drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 658, Dostęp do informacji publicznej, Wójt Gminy, Oddalono skargę kasacyjną, I OSK 592/12 - Wyrok NSA z 2012-06-05, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I OSK 592/12 - Wyrok NSA

Data orzeczenia
2012-06-05 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2012-03-08
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Ewa Dzbeńska /przewodniczący/
Irena Kamińska /sprawozdawca/
Przemysław Szustakiewicz
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
II SAB/Wa 286/11 - Wyrok WSA w Warszawie z 2011-12-08
Skarżony organ
Wójt Gminy
Treść wyniku
Oddalono skargę kasacyjną
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 184
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Ewa Dzbeńska Sędziowie: Sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant starszy asystent sędziego Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wójta Gminy L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 grudnia 2011 r. sygn. akt II SAB/Wa 286/11 w sprawie ze skargi V. S. A. w upadłości układowej w P. na bezczynność Wójta Gminy L. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 3 marca 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 grudnia 2011 roku, sygn. akt II SAB/Wa 286/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zobowiązał Wójta Gminy L. do rozpatrzenia wniosku V. S. A. w upadłości układowej w P. z dnia 3 marca 2011 r., o udostępnienie informacji publicznej oraz stwierdził, że bezczynność Wójta Gminy L. nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż wnioskiem z dnia 3 marca 2011 r. V. S. A. w upadłości układowej w P. zwróciła się do Wójta Gminy L. o udostępnienie jej informacji publicznej na postawie art. 2 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, a dotyczącej odpowiedzi na pytania:

– czy gminie przyznano 10.000.000 zł z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,

– czy udzielono gminie kredytu na kwotę 6.000.000 zł.

Pismem z dnia 18 marca 2011 r. Wójt Gminy L. odpowiedział skarżącej, że wniosek o udostępnienie informacji może dotyczyć informacji istniejącej, a nie informacji, która w przyszłości może powstać.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność Wójta Gminy L., skarżąca V. S. A. w upadłości układowej w P. zarzuciła organowi naruszenie przepisów art. 10 i art. 16 ustawy o dostępie do informacji publicznej i wniosła o zobowiązanie Wójta Gminy L. do udostępnienia informacji publicznej, poprzez udzielenie odpowiedzi na powyższe pytania oraz zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu – powołując się na opisany powyżej stan faktyczny – podała, że zadane pytania wynikają z uzasadnienia Uchwały Rady Gminy L. w sprawie budżetu gminy na 2011 r. z dnia 29 grudnia 2010 r. (...). Ponadto żądana informacja dotyczy majątku publicznego (art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy) i powinna być udostępniona wnoszącemu, bądź organ w drodze decyzji może odmówić udzielenia informacji (art. 10 i art. 16), jeśli zachodzą przesłanki z art. 5 ustawy.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy L. wniósł o jej odrzucenie, bowiem skarżąca nie wezwała organu do usunięcia naruszenia prawa. W dalszej części – z ostrożności procesowej, jak podano – stwierdzono, że skarżąca zawarła z Gminą L. umowę na realizację budowy Centrum Edukacji i Sportu w M. I etap i jej pismo z dnia 3 marca 2011 r. stanowi próbę przerzucenia na organ przez skarżącą odpowiedzialności za brak realizacji zobowiązań umownych, bowiem jego celem było wykazanie, że Gmina nie posiada środków na realizację tej inwestycji. Budżet Gminy jest rocznym planem dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów i nie zawsze zaplanowane w nim wydatki są realizowane, co powoduje konieczność wprowadzania w nim zmian, zaś budżet oraz sprawozdania są jawne i podlegają ogłoszeniu w Biuletynie Informacji Publicznej. Z kolei wnioskiem może być objęte jedynie pytanie o określone fakty, o stan zjawisk na dzień udzielenia informacji, w szczególności w sprawach wymienionych w art. 6 ustawy. Natomiast w dacie złożenia przez skarżącą wniosku Gmina miała zaplanowane w budżecie środki na realizację zadania pod nazwą Centrum Edukacji i Sportu w M. Etap I, a zatem odpowiedź organu został udzielona prawidłowo i nie stanowiła odmowy udzielenia informacji publicznej.

Wydając zaskarżony wyrok Sąd pierwszej instancji poniósł, iż udostępnienie informacji może dotyczyć informacji (faktu) już istniejącej, lecz nie wystarczy tylko taka konstatacja co do interpretacji prawa w piśmie skierowanym do strony żądającej, lecz wymagana jest konkretna odpowiedź, że np. fakty o które zwraca się zainteresowany, miały lub nie miały miejsca. Natomiast w rozpoznawanej sprawie organ ograniczył się w odpowiedzi skierowanej do skarżącej spółki w piśmie z dnia 18 marca 2011 r., że wniosek o udzielenie informacji może dotyczyć informacji istniejącej, a nie informacji, która w przyszłości może powstać i w tej sytuacji zdaniem Sądu pierwszej instancji nie spełniono wymaganej wyżej przesłanki udzielenia jej informacji pozytywnej, bądź negatywnej na zadane pytania, bowiem np. ta ostatnia odpowiedź (negatywna) jest również informacją "istniejącą". Innymi słowy mówiąc, organ był zobowiązany odpowiedzieć skarżącej spółce, że gminie przyznano 10.000.000 zł z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i udzielono kredytu na kwotę 6.000.000 zł, bądź też odpowiedzieć, iż – w sytuacji odwrotnej – nie przyznano powyższej kwoty tytułem dofinansowania i kredytu. Sąd pierwszej instancji stwierdził ponadto, iż w Biuletynie Informacji Publicznej, powyższej informacji nie zamieszczono, lecz jedynie sam budżet i sprawozdania. Zatem informacja publiczna zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ustawy, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej, jest udostępniona na wniosek. Ponadto Sąd pierwszej instancji wskazał, iż w zakresie dostępu do informacji publicznej nie ma zastosowania instytucja wezwania do usunięcia naruszenia prawa i w tej sytuacji wniosek o odrzucenie skargi jest bezzasadny. Ponadto bez żadnego znaczenia dla niniejszej sprawy i powinności udzielenia informacji publicznej na pytania zawarte we wniosku z dnia 3 marca 2011 r. pozostają argumenty powołane przez organ, a sprowadzające się do budowy Centrum Edukacji i Sportu w M. Etap I. Ewentualne posiadanie przez gminę zaplanowanych w budżecie środków na realizację zadania pod nazwą Centrum Edukacji i Sportu w M. Etap I – o czym podaje w odpowiedzi na skargę uważając, iż w ten sposób nie pozostaje w bezczynności – w żadnej mierze nie jest udzieleniem informacji publicznej pod postacią odpowiedzi na konkretnie zadane pytania we wniosku skarżącej z dnia 3 marca 2011 r.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Wójt Gminy L. zarzucając mu naruszenie przepisów prawa materialnego, tj: art. 1 ust. 1, art. 6 ust. 1 i art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej przez niewłaściwe zastosowanie, polegające na błędnym uznaniu, iż przedmiotem pytań zawartych w piśmie z dnia 3 marca 2011 r. jest informacja publiczna, na którą Wójt Gminy L. jest zobowiązany udzielić odpowiedzi.

Powołując się na powyższe wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie oraz zasądzenie na rzecz organu kosztów postępowania według norm przepisanych

W motywach skargi kasacyjnej podniesiono, iż wniosek spółki nie dotyczył zdarzeń istniejących, ale planowanych przez gminę zgodnie z przepisami ustawy o finansach publicznych środków w ramach budżetu na 2011 rok. Budżet jednostki samorządu terytorialnego będący rocznym planem dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów (art. 211 ustawy o finansach publicznych), który ulega zmianom w trakcie jego realizacji, zarówno w zakresie zaplanowanych wcześniej dochodów, jak i wydatków. Nie zawsze bowiem zaplanowane w budżecie wydatki są realizowane, podobnie jak i dochody. Zarówno budżet, jak i sprawozdania z jego wykonania są zamieszczane w Biuletynie Informacji Publicznej. Natomiast dopiero po przystąpieniu do faktycznej realizacji dochodów i wydatków (np. wystawieniu i przyjęciu faktury za wykonane prace, dokonaniu przez podatnika wpłaty należnego Gminie podatku itp.) można mówić o zaistnieniu określonego stanu faktycznego, który stanowi podstawę do skutecznego żądania udzielenia informacji publicznej. Tymczasem w niniejszej sprawie Gmina L. zaplanowała w budżecie na 2011 rok środki na realizację zadania pod nazwą Centrum Edukacji i Sportu w M. etap I. Wykonanie tego planu uzależnione było przede wszystkim od stanu wykonania robót budowlanych określonych w umowie z 10 maja 2010 r. Zgodnie z załącznikami do uchwały budżetowej na 2011 rok (tabela nr 1 i tabela nr 3) zamieszczonych w Biuletynie Informacji Publicznej jako źródła dochodów tej inwestycji zaplanowano min. kredyt oraz środki pochodzące z funduszy Unii Europejskiej. Plan ten obejmował rok 2011, zatem w pierwszym kwartale tego roku, w związku z poważnymi opóźnieniami na budowie, Gmina nie musiała występować o udzielenie kredytu czy też inne środki finansowe. Plan budżetowy pozostał w zakresie wydatków i dochodów na budowę Centrum Edukacji i Sportu w M. nadal planem (zarówno w dacie wystąpienia przez Spółkę z pismem, jak i później). Natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że skoro Gmina w budżecie zaplanowała finansowanie inwestycji: Centrum Edukacji i Sportu w M. min. ze środków Unii Europejskiej oraz z kredytu, to już na tym etapie, niezależnie od tego, czy faktycznie przystąpiono do realizacji planowanych źródeł dochodów (tj. wystąpienia o udzielenie kredytu czy też zintensyfikowania procedury w zakresie środków unijnych), czy też nie, ma obowiązek udzielić odpowiedzi tak, jakby zaplanowane procedury były nie tylko wszczęte, ale i zakończone. Jest to niezgodne z istniejącym w stanie stanem faktycznym, do którego nie mogą mieć zastosowania przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 183 § 1 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania. W sprawie nie występują przesłanki nieważności określone w art. 183 § 2 p.p.s.a., zatem Naczelny Sąd Administracyjny związany był granicami skargi kasacyjnej.

Stosownie do art. 174 pkt. 1 i 2 p.p.s.a., skarga kasacyjna może być oparta na następujących podstawach: naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, a także na naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Istota sporu w niniejszej sprawie polega na tym, czy adresat wniosku o udzielenie informacji publicznej zobowiązany był do udzielenia odpowiedzi na pytanie czy gminie przyznano środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i udzielono kredytu na wskazaną we wniosku kwotę. Nie ulega wątpliwości, iż gmina dysponuje środkami finansowymi pochodzącymi ze źródeł publicznych. Jak wynika z art. 6 ust. 1 pkt 5c u.d.i.p., informacja o majątku jednostek samorządu terytorialnego podlega udostępnieniu na zasadach określonych w tej ustawie. Wobec tego rację ma Sąd pierwszej instancji twierdząc, że żądane w niniejszej sprawie informacje stanowią informację publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p. Słusznie też Sąd pierwszej instancji uznał, że odpowiedź organu, iż gmina zaplanowała w budżecie na 2011 rok środki na realizację zadania pod nazwą Centrum Edukacji i Sportu w M. etap I, nie może zostać potraktowana jako odpowiedź na wniosek o udzielenie informacji publicznej, bowiem wniosek ten obejmował konkretne pytanie o fakt uzyskania przez tę gminę środków unijnych i kredytu na wykonanie tego zadania. Wnioskowane informacje dotyczą więc bez wątpienia faktów, występujących na dzień złożenia wniosku, a nie - wbrew twierdzeniom skargi kasacyjnej – realizacji planowanych źródeł dochodów. Należy w tym miejscu zwrócić jednak uwagę na to, że zobowiązanie do rozpoznania wniosku nie jest tożsame z zobowiązaniem do jego uwzględnienia. Adresat wniosku na gruncie u.d.i.p. może bowiem: udostępnić informację, odmówić jej udostępnienia ze względu na ograniczenia wskazane w art. 5 u.d.i.p., powiadomić pisemnie wnioskodawcę o przyczynach braku możliwości udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem i wskazać, w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie, a następnie ewentualnie umorzyć postępowanie w oparciu o art. 14 ust. 2 u.d.i.p., bądź też powołać się na odmienne tryby i zasady dostępu do informacji publicznej o czym mowa w art. 1 ust. 2 u.d.i.p. W niniejszej sprawie organ nie wykonał obowiązku załatwienia wniosku zgodnie z przepisami u.d.i.p., co oznacza, że jego stanowisko w odniesieniu do złożonego wniosku, prezentowane po jego złożeniu, a także w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji oraz w skardze kasacyjnej wraz z argumentacją, że wniosek nie dotyczy informacji publicznej jest wadliwe, a zarzut naruszenia art. 1 ust. 1 i art. 6 ust. 1 oraz 10 ust. 1 u.d.i.p. – chybiony.

Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji wyroku na podstawie art. 184 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt