Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku P. P. o wymierzenie Dyrektorowi [...] Ośrodka Kultury w N. grzywny za nieprzekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie w terminie skargi wraz odpowiedzią na skargę i aktami w sprawie o sygn. akt II SAB/Wa 109/17 postanawia: 1) wymierzyć Dyrektorowi [...] Ośrodka Kultury w N. grzywnę w wysokości 200 (dwieście) złotych; 2) zasądzić od Dyrektora [...] Ośrodka Kultury w N. na rzecz wnioskodawcy kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

W dniu 26 stycznia 2017 r. P. P. wniósł za pośrednictwem Dyrektora [...] Ośrodka Kultury w N. skargę na bezczynność tego organu w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] listopada 2016 r. o udostępnienie informacji publicznej.

Powyższa skarga wraz z aktami administracyjnymi i odpowiedzią na skargę została przez organ przekazana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 24 lutego 2017 r. (k. 20 akt sądowych sprawy II SAB/Wa 109/17).

Pismem z dnia 8 marca 2017 r. skarżący zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wymierzenie grzywny powyższemu organowi za nieterminowe przekazanie jego skargi.

W odpowiedzi na powyższy wniosek organ poinformował Sąd, że skarga P. P. została przekazana w dniu 24 lutego 2017 r. (potwierdzenie nadania organ załączył do pisma) w terminie przewidzianym w art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Tym samym organ stwierdził, że wniosek o ukaranie grzywną pozostaje niezasadny.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Stosownie do treści art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Organ przekazuje skargę sądowi skargę wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania.

Natomiast art. 21 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jednolity: Dz. U. z 2015 r., poz. 2058 ze zm.) stanowi, że do skarg rozpatrywanych w postępowaniu sądowoadministarcyjnym o udostępnienie informacji publicznej przekazanie skargi, akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi. Wskazana regulacja stanowi zatem przepis szczególny w stosunku do ogólnego unormowania w art. 54 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zakreślający inny, krótszy termin do wykonania obowiązku ciążącego na organie.

W myśl zaś art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 tej ustawy, czyli do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów.

Wymierzenie grzywny jest środkiem dyscyplinująco - restrykcyjnym mającym na celu doprowadzić do wykonania przez organ obowiązku przekazania skargi. Jednakże samo wykonanie obowiązku nie uzasadnia odstąpienia od wymierzenia grzywny. Z treści przepisu cytowanego powyżej art. 55 § 1 ustawy wynika bowiem, że jedyną materialną przesłanką takiego orzeczenia jest niewypełnienie obowiązku wskazanego w art. 54 § 2 w terminie określonym w tym przepisie. Zatem wymierzenie grzywny w sytuacji wykonania obowiązku ale z uchybieniem terminu, pełni funkcję nie tylko represyjną ale też prewencyjną i służy zapobieganiu naruszeniom prawa w przyszłości. Sąd może więc uwzględnić wniosek strony o wymierzenie grzywny nawet jeśli organ spełnił obowiązek, zanim jeszcze przedmiotowy wniosek został do Sądu wniesiony, a uchybienie terminu wyniosło zaledwie kilka dni. Skoro bowiem z art. 54 § 2 cytowanej ustawy wynika obowiązek dochowania określonego terminu, to uchybienie tej powinności mieści się w "niezastosowaniu się do obowiązków" będącym przesłanką wymierzenia grzywny na podstawie art. 55 § 1 cytowanej ustawy. W rezultacie przedmiot zaskarżenia określony w art. 55 § 1 obejmuje nie tylko zaniechanie przekazania Sądowi skargi wraz z aktami administracyjnymi i odpowiedzią na skargę ale również zwłokę organu w dopełnieniu tego obowiązku (por. T. Woś, H. Knysiak – Molczyk, M. Romańska Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wyd. LexisNexis, Warszawa 2011, s. 380 i nast.).

Podkreślić należy jednak, że zastosowanie tego środka nie jest obligatoryjne, ponieważ przepis art. 55 § 1 ustawy wyraźnie wskazuje, że "sąd może orzec" o wymierzeniu organowi grzywny. Oznacza to potrzebę uwzględnienia przez sąd wszystkich okoliczności sprawy, a więc między innymi przyczyny niewypełnienia przez organ obowiązku, a także czas, jaki upłynął od wniesienia skargi, oraz czy przed rozpatrzeniem wniosku o wymierzenie organowi grzywny organ ten obowiązek wypełnił i wyjaśnił powody niedotrzymania terminu (tamże).

W niniejszej sprawie organ spóźnił się z wypełnieniem ciążącego na nim obowiązku. Skarga, jak wynika z akt sprawy wpłynęła do organu w dniu 26 stycznia 2017 r. Zatem organ, stosownie do art. 21 ustawy o dostępie do informacji publicznej, winien przekazać ją wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi najpóźniej do dnia 10 lutego 2017 r. Tymczasem organ wykonał swój obowiązek w dniu 24 lutego 2017 r., tj. 14 dni po upływie piętnastodniowego terminu.

Sąd orzekając o wysokości grzywny wziął pod uwagę szczególny przedmiot sprawy (dostęp do informacji publicznej) oraz związany z nim skrócony termin do wykonania ciążącego na organie obowiązku przekazania skargi.

Z tych względów, na podstawie art. 55 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w sentencji. O zwrocie kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200, art. 205 § 1 w zw. z art. 210 § 2 w zw. 64 § 3 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.