Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca),, Sędzia NSA Maria Wieczorek, Protokolant Starszy inspektor Ewa Lachowska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 26 listopada 2009 r. skargi Z. S. na bezczynność Rektora Politechniki w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej oddala skargę.

Z akt sprawy wynika, że skarżący Z. S. domagał się - w trybie art. 13 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej - od Rektora Politechniki w L. udostępnienia mu informacji, poprzez nadesłanie odpisów (kserokopii) :

- wykazu członków Senatu Politechniki,

- umowy z dnia [...] maja 2003 r. o współpracy z Wyższą Szkołą [...] w L.,

- wykazu umów cywilnoprawnych zawartych z w/w Szkołą po dniu [...]maja 2003 r.,

- zakresu odpowiedzialności w ramach umowy o świadczenie pracy przez mgr E. B.,

- zakresu odpowiedzialności w ramach umowy o świadczenie pracy przez mgr J. G.

W tym celu skarżący wystąpił z wnioskiem z dnia [...] maja 2009 r. (data wpływu do Uczelni).

W odpowiedzi na powyższy wniosek Rektor Politechniki pismem z dnia [...] maja 2009 r. poinformował skarżącego, że wykaz członków Senatu jest dostępny na stronie internetowej Uczelni, natomiast pozostałe dokumenty – to jest umowa z dnia [...]maja 2003 r. o współpracy z Wyższą Szkołą [...] w L., umowy cywilnoprawne zawarte z tą Szkoła po dniu [...] maja 2003 r. oraz zakresy odpowiedzialności w ramach umowy o świadczenie pracy przez E. B. i J. G. – nie stanowią informacji publicznej, o której mowa w art. 6 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.

Rektor Politechniki wyjaśnił dalej, że z powyższych względów informacje te nie podlegają udostępnieniu w świetle w/w ustawy.

W skardze sądowej Z. S. zarzucił Rektorowi bezczynność wobec braku decyzji w sprawie odmowy udostępnienia informacji.

W uzasadnieniu skarżący podniósł, że jego wniosek o udostępnienie informacji publicznej powinien być uwzględniony, a nie został, a ponadto w tej sytuacji Rektor Politechniki był zobowiązany do wydania decyzji administracyjnej, o której mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Zdaniem skarżącego, upłynął już ustawowy termin do wydania tego rodzaju decyzji.

W odpowiedzi na skargę Rektor Politechniki wnosił o odrzucenie bądź jej oddalenie. Za pierwszym rozwiązaniem przemawia okoliczność, że skarżący nie wyczerpał trybu zażaleniowego przewidzianego w art. 37 § 1 i § 2 k.p.a. i z tego powodu skarga powinna być odrzucona przez Sąd. Natomiast drugie rozwiązanie w postaci oddalenia skargi wchodzi w grę, gdyż żądane informacje dotyczące umów zawartych z innymi uczelniami oraz zakresy czynności pracowników, nie stanowią informacji publicznej. W takim przypadku ustawa o dostępie do informacji publicznej nie nakłada obowiązku wydawania decyzji administracyjnej odmawiającej udostępnienia informacji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Tytułem wstępu należy stwierdzić, że wniesienie skargi sądowej w przedmiocie bezczynności organu w zakresie udostępnienia informacji publicznej nie jest uzależnione od wcześniejszego wyczerpania przez skarżącego trybu zażaleniowego, przewidzianego w art. 37 k.p.a.

Skład orzekający Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie podziela poglądu prawnego, wyrażanego między innymi w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 27 maja 2004 r. sygn. akt II SAB/Op 1/04 (publ. ONSA WSA 2005, Nr 2 poz. 33), że skarga powinna być poprzedzona wyczerpaniem trybu przedsądowego, o którym mowa w art. 52 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W ocenie Sądu, słuszną jest linia orzecznicza (zob. wyrok NSA z dnia 19 sierpnia 2009 r. sygn. akt I OSK 683/09, postanowienie NSA z dnia 3 października 2007 r. sygn. akt OSK 1382/07, wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 marca 2008 r. sygn. akt II SAB/Wa 4/08, wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 6 grudnia 2006 r. sygn. akt II SAB/Bd 55/06) zakładająca, iż tryb przedsądowy w tego rodzaju sprawach nie jest wymagany.

Zatem skarga Z. S., była dopuszczalna. Wniosek Rektora Politechniki o jej odrzucenie był więc niezasadny.

Z uwagi na charakter prowadzonego sporu należy przypomnieć, że stosownie do art. 61 ust. 1 Konstytucji RP, obywatel ma prawo do uzyskania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu zawodowego i gospodarczego, a także innych osób w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. Prawo do informacji obejmuje także dostęp do dokumentów.

Zgodnie z art. 61 ust. 3 Konstytucji RP, ograniczenie powyższych uprawnień może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa.

Tryb udzielania informacji określają ustawy (art. 61 ust. 4 Konstytucji RP).

W rozpoznawanej sprawie skarżący wnosił o udzielenie mu informacji na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), wprowadzającej zasadę, że każda informacja o sprawach publicznych jest informacją publiczną w rozumieniu tej ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie w niej określonych.

Zasada ta wynika z treści art. 1 ust. 1 ustawy.

Prawo do informacji publicznej przysługuje każdemu (art. 2 ust. 1 ustawy). Od osoby wykonującej prawo do takiej informacji nie żąda się wykazania interesu prawnego lub faktycznego (art. 2 ust. 2 ustawy).

Pojęcie informacji publicznej nie jest zdefiniowane w ustawie. Posiłkując się zamieszczonym w art. 6 ustawy przykładowym wyliczeniem, co stanowi informację publiczną, można przyjąć, że jest nią każda informacja wiążąca się z funkcjonowaniem i działalnością władz publicznych oraz osób (podmiotów) realizujących zadania publiczne.

Udostępnienie informacji na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku (art. 13 ust. 1 ustawy).

Skarga Z. S. na bezczynność Rektora Politechniki jest nieusprawiedliwiona.

W rozumieniu przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, wykaz członków senatu uczelni stanowi informację publiczną. Nie stanowi jej natomiast treść umów cywilnoprawnych zawartych przez uczelnię oraz zakresy odpowiedzialności zatrudnionych w niej pracowników.

Poinformowanie wnioskodawcy o możliwości uzyskania informacji publicznej na temat wykazu członków senatu uczelni na jej stronie internetowej, wyklucza zarzut bezczynności organu. W przeciwnym wypadku, uwzględnienie wniosku zainteresowanej osoby byłoby zupełnie niepotrzebnym – wobec powszechnego dostępu do Internetu – powielaniem informacji pozostającej już w publicznym obiegu.

Swój wniosek skarżący skierował do podmiotu wymienionego w art. 4 ust. 1 ustawy (tu – do Rektora Politechniki, organu uczelni publicznej wykonującej zadania publiczne w oparciu o przepisy ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym).

Wykonywanie zadań publicznych przez uczelnię nie oznacza jednak, że treść wszystkich posiadanych przez nią dokumentów stanowi informację publiczną podlegającą udostępnieniu. Dokumenty w postaci umów cywilnoprawnych zawartych przez uczelnię, nie spełniają ustawowego kryterium informacji o sprawach publicznych (art. 1 ust. 1 ustawy).

Podobnie rzecz się ma z wyznaczonym zakresem odpowiedzialności pracowników zatrudnionych w uczelni na podstawie umowy o pracę.

Skarżący podaje we wniosku - ich imię, nazwisko i tytuł naukowy.

Świadczenie pracy jest sprawą prywatną i indywidualną zatrudnionej osoby. Pytanie dotyczące zakresu odpowiedzialności, wynikającej z umowy o pracę, które nie nawiązuje do sprawowanych funkcji i kompetencji pracownika, nie wiąże się z publiczną sferą działalności uczelni.

Ma ona obowiązek udostępnić dane o organach i osobach sprawujących w nich funkcje (kompetencje) oraz dane o charakterze publicznym (art. 6 ust. 1 ustawy).

Według Trybunału Konstytucyjnego, nie mogą to być informacje – co do swej natury i zakresu – przekreślające sens (istotę) ochrony prawa do życia prywatnego (zob. wyrok z dnia 20 marca 2006 r. sygn. akt K/17/05).

W orzecznictwie sądów administracyjnych podnosi się, że słowo informacja należy interpretować jako przekazanie wiedzy i pewnych stwierdzeń odnośnie faktów (tak WSA w Krakowie w wyroku z dnia 28 lutego 2008 r. sygn. akt II SA/Kr 1292/07).

Zgłoszone przez skarżącego żądanie udostępnienia odpisów (kserokopii) dokumentów (umowy cywilnoprawnej z dnia [...] maja 2003 r., wykazu pozostałych umów zawartych po dej dacie i zakresu odpowiedzialności pracowników uczelni) nie mieściło się w kategorii informacji stanowiących informację publiczną.

Ubocznie należy wyjaśnić, że w świetle art. 16 ust. 1 omawianej ustawy, decyzja administracyjna jest wydawana tylko wtedy, gdy organ odmawia ujawnienia czynności, faktu i dokumentu, stanowiącego informację publiczną.

W tych okolicznościach Rektor Politechniki nie miał obowiązku podjęcia decyzji przy rozpatrywaniu wniosku skarżącego.

W literaturze przedmiotu sygnalizuje się, że w sytuacji, kiedy żądanie strony nie dotyczy informacji publicznej, organ powiadamia wnoszącego, że jego wniosek nie znajduje podstaw w przepisach prawa (zob. I. Kamińska, M. Rozbicka – Ostrowska "Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz praktyczny", Warszawa 2008, str. 103).

Z tych też względów skarga podlegała oddaleniu na podstawie art. 151 ustawy -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.