Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
|
drukuj zapisz |
6213 Inne świadczenia finansowe związane z lokalem mieszkalnym, Żołnierze zawodowi, Minister Obrony Narodowej, Uchylono decyzję I i II instancji, II SA/Wa 956/19 - Wyrok WSA w Warszawie z 2019-12-02, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA
II SA/Wa 956/19 - Wyrok WSA w Warszawie
|
|
|||
|
2019-05-09 | |||
|
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie | |||
|
Agnieszka Góra-Błaszczykowska /przewodniczący/ Andrzej Wieczorek /sprawozdawca/ Karolina Kisielewicz |
|||
|
6213 Inne świadczenia finansowe związane z lokalem mieszkalnym | |||
|
Żołnierze zawodowi | |||
|
III OSK 2622/21 - Wyrok NSA z 2023-11-07 | |||
|
Minister Obrony Narodowej | |||
|
Uchylono decyzję I i II instancji | |||
|
Dz.U. 2018 poz 133 art. 21 ust. 6 Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej - tekst jedn. |
|||
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Sędzia WSA Andrzej Wieczorek (spr.), Asesor WSA Karolina Kisielewicz, Protokolant starszy specjalista Małgorzata Plichta po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi W.G. na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu nadpłaconego świadczenia mieszkaniowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego w [...] z dnia [...] lutego 2019 r.; 2. zasądza od Prezesa Agencji Mienia Wojskowego na rzecz skarżącego W. G. kwotę 497 zł (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania. |
||||
Uzasadnienie
Prezes Agencji Mienia Wojskowego w W. (organ/Prezes) decyzją z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] po rozpatrzeniu odwołania Pana W.G. (skarżący) od decyzji Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego w Z. (organ I instancji/Dyrektor) z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie ekwiwalentu pieniężnego, utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] lutego 2019 r. Ustalono, że skarżący - Pan W.G. jest żołnierzem służby stałej i pełni zawodową służbę wojskową. W dniu [...] lipca 2014 r. wystąpił do Dyrektora z wnioskiem o wypłatę świadczenia mieszkaniowego. Oświadczył, że nie pozostaje w związku małżeńskim. Dyrektor rozpatrzył pozytywnie wniosek skarżącego i począwszy od dnia [...] lipca 2014 r. wypłacał żołnierzowi comiesięcznie świadczenie mieszkaniowe w kwocie 480,00 zł. W dniu [...] października 2018 r. Dyrektor powziął informację, że skarżący od dnia [...] sierpnia 2014 r. pozostaje w związku małżeńskim z Panią A.W.. Ustalono, że Pani A.W. jest byłą żoną żołnierza Pana F.N., który w trakcie trwania małżeństwa (z ustawową wspólnością małżeńską) z Panią A.W. otrzymał ekwiwalent pieniężny w zamian za rezygnację z kwatery. Do obliczenia wysokości ekwiwalentu uwzględniono m.in.: posiadanych wówczas przez żołnierza Pana F.N. członków rodziny, tj.: Panią A.N. (obecnie W.), która na dzień zawarcia umowy ([...] lipca 2001 r.) pozostawała w związku małżeńskiemu z Panem F.N. oraz dodatkową normę z tytułu stanu zdrowia wskazanej powyżej małżonki żołnierza. Dyrektor decyzją z dnia [...] marca 2019 r. wezwał skarżącego do zwrotu nadpłaconego świadczenia mieszkaniowego wypłaconego nienależnie, za okres od [...] sierpnia 2014 r. do [...] września 2018 r. w łącznej kwocie 23 760, 00 zł. Stwierdził, że były mąż Pani A.W. otrzymał ekwiwalent pieniężny w zamian za rezygnację z kwatery. Pani A.W. i Pan F.N. (były mąż) pozostawali wówczas w związku małżeńskim i objęci byli ustawową wspólnością małżeńska. Wskazał, że do wyliczenia kwoty przysługującej Panu F.N. ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery została uwzględniona Pani A.W. - wówczas jego żona. W związku z powyższym zadaniem Dyrektora Pani A.W., zgodnie z art. 21 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz.U. z 1992 r. poz. 19 oraz z 1994 r. poz. 36 ustawa o zakwaterowaniu), utraciła prawo do zakwaterowania (lub ekwiwalentu pieniężnego). Podniósł, że wypłata świadczenia mieszkaniowego dla skarżącego następowała pomimo, że z dniem zawarcia związku małżeńskiego z Panią A.W., która w poprzednim związku skorzystała z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6 pkt 1 ustawy o zakwaterowaniu, tj. z wypłaty ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery spowodowała, skarżący utracił prawo do zakwaterowania, w tym także do wypłaty świadczenia mieszkaniowego. Jego zdaniem ekwiwalent pieniężny w zamian za rezygnację z kwatery otrzymał były mąż Pani A.W. - Pan F.N., ale z pomoc państwa w zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych skorzystała również Pani A.W., która jest aktualnie żoną Pana W.G. Jego zdaniem ta okoliczność uzasadnia zastosowanie w sprawie wyłączenia, o którym mowa w art. 21 ust. 6 pkt 1 ustawy o zakwaterowaniu. Jego zdaniem powołany przepis nie odnosi się ani do czasu, w jakim miało miejsce otrzymanie ekwiwalentu pieniężnego, jak również nie precyzuje żadnych innych okoliczności, w których doszło do otrzymania tego świadczenia. Uznał, że tak ogólne sformułowanie art. 21 ust. 6 pkt 1 ustawy o zakwaterowaniu, zobowiązuje do przyjęcia, że zamiarem ustawodawcy było szerokie ujęcie omawianego wyłączenia, obejmujące przypadki, gdy osoba będąca żołnierzem zawodowym albo jej małżonek kiedykolwiek skorzystała z pomocy ze środków publicznych na cele mieszkalne, określone w art. 21 ust. 6 ustawy o zakwaterowaniu. Skorzystanie przez małżonka z tej formy pomocy (niezależnie od daty otrzymania ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery) wyłącza możliwość skorzystania przez żołnierza z prawa do zakwaterowania, w tym również z wypłaty świadczenia mieszkaniowego. Skarżący wystąpił z wnioskiem o ponowne rozpoznanie sprawy. Prezes decyzją z dnia [...] marca 2019 r., podtrzymując argumenty decyzji z dnia [...] lutego 2019 r., utrzymał ją w mocy. Skargę na powyższą decyzję wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżący, zarzucając zarzut naruszenia przepisu prawa materialnego tj. art. 21 ust. 6 pkt 1 ustawy o zakwaterowaniu, poprzez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że "otrzymanie przez byłego męża (tj. żołnierza Pana F.N. przy uwzględnieniu - aktualnej żony – obecnie Pani A.W. żołnierza zawodowego Pana W.G.) ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery uzasadnia odmowę przyznania świadczenia mieszkaniowego żołnierzowi zawodowemu, a w przypadku jego pobierania rodzi obowiązek zwrotu. W ocenie skarżącego organy administracyjne dokonały błędnej wykładni przepisu art. 21 ust.6 ustawy z dnia 22 czerwca 1995r. o zakwaterowaniu a zaprezentowana interpretacja tego przepisu odbyła się contra legem. Jego zdaniem brzmienie tego przepisu jest jasne i jego wykładnia nie powinna sprawiać trudności. W ocenie skarżącego ekwiwalentu pieniężnego nie otrzymał skarżący - Pan W.G., ani jego dzieci, ani też jego małżonka A.W. Ekwiwalent, o jakim wspominały organy administracyjne, otrzymał były mąż Pani A.W. – Pan F.N. Pani A.W. nigdy nie była żołnierzem zawodowym, ani też nie pracowała w tej instytucji, więc na mocy przedmiotowej ustawy nie mogła otrzymać ekwiwalentu. Wskazał, że rozważenia organów obarczone są błędem w procesie stosowania prawa materialnego i nie mają umocowania prawnego. W związku z powyższym wnosił o uchylenie zaskarżonej i poprzedzającej ją decyzji i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał stanowisko. Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Skarga zasługuje na uwzględnienie. Przedmiotem skargi jest decyzja organu z dnia [...] marca 2019 r. utrzymująca w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] lutego 2019 r. w przedmiocie ekwiwalentu pieniężnego. Dokonując kontroli legalności zaskarżonej decyzji, w świetle kryteriów opisanych w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; dalej ppsa), Sąd dopatrzył się w działaniu organów rozstrzygających w niniejszej sprawie nieprawidłowości, gdy idzie o zastosowanie do oceny stanu faktycznego sprawy przepisów prawa. Faktem ustalonym w tym postępowaniu jest okoliczność, iż ekwiwalent pieniężny, w trakcie trwania małżeństwa otrzymał były mąż Pani A.W. – żołnierz Pan F.N. Kolejnym faktem jest, okoliczność, że Pan W.G. (obecny mąż Pani A.W.) jest żołnierzem służby stałej i pełni zawodową służbę wojskową i począwszy od dnia [...] lipca 2014 r. otrzymuje comiesięcznie świadczenie mieszkaniowe w kwocie 480,00 zł. Okolicznością niesporną w sprawie jest fakt, że skarżący od dnia [...] sierpnia 2014 r. pozostaje w związku małżeńskim z Panią A.W. W tym stanie rzeczy organ uważa, że otrzymanie ekwiwalentu przez Pana F.N. w trakcie trwania małżeństwa z Panią A.W. niejako powoduje, że ten ekwiwalent (jego część) pozostaje zawsze jako okoliczność związana z osobą Pani A.W. Zgodnie z przepisem art. 21 ust.6 ustawy o zakwaterowaniu "Żołnierzowi zawodowemu nie przysługuje prawo do zakwaterowania, jeżeli on lub jego małżonek, z zastrzeżeniem ust. 10: 1) otrzymał ekwiwalent pieniężny w zamian za rezygnację z kwatery, wypłacony na podstawie przepisów ustawy obowiązujących do dnia 30 czerwca 2004 r.; 2) otrzymał odprawę mieszkaniową wypłaconą albo zrealizowaną w formie rzeczowej na podstawie przepisów ustawy obowiązujących od dnia 1 lipca 2004 r.; 3) nabył lokal mieszkalny od Skarbu Państwa, Agencji albo jednostki samorządu terytorialnego z bonifikatą lub z uwzględnieniem pomniejszenia w cenie nabycia; 4) otrzymał pomoc finansową wypłaconą w formie zaliczkowej lub bezzwrotnej do dnia 31 grudnia 1995 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz.U. z 1992 r. poz. 19 oraz z 1994 r. poz. 36); 5) nabył własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego od Agencji." W ocenie Sądu w tym stanie faktycznym błędna jest interpretacja organów, iż na mocy przepisu art. 21 ust. 6 - prawo do zakwaterowania żołnierza zawodowego jest wyłączone również wówczas, gdy ekwiwalent pieniężny w zamian za rezygnację z kwatery otrzymał inny żołnierz zawodowy pozostający wtedy w związku małżeńskim z aktualnym małżonkiem żołnierza ubiegającego się obecnie o świadczenie mieszkaniowe. Przepis art. 21 ust. 6 ustawy o zakwaterowaniu wskazuje bezspornie, że żołnierzowi zawodowemu nie przysługuje prawo do zakwaterowania, jeżeli on lub jego małżonek otrzymał takie świadczenia wcześniej. W sprawie bezsporne jest, że obecny małżonek nie otrzymał takie świadczenia, o którym mowa w art. 21 ust.6 ustawy o zakwaterowaniu. Faktem jest, że ekwiwalent pieniężny w zamian za rezygnację z kwatery otrzymał inny żołnierz zawodowy a tenże ekwiwalent był powiększony o konieczność uwzględnienia małżonki (były małżonek Pani A.W.). Należy zauważyć, że opisywane w sprawie świadczenie otrzymał inny żołnierz zawodowy. W ocenie Sądu, gdyby zamiarem legislatora było wyłączenie wymienionego prawa dla osób, które osobiście nie otrzymały tego świadczenia wcześniej, lecz z racji pozostawania w związku małżeńskim z żołnierzem, to przypadek taki znalazłby się w ustawie. Gdyby intencją ustawodawcy była norma prawna obejmująca przypadek Pani A.W., to przepis ją zawierający musiałby posiadać inne, bardziej rozbudowane brzmienie. Przynajmniej musiałoby być wyraźnie wskazane, że przepis ten stosuje się gdy ekwiwalent pieniężny, odprawę mieszkaniową, lokal mieszkalny, pomoc finansową, własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu, otrzymał poprzedni małżonek (żołnierz) osoby, która aktualnie pozostaje małżonkiem innego żołnierza zawodowego. W ocenie Sądu, organy administracyjne dokonały błędnej wykładni przepisu art. 21 ust. 6 ustawy z dnia 22 czerwca 1995r. o zakwaterowaniu, a zaprezentowana interpretacja tego przepisu odbyła się contra legem. Brzmienie tego przepisu jest jasne i jego wykładnia nie sprawia trudności. W ocenie Sądu, bezsporne jest, że ekwiwalent pieniężny nie otrzymał skarżący Pan W.G, ani jego dzieci, ani też jego małżonka A.W. Ekwiwalent otrzymał były mąż Pani A.W. – F.N. Pani W. nigdy nie była żołnierzem zawodowym ani też nie pracowała w tej instytucji, więc na mocy przedmiotowej ustawy nie mogła otrzymać ekwiwalentu. Ponownie rozpoznając sprawę organ weźmie pod uwagę stanowisko Sądu przestawione w niniejszym uzasadnieniu i rozważy możliwości umorzenia postępowania. O kosztach postępowania sądowego orzeczono na podstawie art. 200 ppsa. Z tych przyczyn Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 145 § 1 pkt1 lit. a) ppsa orzekł, jak w sentencji wyroku. |