Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi C. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie kary za przekroczenie terminu zajęcia pasa drogowego wniosku C. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji

C. K., wniósł skargę z dnia 23 października 2007 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na decyzję Samorządowego Kolegium odwoławczego w O., z dnia [...], nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg w O. nr [...] z dnia [...] nakładającą karę pieniężną w wysokości 12495 zł za przekroczenie terminu zajęcia pasa ruchu drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi.

W dniu 30 listopada 2007 r. (data nadania przesyłki w placówce pocztowej), skarżący złożył wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. We wniosku wskazał, że wykonanie decyzji grozi mu powstaniem znacznej szkody oraz trudnych do odwrócenia skutków. Podniósł ile wynosi kwota należność wynikająca z wadliwej jego ocenie decyzji organu, i wskazał, że w ostatnich dwóch miesiącach nie osiągnął dochodu, ma stratę 252 zł. Do tego dochodzi zapłata za zajmowanie chodnika pod działalność gospodarczą około 400 zł miesięcznie, natomiast koszty utrzymania rodziny wynoszą około 2500 zł miesięcznie, i składają się na nie koszty utrzymania mieszkania, wyżywienia, odzieży , edukacji i wypoczynku dziecka. Na powyższe okoliczności załączył oświadczenie. Skarżący podniósł, że z tych przyczyn nietrudno uznać, że nie ma zdolności finansowej na zapłacenie powyższej kwoty wynikającej z zaskarżonej decyzji, a gdyby uzyskał w tym celu pożyczki to naraziłby siebie i swoją rodzinę na niepowetowane szkody. Stwierdził, że powyższe argumenty, wykazują, że skutki wykonania decyzji należy uznać za trudne do odwrócenia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek podlega oddaleniu.

Zasadą w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest – zgodnie z art. 61 § 1 P.p.s.a. – iż wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji.

Wstrzymanie wykonania decyzji, zgodnie z art. 61 § 3 P.p.s.a., może nastąpić jedynie na wniosek strony, jeśli wykaże, że jest to konieczne, ponieważ zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Jest to więc instytucja wyjątkowa, stosowana w szczególnie uzasadnionych wypadkach. Wykazanie przesłanek zastosowania tego przepisu leży przede wszystkim po stronie skarżącego.

Należy stwierdzić, że skarżący nie wykazał w niniejszej sprawie okoliczności uzasadniających zastosowanie art. 61 § 3 cyt. ustawy. Samo zacytowanie ustawowej przesłanek nie jest wystarczające. Nie może być także uznane za przesłankę uzasadniającą wstrzymanie, podnoszone przez skarżącego, że nie ma on wolnych środków na zapłacenie należności wynikającej z zaskarżonej decyzji, nie powodują bowiem automatycznie powstania, jak to twierdzi skarżący, niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody.

Zgodnie z obowiązującym orzecznictwem: "Sąd rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania aktu, powinien mieć na uwadze interes nie tylko wnioskodawcy, ale i innych uczestników postępowania oraz uwzględniać wszystkie okoliczności, nawet niepodniesione we wniosku, o ile są możliwe do wyinterpretowania na podstawie akt sprawy (...). Trudne do odwrócenia skutki to takie prawne i faktyczne skutki, które zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków." (patrz: postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, z dnia 3 sierpnia 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 352/06, System Informacji Prawnej Lex nr 192964). Sąd nie dostrzegł także z urzędu okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji, dotyczy ona bowiem należności pieniężnych, których zapłata może wywołać uszczerbek majątkowy, a taka szkoda jest ze swojej natury odwracalna, natomiast skutki faktyczne i prawne nie są tego rodzaju, że mogłyby wywołać trwała zmianę rzeczywistości w sytuacji, gdyby okazało się, że decyzja wymierzeniu kary za przekroczenie terminu zajęcia pasa drogowego wydana byłaby naruszeniem prawa.

Z tych przyczyn i z mocy powołanych przepisów należało orzec, jak wyżej.