drukuj    zapisz    Powrót do listy

6463 Wzory przemysłowe, Własność przemysłowa, Urząd Patentowy RP, Oddalono skargę, VI SA/Wa 1744/11 - Wyrok WSA w Warszawie z 2012-02-16, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 1744/11 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2012-02-16 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2011-08-24
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz
Izabela Głowacka-Klimas /sprawozdawca/
Zdzisław Romanowski /przewodniczący/
Symbol z opisem
6463 Wzory przemysłowe
Hasła tematyczne
Własność przemysłowa
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2003 nr 119 poz 1117 art. 89, art. 117, art. 102, art. 103, art. 104, art. 105, art. 106, art. 107, art. 108
Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas (spr.) Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Protokolant ref. staż. Monika Piotrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lutego 2012 r. sprawy ze skargi M. D. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa z rejestracji wzoru przemysłowego oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2011 r. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej, działając na podstawie art. 102 ust. 1, art. 103 ust. 1, art. 104, art. 106 ust. 1 i art. 107 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jednolity Dz. U. z 2003 r. Nr 119 poz. 1117 ze zm.) – dalej p.w.p. oraz art. 98 kpc w związku z art. 256 ust. 2 p.w.p., oddalił wniosek M. D. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą [...] z siedzibą w T. o unieważnienie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego pt.: "Zeszyt edukacyjny" nr [...] oraz przyznał solidarnie [...] (dalej uprawnieni) od M. D. kwotę 1600 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Stan sprawy przdstawiał sie następująco.

Decyzją z dnia [...] stycznia 2006 r., Urząd Patentowy RP udzielił na rzecz [...] prawa z rejestracji na wzór przemysłowy pt.: “Zeszyt edukacyjny" [...], z pierwszeństwem od dnia [...] września 2005 r.

W dniu [...] lutego 2010 r., M. D. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą [...] z siedzibą w T. – dalej skarżący, wystąpił do Urzędu Patentowego RP – dalej UP RP, z wnioskiem o unieważnienie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego pt.: "Zeszyt edukacyjny" [...]. Jako podstawę swojego żądania wskazał art. 102 ust. 1, art. 103 ust. 1, art. 104, art. 106 ust. 1 i art. 107 ust. 1 pkt 1 p.w.p., podnosząc brak nowości i indywidualnego charakteru spornego wzoru, a także okoliczność, iż postać przedmiotowego wzoru ogranicza się do cech wynikających wyłącznie z jego funkcji technicznej oraz sprzeczność przedmiotowego wzoru z porządkiem publicznym. Swój interes prawny wywiódł z faktu, że skarżący i uprawnieni są konkurentami na rynku zeszytów, w tym zeszytów do nauki j. obcych, a skarżący wytwarza zeszyty tematyczne, w tym zeszyty tematyczne o cechach spornego wzoru. Ponadto wskazał, iż uprawnieni wystąpili do niego z pismem ostrzegawczym, a następnie wystąpili na drogę sądową powodując wydanie przez Sąd Okręgowy w [...] postanowienia z dnia [...] września 2009 r. o zabezpieczeniu roszczeń uprawnionych wobec skarżącego m.in. przez zajęcie jego wyrobów.

Na dowód braku nowości, ewentualnie braku indywidualnego charakteru spornego wzoru skarżący przedłożył szereg kserokopii z publikacji różnych wydawnictw oraz opinię pełnomocnika skarżącego, wykonaną na jego zlecenie, a dotyczącą "oceny prawnej sytuacji zleceniodawcy w odniesieniu do praw wyłącznych ze wzoru przemysłowego [...]". Natomiast na dowód, iż jego wzory spełniały przesłanki nowości i oryginalności pomimo zgłaszanych przez uczestników zastrzeżeń na etapie postępowania zgłoszeniowego, przedstawił kserokopie świadectw rejestracji na jego rzecz różnych zeszytów tematycznych.

W odpowiedzi, uprawnieni podnieśli, iż żaden z przeciwstawionych materiałów nie stanowi dowodu braku zdolności rejestracyjnej spornego wzoru. W szczególności, materiały dowodowe datowane przedstawiają wzory odmienne od wzoru spornego i wywierające odmienne wrażenie na zorientowanym użytkowniku, którym jest ich zdaniem użytkownik końcowy, np. uczeń. Natomiast przedłożone wyroby skarżącego są niedatowane, a jak stwierdził on sam, pochodzą z okresu późniejszego od daty pierwszeństwa spornego wzoru. Podkreślili także, iż sporny wzór nie zawiera żadnych treści sprzecznych z dobrymi obyczajami. Na poparcie swoich argumentów uprawnieni przedłożyli m.in. przykładowe zeszyty tematyczne własnej produkcji, opinię prof. [...], zawierającą odpowiedzi na pytania uprawnionych dotyczące naruszania spornego wzoru przez późniejsze wzory skarżącego.

Wskazaną na wstępie decyzją z dnia [...] marca 2011 r. UP RP, działając w trybie postępowania spornego, oddalił wniosek skarżącego o unieważnienie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego pt.: "Zeszyt edukacyjny" [...]. W uzasadnieniu wskazał, że Pan M. D. ma interes prawy w żądaniu unieważnienia przedmiotowego wzoru, ponieważ jest kokurentem uprawnionego a rynku zeszytów tematycznych. Powołując się na brzmienie definicji wzoru przemysłowego, wskazanej w art. 102 ust. 1 p.w.p. oraz na Dyrektywę 98/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 1998 r. w sprawie prawnej ochrony wzorów, organ wskazał, iż pojęcie postaci, o której mowa w art. 102 ust. 1 p.w.p. jest tożsame z wyglądem zewnętrznym nadawanym wytworom, natomiast powyższe przepisy unijne wskazują, że przedmiotem ochrony wzoru nie mogą być części, które są "niedostępne dla oka". Innymi słowy, przedmiotem oceny (zarówno przy ocenie nowości jak i przy ocenie indywidualnego charakteru) mogły być tylko te cechy postaci wzoru przemysłowego, które są widoczne na zewnątrz w toku zwykłego używania, czyli dostrzegane w trakcie tego używania zmysłem wzroku. Ponadto, przedmiotem porównania były postacie ich wytworów ujawnione w dokumentacji rejestrowej, tj. określone przez cechy istotne wskazane w opisie i pokazane na rysunku.

Mając na względzie powyższe, zdaniem UP RP, sporny wzór należało rozumieć jako postać dwustronicowej rozłożonej kartki lub kartki jednostronicowej, pokazaną na rysunku i określoną następującymi cechami istotnymi: wzdłuż zewnętrznej krawędzi każdej ze stron kartki, równoległej do środka tej kartki, w pasie o szerokości ok.2,5 cm oddzielonym pionowym marginesem, umieszczony jest pasek tekstu w układzie poziomym, rozciągający się na całej wysokości kartki, zawierający w każdym wierszu zarówno słowa pisane tłustym i zwykłym drukiem. Pozostała część kartki jest czysta, zadrukowana kratką lub linią, przy czym wielkość liter tekstu nie przekracza wielkości kratek lub odstępów linii.

W świetle tak przedstawionego opisu spornego wzoru [...], Kolegium Orzekajace UP RP stwierdziło, że przedłożone przez skarżącego materiały obejmujące:

[...]

Konfrontując materiały skarżącego z przedstawionym powyżej opisem spornego wzoru, organ uznał, iż nie mogą one świadczyć ani o braku nowości, ani o braku indywidualnego charakteru spornego wzoru, gdyż żaden z tych materiałów nie ujawnia ww. cech istotnych spornego wzoru podlegających ocenie. Zatem, wobec braku wspólnych cech istotnych nie można było któregokolwiek z przeciwstawionych wzorów uznać za identyczny ze wzorem [...] w rozumieniu art. 103 ust. 1 p.w.p.

Także wobec braku wspólnych ze spornym wzorem cech istotnych, obecność w skrajnym pasie o szerokości ok.2,5 cm, oddzielonym pionowym marginesem, tekstu w układzie poziomym, rozciągającego się na całej wysokości kartki, zawierającego w każdym wierszu zarówno słowa pisane tłustym i zwykłym drukiem oraz części kartki, zajmującej całą wysokość kartki, czystej, zadrukowanej kratką lub linią, ogólne wrażenie jakie przedłożone materiały wywołują na zorientowanym użytkowniku różni się od ogólnego wrażenia wywołanego na nim przez wzór [...]. Wobec tego, nie można było uznać któregokolwiek z przeciwstawionych wzorów za świadczący o braku indywidualnego charakteru spornego wzoru w świetle przepisu art. 104 ust. 1 p.w.p., zgodnie z którym wzór przemysłowy odznacza się indywidualnym charakterem, jeżeli ogólne wrażenie jakie wywołuje na zorientowanym użytkowniku różni się od ogólnego wrażenia wywołanego na nim przez wzór wcześniej podany do publicznej wiadomości.

Dokonując oceny indywidualnego charakteru spornego wzoru z punktu widzenia zorientowanego użytkownika w świetle ww. materiałów, Kolegium Orzekające UP RP uznało, iż użytkownikiem takim jest, np. uczeń stale korzystający z tego rodzaju zeszytów lub nauczyciel danego przedmiotu zalecający uczniom stosowanie danego zeszytu tematycznego.

Ponadto, pozostałe materiały przedłożone przez skarżącego na dowód, iż jego wzory spełniały przesłanki nowości i oryginalności pomimo zgłaszanych przez uczestników zastrzeżeń na etapie postępowania zgłoszeniowego, nie mogły stanowić dowodów na okoliczność braku zdolności rejestracyjnej spornego wzoru, gdyż odnosiły się do okresu po dacie pierwszeństwa wzoru [...]. Natomiast opinię pełnomocnika skarżącego, wykonaną na jego zlecenie organ rejestrowy potraktował jako stanowisko skarżącego, nie zaś dowód na poparcie jego zarzutów.

W odniesieniu do materiałów przedłożonych przez uprawnionych UP RP uznał je za bezprzedmiotowe dla kwestii zdolności rejestrowej spornego wzoru, gdyż nie dotyczyły one oceny tej zdolności.

Odnosząc się zaś do zarzutu naruszenia art. 107 ust. 1 pkt 1 p.w.p. organ uznał go za bezzasadny, bowiem, w myśl tego przepisu prawo z rejestracji wzoru przemysłowego nie obejmuje cech wytworu wynikających wyłącznie z jego funkcji technicznej. W przedmiotowym wzorze, zdaniem Kolegium Orzekającego, żadna z ww. ocenianych cech istotnych spornego wzoru nie wynika wyłącznie z funkcji technicznej.

Natomiast zarzuty naruszenia przez sporną rejestrację art. 106 ust. 1 p.w.p. uznano za nieuzasadnione, gdyż nie zostały one oparte żadnymi argumentami ani żadnym materiałem dowodowym. Kolegium Orzekające nie dopatrzyło się w spornym wzorze żadnych elementów, które sprawiają, że jego wykorzystywanie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami (art. 106 ust. 1 p.w.p.).

W skardze na powyższą decyzję, złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skarżący wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, zarzucił naruszenie:

I. przepisów prawa materialnego:

- art. 102 ust. 1, 103 ust. 1, art. 104, art. 106 ust. 1 i art. 107 ust 1 pkt 1 p.w.p. oraz wskazanego w toku postępowania art. 108 ust 1 p.w.p., które miało istotny wpływ na wynik sprawy, poprzez błędną ocenę o spełnieniu w dacie zgłoszenia warunku cechy nowości i indywidualnego charakteru oraz błędną ocenę o wypełnieniu przez sporny wzór warunków zdolności rejestracyjnej;

II. norm prawa procesowego

- art .7 kpa poprzez brak podjęcia wszelkich czynności niezbędnych do wyjaśnienia stanu rzeczy oraz niedostateczne wyjaśnienie okoliczności sprawy,

- art. 77 § 1 kpa poprzez brak wyczerpującego zebrania oraz rozpatrzenie całego materiału dowodowego, nadto brak odniesienia się do wszystkich zarzutów zgłoszonych przez skarżącego lub odniesienia się w sposób niepełny,

- art. 80 kpa poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, przyjęcie dowolnej oceny dowodów w wyniku braku rozpatrzenia całego materiału dowodowego,

- art. 107 § 3 kpa poprzez brak sporządzenie uzasadnienia decyzji odpowiadającego wymogom tego przepisu, w szczególności poprzez niedostateczne i niepełne uzasadnienie decyzji oraz brak prawidłowego przytoczenia przepisów w uzasadnieniu decyzji,

- art. 62 kpa poprzez połączenie rozpoznania sprawy o unieważnienie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego pt. "Zeszyt słownik" – [...] ze sprawą o unieważnienie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego pt. "Zeszyt edukacyjny" [...], biorąc pod uwagę materialnoprawne skutki połączenia rozpoznania obu spraw,

- art. 8 , art. 9 oraz art. 11 kpa poprzez prowadzenie postępowania i wydanie decyzji niezgodnej z zasadą pogłębiania zaufania, udzielania informacji oraz wyjaśniania zasadności przesłanek,

- art. 12 kpa poprzez przewlekły i niewnikliwy sposób prowadzenia postępowania ze szkodą dla skarżącego.

Skarżący uzasadniając powyższe zarzuty, podniósł, iż UP RP dokonał błędnej wykładni spornego prawa, pomijając zapis cech istotnych, wyznaczających zakres prawa [...], bowiem zakres przedmiotowy prawa z rejestracji wzoru przemysłowego określają łącznie rysunek wzoru i jego istotne cechy wskazane w opisie. Odnosząc się do opisu spornego wzoru przemysłowego wskazał, iż zakres prawa z rejestracji odnosi się więc do postaci kartki zeszytu, a konkretnie układu rozmieszczonych na marginesie wyrazów, podczas gdy, w ocenie skarżącego, interpretując zakres prawa należy wyłączyć cechy nieistotne z punktu widzenia zorientowanego użytkownika: margines ok. 2,5 cm, czy też ze względu na art. 107 ust 1 p.w.p. cechy funkcjonalne: "kompendium wiedzy, zawierające informacje dotyczące wybranych dziedzin wiedzy". Tak wyodrębniony zakres prawa nie posiada cech nowości oraz indywidualnego charakteru. Wskazane w opisie oraz na rysunkach cechy nie spełniają, zdaniem skarżącego powyższych warunków, stanowiąc kompilację cech wizualnie znanych, o stosowanej od lat funkcji użytkowej. Nadto, skonkretyzowana prawem z rejestracji postać wytworu, układ, musi być niezmienny w toku używania. Wzór przemysłowy, jego postać nie może stanowić właściwości wytworu, w szczególności narzędzia edukacyjnego. Okoliczności te pominął organ w swojej decyzji, nie zauważając, że wzór przemysłowy [...] nie ma trwałej postaci, będącej jednoznacznie postrzeganej przez "zorientowanego użytkownika". W ocenie skarżącego, postać spornego wzoru zmienia się zależnie od umieszczonej treści, wg opisu [...] "kompendium wiedzy".

Skarżący dopatruje się również sprzeczności opisu spornego wzoru przemysłowego z zapisem § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z 30 stycznia 2002 r. w sprawie dokonywania i rozpatrywania zgłoszeń wzorów przemysłowych, mówiącym, że opis wzoru przemysłowego powinien zawierać na początku określenie przedmiotu wzoru ze wskazaniem przeznaczenia. Uprawnieni do spornego wzoru przemysłowego w tytule i na początku jako przedmiot wzoru wskazali Zeszyt edukacyjny, zaś w dalszej części opisali kartki. W tym tkwi - w ocenie skarżącego - sprzeczność, stwarzająca wątpliwości co jest wzorem - zeszyt czy kartki zeszytu.

W dalszej części uzasadnienia skarżący powołując się na wyrok WSA w Warszawie w sprawie o sygn. akt VI SA/Wa 922/10 przyjął, że za zorientowanego użytkownika należy uznać osobę dobrze poinformowaną, mającą dobre rozeznanie i wiadomości w danej dziedzinie, zatem jest to osoba mająca na ten temat więcej wiadomości praktycznych lub teoretycznych niż przeciętny użytkownik i mająca większą od niego zdolność postrzegania cech charakterystycznych danego przedmiotu oraz zorientowana w stanie wzornictwa przemysłowego w danej dziedzinie i zdolna odróżniać występujące wzory. Tymczasem UP RP błędnie przyjął, iż zorientowanym użytkownikiem wzoru jest przeciętny użytkownik - uczeń, nauczyciel korzystający z zeszytów tego rodzaju. Stopień uwagi dziecka zdaniem skarżącego, czy też nauczyciela wykorzystującego walory zeszytu według wzoru jest znikomy i skoncentrowany jedynie na elementach istotnych, tj. tekście rozmieszczonym na marginesie strony. Natomiast w oparciu o tezę wyroku w sprawie o sygn. akt VI SA/Wa 1585/05, skarżący argumentował, iż opisana postać przedmiotu w zakresie przedstawionym w zaskarżonej decyzji jest uwarunkowana względami funkcjonalnymi. Co za tym idzie, w myśl obowiązujących przepisów i cytowanego orzeczenia rejestracja wzoru przemysłowego nr [...] w takim zakresie nie powinna mieć miejsca.

Uzasadniając zarzut naruszenia art. 106 ust. 1 p.w.p. skarżący argumentował, iż przyznany prawem [...] monopol, według wskazanych w treści opisu cechach istotnych, stwarza wysokie zagrożenie dla innych producentów pomocy dydaktycznych, wobec realnej groźby zmonopolizowania tego rynku przez jeden podmiot. UP RP dokonując interpretacji treści cech istotnych nie wziął pod uwagę szkodliwości społecznej wywołanej nieuzasadnionym monopolem, w postaci zawłaszczenia treści dydaktycznych i ich formy ekspozycji.

Reasumując zarzuty dotyczące naruszenia prawa materialnego, w ocenie skarżącego opis spornego wzoru przemysłowego jest wadliwy i szkodzi prawidłowości obrotu gospodarczego. Forma jego redakcji jest niedostateczna i wskazuje jedynie cechy znane i powszechne, nie obejmuje cech nowych, znamiennych ujawniających jego istotę.

W odniesieniu do poszczególnych naruszeń prawa procesowego, skarżący podniósł, iż UP RP nie odniósł się do szeregu naruszeń merytorycznych, wskazanych przez niego, a mianowicie:

- w uzasadnieniu decyzji brak jest odniesienia się do argumentu o braku wypełnienia przez sporny wzór przemysłowy ustawowej definicji wzoru przemysłowego określonej w art. 102 ust. 1 p.w.p., podczas gdy skarżący podkreślał, iż istota spornego wzoru sprowadza się do ogólnej koncepcji, idei umieszczenia wiedzy edukacyjnej na marginesach, a nie do określonego wyglądu wytworu,

- UP RP nie odniósł sie do twierdzenia skarżącego o braku zgodności pomiędzy tytułem spornego wzoru przemysłowego, a postacią pod jaką został zarejestrowany,

- organ rejestracyjny nie odniósł się do argumentu skarżącego o niezgodności spornego wzoru z §5 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z 30 stycznia 2002 r., zgodnie z którym opis wzoru powinien opisywać "cechy postaciowe", które wyróżniają ten wzór od innych znanych wzorów i stanowią podstawę do jego identyfikacji,

- skarżącemu nie jest znane także stanowisko organu rejestrowego, odnośnie niespełnienia przez sporny wzór wymogów określonych w § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z 30 stycznia 2002 r. wskazującego, iż rysunek wzoru powinien przedstawiać przedmiot wzoru przemysłowego w ujęciu schematycznym z wyraźnym wskazaniem cech istotnych tego wzoru, bowiem UP RP nie wypowiedział się w tej kwestii,

- UP RP nie poddał analizie zarzutu skarżącego, łączącego się z opisanymi powyżej, iż wskutek braku opisu spornego wzoru przemysłowego nie stanowi on cech wzoru w świetle art. 108 ust. 1 p.w.p. Zarzut naruszenia tej normy prawnej zgłoszony został wprawdzie dopiero na rozprawie w dniu [...] marca 2011 r., ale pomimo tego faktu winien podlegać ocenie organu.

- w zakresie zgłaszanego przez skarżącego zarzutu naruszenia przez sporny wzór art. 106 ust. 1 p.w.p. organ ograniczył się do kategorycznej oceny tego zarzutu bez merytorycznego odniesienia się do niego,

- za podstawę rozstrzygnięcia prawnego wydanej decyzji posłużyły błędne ustalenia faktyczne.

Ponadto w dalszej części zarzutów dotyczących naruszenia prawa procesowego, to w ocenie skarżącego brak w zaskarzonej decyzji rozważenia w sposób całościowy, kompleksowy wszystkich okoliczności, argumentów podnoszonych przez strony. Prawidłowe uzasadnienie, jak wywiódł dalej skarżący, ma znaczenie nie tylko prawne, ale także wychowawcze, pogłębia zaufanie do organów administracji. Zawarte w uzasadnieniu decyzji motywy rozstrzygnięcia są dla strony bardzo istotne, gdyż korzystając z przysługującego jej prawa zaskarżenia będzie mogła ocenić i ustosunkować się do argumentów organu wydającego decyzję, a także ich treść pozwala sądowi na dokonanie oceny prawidłowości przeprowadzonego postępowania i wydanej w sprawie decyzji. W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 62 kpa skarżący argumentował, iż w niniejszej sprawie organ nie powinien dokonać połączenia spraw z uwagi na skutki materialno-prawne. Połączenie obu spraw uniemożliwiło bowiem skarżącemu na etapie postępowania przed UP RP przywołania orzeczenia Kolegium Orzekającego wydanego w pierwszej sprawie, dotyczącej wzoru przemysłowego - Zeszyt słownik [...] do drugiej sprawy dotyczącej wzoru przemysłowego Zeszyt edukacyjny [...]. Ten zabieg formalny wyłączył skarżącemu możliwość kwestionowania rejestracji wzoru przemysłowego - Zeszyt edukacyjny [...], jako nie mającego przymiotu nowości i uniemożliwił prawidłową ocenę nowości tego wzoru, który uzyskał ochronę kilka miesięcy później niż pierwszy wzór uprawnionych - Zeszyt słownik [...]. Takie postępowanie organu stoi zatem w sprzeczności z zasadami wyrażonymi w art. 7 i art. 8 kpa oraz 77 kpa. Ponadto przy procedowaniu, organ naruszył art. 12 kpa, poprzez przewlekłe prowadzenie postepowania, podczas gdy szybkość postępowania była dla skarżącego istotna z uwagi na wszczęte przeciwko niemu postępowanie gospodarcze.

W odpowiedzi organ wnisół o jej oddalenie, podtrzymując wcześniej zajete stanowisko w uzasadnieniu zaskarzonej decyzji.

W piśmie procesowym z dnia 5 grudnia 2011 r. wnioskodawcy wnieśli o oddalenie skargi, jako bezzasadnej.

W dniu 29 stycznia 2012 r. skarżący złożył pismo procesowe.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Legalność decyzji administracyjnej wymaga jej zgodności nie tylko z prawem materialnym, lecz także z przepisami postępowania administracyjnego. Wydanie decyzji administracyjnej z naruszeniem wymogów procesowych powoduje różne skutki w zależności od rodzaju tych naruszeń. Sąd administracyjny sprawuje funkcje kontrolne i w granicach swojej właściwości bada zgodność zaskarżonych decyzji z prawem.

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie albowiem zaskarżona decyzja nie narusza przepisów prawa materialnego i procesowego w stopniu mogącym mieć wpływ na rozstrzygnięcie.

Urząd Patentowy RP wydając zaskarżoną decyzję administracyjną w przedmiocie oddalenia wniosku o unieważnienie prawa z rejestracji spornego wzoru przemysłowego był związany rygorami procedury administracyjnej, określającej jego obowiązki w zakresie sposobu przeprowadzenia postępowania, a następnie końcowego rozstrzygnięcia sprawy (vide: art. 256 ust. 1 p.w.p.).

Przedmiotem zaskarzenia w niniejszej sprawie jest decyzja nr [...] z dnia [...] marca 2011 r. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej, w przedmiocie oddalenia wnioseku M. D. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą [...] z siedzibą w T. o unieważnienie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego pt.: "Zeszyt słownik" [...]

W ocenie Sądu nie doszło w niniejszej sprawie do naruszenia art. 62 k.p.a. Rozstrzygnięcie kilku spraw administracyjnych w jednym postepowaniu uzależnione jest od spełnienia łącznie trzech przesłanek:

- przesłanki identycznego stanu faktycznego,

- identycznej podstawy prawnej,

-właściwości jednego organu administracji publicznej.

W ocenie składu orzekającego przesłanki te zostały spełnione, gdyż co prawda w niniejszej sprawie organ miał doczynienia z dwoma róznymi wzorami przemysłowymi jednak materiały przciwstawione przez skarżącego w niniejszej sprawie były takie same.

Zgodnie z art.117 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej dalej pwp w zw z art 89 p.w.p. wniosek o unieważnienie wzoru przemysłowego może wnieść każda osoba, ktora ma w tym interes prawny. Skarżący Pan M. D., w ocenie składu orzekającego w tej sprawie, ma interes prawny w żądaniu unieważnienia prawa z rejestracji wzoru przemysłowego pt.: "Zeszyt edukacyjny" nr [...], gdyż skarżący i uprawnieni są konkurentami na rynku zeszytów, w tym zeszytów do nauki j. obcych, a skarżący wytwarza zeszyty tematyczne, w tym zeszyty tematyczne o cechach spornego wzoru. Ponadto uprawnieni wystąpili do niego z pismem ostrzegawczym, a następnie wystąpili na drogę sądową powodując wydanie przez Sąd Okręgowy w [...] postanowienia z dnia [...] września 2009 r. o zabezpieczeniu roszczeń uprawnionych wobec skarżącego m.in. przez zajęcie jego wyrobów. W doktrynie zgodnie przyjmuje się, iż interes prawny ma pozwany o naruszenie praw z rejestracji, (tak m.in.: J. Szwaja /w:/ "System prawa własności intelektualnej, tom. III Prawo wynalazcze", Wydawnictwo PAN, Ossolineum 1990, s. 412; również: S. Sołtysiński, A. Szajkowski, T. Szymanek "Komentarz do prawa wynalazczego", Warszawa 1990, s. 315; patrz także /w:/ W. Kotarba, Z. Miklasiński, A. Pyrża "Komentarz do prawa wynalazczego", Warszawa 1994, s. 110, oraz w nowszej literaturze np. A. Szewc, G. Jyż "Prawo własności przemysłowej", Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2003, s. 200-201).

Jak wynika z materiałów zgromadzonych w sprawie skarżący domagał się unieważnienia przedmiotowego wzoru w oparciu o art. 102 ust. 1, art. 103 ust. 1, art. 104, art. 106 ust. 1 i art. 107 ust. 1 pkt 1 p.w.p., podnosząc brak nowości i indywidualnego charakteru spornego wzoru, a także okoliczność, iż postać przedmiotowego wzoru ogranicza się do cech wynikających wyłącznie z jego funkcji technicznej oraz sprzeczność przedmiotowego wzoru z porządkiem publicznym.

W myśl art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, wzorem przemysłowym jest nowa i posiadająca indywidualny charakter postać wytworu lub jego części, nadana mu w szczególności przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, strukturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentację. Zatem wzorem przemysłowym jest nowa i posiadająca indywidualny charakter postać wytworu. Z zapisu tego wynika, że te dwie cechy postaci wytworu, nowość i indywidualny charakter, muszą być spełnione jednocześnie.

Zgodnie z przepisem art. 103 ust. 1 p.w.p. wzór przemysłowy uważa się za nowy, jeżeli przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa z rejestracji, identyczny wzór nie został udostępniony publicznie przez stosowanie, wystawienie lub ujawnienie w inny sposób, z zastrzeżeniem ust. 2. Wzór uważa się za identyczny z udostępnionym publicznie także wówczas, gdy różni się od niego jedynie nieistotnymi szczegółami.

Z kolei zgodnie z definicją zawartą w art. 104 ust. 1 omawianej ustawy, wzór przemysłowy odznacza się indywidualnym charakterem, jeżeli ogólne wrażenie, jakie wywołuje na zorientowanym użytkowniku, różni się od ogólnego wrażenia wywołanego na nim przez wzór publicznie udostępniony przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo.

Ustawodawca wskazał również, iż przy ocenie indywidualnego charakteru wzoru przemysłowego bierze się pod uwagę zakres swobody twórczej przy opracowywaniu wzoru (art. 104 ust. 2 p.w.p.).

W tym miejscu warto zaznaczyć ,że przy ocenie indywidualnego charakteru wzoru przemysłowego bierze się pod uwagę zakres swobody twórczej przy opracowywaniu wzoru.

W piśmiennictwie reprezentowany jest pogląd, w pełni podzielony przez skład orzekający, że (art. 102-104 p.w.p.) wzór ujmowany jest zawsze całościowo, nie zaś jako zbiór poszczególnych właściwości. Ujęcie to sprawia, że zarówno przy weryfikacji przesłanki nowości, jak i indywidualnego charakteru ocenie poddany zostaje wzór właśnie jako całość. Wzór nie spełnia zatem przesłanki indywidualnego charakteru, jeśli zachodzi ogólne wrażenie podobieństwa z wzorem wcześniej ujawnionym. Z drugiej strony, cechy nowości i indywidualnego charakteru ustala się zawsze w odniesieniu do określonego produktu (por. A. Wojciechowska: Wzory przemysłowe - warunki uzyskania prawa z rejestracji w świetle ustawy Prawo własności przemysłowej oraz regulacji wspólnotowej, Radca Prawny 2004/3/82, t. 6).

Przy ustalaniu, czy warunek posiadania przez postać wytworu oryginalnego charakteru (art. 104 p.w.p.) jest spełniony, należy także dokonać porównania z ujawnionymi wzorami wcześniejszymi. Inaczej jednak niż przy ustaleniu cechy nowości, dokonując oceny nie ogniskujemy się na różnicy między konkretnymi właściwościami porównywanych wzorów. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku fakt, iż porównywane wzory muszą wywoływać na użytkowniku różne wrażenie ogólne, a zatem różnice między wzorami weryfikowane są z poziomu ogólnego wrażenia, jakie wywołuje wzór (por. A. Wojciechowska: Wzory przemysłowe - warunki uzyskania prawa z rejestracji w świetle ustawy Prawo własności przemysłowej oraz regulacji wspólnotowej, Radca Prawny 2004/3/82, t. 5).

Dopuszczalna jest rejestracja wzorów stanowiących kombinację cech "kopiowanych" z już wprowadzonych do obrotu, albowiem taki wzór uzyska ochronę, jeżeli ogólne wrażenie, jakie wywiera, różni się od wrażenia wywieranego przez porównywane wzory (tak m.in. E. Nowinska [w:] E. Nowinska, U. Promińska, M. du Vall: Prawo własności przemysłowej. Przepisy i omówienie, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2004).

Przyjąć należy, iż ocena nowości wzoru przemysłowego polega na przeprowadzeniu analizy porównawczej poszczególnych elementów rozwiązania przeciwstawionego oraz wzoru przemysłowego zgłaszanego do rejestracji. Koniecznym zatem elementem porównania jest wskazanie istniejących różnic i rozstrzygnięcie, jaki mają one charakter. W literaturze przyjmuje się, iż porównanie należy zacząć od oceny istotności danej cechy dla ostatecznego wyglądu wzoru. Tylko zatem różnice cech istotnych pozwalają uznać, że porównywane wzory nie są identyczne (tak m.in. K. Szczepanowska-Kozłowska: Zdolność rejestracyjna wzoru w prawie Unii Europejskiej, PPH marzec 2005, s. 47).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy przyjąć należy, że organ w sposób prawidłowy dokonał jednoznacznej analizy porównawczej poszczególnych elementów wzorów przeciwstawionych oraz wzoru spornego, a także dokonał precyzyjnej oceny istotności danych cech dla ostatecznego wyglądu spornego wzoru.

Organ badając przymiot nowości przedmiotowego wzoru słusznie uznał, że przedłożone przez skarżącego materiały mające świadczyć o braku nowości wzoru przemysłowego "Zeszyt edukacyjny" nie są identyczne z przedmiotowym wzorem, gdyż żaden z przedłożonych materiałów nie ujawnia cech istotnych spornego wzoru podlegających ocenie.

Organ wskazał w uzasadnieniu decyzji, dlaczego uważa, że ogólne wrażenie spornego rozwiązania różni się od wzorów przeciwstawianych, W tym miejscu warto zauważyć, że zakres swobody twórczej, jaką dysponuje twórca wzoru, ze względu na dziedzinę, do której przynależy sporny wzór jest niewielki i ograniczony wymogami natury funkcjonalnej, czy ergonomicznej kształtem zeszytu. Tam, gdzie zakres swobody twórczej jest większy, dokonywana ocena oryginalności może pozwalać na przyjęcie tezy, iż różnice powinny mieć łatwo zauważalny charakter. Z kolei, w przypadku wzorów o małym zakresie swobody twórczej pamiętać warto, iż doktryna przyjmuje, że nawet stosunkowo małe różnice nie pozostaną niezauważone przez poinformowanego użytkownika (vide: K. Szczepanowska-Kozłowska /w:/ Zdolność rejestracyjna wzoru w prawie Unii Europejskiej, PPH, marzec 2005 r., s. 48; podobnie: J. Kępiński, Definicja wzoru przemysłowego oraz warunki jego ochrony, PUG nr 9 z 2007 r., s. 28-29).

Urząd dokonał również analizę oceny oddziaływania ogólnego wrażenia z punktu widzenia tzw. zorientowanego użytkownika. Jak słusznie wskazał uczestnik postępowania powołując się na ugruntowane stanowisko doktryny, w przypadku towarów codziennego użytku (a zeszyt w ocenie Sądu do takich towarów należy), czyli towarów, które nie są nabywane incydentalnie jako zorientowanego użytkownika należy przyjąć końcowego nabywcę towaru (K. Szczepanowska-Kozłowska Ochrona wzoru w prawie europejskim, PPH nr 5 z 2005 r., str. 30-34).

W ocenie Sądu Skarżący nie wykazał, że wzór przemysłowy "Zeszyt edukacyjny" [...] nie jest rozwiązaniem nowym, nie wykazał również braku indywidualnego charakteru tego wzoru. W dacie zgłoszenia wzoru zakres przedmiotowy prawa z rejestracji określony był przez art. 105 ust. 4 w zw. z art. 105 ust. 5 i art. 107 ust. 1 p.w.p. Zgodnie z tymi przepisami prawo z rejestracji daje monopol względem wszystkich wzorów przemysłowych, które nie wywołują na zorientowanym użytkowniku odmiennego ogólnego wrażenia, z uwzględnieniem zakresu swobody twórczej, jaka istniała przy projektowaniu wzoru.

Zarzut skargi dotyczący niespełnienia przez opis przedmiotowego wzoru wymogów art. 108 ust.1 p.w.p. oraz wymogów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 2002 r. w sprawie dokonywania i rozpatrywania zgłoszeń wzorów przemysłowych jest bezzasadny. Jak słusznie zauważył Naczelny Sad Administracyjny w wyroku z dnia 8 lutego 2007 r. sygn. akt II GSK 114/06 prawidłowość dokumentacji zgłoszeniowej nie może być oceniana w postępowaniu o unieważnienie wzoru przemysłowego. Ustawa - Prawo własności przemysłowej nie przewiduje bowiem trybu, w jakim Urząd Patentowy RP w postępowaniu spornym mógłby żądać od uprawnionego "dopracowania" takiej dokumentacji.

Ocena przedmiotowego wzoru dokonywana była w oparciu o art. 105 ust. 4 w zw. z art. 105 ust. 5 i art. 107 ust. 1 p.w.p. Oceniając wzór przemysłowy skupiamy się jedynie na jego wyglądzie, nie oceniamy natomiast ewentualnych treści jakie ten wzór przenosi. Tak więc zakres prawa wyłącznego na wzór przemysłowy ograniczony jest do cech istotnych jego wyglądu zawartych w dokumentacji zgłoszeniowej. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie doszło do naruszenia powyższych przepisów, gdyż przedmiotem oceny nie są treści przenoszone przez tekst ani przeznaczenie tekstu zawartego w przedmiotowym wzorze, a jedynie wygląd czcionki i układ znaków graficznych składających się na ten tekst oraz towarzyszące mu dodatkowe elementy graficzne, co słusznie zauważył uczestnik postępowania.

Art. 107 ust. 1 pkt 1 dotyczy cech wytworu wynikających wyłącznie z jego funkcji technicznych, których prawo ochronne nie obejmuje. W niniejszej sprawie nie doszło w ocenie Sądu do rejestracji, która naruszałaby ten przepis, ponieważ żadna z istotnych dla zakresu udzielonego prawa cech wyglądu przedmiotowego wzoru nie wynika wyłącznie z jego funkcji technicznej.

W ocenie Sądu przedmiotowy wzór przemysłowy nie narusza również art. 106 ust. 1 p.w.p., gdyż jego wykorzystanie nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym i dobrymi obyczajami.

Występujące w przepisie art. 106 ust. 1 p.w.p. pojęcia "porządek publiczny" oraz "dobre obyczaje" nie są jednoznaczne. Przyjmuje się, że niedopuszczalność rejestracji wzoru sprzecznego z "dobrymi obyczajami", ma na celu przede wszystkim "niedopuszczenie do obrotu wzorów, które naruszają społeczny porządek moralny. Badaniu z tego punktu widzenia podlegać powinien wzór (produkt ze wzorem) i jego cyrkulacja rynkowa w zderzeniu z ogólnie akceptowanymi zasadami moralnymi." Ewa Nowińska, Urszula Romińska, Michał du Vall, Prawo własności przemysłowej, Warszawa 2011, str. 154]. Natomiast "porządek publiczny to, jak się przyjmuje podstawowe zasady prawne i społeczne, w tym w szczególności zasady prawne wynikające z Konstytucji" [Ibidem, str. 153].

Treści przenoszone przez tekst w przeciwstawionym wzorze nie podlegają rejestracji w związku z czym nie naruszają dobrych obyczajów.

Biorąc powyższe pod rozwagę orzeczono jak w sentencji na zasadzie art. 151 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt