Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Kozik Sędzia WSA Grzegorz Nowecki (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi E. Sp. z o.o. Sp. j. z siedzibą w O. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany zezwolenia na prowadzenie apteki 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] listopada 2018 r.; 2. zasądza od Głównego Inspektora Farmaceutycznego na rzecz skarżącej E. Sp. z o.o. Sp. j. z siedzibą w O. kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Decyzją z dnia [...] marca 2003 r. znak: [...],[...] Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny w Warszawie udzielił E. Sp. z o.o. z siedzibą w M. (dalej "skarżąca", "strona" lub "spółka") zezwolenia (koncesji) (dalej: "zezwolenie") na prowadzenie apteki ogólodostępnej w P. przy ul. S. nr [...] (dalej: "apteka").

Przedmiotowe zezwolenie zostało następnie zmienione:

1. decyzją [...] Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w W. z dnia [...] stycznia 2011 r., znak: [...], w zakresie zmiany administracyjnej nazwy ulicy, przy której znajduje się apteka –"S " na "O. [...]" ;

2. decyzją [...] Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w W. z dnia [...] grudnia 2012 r., znak: [...], w zakresie podmiotu posiadającego zezwolenie na "E. Sp. j. z siedzibą w M.;

3. decyzją [...] Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w W. z dnia [...] czerwca 2017 r., znak: [...], w zakresie nazwy apteki na "D. E.".

Na wniosek skarżącej z dnia 17 października 2018 r. zostało wszczęte postępowanie w sprawie dokonania zmiany ww. zezwolenia na prowadzenie apteki - w zakresie nazwy oraz adresu podmiotu prowadzącego aptekę z E. [...] K. Sp. j. z siedzibą w J. na E. W. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna z siedzibą w O. ul. B..

Złożenie powyższego wniosku uzasadnione było dokonanymi przekształceniami w Spółce, numery NIP, REGON i KRS nie uległy jednak zmianie. Spółka składając wniosek, uzasadniała konieczność zmiany w składzie osobowym wnioskującej spółki poprzez rozszerzenie jej składu osobowego o nowoutworzoną spółkę W. sp. z o.o. "w której jedynym wspólnikiem i Prezesem jest A. K. i - mgr farmacji (jeden ze wspólników wnioskodawcy) potrzebą zapewnienia istnienia rodzinnej spółki (rodzice i syn) jaką jest wnioskodawca i zabezpieczenie się od zdarzeń losowych, na skutek których w Spółce tej pozostałby tylko jeden wspólnik (syn) i Spółka musiałaby ulec rozwiązaniu oraz likwidacji.

Pismem z dnia 31 października 2018 r., [...] Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny w W. (dalej: "WIF") poinformował Stronę o zamiarze zakończenia postępowania i wydania decyzji. Jednocześnie organ pouczył o treści art. 99 ust. 4 pkt 2 ustawy prawo farmaceutyczne (Dz. U. 2001 Nr 126 poz. 1381 dalej "u.p.f.") i wynikającym z niego braku możliwości rozszerzenia osobowego składu spółki jawnej o wspólnika będącego spółką kapitałową.

W odpowiedzi na zawiadomienie strona wskazała, że ustawa z dnia 7 kwietnia 2017 r., o zmianie ustawy – prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2017 r., poz.1015 dalej "ustawa nowelizująca"), która wprowadziła art. 99 ust. 4 pkt 2 w brzmieniu cytowanym w zawiadomieniu o zamiarze zakończenia postępowania, w art. 2 ust. 2 stanowi, iż zezwolenia na prowadzenie aptek ogólnodostępnych wydane przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują ważność. Ponadto skarżąca wskazała, iż - zarówno przed zmianą składu osobowego wspólników i siedziby ww. Spółki Jawnej, jak i po dokonanej zmianie skład osobowy wspólników obejmował i obejmuje osoby niebędące farmaceutami posiadającymi prawo wykonywania zawodu, obok wspólnika posiadającego prawo do wykonywania zawodu.

Decyzją z dnia [...] listopada 2018 r., znak: [...], WIF odmówił dokonania zmiany zezwolenia. Organ pierwszej instancji w powołanym rozstrzygnięciu wskazał, że wnioskowana zmiana dotyczyła faktycznie zmiany kręgu wspólników spółki jawnej, nie zaś samej firmy Spółki oraz jej siedziby. Zawnioskowane zmiany nie mogą być w ocenie organu I instancji, dokonane z uwagi na obecne brzmienie przepisów Prawa farmaceutycznego.

Strona, pismem z dnia 27 listopada 2018 r., za pośrednictwem WIF, wniosła do Głównego Inspektora Farmaceutycznego (dalej: "GIF" lub "organ II instancji") odwołanie od powyższej decyzji organu l instancji, zaskarżając ją w całości i zarzucając naruszenie przepisów ustawy "Prawo farmaceutyczne", ustawy nowelizującej, oraz ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646zezm., dalej: "u.p.p."). Spółka wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i w tym zakresie orzeczenie co do istoty albo uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji albo uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania.

Decyzją z dnia [...] marca 2019 r. GIF utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu wskazał, że organ I instancji prawidłowo uznał, że podmiot, występując o zmianę zezwolenia na prowadzenie apteki, które to zezwolenie uzyskał przed wyjściem w życie ustawy nowelizującej, musi spełniać wymogi nałożone obecnie obowiązującymi przepisami Prawa farmaceutycznego. Ponadto, wskazał, że przepis art. 2 ustawy nowelizującej zawiera normę intertemporalną (międzyczasową), zgodnie z którą "do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy dotyczących wniosków o wydanie zezwolenia na prowadzenie apteki stosuje się przepisy dotychczasowe (ust. 1). Zezwolenia na prowadzenie aptek ogólnodostępnych wydane przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują ważność (ust. 2)". Przy czym przepis ten jest jedynym przepisem przejściowym zawartym w ustawie nowelizującej i zgodnie z wykładnią literalną (językową), mającą pierwszeństwo przed pozostałymi regułami wykładni, odnosi się wprost do postępowań uruchomionych w wyniku wniosków o udzielenie zezwolenia na prowadzenie apteki. Treść tego przepisu, w ocenie GIF wskazuje, że intencją prawodawcy było uregulowanie powstałych zdarzeń prawnych w odniesieniu do postępowań o wydanie zezwolenia na prowadzenie apteki. Nie dotyczy natomiast wniosków o zmianę zezwolenia. Oznacza to, że jeżeli ustawodawca nie objął przepisami intertemporalnymi kwestii zmiany zezwolenia na prowadzenie apteki, to należy przyjąć, że zakres stosowania ustawy jest wyznaczony jeżeli chodzi o datę początkową - datą jej wejścia wżycie. W konsekwencji ustawę nowelizującą należy stosować także do stosunków (zezwoleń) zaistniałych wcześniej (zasada bezpośredniego działania ustawy nowej, od daty jej wejścia w życie).

Zdaniem organu, celem ustawodawcy było aby poza sytuacjami wyraźnie uregulowanymi przepisem intertemporalnym, od dnia 25 czerwca 2017 r. stosowane były przepisy ustawy - Prawo farmaceutyczne w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą, która zmieniła także treść art. 99 ust. 4 u.p.f. Organ II instancji podzielił stanowisko organu I instancji, że zmianie zezwolenia w części dotyczącej zmiany nazwy podmiotu uprawnionego do prowadzenia apteki sprzeciwia się art. 99 ust. 4 pkt 2 u.p.f., który stanowi, że prawo do uzyskania zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej posiada spółka jawna lub spółka partnerska, której przedmiotem działalności jest wyłącznie prowadzenie aptek, i w której wspólnikami (partnerami) są wyłącznie farmaceuci posiadający prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w art. 4 i art. 4b ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich. Nowy wspólnik Strony to spółka kapitałowa – W. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O.. Nowy wspólnik posiada numer KRS [...], został wpisany do rejestru przedsiębiorców KRS w dniu 11 września 2018 r. Wspólnik ten nie spełnia wymogu bycia farmaceutą i posiadania prawa wykonywania zawodu farmaceuty.

Skarżąca w dniu 1 kwietnia 2019 r. wniosła skargę na powyższą decyzję oraz wniosła o uchylenie decyzji organów obu instancji.

Skarżąca zarzuciła GIF naruszenie: art. 108 ust. 4 pkt 4 lit. a i art. 99 ust. 2 w zw. z art. 37ar, art. 99 ust. 4 pkt 2, art. 100 ust. 1 pkt 1, art. 101 pkt 1, art. 102 pkt 1 u.p.f. i art. 2 ust. 2 ustawy nowelizującej oraz w zw. z art. 6, art. 7a, art. 8 § 1, art. 11, art. 104 § 1 i art. 155 k.p.a. poprzez ich błędną wykładnię oraz niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że zmiana wspólnika spółki jawnej posiadającej zezwolenie na prowadzenie apteki ogólnodostępnej poprzez uzyskanie statusu wspólnika przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością po dniu 24 czerwca 2017 r. stanowi przesłankę do odmowy zmiany zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej w zakresie nazwy i siedziby podmiotu; naruszenie art. 8, art. 11 ust. 1 oraz art. 41 ust. 2 ustawy Prawo przedsiębiorców (dalej "u.p.p.") poprzez ich niezastosowanie.

W uzasadnieniu powtórzyła argumentację zawartą w odwołaniu, wskazując ponownie, że zmiana wspólników i siedziby E. [...] K. Spółka Jawna z siedzibą w J. na E. W. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Jawna z siedzibą w O. jest, wbrew twierdzeniom Organu II Instancji, prawnie indyferentna w kontekście powołanego przepisu - zarówno przed zmianą składu osobowego wspólników i siedziby ww. Spółki Jawnej, jak i po dokonanej zmianie skład osobowy wspólników obejmował i obejmuje osoby niebędące farmaceutami posiadającymi prawo wykonywania zawodu, obok wspólnika posiadającego prawo do wykonywania zawodu. Organ II instancji zdaniem skarżącej pomija fakt, że podmiotem posiadającym zezwolenie na prowadzenie apteki ogólnodostępnej (i w konsekwencji wnioskującym o dokonanie zmian zezwolenia) jest spółka jawna, po drugie nie odróżnia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jako wspólnika spółki jawnej posiadającej zezwolenie na prowadzenie apteki ogólnodostępnej od spółki z o.o. per se.

Skarżaca podniosła, że poprzez uzyskanie statusu wspólnika spółki jawnej przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością ta ostatnia spółka nie staje się w ten sposób podmiotem posiadającym prawo do prowadzenia apteki, bo takim prawem legitymuje się na gruncie ustawy Prawo farmaceutyczne spółka jawna. Posiadanie zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej przez spółkę jawną nie oznacza posiadania tego zezwolenia przez jej wspólników - wynika to wprost z porównania pkt 1) z pkt 2) powołanego przepisu, który wprost odróżnia jako podmiot legitymowany do uzyskania zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej farmaceutę od spółki jawnej.

Ponadto spółka argumentowała, iż przepis art. 2 ustawy nowelizującej nie uzależnia zachowania ważności zezwolenia od dokonywania lub niedokonywania zmian osobowych w gronie wspólników spółki jawnej, czy to poprzez nakaz dostosowania w oznaczonym czasie składu osobowego wspólników do wprowadzonego ustawą nowego brzmienia art. 99 ust. 4 pkt 2), czy to poprzez zakaz dokonywania zmian w składzie osobowym wspólników po dniu wejścia w życie ustawy polegających na wprowadzeniu wspólników nie spełniających kryteriów, o których mowa w tym przepisie. Takie nakazy oraz zakazy nie zostały także wprowadzone w żadnych innych przepisach prawa powszechnie obowiązującego, w szczególności w przepisach ustawy Prawo farmaceutyczne. Znaczenie przepisu art. 2 ustawy nowelizującej polega na tym, że do zezwoleń wydanych przed nowelizacją nie mają zastosowania te nowe przepisy ustawy, które warunkują uzyskanie zezwolenia na prowadzenia apteki.

W ocenie skarżącej brak jest podstaw prawnych w postępowaniu w przedmiocie zmiany zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej w przedmiocie nazwy i siedziby podmiotu do badania innych okoliczności, nieobjętych wnioskiem, w szczególności do badania struktury wewnętrznej podmiotu. W jej ocenie, w stanie faktycznym sprawy Organ II Instancji miał prawo wyłącznie do badania, czy wnioskowana nazwa apteki ogólnodostępnej nie narusza przepisów prawa powszechnie obowiązującego (w szczególności art. 94a ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne oraz art. 24 ustawy z dnia 15 września 2001r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2019r. poz. 505 z późn. zm.) w zakresie firmy spółki jawnej. Twierdzenia Organu II instancji, jakoby "nie znajduje uzasadnienia argument Strony, że żądana wnioskiem zmiana dotyczy wyłącznie zmiany nazwy i siedziby Spółki, bowiem faktycznie dotyczy zmiany wspólników spółki jawnej, która to implikuje zmianę firmy w tym zakresie" wykraczają poza zakres przedmiotowy i treść wniosku skarżacej.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując swoje stanowisko w sprawie.

Pismem z dnia 5 czerwca 2019 r. skarżaca wniosła o dopuszczenie dowodu z pisma Ministra Zdrowia z dnia [...] kwietnia 2019 r., na okoliczność interpretacji przepisu art. 99 ust. 4 ustawy Prawo farmaceutyczne.

Na rozprawie w dniu 25 czerwca 2019 r. Sąd postanowił dopuścić dowód z ww. pisma na okoliczności w nim wskazane.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. z 2018 roku, poz. 2107), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle paragrafu drugiego powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Innymi słowy, wchodzi tutaj w grę kontrola aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywana pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów odnoszących się do słuszności rozstrzygnięcia.

Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dalej: "p.p.s.a.").

Rozpoznając skargę w świetle powołanych wyżej kryteriów należy uznać, że zasługuje ona na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie istota sporu sprowadza się do ustalenia, czy do wniosku skarżącej o zmianę zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej, w zakresie dotyczącym zmiany nazwy i adresu prowadzonej działalności, mają zastosowanie wprowadzone nowelizacją z dnia 7 kwietnia 2017 r. ustawy Prawo farmaceutyczne przepisy zawierające ograniczenia osobowe dla firm prowadzących apteki ogólnodostępne.

Oceniając przeciwstawne wnioski stron postępowania odnośnie stosowania powyższych przepisów, w zakresie objętym wnioskiem skarżącej o zmianę posiadanego przez nią zezwolenia przed dokonaniem nowelizacji przepisów Prawa farmaceutycznego, podkreślić należy, że przedmiotowa nowelizacja zawiera przepisy intertemporalne określające intencje ustawodawcy odnośnie obowiązywania w czasie przepisów nowych oraz dotychczasowych.

Zgodnie z przepisem art. 2 ustawy nowelizującej, zawierającym normy intertemporalne: "do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy dotyczących wniosków o wydanie zezwolenia na prowadzenie apteki stosuje się przepisy dotychczasowe (ust. 1). Zezwolenia na prowadzenie aptek ogólnodostępnych wydane przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują ważność (ust. 2)".

Z treści tych przepisów jednoznacznie wynika, że ustawodawca dokonał podziału wydawanych zezwoleń na prowadzenie aptek ogólnodostępnych na: zezwolenia funkcjonujące w obrocie na "starych" oraz na "nowych" zasadach. Wynika to także z faktu, że nie określił żadnego terminu dostosowania funkcjonujących wcześniej zezwoleń do nowych zasad, co oznacza, że nie ustają skutki prawne działania "starego" prawa. Tym samym w bieżącym obrocie pozostają, na równych prawach lecz odmiennych zasadach, dwa rodzaje zezwoleń na prowadzenie aptek, w zależności od terminu wystąpienia z wnioskiem o ich wydanie. Jednocześnie w znowelizowanych przepisach Prawa farmaceutycznego ustawodawca uregulował jedynie zasady uzyskiwania nowych zezwoleń. Brak jest zatem jednoznacznie określonego trybu dokonywania zmiany zezwoleń dotychczas funkcjonujących.

Wobec braku uregulowania tej kwestii przez ustawodawcę, wykładnia na jakich zasadach ma dokonywać się taka zmiana musi mieć z istoty rzeczy złożony charakter, wymaga bowiem dokonania kompleksowej wykładni przepisów, a nie jedynie dopuszczenia podstawowego jej rodzaju, jaką stanowi wykładnia gramatyczna. Należy mieć na uwadze zwłaszcza fakt, że w tym przypadku nie można opierać się wyłącznie na treści nowych przepisów prawa farmaceutycznego, w szczególności brzmieniu art. 99 ust. 4, bez należytej oceny hipotezy i dyspozycji cytowanych wyżej regulacji intertemporalnych, określających de facto zakres jego stosowania. Wymaga to zatem zastosowania wykładni systemowej, ale także celowościowej, a nawet historycznej, jeżeli jest to konieczne dla wyjaśnienia intencji (zamiaru) ustawodawcy.

Mając powyższe na uwadze Sąd dopuścił dowód z pisma Ministra Zdrowia z dnia [...] kwietnia 2019 r., stanowiącego odpowiedz na zapytanie o zakres zastosowania nowych przepisów Prawa farmaceutycznego, w odniesieniu do dotychczasowych zezwoleń na prowadzenie aptek ogólnodostępnych. Dokonana przez Ministra Zdrowia wykładnia przepisów ma niewątpliwie charakter autentyczny, gdyż Minister Zdrowia jest organem odpowiedzialnym za obszar ochrony zdrowia i jednocześnie organem nadrzędnym w stosunku do Głównego Inspektora Farmaceutycznego. Znaczenie ma także fakt, że przedmiotowa nowelizacja przepisów Prawa farmaceutycznego dokonana została z udziałem konstytucyjnego organu administracji, zaś z uzasadnienia projektu ustawy nowelizującej wynika bezpośrednio jej cel.

Powyższe okoliczności należy mieć zatem na uwadze dokonując oceny stanowiska Ministra Zdrowia. Z treści cytowanego pisma organu i argumentacji w nim zawartej wynika, że nowe regulacje prawne, w szczególności wymagania określone w art. 99 ust. 4 Prawa farmaceutycznego, de nomine nie mają zastosowania do zezwoleń na prowadzenie aptek ogólnodostępnych, wydanych na dotychczasowych zasadach.

W ocenie Sądu, powyższą wykładnię przepisów należy uznać za prawidłową, gdyż znajduje oparcie w szczególności w treści omawianych wyżej przepisów intertemporalnych, których interpretacja ma decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia meritum rozpoznawanej sprawy, nie zaś wykładnia gramatyczna przepisów nowych. Brak jednoznacznie określonego trybu dokonywania zmiany zezwoleń dotychczas funkcjonujących, odmiennie niż to ma miejsce w przypadku zezwoleń nowych, świadczy jednoznacznie o ich pozostawieniu poza zakresem dokonanej zmiany przepisów Prawa farmaceutycznego, które de facto dotyczą zezwoleń nowych. Odmienna interpretacja pozostawałaby w sprzeczności z ratio legis przepisów intertemporalnych uznających "stare" zezwolenia za równoprawne w obrocie gospodarczym. W praktyce prowadziłaby to bowiem do sytuacji, w której każda zmiana dotychczasowych zezwoleń musiałaby dokonywać się na nowych, a nie na starych zasadach, co powodowałoby automatycznie objęcie nowym reżimem prawnym. Taka wykładnia wypaczałaby w istocie sens ww. przepisów intertemporalnych i jednocześnie byłaby skrajnie niekorzystna dla części przedsiębiorców, godząc w prawa nabyte do korzystania z dotychczasowych zezwoleń, w tym dokonywania ich zmiany na dotychczasowych zasadach.

Trzeba mieć ponadto na uwadze, że wykładnia systemowa przepisów prawa to także wykładnia systemowa zewnętrzna, której stosowanie jest dopuszczalne w sytuacji, gdy należy uwzględnić treść innych przepisów (zasad prawnych) mogących mieć zastosowanie w danej sprawie. W przypadku rozpoznawanej sprawy dotyczy to nie tylko przepisów k.p.a., wskazujących na sposób rozstrzygania wątpliwości prawnych na korzyść strony (zasada dubio pro libertate - vide art. 7a tej ustawy), ale przede wszystkim przepisów ustawy Prawo przedsiębiorców i wynikających z nich nakazów interpretacji, zwłaszcza w przypadku zaistnienia wątpliwości do treści normy prawnej (vide art. 11 ust. 1 tej ustawy), na co słusznie zwraca uwagę strona skarżąca.

Konkludując, ponownie rozpoznając sprawę organ I instancji powinien rozpatrzeć co do meritum wniosek skarżącej o zmianę zezwolenia na prowadzenie apteki w żądanym zakresie, mając na uwadze dokonaną powyżej wykładnię przepisów.

W tym stanie rzeczy, Sąd orzekł jak w pkt 1 wyroku, czyniąc to w oparciu o art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i lit. c), w zw. z art. 135 p.p.s.a.

W zakresie zasądzonych kosztów na rzecz skarżącej, Sąd działał na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 2 p.p.s.a. oraz § 2 pkt 5 w zw. z § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm.).