Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Kłosowski po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. G. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 3 grudnia 2018 r., sygn. akt II SA/Sz 1131/18 odrzucającego skargę M. G. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w W. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z dnia 3 grudnia 2018 r., sygn. akt II SA/Sz 1131/18 odrzucił skargę M. G. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w W. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej. Odpis ww. postanowienia wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o możliwości jego zaskarżenia zażaleniem oraz o sposobie i terminie wniesienia tego środka zaskarżenia doręczony został skarżącemu w dniu 10 grudnia 2018 r.

W dniu 19 grudnia 2018 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) skarżący wniósł zażalenie na postanowienie Sądu z dnia 3 grudnia 2018 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia.

Uzasadniając wniosek wyjaśnił, że od maja 2018 r. cierpi z powodu urazu kolana. Ma duży obrzęk uniemożliwiający chodzenie. Ponadto, od sierpnia 2018 r. ma problemy z oddychaniem, bezdechy i jest na silnych lekach zakłócających orientację w czasie. Do wniosku skarżący dołączył skierowanie do poradni specjalistycznej z dnia 8 maja 2018 r. oraz historię zdrowia i choroby z dnia 9 maja 2018 r.( poświadczone za zgodność z oryginałem), a także kserokopie: upoważnienia do odbioru badania z dnia 13 listopada 2018 r. i opisu badania rtg klatki piersiowej.

Zarządzeniem z dnia 2 stycznia 2019 r. Sąd wezwał skarżącego do wyjaśnienia w jakiej konkretnej dacie i w jakich okolicznościach ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia zażalenia, w terminie 7 dni, od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia wniosku.

Odpowiadając na powyższe wezwanie skarżący podał, że datą ustania przyczyny uchybienia terminu do wniesienia zażalenia jest data wniesienia wniosku o przywrócenie terminu, tj. 19 grudnia 2018 r. Natomiast okolicznością ustania przyczyny uchybienia terminu do wniesienia ww. zażalenia jest poprawa samopoczucia w postaci ustąpienia krwawienia, osłabienia, a dodatkowo bólu kolana.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:

Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", sąd postanowi na wniosek strony przywrócenie terminu, jeżeli nie dokonała ona w terminie czynności procesowej bez swojej winy. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.

Zgodnie z art. 87 § 1 i 2 P.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4).

Z przepisów regulujących instytucję przywrócenia terminu do dokonania określonej czynności procesowej wynika zatem, że przywrócenie terminu może nastąpić, gdy spełnione zostały łącznie trzy przesłanki: wniosek o przywrócenie terminu został złożony w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu; zainteresowany uprawdopodobnił, że uchybił terminowi bez swojej winy oraz dopełnił czynność, dla której określony był termin.

W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że przesłanka braku winy w uchybieniu terminu powinna być oceniana z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy jego uchybienie nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por.: postanowienie NSA w Warszawie z dnia 15 października 2013 r , sygn. akt II GZ 562/13, Lex nr 1437280).

Ponadto, przy ocenie winy strony lub jej braku w uchybieniu terminu do dokonania czynności procesowej należy brać pod rozwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, lecz także okoliczności świadczące o podjęciu lub niepodjęciu przez stronę działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu.

Oceniając złożony wniosek według powyższych kryteriów, Sąd uznał, że skarżący nie uprawdopodobnił, że uchybienie terminowi spowodowane było okolicznościami niezawinionymi przez niego. Sąd podziela pogląd przedstawiony między innymi w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 października 2011 r., sygn. akt II FZ 527/11, zgodnie z którym istnienie przeszkody do dokonania czynności w postępowaniu (np. choroby) nie oznacza jeszcze, że automatycznie uprawdopodobniony został brak winy w uchybieniu terminu.

W ocenie sądu, przedłożone zaświadczenie lekarskie wskazuje, że w dniu 8 maja 2018 r. skarżący doznał urazu kolana, nie uprawdopodobnił jednakże, że w dniach od 11 grudnia 2018 r. do dnia 17 grudnia 2018 r. (czyli w terminie 7 dni do wniesienia zażalenia) pozbawiony był możliwości działania ze względu na zły stan zdrowia. Podobnie, pismo zatytułowane "Informacja" z dnia 19 grudnia 2018 r. wskazuje na to, że do podnoszonej przez skarżącego okoliczności zabiegu chirurgicznego doszło pod koniec sierpnia 2018 r., ale nie potwierdza, że w wyżej wskazanym okresie, otwartym do złożenia zażalenia, współistniejące z tym faktem pogorszenie stanu zdrowia skarżącego spowodowało u niego niemożność podjęcia jakichkolwiek działań, w tym złożenia zażalenia.

W związku z tym, że skarżący takich dokumentów nie przedłożył, nie jest możliwe pozytywne rozpatrzenie jego wniosku, ponieważ nie ma podstaw do uznania, że uchybienie terminowi było niezawinione, a nie spowodowane brakiem należytej dbałości o swoje sprawy. Takie stanowisko Sądu jest zbieżne z poglądem wyrażonym w postanowieniu NSA z dnia 25 października 2011 r., sygn. akt II FZ 551/11 (LEX nr 966189), wedle którego "wymóg uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu, zawarty w art. 87 § 2 P.p.s.a., jest niezbędną przesłanką zasadności wniosku o przywrócenie terminu. I tak, zaświadczenia lekarskiego wskazującego na chorobę strony nie należy automatycznie traktować jako okoliczność wykluczającą winę. Tylko nagła choroba stanowi przesłankę do przywrócenia terminu do dokonania określonej czynności procesowej, jednak muszą zostać spełnione określone warunki. Przede wszystkim choroba musi mieć charakter niespodziewany i nawet najpoważniejsza choroba o charakterze przewlekłym, o ile tylko strona ma obiektywne możliwości podjęcia określonych czynności w postępowaniu sądowym, nie może być wystarczającym powodem dla uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na to, że zaistniałe w sprawie uchybienie terminu było niezawinione."

Podsumowując, ocena czy uprawdopodobniony został brak winy w uchybieniu terminu nie ogranicza się zatem, do ustalenia czy twierdzenia wnioskodawcy o chorobie są wiarygodne (tj., np. potwierdzone zaświadczeniem lekarskim), ale musi również uwzględniać na przykład to, czy wskazana przyczyna uchybienia terminowi stanowiła przeszkodę niemożliwą do przezwyciężenia i czy zainteresowany wykazał należytą staranność w podjęciu działań mogących zapobiec uchybieniu terminu, przykładowo poprzez wyręczenie się inną osobą.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że skarżący nie uprawdopodobnił, że w terminie właściwym do wniesienia zażalenia dolegliwości opisane we wniosku o przywrócenie terminu uniemożliwiły mu podjęcie stosownych działań.

W tym stanie rzeczy, wobec braku przesłanek do przywrócenia terminu, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a., orzeczono, jak w postanowieniu.