od spełnienia świadczeń lub warunków nieprzewidzianych przepisami tej ustawy lub odrębnymi przepisami.

Mając powyższe na uwadze, wskazano, iż w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy [...], ustawodawca precyzyjnie określił, iż zezwolenie na realizację inwestycji w zakresie budowy [...] - Oddziału [...]może być wydane po uprzednim uzyskaniu przez inwestora pozwolenia właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków, ale wyłącznie tego pozwolenia, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków.

Powyższy przepis koresponduje z treścią pkt 3 ust. 3 art. 4 ustawy [...], który stanowi o tym, iż do wniosku o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie budowy [...]- Oddziału [...], dołącza się pozwolenie właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków. Takie pozwolenie konserwatorskie, tj. decyzja [...]WKZ z dnia [...] maja 2020 r., wydana na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków, została załączona do inwestora do wniosku o zezwolenie na realizację inwestycji.

Zdaniem Ministra z powyższego wynika, iż przepisy ustawy [...]nie wymagają na etapie złożenia wniosku inwestycyjnego posiadania przez inwestora jakichkolwiek innych pozwoleń konserwatorskich wskazanych w art. 36 ust. 1 ustawy o ochronie zabytków, w tym np. na wykonanie prac archeologicznych, niż to określone w art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków.

Skoro zatem przepisy ustawy [...]nie wymagają przedłożenia wraz z wnioskiem o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie budowy [...] - Oddziału [...], pozwoleń wojewódzkiego konserwatora zabytków, innych niż wymienione w art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków, to nie można żądać od inwestora przedłożenia takich dokumentów przy wniosku inwestycyjnym, ponieważ brak jest ku temu przesłanek ustawowych.

Zdaniem Ministra, gdyby ustawodawca chciał, aby obligatoryjnym elementem wniosku o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji, było przedłożenie pozwoleń wojewódzkiego konserwatora zabytków, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 5, 11 i 12 ustawy o ochronie zabytków, to uregulowałby tę okoliczność wprost w przepisach ustawy Westerplatte, jak uczynił to w treści art. 4 ust. 3 pkt 3 tej ustawy, odnośnie pozwolenia konserwatorskiego wydawanego na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków. Skoro tego jednak nie uczynił, to oznacza, że wskazane przez skarżącą Gminę pozwolenia konserwatorskie nie są elementem wniosku o zezwolenie na realizację inwestycji w zakresie budowy [...] - Oddziału [...].

Z powyższych względów - w ocenie Ministra - stwierdzić należało, iż uzależnienie udzielenia zezwolenia na realizację inwestycji w zakresie budowy [...]- Oddziału [...], od przedłożenia pozwoleń wojewódzkiego konserwatora zabytków, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 5, 11 i 12 ustawy o ochronie zabytków, byłoby warunkiem nieprzewidzianym ustawą Westerplatte.

Nie zmienia to faktu, iż pozostałe pozwolenia konserwatorskie inwestor uzyska przed rozpoczęciem wykonania konkretnych prac wskazanych we wniosku inwestycyjnym i decyzji Wojewody [...], zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami, co też uczynił uzyskując, wydaną na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 12 ustawy o ochronie zabytków, decyzję [...]Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...]sierpnia 2020 r.,, pozwalającą na poszukiwanie ukrytych lub porzuconych zabytków, w tym zabytków archeologicznych na ww. działce nr [...].

Jednocześnie wskazano, iż Gmina Miasta [...]niewłaściwie utożsamia zakres inwestycji w zakresie budowy [...]- Oddziału [...], o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy [...], na realizację którego inwestor może wystąpić do Wojewody [...], z pozwoleniem wojewódzkiego konserwatora zabytków, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 5, 11 i 12 ustawy o ochronie zabytków, błędnie przyjmując, iż ww. wniosek inwestora z dnia 10 lipca 2020 r. o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację części inwestycji w zakresie budowy [...]- Oddziału [...], w zakresie oczyszczenia działki nr [...]z materiałów niebezpiecznych i wybuchowych pochodzenia wojskowego, wykonania badań geofizycznych całego obszaru tej działki i wykonania badań archeologicznych, został skierowany do organu (tj. Wojewody [...]), który w zakresie swoich kompetencji nie posiada uprawnień do wydawania zgody na prowadzenie ww. badań.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy [...] , ustawa ta określa zasady, warunki i tryb przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie budowy [...] - Oddziału [...] wymaganych ze względu na interes publiczny.

W myśl art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy [...], inwestycje w zakresie budowy [...] - Oddziału [...]to roboty budowlane, dostawy lub usługi związane z przygotowaniem i realizacją budowy [...]- Oddziału [...], obejmujące:

a) budowę na terenie Pola Bitwy na [...] obiektów budowlanych służących realizacji celów statutowych [...] , w tym udostępnianiu zbiorów Muzeum,

b) budowę innych instalacji, urządzeń i obiektów niezbędnych do:

- wybudowania i funkcjonowania [...] Oddziału [...]- zabezpieczenia Pola Bitwy na [...] przed zniszczeniem lub uszkodzeniem,

- zapewnienia porządku i czystości na terenie Pola Bitwy na [...],

c) przebudowę dróg publicznych na terenie Pola Bitwy na [...],

d) budowę dróg wewnętrznych i ciągów pieszych,

e) rozpoznanie i usuwanie z terenu Pola Bitwy na [...]przedmiotów niebezpiecznych, w szczególności niewybuchów,

f) budowę lub przebudowę uzbrojenia terenu Pola Bitwy na [...].

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 5 ustawy [...], roboty budowlane, dostawy i usługi to roboty budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 i 2215 oraz z 2019 r. poz. 53 i 730), zwanej dalej "ustawą Pzp", dostawy w rozumieniu art. 2 pkt 2 tej ustawy i usługi w rozumieniu art. 2 pkt 10 tej ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy Pzp, ilekroć w ustawie tej jest mowa o robotach budowlanych to należy przez to rozumieć wykonanie albo zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 2c lub obiektu budowlanego, a także realizację obiektu budowlanego, za pomocą dowolnych środków, zgodnie z wymaganiami określonymi przez zamawiającego. W myśl art. art. 2 pkt 2 ustawy Pzp przez dostawy należy rozumieć nabywanie rzeczy oraz innych dóbr, w szczególności na podstawie umowy sprzedaży, dostawy, najmu, dzierżawy oraz leasingu z opcją lub bez opcji zakupu, które może obejmować dodatkowo rozmieszczenie lub instalację. Z kolei usługi w rozumieniu art. 2 pkt 10 ustawy Pzp, to wszelkie świadczenia, których przedmiotem nie są roboty budowlane lub dostawy.

W art. 1 ust. 2 pkt 2 lit. e ustawy [...], wskazano, iż inwestycje w zakresie budowy [...]- Oddziału [...]to roboty budowlane, dostawy lub usługi związane z przygotowaniem i realizacją budowy [...]- Oddziału [...], obejmujące rozpoznanie i usuwanie z terenu Pola Bitwy na [...]przedmiotów niebezpiecznych, w szczególności niewybuchów.

Z wniosku inwestycyjnego z dnia 10 lipca 2020 r. wynika, iż na terenie ww. działki nr [...]planuje się prowadzenie prac związanych z oczyszczeniem części działki z materiałów niebezpiecznych i wybuchowych pochodzenia wojskowego. Planuje się również przeprowadzenie na całym terenie ww. działki badań geofizycznych, tj. pomiarów geomagnetycznych służących rozpoznaniu obiektów ferromagnetycznych potencjalnie niebezpiecznych, zalegających pod powierzchnią gruntu na głębokościach przekraczających zasięg standardowych prac saperskich, a także zlokalizowaniu przedmiotów poddanych obróbce termicznej.

Planowane jest także przeprowadzenie badań georadarowych oraz z wykorzystaniem metody elektrooporowej. Pozwolą one na uzyskanie informacji o położeniu i rozmiarach niewidocznych (podziemnych) reliktów budynków znajdujących się niegdyś na [...], lejów po bombach i pociskach artyleryjskich oraz innych obiektów archeologicznych. Badania geofizyczne przyczynią się do zlokalizowania, wytypowania i kompleksowego udokumentowania miejsc przyszłych badań archeologicznych.

W ww. wniosku inwestora z dnia 10 lipca 2020 r. wskazano również, iż teren działki nr [...]to planowane miejsce budowy dużego muzealnego pawilonu wystawienniczego. Forma budowli będzie wynikiem międzynarodowego konkursu architektonicznego. Najważniejszą wytyczną do konkursu jest: lokalizacja oraz forma terenu przeznaczonego na przyszły pawilon wystawienniczy. Inwestor wskazał, iż obecna wiedza o tym terenie nie jest wystarczającą do podjęcia decyzji w zakresie rozwiązań technicznych oraz optymalizacji kosztów inwestycji, bowiem istnieją wątpliwości dotyczące właściwości fizycznych gruntów, co uzasadnia podjęcie fachowych badań i ekspertyz potrzebnych w procesie inwestycyjnym.

W tym celu - jak wyjaśnił inwestor - niezbędne jest przeprowadzenie kompleksowego rozpoznania inżynierskiego całej ww. działki nr [...]pod kątem inwestycji. Jednym z elementów rozpoznania inżynierskiego decydującego o lokalizacji budynku są badania gruntu pod kontem właściwości posadowienia budowli. Niezbędne jest wykonanie odpowiednich badań i ekspertyz, włącznie z odwiertami geologicznymi. Badania gruntu dadzą wiedzę, gdzie jest możliwa lokalizacja budynku oraz jakie technologie posadowienia budowli będą wymagane. Inwestor wyjaśnił, iż całość wiedzy technicznej oraz kalkulacje kosztorysowe pozwolą na wybranie najoptymalniejszego wariantu projektu oraz wykonanie charakterystyki budynku na potrzeby konkursu architektonicznego i projektu budowlanego.

Ponadto, inwestor wskazał, iż z ww. działką nr [...]sąsiaduje działka nr [...], na obszarze której znajduje się budynek byłej Elektrowni Wojskowej Składnicy Tranzytowej. W ramach uruchomienia w nim funkcji muzealnych planowane jest jego włączenie we wspólną ścieżkę zwiedzania na terenach płw. [...] . W tym celu - jak wyjaśnił inwestor - niezbędne jest przygotowanie terenu działki nr [...], w zakresie objętym ww. wnioskiem inwestycyjnym z dnia 10 lipca 2020 r., aby w przyszłości możliwe było przekierowanie ruchu zwiedzających z Pomnika [...] w kierunku budynku byłej Elektrowni.

Mając powyższe na uwadze uznano, że pozostałe czynności objęte zakresem wniosku inwestora z dnia 10 lipca 2020 r., tj. badania archeologiczne, geologiczne i geofizyczne, stanowią w myśl. ww. art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy [...] , usługi (w rozumieniu ustawy Pzp) związane z przygotowaniem budowy [...]- Oddziału [...], obejmujące budowę na terenie Pola Bitwy na [...] obiektów budowlanych służących realizacji celów statutowych [...] , w tym udostępnianiu zbiorów Muzeum.

Nie ulega bowiem wątpliwości, co zresztą wynika z wniosku inwestora, iż lokalizacja na ww. działce nr [...]przyszłego pawilonu wystawienniczego, wymaga uprzednio dokładnego rozpoznania inżynierskiego terenu tej działki pod względem właściwości fizycznych gruntów dających możliwość posadowienia budowli. Powyższe prace przygotowawcze, inwestor może wykonać jedynie w sytuacji gdy dysponuje prawem własności do nieruchomości.

Minister po dokonaniu szczegółowej analizy akt sprawy, w tym przede wszystkim załącznika graficznego nr 1 do decyzji Wojewody [...] (tj. zbiorczej mapy z przedstawieniem wszystkich planowanych działań wraz z linią rozgraniczającą teren inwestycji) doszedł do przekonania, iż ww. działka nr [...]jest niezbędna w całości dla realizacji rzeczonej inwestycji celu publicznego. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy Westerplatte, inwestycje w zakresie budowy [...]- Oddziału [...] są celami publicznymi w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2018 r. poz. 121, z późn. zm.).

Zdaniem Ministra zaskarżona decyzja nie przewiduje rozwiązań, które wprowadzają nadmierną, a w szczególności nieuzasadnioną ingerencję w prawo własności ww. działki nr [...]. Ingerencja we własność związana z realizacją inwestycji odpowiada tylko jej koniecznemu zakresowi. Teren ww. działki został zajęty w wymiarze niezbędnym dla realizacji inwestycji.

Wyjaśniono, iż w postępowaniu w sprawie zezwolenia na realizację inwestycji w zakresie budowy [...] - Oddziału [...] zarówno Wojewoda [...], jak i Minister związani są wnioskiem inwestora, co do kształtu inwestycji. W przepisach ustawy [...] ustawodawca nie upoważnił bowiem organów do oceny racjonalności czy słuszności zaproponowanych rozwiązań przez inwestora. Rolą orzekających w sprawie organów jest sprawdzenie kompletności wniosku w świetle wymogów ustawowych oraz czy koncepcja składającego wniosek mieści się w granicach wyznaczonych przez prawo. Tylko bowiem stwierdzenie przez organ, iż kształt inwestycji w wersji zgłoszonej we wniosku narusza normę wynikającą z określonych przepisów prawa, zobowiązuje ten organ do odmowy wydania decyzji o zezwoleniu na realizację części inwestycji w zakresie budowy [...] Oddziału [...], co w niniejszej sprawie nie miało miejsca.

W ocenie Ministra na uwzględnienie nie zasługuje zarzut Gminy Miasta [...], iż wskazana w pkt "f na stronie 1 wniosku inwestora z dnia 10 lipca 2020 r. czynność organizowania wystaw i działań edukacyjnych na terenie ww. działki nr [...] nie stanowi realizacji inwestycji, o której mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy [...], a jest wyłącznie realizacją zadań statutowych wnioskodawcy [§ 5 pkt 2 i § 6 pkt 5 Statutu Muzeum [...] (Dz. Urz. Min. Kultury z 2017 r. poz. [...])j.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy Westerplatte, inwestycje w zakresie budowy [...]- Oddziału [...]- roboty budowlane, dostawy lub usługi związane z przygotowaniem i realizacją budowy [...]- Oddziału [...], obejmujące budowę na terenie Pola Bitwy na [...] obiektów budowlanych służących realizacji celów statutowych [...] , w tym udostępnianiu zbiorów Muzeum.

Do zakresu działania [...] , zgodnie z § 5 Statutu, nadanego zarządzeniem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, należy: a) gromadzenie i ochrona zabytków, zbiorów oraz materiałów dokumentacyjnych, dotyczących historii II wojny światowej - w tym zbiorów z zakresu dziejów Wojny 1939 roku, jako początku światowego konfliktu; b) upowszechnianie wiedzy dotyczącej II wojny światowej, losów narodu polskiego w trakcie wojny oraz historii polskich formacji wojskowych w tym okresie; c) ochrona, utrzymanie i rewitalizacja zespołu obiektów architektury militarnej na terenie [...] ; d) prowadzenie działalności wystawienniczej, popularyzatorskiej, edukacyjnej, naukowej, wydawniczej i kulturalnej.

Zgodnie z preambułą ustawy [...] "(...) Pole Bitwy na [...] ma szczególne znaczenie dla historii oraz pamięci zbiorowej Narodu Polskiego jako miejsce będące symbolem rozpoczęcia II wojny światowej - największego konfliktu zbrojnego XX wieku, w celu realizacji interesu publicznego, polegającego na upowszechnianiu wiedzy o bohaterskiej obronie [...]we wrześniu 1939 r. oraz zapewnieniu ochrony, utrzymania i rewaloryzacji zespołu obiektów architektury militarnej znajdujących się na terenie [...], (...)".

Minister podzielił stanowisko inwestora, iż celem nadrzędnym realizacji postanowień zapisów ustawy [...]jest stworzenie na terenie Pola Bitwy [...], rozumianego nie jako wyłącznie zespół budynków, ale jako muzeum plenerowe działające na polu edukacji historycznej, prowadzące działalność edukacyjną i naukową.

Wobec powyższego, pkt 1e zaskarżonej decyzji, gdzie Wojewoda [...] wskazał, iż w zakres inwestycji wchodzi budowa postumentu z tablicą informacyjną wraz z oświetleniem i utwardzeniem terenu wokół obiektu - realizacja działań statutowych [...] w zakresie wystaw czasowych i plenerowych działań edukacyjnych, stanowi realizację inwestycji, o której mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy [...] , bowiem obejmuje budowę na terenie Pola Bitwy na [...] obiektu budowlanego służącego realizacji celów statutowych [...] , w tym udostępnianiu zbiorów Muzeum.

Dalej organ odwoławczy wskazał, że na uwzględnienie nie zasługuje zarzut dotyczący naruszenia art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy [...] , poprzez brak określenia w zaskarżonej decyzji warunków technicznych realizacji inwestycji.

Podkreślono, iż organ I instancji, nie pominął rozpatrzenia kwestii określenia w zaskarżonej decyzji warunków technicznych realizacji inwestycji. Wojewoda [...]przeanalizował wniosek inwestora oraz załączone do niego dokumenty, w tym projekt budowlany i uznał - w punkcie 8 zaskarżonej decyzji - iż odstępuje od ustalenia warunków technicznych realizacji inwestycji, gdyż nie zachodziła konieczność dokonania odrębnych ustaleń w przedmiocie określenia warunków technicznych realizacji inwestycji.

W ocenie Ministra skomplikowanie techniczne obiektu budowlanego (tj. postumentu z tablicą informacyjną wraz z oświetleniem i utwardzeniem terenu wokół obiektu) objętego zakresem projektu budowlanego zatwierdzonego w pkt 4 decyzji Wojewody [...], nie wymagało określenia w decyzji Wojewody [...]warunków technicznych realizacji inwestycji, innych niż przyjęte w projekcie budowlanym.

Zdaniem Ministra również inne czynności objęte wnioskiem inwestycyjnym i następnie zaskarżoną decyzją (tj. oczyszczenie działki z materiałów niebezpiecznych i wybuchowych pochodzenia wojskowego, wykonanie badań geofizycznych całego obszaru działki, badań archeologicznych i badań geologicznych), nie stanowiły podstawy do określenia w decyzji Wojewody [...]warunków technicznych realizacji inwestycji, bowiem nie wymagały w ogóle określania tego typu warunków.

W związku z powyższym - w punkcie 8 zaskarżonej decyzji - Wojewoda [...]prawidłowo nie ustalił warunków technicznych realizacji inwestycji. Oczywiście pożądanym stanem jest to, aby w uzasadnieniu decyzji Wojewoda [...]wyjaśnił przyczyny, z powodu których odstąpił od ustalenia warunków technicznych realizacji inwestycji, jednakże brak takiego uzasadnienia nie stanowi podstawy do uznania, iż doszło do naruszenia przepisów postępowania w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, w sytuacji gdy w sprawie brak było obiektywnych przesłanek przemawiających za koniecznością określenia w zaskarżonej decyzji warunków technicznych realizacji inwestycji.

Zdaniem Ministra w sprawie nie doszło również do zarzucanego przez Gminę Miasta [...]naruszenia art. 7 ustawy [...].

Wskazano, iż ww. art. 7 ustawy [...]normuje zakres zastosowania w sprawach zezwolenia na realizację inwestycji w zakresie budowy Muzeum przepisów kpa (ust. 1), ustawy Prawo budowlane (ust. 2), oraz wyłącza (ust. 3) zastosowanie w tych sprawach ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. z 2019 r. poz. 730, z późn. zm.).

Gmina Miasta [...]w uzasadnieniu odwołania nie wskazała, na czym polegają, w czym się przejawiają (w jakim konkretnym działaniu bądź zaniechaniu organu I instancji) zdiagnozowane przez nią nieprawidłowości dotyczące niewłaściwego zastosowania w sprawie przepisów kpa i ustawy Prawo budowlane, wymienionych w ust. 1 i 2 art. 7 ustawy [...], czy też zastosowania, mimo ustawowego wyłączenia, ww. ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji. Natomiast Minister z urzędu nie stwierdził, aby w sprawie doszło do zarzucanego naruszenia ww. art. 7 ustawy [...].

Za niezasadny uznano zarzut dotyczący naruszenia art. 28 ust. 1 ustawy [...], poprzez nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności w oderwaniu od reguł prawnych ustanawiających tę instytucję prawną. Przepisy ustawy [...]przewidują szczególną regulację w zakresie możliwości nadania decyzji o zezwoleniu na realizację na realizację inwestycji w zakresie budowy [...]- Oddziału [...] rygoru natychmiastowej wykonalności

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy [...], Wojewoda [...]nadaje decyzji o zezwoleniu na realizację na realizację inwestycji w zakresie budowy [...] - Oddziału [...]rygor natychmiastowej wykonalności na wniosek inwestora uzasadniony interesem publicznym.

Literalna wykładnia przepisu art. 28 ust. 1 ustawy [...]wskazuje przede wszystkim, że nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji jest obligatoryjne, jeżeli tylko inwestor złoży wniosek uzasadniony interesem publicznym. Brak określenia w tym przepisie rodzaju i natężenia tego interesu wskazuje, że chodzi tu o jakikolwiek interes publiczny, co odróżnia instytucję uregulowaną w art. 28 ust. 1 ustawy [...], od regulacji dotyczącej nadawania decyzjom administracyjnym rygoru natychmiastowej wykonalności, zawartej w art. 108 kpa, gdzie nadanie decyzji rygoru możliwe jest ze względu na ochronę zdrowia lub życia ludzkiego albo dla zabezpieczenia gospodarstwa narodowego przed ciężkimi stratami bądź też ze względu na inny interes społeczny lub wyjątkowo ważny interes strony.

Mając powyższe na uwadze, Wojewoda [...]w pkt 13, na stronie 4 zaskarżonej decyzji, niewłaściwe uznał, iż dla nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności konieczne jest uzasadnienie "nadrzędnym interesem publicznym", bowiem w świetle art. 28 ust. 1 ustawy [...], do nadania takiego rygoru wystarczy wykazanie przez wnioskodawcę "interesu publicznego", a nie "nadrzędnego interesu publicznego".

Nie zmienia to jednak tego podstawowego faktu, iż wskazywane przez inwestora okoliczności w pkt 8 ww. wniosku z dnia 10 lipca 2020 r. przemawiały za nadaniem decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, ze względu na występujący w sprawie interes publiczny.

W konsekwencji, Minister korzystając z kompetencji reformatoryjnych przyznanych mu przez ustawodawcę w art. 138 § 1 pkt 2 kpa - w pkt I niniejszej decyzji - zmienił zapis znajdujący się w pkt 13 zaskarżonej decyzji, orzekając, iż nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności uzasadnione jest interesem publicznym, tak jak stanowi o tym treść art. 28 ust. 1 ustawy [...].

Wskazano dalej, że przytoczony przepis art. 28 ust. 1 ustawy [...], jest jednym z instrumentów mających zapewnić realizację celu tej ustawy jakim jest zapewnienie sprawnego przebiegu inwestycji w zakresie budowy [...]- Oddziału [...]. Przez pryzmat takiego celu należy więc odczytywać regulację zawartą w art. 28 ust. 1 ustawy [...]. Przedmiotowa inwestycja, w myśl art. 3 ust. 2 ustawy [...] , jest częścią inwestycji w zakresie budowy [...]- Oddziału [...].

Konsekwencją takiego uregulowania musi być przyjęcie poglądu, że organ wydający decyzję o zezwoleniu na realizację części inwestycji w zakresie budowy [...]- Oddziału [...]ma szerokie możliwości korzystania z instytucji nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, a warunkiem legalności jej zastosowania jest wskazanie okoliczności, które uprawdopodabniają istnienie interesu publicznego.

W uzasadnieniu projektu ustawy [...]wskazano, że projekt tego aktu prawnego został przygotowany w celu usprawnienia przygotowania realizacji inwestycji w zakresie budowy [...]- Oddziału [...]. Ochrona oraz właściwe zagospodarowanie Pola Bitwy na [...]ma na celu zachowanie unikatowych wartości historycznych, przestrzennych, materialnych i niematerialnych, symbolizujących bohaterstwo oraz ofiarę poniesioną przez polskiego żołnierza. Pośród celów nowej regulacji wymieniono ograniczenie ilości pozwoleń niezbędnych do rozpoczęcia inwestycji oraz skrócenie czasu trwania procedur niezbędnych do uzyskania wymaganych decyzji (zob. uzasadnienie projektu ustawy [...] ).

Z analizy uzasadnienia projektu ustawy [...] wyraźnie wynika dążenie twórców tego aktu prawnego do przyspieszenia i usprawnienia postępowania w przedmiocie inwestycji w zakresie budowy [...]- Oddziału [...]. Wynika to przede wszystkim - jak wskazano w uzasadnieniu projektu ustawy [...] - iż stan, w jakim obecnie znajduje się półwysep [...], nie gwarantuje odwiedzającym, zarówno z Polski, jak i ze świata, wyobrażenia o celu powstania, funkcjonowaniu i znaczeniu obrony Wojskowej Składnicy Tranzytowej dla polskiej historii oraz dla Polaków w trakcie wojny i po jej zakończeniu.

We wniosku o nadanie rygoru natychmiastowej inwestor przedstawił szczegółową argumentację uzasadnioną interesem publicznym przemawiającym za nadaniem decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności. Zdaniem Ministra, wskazywana przez inwestora konieczność jak najszybszego rozpoczęcia prac związanych z rozpoznaniem i usunięciem z terenu Pola Bitwy na [...]przedmiotów niebezpiecznych, w szczególności niewybuchów na niskiej głębokości w obszarze dotychczas nieprzebadanym, tj. ochrona zwiedzających, stanowi podstawę do uznania, iż interes publiczny wymaga niezwłocznego podjęcia działań w tym celu. Z tego powodu, brak nadania zaskarżonej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności mógłby doprowadzić do wystąpienia skutków negatywnych społecznie, stanowiących zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego.

Ponadto, w preambule do ustawy [...]wskazano, iż ten akt prawny uchwalono "w celu realizacji interesu publicznego, polegającego na upowszechnieniu wiedzy o bohaterskiej obronie [...]we wrześniu 1939 r. oraz zapewnieniu ochrony, utrzymania i rewaloryzacji zespołu obiektów architektury militarnej znajdujących się na terenie Westerplatte".

W ocenie organu odwoławczego powyższe oznacza, iż winny zostać rozpoczęte niezwłocznie działania, jakie są planowane przez inwestora, opisane szczegółowo we wniosku inwestycyjnym, tj. oczyszczenie działki z materiałów niebezpiecznych i wybuchowych pochodzenia wojskowego, badania geofizyczne celem ujawnienia obiektów historycznych, badania archeologiczne celem poszukiwania i ujawnienia kolejnych szczątków bohaterów poległych w bitwie obronnej, badania geologiczne, a także działania edukacyjne (budowa postumentu z tablicą informacyjną) polegające na upowszechnianiu wiedzy o bohaterskiej obronie [...] we wrześniu 1939 r.

Tak opisany i zakładany cel realizowanej inwestycji może być uznany za interes publiczny, a to przy pozostawieniu organom dużego marginesu władzy dyskrecjonalnej pozwala przyjąć, że w tym zakresie Wojewoda [...] nie naruszył granic uznania przy orzekaniu o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności zaskarżonej decyzji Wojewody [...]. Ponadto, w ocenie Ministra nadanie rzeczonego rygoru było zgodne z celami przyświecającymi ustawodawcy w trakcie prac nad ustawą [...], jakimi było maksymalne skrócenie, uproszczenie i przyspieszenie realizacji inwestycji.

Za niezasadne uznano zarzuty Gminy Miasta [...] dotyczące naruszenia art. 7 kpa, art. 8 kpa i art. 107 § 3 kpa.

Zdaniem Ministra, organ I instancji przeprowadził postępowanie w sprawie z poszanowaniem jego naczelnych zasad wynikających z art. 7 kpa (zasada prawdy obiektywnej) i art. 8 kpa (zasada pogłębiania zaufania do organów państwa). Samo niezadowolenie strony z rozstrzygnięcia organu nie jest dostatecznym powodem uwzględnienia odwołania, jeżeli zarzuty odwołania nie mają prawnego uzasadnienia.

Bezzasadny jest także zarzut, że uzasadnienie zaskarżonej decyzji nie zawiera dostatecznego uzasadnienia faktycznego i prawnego.

Zdaniem Ministra analiza pisemnych motywów zaskarżonej decyzji pozwala na przeprowadzenie kontroli instancyjnej zaskarżonej decyzji i pozwala na poznanie argumentów, którymi organ I instancji kierował wydając przedmiotową decyzję o zezwoleniu na realizację części inwestycji w zakresie budowy [...] - Oddziału [...]. Podkreślono, iż Wojewoda [...]uzasadnił zaskarżoną decyzję, podając przepisy prawa mające w sprawie zastosowanie oraz argumenty przemawiające za słusznością podjętego rozstrzygnięcia. Samo naruszenie przepisu art. 107 § 3 kpa polegające nie tyle na braku uzasadnienia, ile na jego lakoniczności dotyczących pewnych kwestii (na co wskazuje skarżący), przy prawidłowym ustaleniu stanu faktycznego, w ocenie Ministra nie stanowi przesłanki do uchylenia decyzji Wojewody [...].

Okoliczność, że Prezydent Miasta [...]nie został przekonany co do przyjętego w sprawie rozstrzygnięcia, nie oznacza naruszenia przez zaskarżoną decyzję wskazanych w odwołaniu przepisów postępowania.

Podsumowując, organ odwoławczy uznał racje przemawiające za ustaloną lokalizacją, które przedstawił inwestor w załączonej do wniosku dokumentacji. Stwierdzono, że zarówno wniosek inwestora, postępowanie przeprowadzone przez organ I instancji, jak i zaskarżona decyzja Wojewody [...]- poza częścią uchyloną niniejszą decyzją - nie naruszają prawa, a wniesione zarzuty nie zasługują na uwzględnienie.

Skargę na tę decyzję złożyło Miasto Gmina [...].

I. Zaskarżonej decyzji zarzucono:

1. Naruszenie art. 7, art. 77 § 1, art. 80 § 1 i art. 107 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego poprzez zaniechanie czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśniania stanu faktycznego, brak podjęcia wszelkich czynności niezbędnych do wyjaśnienia stanu rzeczy oraz niedostateczne wyjaśnienie okoliczności sprawy, jak również brak wyczerpującego zebrania oraz rozpatrzenia całego materiały dowodowego, skutkujące ustaleniem błędnych okoliczności faktycznych sprawy leżących u podstaw skarżonego rozstrzygnięcia, w tym w szczególności poprzez: - niewyjaśnienie dlaczego decyzja [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków odnosi się jedynie do części planowanej inwestycji w obliczu uznania, że zakresem tej decyzji konieczne jest objęcie całej działki nr [...],

- niewyjaśnienie przyczyn odstąpienia od określenia warunków technicznych realizacji inwestycji, wymaganych przez ustawę z dnia 19 lipca 2019 r. o inwestycjach w zakresie budowy [...]- Oddziału [...].

2. naruszenie art. 7a § 1 i 81a § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego poprzez ich niezastosowanie i rozstrzygnięcie wszystkich wątpliwości zaistniałych w sprawie na niekorzyść Strony, gdy wszelkie wątpliwości, w tym dotyczące stanu faktycznego sprawy, powinny być rozstrzygnięte na korzyść Strony, w szczególności w odniesieniu do zakresu wniosku złożonego przez inwestora i planowanych przez niego prac na terenie działki nr [...] ,

3. naruszenie art. 8 § 1 i § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego oraz art. 7 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o inwestycjach w zakresie budowy [...]- Oddziału [...] poprzez ich niezastosowanie i wydanie decyzji, która podważa zaufanie uczestników do władzy publicznej,

4. naruszenie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego poprzez uchylenie decyzji Wojewody [...]jedynie w części i orzeczenie w tym zakresie co do istoty oraz utrzymanie w mocy decyzji organu I instancji wydanego z naruszeniem przepisów prawa w pozostałym zakresie, podczas gdy zaistniały przesłanki do uchylenia decyzji Wojewody w całości,

5. naruszenie art. 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego poprzez brak wskazania przez Organ II instancji w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów na których się oparł oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności, w szczególności mając na uwadze stwierdzone przez Ministra braki w zakresie uzasadnienia decyzji organu I instancji,

6. naruszenie art. 4 ust. 1 pkt 2 art. 4 ust. 3 pkt 5, art. 7, art. 8 ust. 1 pkt 2 oraz art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o inwestycjach w zakresie budowy [...]- Oddziału [...], poprzez ich niewłaściwe zastosowanie,

7. naruszenie art. 36 ust. 1 pkt 5, 11 i 12 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami poprzez jego niezastosowanie.

II. Mając na uwadze powyższe zarzuty, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wnoszono o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości, względnie o jej uchylenie i przekazanie Organowi II instancji do ponownego rozpoznania;

III. W oparciu o art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wnoszono o uchylenie decyzji wydanej przez Organ I instancji - tj. decyzji Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2020 r. [...] o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie budowy [...] - Oddziału [...],

IV. W oparciu o art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi domagano się zasądzenia kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw.

W odpowiedzi na skargę organ wnosił o jej oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie pomimo, iż sformułowane w niej zarzuty w większości nie są zasadne.

W pierwszej kolejności wskazać przyjdzie, iż zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr, 153 poz. 1269 z późn. zm.) oraz art. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr, 153 poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. W przypadku stwierdzenia, że zaskarżony akt (decyzja, postanowienie) wydany został z naruszeniem przepisów prawa materialnego lub przepisów postępowania, sąd, w zależności od stopnia tego naruszenia, eliminuje taki akt z obrotu prawnego poprzez jego uchylenie (art. 145 § 1 pkt 1 p.p.s.a.) lub stwierdzenie jego nieważności (art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a.). W przeciwnym wypadku skarga podlega oddaleniu (art. 151 p.p.s.a.). Nadto wskazać należy na art. 134 § 1 p.p.s.a., zgodnie z którym sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Oznacza to, że ocenia sprawę w jej całokształcie.

W niniejszej sprawie wskazane wyżej uprawnienia kontrolne sądu administracyjnego doznają jednak poważnych ograniczeń, które wynikają z przepisów szczególnych. Takimi przepisami, które znajdują zastosowanie w stosunku do kontrolowanych obecnie decyzji są przepisy ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o inwestycjach w zakresie budowy [...] - Oddziału [...] (Dz. U. z 2019 r. poz. 1589),

Zgodnie z art. 30 ust. 2 ww. ustawy w przypadku uwzględnienia skargi na decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie budowy [...]- Oddziału [...]sąd administracyjny po upływie 30 dni od dnia rozpoczęcia robót budowlanych może stwierdzić jedynie, że decyzja narusza prawo z przyczyn wyszczególnionych w art. 145 lub art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Z informacji uzyskanej od inwestora wynika, że roboty budowlane rozpoczęto w październiku 2020 r. (wskazana w piśmie data 2021 r. jest oczywistą omyłką) i już zostały zakończone.

Zatem w pierwszej kolejności należało ustalić katalog rozstrzygnięć jakie mógł podjąć Sąd rozpoznający skargę Miasta Gminy [...] .

W tym zakresie należy odwołać się do orzecznictwa sądowoadministracyjnego zapadłego na tle stosowania art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 z późn. zm.), który zawiera analogiczną regulację. Zgodnie z prezentowanym stanowiskiem, które skład obecnie orzekający podziela, norma wymienionego przepisu odnosi się do decyzji organu pierwszej instancji o pozwoleniu na budowę, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności. Przepis ten nie reguluje natomiast w sposób szczegółowy rozpoznawania skargi na decyzję organu odwoławczego przez sąd administracyjny i nie wyłącza stosowania przez ten sąd środków określonych w art. 145 p.p.s.a. w stosunku do tej decyzji. Z przepisu tego wynika jedynie sposób orzekania przez sąd administracyjny w stosunku do decyzji organu pierwszej instancji, jeżeli tej decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności i upłynęło 14 dni od dnia rozpoczęcia budowy, a są podstawy do objęcia orzekaniem sądu także tej decyzji, a nie tylko zaskarżonej decyzji organu odwoławczego. Takie rozumienie tego przepisu, zapewnia realną kontrolę sądową zaskarżonej decyzji (zob. wyroki NSA z dnia 23 sierpnia 2011 r., sygn. akt II OSK 1413/11; z dnia 30 listopada 2010 r., sygn. akt II OSK 2148/10).

Odnosząc te uwagi do przedmiotowej sprawy przyjąć należy, że ograniczenia wynikające z art. 30 ust. 2 ww. ustawy nie reguluje w sposób szczegółowy rozpoznawania skargi na decyzję organu odwoławczego, a zatem nie wprowadza w tym zakresie żadnych ograniczeń.

Przechodząc do oceny prawidłowości zaskarżonej decyzji w pierwszej kolejności Sąd pragnie wskazać, że poza opisanymi w dalszej części uzasadnienia wyjątkami, podziela stanowisko Ministra co do prawidłowości decyzji organu I instancji zarówno jeśli chodzi o procedurę jej wydawania jak i merytoryczną zawartość. Sąd za prawidłowy uznaje również ustalony w sprawie stan faktyczny.

W szczególności Sąd podziela stanowisko organów co do tego, że warunkiem koniecznym uzyskania zgody na planowaną inwestycję było dołączenie pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków, o którym mowa w ww. art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków.

Za wyczerpujące należy uznać uzasadnienie tego stanowiska przedstawione przez organ odwoławczy, w związku z tym nie ma potrzeby ponownego przytaczania tej samej argumentacji. Jedynie porządkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r., w sprawach o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie budowy [...] - Oddziału [...] w zakresie nieuregulowanym w tej ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, z wyjątkiem art. 28 ust. 2 tej ustawy.

Natomiast według art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy zezwolenie na realizację inwestycji w zakresie budowy [...]- Oddziału [...]może być wydane po uprzednim uzyskaniu przez inwestora pozwolenia właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2018 r. poz. 2067 i 2245 oraz z 2019 r. poz. 730).

Dalej w ust. 3 tegoż artykułu określa się wymogi formalne wniosku o zezwolenie na realizację inwestycji wskazując w pkt 3 konieczność dołączenia pozwolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

Stosując przepisy ustawy z 7.07.1994 r. Prawo budowlane w zakresie postępowania w przedmiocie uzyskania pozwolenia na budowę rzeczywiście należało by uznać konieczność dołączenia do wniosku pozwoleń wojewódzkiego konserwatora zabytków, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 5, 11 i 12 ustawy o ochronie zabytków.

Jednakże wobec odrębnej regulacji dotyczącej wymogów formalnych wniosku o zezwolenie na realizację inwestycji w zakresie budowy [...] zawartych w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o inwestycjach w zakresie budowy [...] - Oddziału [...]należało przyjąć, że zgodnie z art. 4 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy inwestor do wniosku dołączyć powinien pozwolenie właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.

Natomiast ww. przepis stanowi, że pozwolenia konserwatora zabytków wymaga prowadzenie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru, w tym prac polegających na usunięciu drzewa lub krzewu z nieruchomości lub jej części będącej wpisanym do rejestru parkiem, ogrodem lub inną formą zaprojektowanej zieleni.

Z wniosku inwestora, jak i decyzji organu I instancji wynika, że prowadzenie robót budowlanych na ww. działce nr [...] , objętej ochroną konserwatorską dotyczy usytuowania postumentu wraz z tablicą informacyjną oraz zagospodarowania terenu bezpośrednio przyległego do postumentu.

Żadnych prac konserwatorskich, restauratorskich lub innych robót budowlanych przy tym zabytku decyzja Wojewody [...]z dnia [...] sierpnia 2020 r., o zezwoleniu na realizację części inwestycji w zakresie budowy [...] Oddziału [...] nie przewiduje.

Z tych względów należy podzielić stanowisko organu odwoławczego w zakresie wymogów wniosku inwestora dotyczących ochrony konserwatorskiej. Rację ma również organ co do tego, że na etapie składania wniosku nie są konieczne decyzje konserwatora zabytków udzielające zgód, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 5, 11 i 12 ustawy o ochronie zabytków.

Sąd nie podziela również stanowiska strony skarżącej co do tego, że decyzja [...]Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...]maja 2020 r. nakładała na inwestora obowiązek dołączenia do wniosku decyzji dotyczącej badań archeologicznych. W ocenie Sądu wymóg ten dotyczy fazy wykonywania robót budowlanych a nie składania wniosku o zezwolenie na realizację inwestycji.

Z akt przedmiotowej sprawy wynika, że stosowna decyzja w tym zakresie została wydana [...]sierpnia 2020 r.

Podkreślić również należy, że wbrew zarzutom skargi organ odwoławczy odnosi się do podnoszonej w odwołaniu argumentacji strony skarżącej zarówno tej odnoszącej się do posiadania właściwych zgód organu konserwatorskiego jak i pozostałej negującej prawidłowość decyzji organu I instancji.

W związku z tym nie można zgodzić się z twierdzeniem, że organ odwoławczy naruszył art. 107 § 3 k.p.a.

Odnosząc się do zakresu obszarowego zgody udzielonej przez [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w decyzji z [...] maja 2020 r. wskazać należy, że decyzja ta nie określa wprost powierzchni terenu, którego dotyczy zgoda, niemniej zauważyć należy, iż w zakresie sposobu prowadzenia robót odsyła do "Projektu budowlanego. Budowa [...]- Oddziału [...] w zakresie budowy postumentu z tablicą informacyjną wraz z oświetleniem i utwardzeniem terenu wokół obiektu".

W ocenie Sądu za niezasadne należało też uznać zarzuty skargi wskazujące na naruszenie art. 7, art. 77 § 1, art. 80 § 1 k.p.a.

W uzasadnieniu tego zarzutu wskazuje się, że "Uchybienie przez organy normom zawartym w przepisach art. 7 i art. 77 § 1 k.p.a. ma miejsce w niniejszej sprawie, gdyż wbrew obowiązkowi należytego wyjaśnienia sprawy nie ustaliły one faktów czy zdarzeń, które mają znaczenie dla załatwienia sprawy, czyli mają znaczenie dla zastosowania określonej normy prawa materialnego, przyznającej stronie konkretne uprawnienie lub przewidującej jej obowiązek publicznoprawny (tak NSA w wyroku z 27.04.2020 r. II OSK 445/19. Tymczasem uzasadniając wydane rozstrzygnięcie Organ II instancji odwołuje się wprost także do zamierzeń inwestora, które mają charakter przyszły i nie zostały objęte złożonym przez niego wnioskiem. W innym miejscu z kolei Minister odnosi się do założeń projektu Ustawy, które w żaden sposób nie mogą stanowić podstawy rozstrzygnięcia administracyjnego w niniejszej sprawie, z pominięciem dyspozycji przepisów zawartych w Ustawie."

Trudno uznać, zasadność tak skonstruowanego zarzutu. Odniesienie się do przyszłych zdarzeń dotyczy możliwości realizacji inwestycji w części, a to wprost przewiduje art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. Skoro inwestor występuje o zgodę na realizację części zamierzenia budowlanego, to przedstawienie koncepcji całej inwestycji jak i uwzględnienie jej przez organ I instancji nie może być uznane za praktykę wadliwą.

Natomiast sięganie do uzasadnienia projektu ustawy jest często pomocne we właściwym odczytaniu poszczególnych zapisów i z pewnością nie może być uznane za praktykę niedopuszczalną.

W ocenie Sądu skarga nie zawiera żadnego uzasadnienia naruszenia art. 7a § 1, 80 § 1 i 81a § 1 k.p.a. Natomiast analizując zaskarżoną decyzję Sąd nie znalazł argumentacji na poparcie tych zarzutów.

Oceniając zasadność wydania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji Sąd uznał, że w zasadzie konieczność rozpoznania i usunięcia z terenu przedmiotów niebezpiecznych, w szczególności niewybuchów, które realnie stanowią zagrożenia dla życia i zdrowi ludzi przemawia za prawidłowością tego rozstrzygnięcia. Pozostała argumentacja zawarta we wniosku jak i decyzjach obu instancji nie jest przekonywująca. Uznając przedstawioną argumentację za zasadną należało by przyjąć, że każdej decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji należało by nadać rygor natychmiastowej wykonalności niejako z urzędu, a ustawa takiego rozwiązania nie przewidziała.

Kolejną kwestią wymagającą rozważenia była zasadność objęcia inwestycją całej działki nr ew. [...] w sytuacji budowy postumentu i utwardzenia terenu obejmującego niewielką część tej działki.

W pierwszej kolejności podkreślić należy, że zakres obszarowy działania ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o inwestycjach w zakresie budowy [...] - Oddziału [...]został określony w art. 1 ust. 2 pkt 4 specustawy. Przyjąć należy, iż docelowo cały określony w powyższym przepisie obszar zostanie zajęty pod budowę Muzeum. Działka nr [...] w całości na tym terenie się znajduje, więc nie można mówić o wyjściu poza obszar określony ustawą. Jednocześnie trudno mówić o docelowym zagospodarowaniu działki bez przeprowadzenia czynności określonych w decyzji organu I instancji. W szczególności trudno wyobrazić sobie prowadzenie jakichkolwiek prac przy realizacji budowy [...] - Oddziału [...] na terenie stwarzającym zagrożenie dla przebywających tam ludzi.

Z tego przede wszystkim powodu nie można było podzielić zarzutu strony skarżącej co do braku uzasadnienia dla objęcia wnioskiem całej działki nr ew. [...].

Za uzasadniony należało natomiast uznać zarzut dotyczący braku w decyzji Wojewody [...]z dnia [...] sierpnia 2020 r. koniecznego elementu jakim jest określenie warunków technicznych realizacji inwestycji.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. określenie warunków technicznych realizacji inwestycji jest koniecznym składnikiem decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji.

Organ I instancji w decyzji z [...] sierpnia 2020 r. w odniesieniu do tego wymogu stwierdził, że ich nie określa.

Nie może zatem budzić wątpliwości to, że decyzja ta jest ułomna bowiem nie zawiera jednego z koniecznych składników decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji określonych w ustawie z 19 lipca 2019 r.

Wadliwość tę dostrzega organ II instancji i stwierdza w uzasadnieniu swojej decyzji, że w istocie Wojewoda [...] dokonał analizy projektu budowlanego w zakresie warunków technicznych realizacji inwestycji i do doszedł do przekonania, że są one wystarczające, w związku z tym nie ma potrzeby niejako dodatkowego ich określania w decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji.

W ocenie Sądu stanowisko organu odwoławczego jest co najmniej nadinterpretacją treści uzasadnienia organu I instancji.

Przede wszystkim dlatego, że w uzasadnieniu decyzji Wojewody [...] nie ma nawet jednego zadnia świadczącego o tym, że kwestią warunków technicznych realizacji inwestycji organ się zajmował. W szczególności brak jest jakiejkolwiek analizy tych warunków określonych w projekcie budowlanym.

Stanowisku organu odwoławczego przeczy sama treść decyzji, która nie odsyła w tym zakresie do projektu budowlanego ale stwierdza, że warunków technicznych realizacji inwestycji "nie określa się".

Zatem uznać należy, że w aktach przedmiotowej sprawy brak jest dowodów uzasadniających stanowisko organu odwoławczego.

Organ poprzestaje jedynie na stwierdzeniu, że mało złożony charakter robót budowlanych związanych z budową postumentu i utwardzeniem terenu uzasadnia odstąpienie od obowiązku określania w decyzji warunków technicznych, uznając te wskazane w projekcie budowlanym za wystarczające.

Podkreślić jednak należy, że Minister stawiając wyżej przestawioną tezę sam też nie wymienia i nie analizuje warunków technicznych realizacji inwestycji określonych w pozwoleniu na budowę.

Sąd podziela w tym zakresie stanowisko i argumentację wskazaną przez stronę skarżącą.

Za słuszne należało też uznać stanowisko Miasta Gminy [...] co do tego, że możliwość prowadzenia na terenie działki nr [...] "działań statutowych [...] nie może wynikać z zapisów decyzji wydanej na podstawie specustawy z dnia 19 lipca 2019 r. W tym kontekście za co najmniej niejasny należy uznać zapis pkt 1 lit. e decyzji organu I instancji.

Niemniej realizacja tych zadań, w ocenie Sądu może być jednym z elementów uzasadniających wniosek o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji, co wprost wynika z art. 1 ust. 2 pkt 2 a specustawy.

Odrębną jednak kwestią jest to do czego decyzja Wojewody [...] uprawniała inwestora.

Wypada przypomnieć, że decyzją z dnia [...] sierpnia 2020 r. zezwolono na oczyszczenie działki z materiałów niebezpiecznych i wybuchowych pochodzenia wojskowego; wykonanie badań geofizycznych całego obszaru działki; badania archeologiczne; badania geologiczne; budowę postumentu z tablicą informacyjną wraz z oświetleniem i utwardzeniem terenu wokół obiektu - realizacja działań statutowych [...] w zakresie wystaw czasowych i plenerowych działań edukacyjnych; zlokalizowanej na terenie działki nr [...], z obrębu [...].

Z kolei w myśl art. 1 ust. 2 pkt 2 specustawy, inwestycje w zakresie budowy [...] - Oddziału [...] to roboty budowlane, dostawy lub usługi związane z przygotowaniem i realizacją budowy [...]- Oddziału [...], obejmujące:

a) budowę na terenie Pola Bitwy na [...] obiektów budowlanych służących realizacji celów statutowych [...] , w tym udostępnianiu zbiorów Muzeum,

b) budowę innych instalacji, urządzeń i obiektów niezbędnych do:

- wybudowania i funkcjonowania [...]- Oddziału [...],

- zabezpieczenia Pola Bitwy na [...]przed zniszczeniem lub uszkodzeniem,

- zapewnienia porządku i czystości na terenie Pola Bitwy na [...],

c) przebudowę dróg publicznych na terenie Pola Bitwy na [...],

d) budowę dróg wewnętrznych i ciągów pieszych,

e) rozpoznanie i usuwanie z terenu Pola Bitwy na [...]przedmiotów niebezpiecznych, w szczególności niewybuchów,

f) budowę lub przebudowę uzbrojenia terenu Pola Bitwy na [...].

Odnosząc treść decyzji organu I instancji do katalogu uprawnień jakie może uzyskać inwestor w oparciu o art. art. 1 ust. 2 pkt 2 specustawy można stwierdzić, że budzi wątpliwość udzielenie zgody na badania archeologiczne. Przy czym można uzasadniać, że prace geologiczne i geofizyczne mogą służyć oczyszczaniu terenu z niewybuchów, o tyle badania archeologiczne stanowią odrębną i indywidualną kategorię działalności.

Ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o inwestycjach w zakresie budowy [...] - Oddziału [...]nie wyłączyła stosowania ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Zatem w świetle art. 36 ust 1 pkt 5 ustawy o ochronie zabytków zgodę na badania archeologiczne wydaje wojewódzki konserwator zabytków.

Podkreślić przy tym należy, że wedle definicji zawartej w ww. ustawie badania archeologiczne to działania mające na celu odkrycie, rozpoznanie, udokumentowanie i zabezpieczenie zabytku archeologicznego.

Nie można w związku z tym uznać, że są to roboty budowlane, dostawy lub usługi związane z przygotowaniem i realizacją budowy Muzeum.

W ocenie Sądu udzielenie w decyzji organu I instancji zgody na badania archeologiczne nie znajdowało oparcia art. 1 ust. 2 pkt 2 specustawy.

Reasumując wobec ww. wadliwości decyzji organu I instancji jak też braku obligatoryjnego zapisu określającego warunki techniczne inwestycji należało uznać, że kontrola organu odwoławczego nie była prawidłowa.

Mając na uwadze powyższe okoliczności wobec naruszenie art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. w zw. z art. art. 1 ust. 2 pkt 2 i art. 8 ust. 1 pkt 2 specustawy należało uchylić zaskarżoną decyzję.

Podzielając przy tym stanowisko Ministra w zakresie dopuszczalności zastosowania art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. oraz z uwagi na treść art. 28 ust. 5 specustawy rzeczą organu odwoławczego będzie dokonanie dodatkowej korekty decyzji organu I instancji we wskazanym wyżej zakresie.

Niniejsza sprawa została rozpoznana przez Sąd na posiedzeniu niejawnym, zgodnie z zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 17 lutego 2021 r., wydanym na podstawie art. 15zzs⁴ ust. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 z późn. zm.).