Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił wniosek J.F. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie tego Sądu z dnia 28.08.2008 r., którym odrzucono sprzeciw od zarządzenia referendarza sądowego z dnia 18.07.2008 r. (błędnie wskazanego przez Sąd I instancji jako zarządzenie z dnia 18.07.2009 r.). W uzasadnieniu Sąd podkreślił, iż postanowienie z dnia 28.08.2008 r. doręczone było stronie w dniu 10.09.2008 r., zaś zażalenie na to orzeczenie wniesiono w dniu 25.09.2008 r., a więc z uchybieniem ustawowego siedmiodniowego terminu. Zażalenie to odrzucone było postanowieniem z dnia 18.12.2008 r., zaś środek zaskarżenia wniesiony od tego ostatniego orzeczenia oddalony został postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1.03.2010 r., sygn. akt II OZ 136/10.
W międzyczasie, w dniu 8.01.2009 r. strona wystąpiła z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 28.08.2008 r. We wniosku tym wskazano, iż przesyłka zawierająca to postanowienie doręczona została do rąk osoby nieuprawnionej, co spowodowało, że strona zapoznała się z orzeczeniem w terminie późniejszym, niż wynikałoby to z daty doręczenia.
Zdaniem Sądu I instancji powołane we wniosku okoliczności nie wskazywały na brak winy strony w uchybieniu, bowiem doręczenie przesyłki zawierającej postanowienie z dnia 28.08.2008 r. nastąpiło osobiście do rąk skarżącego. Sąd stwierdził, że brak jest zatem podstaw, aby przyjąć, iż doręczenie to nie było prawidłowe. Potwierdził to Naczelny Sąd Administracyjny w swoim postanowieniu z dnia 1.03.2010 r., sygn. akt II OZ 136/10. Ponadto Sąd stwierdził, iż wniosek Spółki o przywrócenie terminu był spóźniony, bowiem, zdaniem Sądu, przyczyna uchybienia ustąpiła w dniu 25.09.2008 r., kiedy to złożono zażalenie na postanowienie z dnia 28.08.2008 r., zaś wniosek złożono w dniu 8.01.2009 r., a więc po upływie siedmiodniowego terminu.
Zażalenie na to postanowienie wniósł J.F., stwierdzając, że jest ono niewłaściwe, a stan faktyczny, ustalony przez Sąd, nie odpowiada stanowi rzeczywistemu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie, a postanowienie podlega uchyleniu z uwagi na okoliczności nie związane z zażaleniem.
Art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej P.p.s.a., stanowi, iż spóźniony wniosek o przywrócenie terminu podlega odrzuceniu. Z kolei zgodnie z art. 87 § 1 P.p.s.a. wniosek o przywrócenie uchybionego terminu złożony winien być w terminie siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia. W niniejszej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny słusznie ustalił, iż przyczyna uchybienia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu I instancji z dnia 28.08.2008 r. ustała najdalej w dniu 25.09.2008 r., kiedy to wniesione zostało przedmiotowe zażalenie. Zatem wniosek z dnia 8.01.2009 r., którym strona domagała się przywrócenia uchybionego terminu, był niewątpliwie spóźniony. Dlatego też uznać trzeba, iż postanowienie oddalające ten wniosek wydane zostało z naruszeniem art. 88 P.p.s.a. i z tej przyczyny podlegało uchyleniu, zaś wniosek J.F. podlega odrzuceniu w oparciu o tenże przepis.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 188 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sprostowania postanowienia Sądu I instancji dokonano na podstawie art. 156 § 1 powołanej ustawy.