Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Serwiniowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, Protokolant Agnieszka Figura, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 6 listopada 2012 r. sprawy ze skargi Burmistrza Miasta Kowary na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia 1 sierpnia 2012 r. nr NK.N1.4131.779.2012.RB w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia Burmistrza Miasta Kowary w sprawie powołania Komisji konkursowej do przeprowadzenia konkursu na kandydata na stanowisko dyrektora Szkoły Podstawowej nr 3 w Kowarach oddala skargę.

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 1 sierpnia 2012 r., nr NK- N1.4131.779.2012.RB Wojewoda Dolnośląski, na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.), stwierdził nieważność zarządzenia nr 61/2012 Burmistrza Miasta Kowary z dnia 19 kwietnia 2012 r. w sprawie powołania komisji konkursowej do przeprowadzenia konkursu na kandydata na stanowisko dyrektora Szkoły Podstawowej nr 3 im. Józefa Gielniaka w Kowarach.

Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie organ nadzoru podał, że zarządzenie nr 61/2012 zostało wydane z istotnym naruszeniem art. 36a ust. 6 pkt 1 i ust. 12 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, dalej: ustawa o systemie oświaty, w związku z § 2 i § 8 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia

8 kwietnia 2010 r. w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora publicznej szkoły lub publicznej placówki oraz trybu pracy komisji konkursowej (Dz. U. nr 60, poz. 373 ze zm.), dalej: rozporządzenie.

Mocą zarządzenia nr 61/2012 została powołana komisja konkursowa do przeprowadzenia konkursu na kandydata na stanowisko dyrektora Szkoły Podstawowej nr 3 im. Józefa Gielniaka w Kowarach.

W podstawie prawnej zarządzenia Burmistrz powołał się na art. 36a ust. 6 w związku z art. 5c pkt 2 ustawy o systemie oświaty.

Podkreślono, że zgodnie z art. 36a ust. 1, 2 i 6 ustawy o systemie oświaty:

1. Stanowisko dyrektora szkoły lub placówki powierza organ prowadzący szkołę lub placówkę. 2. Kandydata na stanowisko dyrektora szkoły lub placówki wyłania się w drodze konkursu. (...) 6. W celu przeprowadzenia konkursu organ prowadzący szkołę lub placówkę powołuje komisję konkursową w składzie: 1) trzech przedstawicieli organu prowadzącego szkołę lub placówkę; 2) dwóch przedstawicieli organu sprawującego nadzór pedagogiczny; 3) po jednym przedstawicielu: a) rady pedagogicznej, b) rady rodziców, c) zakładowych organizacji związkowych, przy czym przedstawiciel związku zawodowego nie może być zatrudniony w szkole lub w placówce, której konkurs dotyczy - z zastrzeżeniem ust. 7". Według art. 5c pkt 2 tej ustawy powierzenie stanowiska dyrektora szkoły publicznej oraz powołanie komisji konkursowej mającej na celu wyłonienie kandydata na dyrektora należy do kompetencji wójta (burmistrza, prezydenta miasta).

Ustawodawca w art. 36a ust. 12 ustawy o systemie oświaty przyznał ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania kompetencję do określenia, w drodze rozporządzenia, regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora szkoły lub placówki oraz trybu pracy komisji konkursowej, uwzględniając w szczególności sposób ogłaszania konkursu oraz sposób nadzorowania prawidłowości postępowania konkursowego przez organ prowadzący szkołę lub placówkę. Minister Edukacji Narodowej, realizując wspomnianą kompetencję, wydał w dniu 8 kwietnia 2010 r. rozporządzenie w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora publicznej szkoły lub publicznej placówki oraz trybu pracy komisji konkursowej. W § 2 tego rozporządzenia postanowiono: "Organ prowadzący publiczne przedszkole, publiczną szkołę lub publiczną placówkę wyznacza przewodniczącego komisji konkursowej, zwanej dalej komisją, który kieruje jej pracami".

Mocą kwestionowanego zarządzenia Burmistrz Miasta Kowary powołał siebie na członka i jednocześnie przewodniczącego komisji konkursowej mającej wyłonić kandydata na dyrektora Szkoły Podstawowej nr 3 w Kowarach.

Burmistrz, powołując siebie na przewodniczącego komisji konkursowej, uczestniczył w procedurze wyłonienia kandydata na stanowisko dyrektora szkoły

(§ 7 cytowanego rozporządzenia: "Komisja wyłania kandydata na stanowisko dyrektora w głosowaniu tajnym"). W świetle § 8 ust. 2 powołanego rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej, Burmistrz, jako organ prowadzący szkołę publiczną, zatwierdza konkurs albo unieważnia konkurs i zarządza ponowne jego przeprowadzenie. Będąc przewodniczącym komisji konkursowej, dodatkowo był zatem władny do dokonania wiążącej oceny postępowania tej komisji. By uniknąć takich sytuacji ustawodawca celowo wskazał w art. 36a ust. 6 pkt 1 ustawy o systemie oświaty, by w skład komisji konkursowej weszli przedstawiciele organu prowadzącego szkołę, a nie osoba piastująca funkcję organu. Od członka komisji konkursowej wymagana jest bowiem bezstronność przy ocenianiu kandydata na dyrektora szkoły. W ocenie organu nadzoru sam fakt istnienia stosunku zależności służbowej pomiędzy jednym z członków komisji a osobą biorącą udział w konkursie dowodzi istnienia braku obiektywizmu ze strony takiego członka komisji.

Zdaniem organu nadzoru przepisy ustawy o systemie oświaty i powołanego rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej nie zawierają unormowań dotyczących kwestii wyłączeń członków komisji konkursowej. Burmistrz powinien jednak wyłączyć się od udziału w postępowaniu prowadzonym przez komisję konkursową gdyż był zwierzchnikiem służbowym biorącej udział w konkursie urzędującej Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 3 w Kowarach, a więc jednostki organizacyjnej Gminy. Wskazany stosunek prawny istniejący pomiędzy członkiem komisji a kandydatem powoduje, że wynik postępowania konkursowego oddziałuje na prawa i obowiązki związane ze stosunkiem pracy łączącym kandydata z członkiem komisji konkursowej.

Ustawodawca w art. 33 ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym postanowił expressis verbis, że: "5. Kierownik urzędu (gminy) wykonuje uprawnienia zwierzchnika służbowego w stosunku do pracowników urzędu oraz kierowników gminnych jednostek organizacyjnych". Nadto w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. nr 223, poz. 1458) w art. 7 pkt 1 i pkt 3 określono, że czynności z zakresu prawa pracy wobec zastępcy wójta (burmistrza, prezydenta miasta), sekretarza gminy, skarbnika gminy, kierowników gminnych jednostek organizacyjnych oraz pracowników urzędów gmin wykonuje wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Z powyższych przepisów jasno wynika, iż wójt (burmistrz, prezydent miasta) sprawuje władztwo organizacyjne nad kierownikami gminnych jednostek organizacyjnych

(w tym nad dyrektorami gminnych szkół), określone przez ustawodawcę jako kierownictwo.

Powołując się na orzecznictwo sądowoadministracyjne wskazano, że brak unormowań dotyczących wyłączeń członków komisji konkursowej, mającej wyłonić kandydata na dyrektora szkoły, od udziału w pracach tej komisji nie oznacza, że przy powołaniu komisji konkursowej oraz w toku postępowania konkursowego zmierzającego do wyłonienia kandydata na stanowisko dyrektora szkoły nie należy stosować ogólnych standardów dobrej administracji mających zapewnić bezstronność i obiektywizm procesowania. Trudno mówić o zapewnieniu bezstronności i obiektywizmu postępowania konkursowego, gdy w pracach komisji konkursowej uczestniczy bezpośredni zwierzchnik służbowy osoby starającej się o wygranie tego konkursu, dodatkowo mając wynikającą z mocy prawa kompetencję zarówno do zatwierdzenia jak i unieważnienia wyników tego konkursu. W przekonaniu organu nadzoru taka sytuacja stanowi również przesłankę unieważnienia konkursu, wypełniającą znamiona

§ 8 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej: "Organ prowadzący publiczne przedszkole, publiczną szkołę lub publiczną placówkę zatwierdza konkurs albo unieważnia konkurs i zarządza ponowne jego przeprowadzenie w razie stwierdzenia innych nieprawidłowości, które mogły mieć wpływ na wynik konkursu". Brak bezstronności i obiektywizmu, o którym mowa wyżej, w postępowaniu konkursowym mającym wyłonić kandydata na stanowisko Dyrektora Szkoły Podstawowej nr 3 w Kowarach, potwierdza fakt złożenia przez jednego z uczestników konkursu w dniu 2 maja 2012 r. wniosku o unieważnienie tego konkursu z uwagi na wystąpienie okoliczności wskazanych w § 8 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia. Wniosek uczestniczki konkursu został negatywnie rozpatrzony pismem z dnia 7 maja 2012 r. (sygn. S0.4424.18.2012) przez Burmistrza, będącego uprzednio członkiem komisji konkursowej. Burmistrz w ten sposób odmówił unieważnienia konkursu, w przeprowadzeniu którego wcześniej uczestniczył w składzie wymienionej komisji.

Powyższe wskazuje na istotne naruszenie przepisów ustawy o systemie oświaty i rozporządzenia, co stanowiło przesłankę do stwierdzenia nieważności omawianego zarządzenia.

Na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wniósł Burmistrz Miasta Kowary.

Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 36a ust. 6 i art 5c pkt 2 ustawy o systemie oświaty w związku z § 2 i § 8 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie ujawniające się nieuzasadnionym przyjęciem, iż Burmistrz Miasta Kowary - zgodnie z wymienionymi przepisami - nie mógł powołać siebie na członka i jednocześnie przewodniczącego komisji konkursowej mającej wyłonić kandydata na dyrektora Szkoły Podstawowej nr 3 w Kowarach, podczas gdy obowiązujące przepisy wyraźnie stanowią, iż to organ prowadzący szkołę powołuję komisję konkursową, w tym również jej przewodniczącego i w żadnym wypadku wymienione przepisy nie zabraniają burmistrzowi udziału w komisji konkursowej.

Zarzucono również naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 36a ust. 6 ustawy o systemie oświaty w zw. z § 2 i § 8 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie ujawniające się nieuzasadnionym przyjęciem, iż już sam udział Burmistrza Miasta Kowary w komisji konkursowej mającej na celu wyłonienie kandydata na dyrektora Szkoły Podstawowej nr 3 w Kowarach, wyłącza jego bezstronność w sprawie, podczas gdy obowiązujące w przedmiotowym zakresie przepisy nakładają na burmistrza jako organ prowadzący szkołę obowiązek powołania komisji konkursowej składającej się m.in. z przedstawicieli organu prowadzącego szkołę, jak również wyznacza przewodniczącego tej komisji.

Mając na uwadze powyższe zarzuty wniesiono o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego w całości.

W uzasadnieniu skargi skarżący nie zgodził się zarówno z prawną oceną sprawy, jak również z interpretacją zaskarżonych przepisów dokonaną przez Wojewodę Dolnośląskiego, wskazując na następujące okoliczności.

Przede wszystkim wskazano, iż zgodnie z art. 36a ust. 6 pkt 1 ustawy o systemie oświaty, w celu przeprowadzenia konkursu organ prowadzący szkołę lub placówkę powołuje komisję konkursową, m.in. w składzie trzech przedstawicieli organu prowadzącego szkołę lub placówkę. Według art. 5c pkt 2 tej ustawy powierzenie stanowiska dyrektora szkoły publicznej oraz powołanie komisji konkursowej mającej na celu wyłonienie kandydata na dyrektora szkoły należy do kompetencji burmistrza.

Ponadto szczegółowe kwestie związane z wyborem i trybem pracy komisji konkursowej są uregulowane w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 kwietnia 2010 r. w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora publicznej szkoły lub publicznej placówki oraz trybu pracy komisji konkursowej. I tak, zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia, organ prowadzący publiczną szkołę wyznacza przewodniczącego komisji konkursowej, który kieruje jej pracami.

W okolicznościach niniejszej sprawy Burmistrz Miasta Kowary powołał siebie samego na członka i jednocześnie przewodniczącego komisji konkursowej mającej wyłonić kandydata na dyrektora Szkoły Podstawowej nr 3 w Kowarach, działając przy tym na podstawie i zgodnie z przepisami ustawy o systemie oświaty i rozporządzenia.

Jednocześnie strona skarżąca zarzuciła, iż żaden przepis (ani ustawy o systemie oświaty, ani rozporządzenia, ani żaden inny) nie zabrania burmistrzowi jako organowi wykonawczemu jednostki samorządu terytorialnego osobistego udziału w komisji konkursowej mającej na celu wyłonienia kandydata na stanowisko dyrektora szkoły - również w charakterze przewodniczącego tej komisji.

Zarówno w doktrynie, jak również w orzecznictwie jednoznacznie podkreśla się, iż skład komisji konkursowej na stanowisko dyrektora szkoły lub placówki, dla której organem prowadzącym jest jednostka samorządu terytorialnego, określa w aktualnym stanie prawnym organ wykonawczy tej jednostki (wójt, burmistrz, prezydent miasta, zarząd powiatu, zarząd województwa), co wynika wyraźnie z art. 5c pkt 2 ustawy o systemie oświaty.

W związku z powyższym wskazano, iż skoro burmistrz samodzielnie decyduje o składzie komisji konkursowej i nie ma on w tym zakresie żadnych prawnych ograniczeń co do dopuszczalności powołania siebie samego do składu wymienionej komisji, stąd też nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem Wojewody Dolnośląskiego, iż burmistrz powinien wyłączyć się od udziału w postępowaniu prowadzonym przez rzeczoną komisję konkursową.

Ponadto za chybione uznano stanowisko organu nadzoru, iż już sam udział Burmistrza Miasta Kowary w komisji konkursowej mającej na celu wyłonienie kandydata na dyrektora Szkoły Podstawowej nr 3 w Kowarach (jednostki organizacyjnej podległej Gminie Kowary), wyłącza jego bezstronność w niniejszej sprawie.

Jak wynika z wymienionych przepisów, to burmistrz jako organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego, powołuje komisję konkursową mającą wyłonić kandydata na stanowisko dyrektora szkoły, jak również decyduje o jej składzie oraz wybiera jej przewodniczącego, stąd też wskazano, iż faktycznie ma on określony wpływ (zgodnie z obowiązującymi przepisami) na wybór kandydata na stanowisko dyrektora szkoły, bez względu na to czy uczestniczy w komisji osobiście, czy też poprzez wyznaczenie określonej osoby jako przewodniczącego komisji.

W związku z powyższym nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem Wojewody Dolnośląskiego, że Burmistrz Miasta Kowary powołując siebie na przewodniczącego komisji nie zachował wymaganej bezstronności przy ocenianiu kandydata na dyrektora szkoły oraz nie zastosował w przedmiotowym zakresie standardów dobrej administracji.

Ponadto z uwagi na fakt, iż obowiązujące przepisy nie zabraniają burmistrzowi osobistego udziału w komisji konkursowej mającej na celu wyłonienie kandydata na dyrektora szkoły wskazano, iż wywody organu nadzoru w zakresie dotyczącym istnienia braku obiektywizmu jednego z członków komisji (w przedmiotowej sprawie - Burmistrza Miasta Kowary) z uwagi na istnienie stosunku zależności służbowej pomiędzy jednym z członków komisji, a osobą biorącą udział w konkursie (urzędującej Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 3 w Kowarach), należy uznać za całkowicie bezzasadne i nie mające znaczenia w przedmiotowej sprawie.

Mając na uwadze powyższe strona skarżąca uznała, że stanowisko Wojewody Dolnośląskiego stwierdzające nieważność zarządzenia nr 61/2012 Burmistrza Miasta Kowary z dnia 19 kwietnia 2012 r., należy uznać za bezzasadne i nie oparte na obowiązujących przepisach.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda Dolnośląski wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonym rozstrzygnięciu nadzorczym. W nawiązaniu do zarzutów podniesionych w skardze i uzupełniając argumentację powołaną w zaskarżonym rozstrzygnięciu nadzorczym organ nadzoru podniósł, że skarżący mylnie uważa, że żadna norma wynikająca z przepisów prawa nie zabrania burmistrzowi jako organowi wykonawczemu jednostki samorządu terytorialnego powołania samego siebie na członka i jednocześnie przewodniczącego komisji konkursowej mającej na celu wyłonienie kandydata na stanowisko dyrektora szkoły publicznej. W art. 36a ust. 6 pkt 1 ustawy o systemie oświaty ustawodawca regulując skład przedmiotowej komisji, postanowił wyraźnie, że w jej skład wejdą przedstawiciele organu prowadzącego szkołę a nie osoba piastująca funkcję tego organu. Określenie "przedstawiciel organu" nie jest tożsame z określeniem "piastun organu" lub "organ".

Jedną z dyrektyw wykładni językowej jest zakaz nadawania różnych znaczeń tym samym wyrazom lub zwrotom zawartym w tekście prawnym. W rozpatrywanym przypadku "przedstawiciel organu" oznacza pracownika jednostki (tu: urzędu miejskiego) zapewniającej obsługę organu i pomoc w wykonywaniu jego ustawowych zadań. Gdyby ustawodawca dopuścił możliwość udziału w pracach powołanej komisji konkursowej bezpośrednio osoby pełniącej funkcję organu, norma wyrażona w art. 36a ust. 6 pkt 1 zostałaby skonstruowana w sposób wyraźnie dopuszczający udział tego organu w pracach komisji.

Powołanie komisji konkursowej dla wyłonienia kandydata na stanowisko dyrektora szkoły publicznej, zgodnie z art. 5c pkt 2 ustawy o systemie oświaty, niewątpliwie należy do kompetencji burmistrza. Realizując tę kompetencję burmistrz powinien jednak mieć na uwadze literalne brzmienie art. 36a ust. 6 pkt 1 tej ustawy. W świetle art. 94 Konstytucji RP akty prawa miejscowego podejmowane są w oparciu o wyraźne upoważnienie ustawowe. Realizując kompetencję prawodawczą organ stanowiący musi ściśle uwzględniać wytyczne zawarte w upoważnieniu. Naczelną zasadą prawa administracyjnego jest zakaz domniemania kompetencji. Ponadto należy podkreślić, iż normy kompetencyjne powinny być interpretowane w sposób ścisły, literalny. Jednocześnie zakazuje się dokonywania wykładni rozszerzającej przepisów kompetencyjnych oraz wyprowadzania kompetencji w drodze analogii. Organ nadzoru powołał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 28 czerwca 2000 r., w uzasadnieniu którego stwierdzono, iż do źródeł polskiego prawa stosuje się takie zasady przyjęte w polskim systemie prawnym jak: zakaz domniemania kompetencji prawodawczych, zakaz wykładni rozszerzającej kompetencje prawodawcze (K25/99 OTK 2000/5/141).

Zdaniem organu nadzoru bezspornym jest, że zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia organ prowadzący szkołę publiczną wyznacza przewodniczącego komisji konkursowej. Jest to norma zawarta w rozporządzeniu, w akcie niższego rzędu względem ustawy w konstytucyjnej hierarchii źródeł prawa określonej w art. 87 Konstytucji RP. W związku z tym burmistrz, jako organ prowadzący, przy powoływaniu przewodniczącego komisji powinien mieć na uwadze wyraźny przepis art. 36a ust. 6 pkt 1 ustawy o systemie oświaty, wskazujący, że w skład komisji mogą wchodzić, jak już wyżej wskazano, przedstawiciele organu prowadzącego, a zatem to jeden z tych przedstawicieli (obok podmiotów wymienionych w pkt 2-3 tego ustępu) będzie mógł być powołany na stanowisko przewodniczącego komisji konkursowej. Właśnie art. 36a ust. 6 pkt 1 cytowanej ustawy w swym literalnym brzmieniu stanowi ograniczenie dopuszczalności powołania przez burmistrza samego siebie w skład komisji konkursowej i jednocześnie granicę wpływu burmistrza na wybór członków komisji. Stosując ten przepis w jego literalnym brzmieniu burmistrz, jako organ prowadzący szkołę, zachowuje wpływ na wybór kandydata na stanowisko dyrektora szkoły poprzez swoich przedstawicieli. Za pomocą tej regulacji ustawodawca chciał uniknąć sytuacji, w której piastun organu prowadzącego szkołę, jako członek komisji konkursowej, staje się "sędzią we własnej sprawie" mając dodatkowo kompetencję (na mocy § 8 ust. 2 rozporządzenia) do zatwierdzenia konkursu albo jego unieważnienia. W związku z tym trudno mówić o zachowaniu bezstronności postępowania konkursowego, gdy w pracach komisji konkursowej uczestniczy bezpośredni zwierzchnik służbowy (art. 33 ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym i art. 7 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych) osoby starającej się o wygranie tego konkursu, dodatkowo mający wynikającą z mocy prawa kompetencję zarówno do zatwierdzenia jak i unieważnienia wyników tego konkursu. Zdaniem organu nadzoru właśnie brzmienie § 8 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia (wydanego na podstawie art. 36a ust. 12 ustawy o systemie oświaty) stanowi normę otwartą dopuszczającą unieważnienie konkursu mającego wyłonić kandydata na stanowisko dyrektora szkoły z przyczyn niewymienionych w rozporządzeniu, aczkolwiek równie istotnych, w szczególności mających wpływ na obiektywizm procedury konkursowej i bezstronność członków komisji takich jak np. pokrewieństwo, powinowactwo, istnienie określonego stosunku prawnego lub faktycznego między członkiem komisji a kandydatem.

Wobec powyższego, wbrew mylnym twierdzeniom skarżącego, stosunek zależności służbowej łączący osobę biorącą udział w konkursie na dyrektora szkoły-co ważne będącej urzędującym dyrektorem szkoły, z członkiem komisji-będącym piastunem organu prowadzącego szkołę, ma zasadnicze znaczenie w niniejszej sprawie jako przyczyna unieważnienia konkursu na podstawie powołanego § 8 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia. Wynik konkursu będzie bowiem oddziaływał (pozytywnie albo negatywnie) na stosunek pracy łączący kandydata z członkiem komisji i kreował konsekwencje z tym związane (przedłużenie kadencji, odwołanie i związany z tym okres wypowiedzenia stosunku pracy, kwestie wynagrodzenia).

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest nieuzasadniona. Nie uprawnione bowiem jest takie rozumowanie jakie przedstawia Burmistrz Miasta Kowary za pośrednictwem pełnomocnika.

Przepisy prawne, które należy mieć na uwadze, czyniąc dalsze rozważania w powyższym przedmiocie nie powinny nastręczać trudności interpretacyjnych jakkolwiek – istotnie wyraźnie nie zabraniają one – powoływania komisji w takim kształcie jak w niniejszej sprawie. Art. 36a ust. 1 ustawy o systemie oświaty stanowi bowiem ,,Stanowisko dyrektora szkoły lub placówki powierza organ prowadzący szkołę lub placówkę (ust. 1).

,,Kandydata na stanowisko dyrektora szkoły lub placówki wyłania się w drodze konkursu. Kandydatowi nie można odmówić powierzenia stanowiska dyrektora" (ust. 2).

,,W celu przeprowadzenia konkursu organ prowadzący lub placówka powołuje komisję konkursową w składzie:

1) trzech przedstawicieli organu prowadzącego szkołę lub placówkę;

2) dwóch przedstawicieli organu sprawującego nadzór pedagogiczny;

3) po jednym przedstawicielu:

a) rady pedagogicznej,

b) rady rodziców,

c) zakładowych organizacji związkowych, przy czym przedstawiciel związku zawodowego nie może być zatrudniony w szkole lub placówce, której konkurs dotyczy

- z zastrzeżeniem ust. 7. "(ust. 6)".

Dodać do tego unormowania trzeba, że § 2 rozporządzenia wydanego na podstawie art. 36a ust. 12 cyt. ustawy stanowi, że organ prowadzący publiczne przedszkole, publiczną szkołę, lub publiczną placówkę wyznacza przewodniczącego komisji konkursowej zwanej dalej ,,Komisja", który kieruje jej pracami".

W tej instytucji prawnej trzeba już upatrywać niemożliwości powoływania

Komisji Konkursowej w takim kształcie, który narusza obiektywizm jej działania.

Ma bowiem całkowicie rację organ nadzoru, że ustawodawca regulując skład przedmiotowej komisji postanowił wyraźnie, że w jej skład wejdą przedstawiciele organu prowadzącego szkołę a nie osoba piastująca funkcję tego organu.

Określenie ,,przedstawiciel organu" nie jest tożsame z określeniem ,,piastun organu" lub ,,organ". Jedną z dyrektyw wykładni językowej jest zakaz nadawania różnych znaczeń tym samym wyrazom lub zwrotom zawartym w tekście prawnym.

W rozpatrywanym przypadku ,,przedstawiciel organu" oznacza pracownika jednostki zapewniającej obsługę organu i pomoc w wykonywaniu jego ustawowych zadań. Gdyby ustawodawca dopuścił możliwość udziału w pracach powołanej komisji konkursowej bezpośrednio osoby pełniącej funkcję organu, norma wyrażona w art. 36a ust. 6 pkt 1 zostałaby skonstruowana w sposób wyraźnie dopuszczający udział tego organu w pracach komisji.

Absolutna racja organu nadzoru tkwi też w stwierdzeniu, że burmistrz jako organ prowadzący, przy powoływaniu przewodniczącego komisji powinien mieć na uwadze wyraźny przepis art. 36a ust. 6 pkt 1 ustawy, wskazujący, że w skład komisji mogą wchodzić, jak już wyżej wskazano, przedstawiciele organu prowadzącego, a zatem to jeden z tych przedstawicieli będzie mógł być powołany na stanowisko przewodniczącego Komisji Konkursowej. Właśnie art. 36a ust. 6 pkt 1 cyt. ustawy w swym literalnym brzmieniu stanowi ograniczenie dopuszczalności powołania przez burmistrza samego siebie w skład Komisji Konkursowej i jednocześnie granicę wpływu burmistrza na wybór członków komisji. Stosując ten przepis w jego literalnym brzmieniu burmistrz, jako organ prowadzący szkołę, zachowuje wpływ na wybór kandydata na stanowisko dyrektora szkoły poprzez swoich przedstawicieli. Za pomocą tej regulacji ustawodawca chciał unikną sytuacji, w której piastun organu prowadzącego szkołę jako członek komisji konkursowej, staje się ,,sędzią we własnej sprawie" mając dodatkowo kompetencję do zatwierdzenia konkursu albo jego unieważnienia. W związku z tym trudno mówić o zachowaniu bezstronności postępowania konkursowego, gdy w pracach komisji konkursowej uczestniczy bezpośredni zwierzchnik służbowy (art. 33 ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym i art. 7 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r.

o pracownikach samorządowych Dz. U. z 223, poz. 1458) osoby starającej się o wygranie tego konkursu, dodatkowo mający wynikającą z mocy prawa kompetencję zarówno do zatwierdzenia jak i unieważnienia wyników tego konkursu.

Uznać więc należy, że skasowanie przez organ nadzoru zarządzenia nr 61/2012 Burmistrza Miasta Kowary zostało dotknięte wadą nakazującą usunięcie go z obrotu prawnego.

Skutkiem tych wysoce wadliwych rozwiązań organizacyjnych Burmistrza Miasta Kowary doszło do tak absurdalnej sytuacji, że organ ten odmówił unieważnienia konkursu a wcześniej uczestniczył w pracach powołanej przez siebie Komisji Konkursowej.

Podstawę prawną wspomnianej eliminacji trafnie stanowił przy tym przepis

§ 8 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia. Brzmi on: ,,Organ prowadzący publiczne przedszkole, publiczną szkołę lub publiczną placówkę zatwierdza konkurs albo unieważnia konkurs i zarządza ponowne jego przeprowadzenie w razie stwierdzenia: innych nieprawidłowości, które mogły mieć wpływ na wynik konkursu.

Katalog wad ujętych w nim przez prawodawcę nie został zamknięty to też nie ulega wątpliwości, że nieprawidłowości stwierdzone przez organ nadzoru mieszczą się niewątpliwie w tym katalogu.

Wobec powyższego na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270

ze zm.) skargę należało oddalić.