Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym skargi M. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie skierowania na badania lekarskie p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.

M. C. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...] skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 6 września 2011 r., nr SKO.[...] wydaną w sprawie skierowania skarżącego na badania lekarskie w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami.

Zarządzeniem z dnia [...] r. Przewodniczący Wydziału II wezwał skarżącego M. C. do uiszczenia wpisu sądowego od wniesionej skargi w kwocie 200 zł z pouczeniem, że niewykonanie zarządzenia w terminie 7 dni spowoduje odrzucenie skargi.

Odpis powyższego zarządzenia odebrała matka skarżącego – J. C., w dniu[...] ., co potwierdza zwrotne poświadczenie odbioru korespondencji sądowej (k. 20 akt sądowych).

W odpowiedzi na powyższe wezwanie, wpłynęło pismo J. C. z dnia 24 października 2011r., w którym wyjaśniła, iż jest ustanowiona kuratorem syna i zwróciła się o udzielenie informacji dotyczącej wniesionej skargi. Na wezwanie Sądu kurator, nadesłała zaświadczenie z dnia 1 sierpnia 2011r. z Sądu Rejonowego w [...] z III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich, z którego wynika, że J. C. jest ustanowiona kuratorem częściowo ubezwłasnowolnionego M. C. i złożyła stosowne przyrzeczenie w dniu [...] .

Zarządzeniem z dnia [...] . Sąd wezwał kuratora J. C. do złożenia oświadczenia na piśmie – w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi - czy popiera skargę wniesioną przez M. C., czy też ją cofa.

W piśmie z [...] r. kurator J. C. oświadczyła, iż cofa przedmiotową skargę, złożoną przez jej syna M. C..

Wojewódzki Sąd Administracyjny w [...] zważył, co następuje :

Zgodnie z treścią art. 26 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", zdolność do czynności w postępowaniu w sprawach sądowoadministracyjnych (zdolność procesową), mają osoby fizyczne posiadające pełną zdolność do czynności prawnych. Zaś osoba fizyczna ograniczona w zdolności do czynności prawnych ma zdolność do czynności w postępowaniu w sprawach wynikających z tych czynności prawnych, których może dokonywać samodzielnie (art. 26 § 2 P.p.s.a.).

W sytuacji takiej, jak przedmiotowa dotyczącej skargi osoby częściowo ubezwłasnowolnionej, należy przypomnieć, że zgodnie z art. 15 Kodeksu cywilnego, osoba ta ma ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Na podstawie art. 16 § 2 Kc dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo ustanawia się kuratelę.

Wskazać również należy, że osoba częściowo ubezwłasnowolniona może bez zgody przedstawiciela ustawowego zawierać jedynie umowy należące do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego, może bez zgody przedstawiciela ustawowego rozporządzać swoim zarobkiem - chyba że sąd opiekuńczy inaczej postanowił, a także w pewnych wypadkach ma pełną zdolność do czynności prawnych dotyczących przedmiotów oddanych jej do swobodnego użytku (art. 20-22 Kc).

Zauważyć także wypada, że w przedmiotowej sprawie pozycję skarżącego M. C., należy ocenić także przez pryzmat art. 27 P.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem osoba fizyczna niemająca zdolności do czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym może podejmować czynności procesowe tylko przez swojego przedstawiciela ustawowego. Przepis ten dotyczy bowiem nie tylko osób niemających w ogóle zdolności do czynności prawnych, lecz odnosi się także do osób chcących dokonać czynności, których te określone osoby nie mogą dokonać samodzielnie. W judykaturze funkcjonuje właśnie taki pogląd, który należy w pełni podzielić, że uregulowanie wynikające z art. 27 P.p.s.a odnosi się także do częściowo ubezwłasnowolnionego w sprawach wynikających z czynności, których nie może on samodzielnie dokonać (por. postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 31 maja 2004r., opubl. w Lex nr 220345; postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 19 maja 2009r., sygn. akt IV SA/Gl 1001/08, opubl. w internetowej bazie - orzeczenia.nsa.gov.pl).

Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie skarżący nie mógł występować samodzielnie, a jedynie poprzez swego przedstawiciela ustawowego, bowiem niniejsze postępowanie nie toczy się w zakresie sprawy wynikającej z czynności prawnych, których osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych może dokonywać samodzielnie.

Przedmiotową skargę mógł w imieniu M. C. wnieść jedynie jego przedstawiciel ustawowy, tj. kurator J. C., która na wezwanie Sądu oświadczyła (w piśmie z dnia 3 listopada 2011r.), iż wnosi o cofnięcie skargi. Pismo to wobec faktu nie poparcia przez kuratora wniesionej skargi pozostaje bez wpływu na zastosowanie w sprawie art. 60 P.p.s.a., czyli przepisu dotyczącego umorzenia postępowania sądowoadministracyjnego. W literaturze i praktyce przedmiotu przyjęte jest, że merytoryczne rozpatrzenie wniosku o cofnięcie skargi (art. 60 P.p.s.a.) i umorzenie postępowania sądowego (art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a.), może mieć miejsce tylko wówczas, gdy skarga została wniesiona skutecznie, tzn. gdy nie zawiera braków uniemożliwiających nadanie jej dalszego biegu, zaś w przedmiotowej sprawie bez wątpienia do skutecznego wniesienia skargi nie doszło.

W tych okolicznościach stwierdzić należy, że skarga wniesiona przez M. C. jest niedopuszczalna. Stosownie bowiem do treści art. 58 § 1 pkt 5 P.p.s.a., sąd odrzuca skargę, gdy skarżący nie ma zdolności procesowej, a nie działa za niego przedstawiciel ustawowy.

W tej sytuacji Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak na wstęp